X Używamy plików cookie i zbieramy dane m.in. w celach statystycznych i personalizacji reklam. Jeśli nie wyrażasz na to zgody, więcej informacji i instrukcje znajdziesz » tutaj «.

»» ZDALNE NAUCZANIE. U nas znajdziesz i opublikujesz scenariusze ««
Numer: 20411
Przesłano:
Dział: Przedszkole

Listy dla Ziemi - chrońmy powietrze - paliwo życia

Konspekt zajęcia


Miejsce: ZSzP Nr 6. Przedszkole nr 18 w Rybniku
Prowadząca: mgr Irena Sobik
Grupa: „Ekoludki” 4, 5- latki
Data: 26.04.2013 r.
Obszar edukacyjny: Wychowanie dla poszanowania roślin i
zwierząt. (12.2.3.)
Wdrażanie dzieci do dbałości o
bezpieczeństwo własne i innych. (6.3.)

Temat zajęcia: „Listy dla Ziemi – chrońmy powietrze - paliwo
życia”.
.
Kompetencje kluczowe: działanie, komunikowanie się,
współpraca

Cele ogólne:
• Rozwijanie u dzieci świadomości ekologicznej poprzez
zabawy badawcze z powietrzem
• Podejmowanie świadomych działań mających na celu ochronę
natury

Cele szczegółowe:
Dziecko:
• aktywnie uczestniczy w zabawach badawczych wyciągając
wnioski
• zna właściwości powietrza
• wskazuje ekologiczne i nieekologiczne zachowanie człowieka
• potrafi „napisać” list do dorosłych w formie plastycznej
• przestrzega ustalonych reguł

Metoda/techniki wspierania aktywności dziecka:
• czynna – zadań stawianych do wykonania
• słowna – rozmowa, instrukcja
• oglądowa – pokaz, prezentacja multimedialna zachowań
ekologicznych i nieekologicznych oraz roślin i zwierząt
chronionych.

Środki dydaktyczne:
Mała butelka, słoiki, balony, kubki, przeźroczyste worki, drewniany klocek, akwarium z wodą, duża miska, widokówki, szklanka, rurka do napojów, podgrzewacze, zapalarka, mocna nić, pompka do balonów, oryginalny papier listowy fundacji ekologicznej Arka, zdjęcia zwierząt i roślin chronionych oraz zachowań ekologicznych i nieekologicznych, laptop, rzutnik, ekran, tamburyn, dwa pojemniki, buźka uśmiechnięta i smutna, gazety.

Literatura:
~ Stefania Elbanowska – „Jak zadziwić przedszkolaka
tym, co świeci, pływa, lata”;
wydawnictwo Medium, Warszawa 1993 r.
~ Barbara Taylor – „Powietrze i latanie”; Polska Oficyna
Wydawnicza „BGW”, Warszawa
1991 r.
~ Agata Orłoś i Jerzy Wolny – „Piorun na smyczy”;
wydawnictwo ZamKor Kraków 2008 r.



- Przebieg -
1.Zapoznanie z obiektem badań poprzez rozmowę naprowadzającą. Prowadząca prosi do siebie pięcioro dzieci, którym wręcza przeźroczyste worki i poleca pomachać otworzonym workiem w różne strony i szybko zamknąć. Co złapały dzieci? Podanie przez dzieci nazwy „powietrze”, omówienie jego charakterystycznych cech.
2.Ustalenie obowiązujących na zajęciu reguł.
3.Zaproszenie do udziału w zabawach badawczych:
•„Co znajduje się w pustej butelce?”
Wybrane dziecko zanurza pustą butelkę w wodzie w akwarium.
Dzieci obserwują co wylatuje z otworu szyjki i co wchodzi
na miejsce „bąbelków”. Czym są te „bąbelki”?
•„Czy szklanka jest pusta?”
Kolejne dziecko wrzuca do wody w akwarium drewniany klocek.
Dzieci obserwują jak klocek unosi się na powierzchni wody.
Kolejne dziecko nakrywa klocek odwróconą szklanką. Dzieci
obserwują co dzieje się z klockiem i zastanawiają się,
dlaczego tak się dzieje.
•„Czy woda zawsze wylewa się z odwróconej do góry dnem
szklanki?”
Prowadząca napełnia szklankę wodą i pyta dzieci co się
stanie, gdy odwróci szklankę do góry dnem. Dzieci podają
swoje odpowiedzi. Nauczycielka prosi do siebie troje
dzieci, poleca im napełnić szklanki wodą do pełna,
przykryć widokówką, przytrzymać i szybkim ruchem odwrócić
szklankę, a następnie delikatnie odsunąć rękę od
widokówki. Dlaczego widokówka nie odpada? Co ją
podtrzymuje od spodu.
• „Czy można podnieść plastikowy kubek za pomocą balonu?”.
Burza mózgów i próby wykonania tego zadania przez chętnych
pięcioro dzieci. Jeśli dzieci same nie znajdą prawidłowego
rozwiązania, prowadząca poleca nadmuchać balon umieszczony
w kubku i tym samym kubek wędruje w górę.
• „Czy balon może stać się rakietę?”
Prowadząca przecina słomkę na połowę i przeciąga przez
nią jeden z końców nici, którą mocno przywiązuje na
końcach po przeciwległych stronach Sali. Ucina dwa kawałki
taśmy klejącej. Wdmuchuje trochę powietrza do balonu i
przykleja go taśmą do słomki. Po wdmuchaniu większej
ilości powietrza balon zostaje puszczony. Co się z nim
stało? Stał się rakietą?
• „Co znajduje się w powietrzu?”
Nauczycielka ustawia na blacie stołu trzy podgrzewacze.
Tłumaczy, że doświadczenia z ogniem, które za chwilę
przeprowadzi, muszą oglądać, zachowując szczególną
ostrożność. Podkreśla, że pod żadnym pozorem nie mogą
powtarzać ich. Zapala podgrzewacze, a następnie zadaje
dzieciom pytanie, co się z nimi stanie, gdy przykryje dwa
z nich słoikami różnej wielkości? Poleca uważnie obserwować
czy ich przypuszczenia sprawdzają się. Dlaczego
podgrzewacze pod słoikami zgasły? Czego im zabrakło?
4.„Jestem powietrzem – kurczę i rozciągam się” – zabawa
ruchowa.
Dzieci poruszają się po dywanie w takt tamburyna. Na
sygnał dźwiękowy zatrzymują się i słuchają komend:
„powietrze kurczy się”- robią przysiad, rękami obejmując
kolana, a na komendę: „powietrze rozciąga się”- wyciągają
ręce i nogi”.
5.Rozmowa z dziećmi na temat znaczenia tlenu – składnika
powietrza dla istot żywych.
Kto produkuje tlen, a kto go zużywa? Czy należy dbać o
czystość powietrza?
Uświadomienie dzieciom, że bez tlenu istoty żywe giną
najszybciej.
6.Prezentacja multimedialna zachowań nieekologicznych i
ekologicznych oraz roślin i zwierząt chronionych.
7.Zapoznanie dzieci z ideą pisania „Listów dla Ziemi”.
Prezentacja oryginalnego papieru listowego. Zaproszenie
dzieci do „napisania” listu do dorosłych w formie pracy
plastycznej.
8.Prezentacja swoich prac.
9.Ewaluacja zajęcia – zgniecenie gazety i wrzucenie jej do
pojemnika z buźką wesołą lub smutną.

O nas | Reklama | Kontakt
Redakcja serwisu nie ponosi odpowiedzialności za treść publikacji, ogłoszeń oraz reklam.
Copyright © 2002-2024 Edux.pl
| Polityka prywatności | Wszystkie prawa zastrzeżone.
Prawa autorskie do publikacji posiadają autorzy tekstów.