X Używamy plików cookie i zbieramy dane m.in. w celach statystycznych i personalizacji reklam. Jeśli nie wyrażasz na to zgody, więcej informacji i instrukcje znajdziesz » tutaj «.

»» ZDALNE NAUCZANIE. U nas znajdziesz i opublikujesz scenariusze ««
Numer: 189
Przesłano:

Z wizytą w teatrze-scenariusz uroczystości z okazji Międzynarodowego Dnia Teatru

Osoba I:Kto z was nie był chociaż raz w teatrze? Pamiętacie to wzruszenie, kiedy kurtyna idzie w górę i odsłania piękne dekoracje, wśród których pojawiają się bohaterowie przedstawienia? A my, siedząc na widowni, zaczynamy wierzyć, że to co na scenie, dzieje się naprawdę...Prawdziwa magia.
Osoba II: ,,Teatr jest najważniejszą rzeczą na świecie, gdyż tam pokazuje się ludziom, jakimi mogliby być, jakimi pragnęliby być, choć nie mają na to odwagi, i jakimi są."
Osoba III: ,,Teatr to swobodnie pływający statek, odbijający od przystani rzeczywistości i kierujący sie w krainę baśni, snów i cudów."
OsobaIV:,,Teatr to jest takie miejsce, w którym mocniej bije
serce. Jeszcze nim się rozpocznie przedstawienie,
panuje wielki ruch na scenie: jedni budują dekoracje,
drudzy wnosza rekwizyty (bywa, solidnie zmachają
się przy tym). A potem, zanim podniesie się kurtyna,
serce aktora prędzej bić zaczyna. Gong. Światła.
Słychać pierwsze słowa... Już aktor tremę opanował
A na widowni w czwartym rzędzie z lewej strony
siedzisz ty, uroczysty i wzruszony, wstrzymujesz
oddech i w sekundzie ciszy-gdy milknie aktor-
własne serce słyszysz."
Osoba V: Po skończonym spektaklu z zapałem oklaskujemy grę aktorów. Ale przecież nie tylko oni zasługują na nasze brawa. Oklaski należą się wszystkim, którzy przygotowali wspaniałe widowisko.
Osoba I: Na pewno wiecie, kim jest aktor. Ale czym zajmuje się w teatrze sufler albo inspicjent? Oto krótki przewodnik- ,,Z wizytą w teatrze\\".
(pojawiają się uczniowie z odpowiednimi napisami)
Dziecko I: Sztuki teatralne nazywamy inaczej dramatami. Pisze je
DRAMATURG.
Dziecki II: Decyduje o wszystkim, co dotyczy przedstawienia. Dobiera aktorów, poucza ich, jak mają wygłaszać swoje kwestie i poruszać sie na scenie. Zamawia muzykę oraz dekoracje. To
REŻYSER.
Dziecko III: Projektowaniem dekoracji, które ozdabiają scenę,
zajmuje się SCENOGRAF.
Dziecko IV: Opiekuje się kostiumami. Pomaga aktorom ubierać się
przed wyjściem na scenę. To GARDEROBIANY.
Dziecko V: Za pomocą szminek, pudru i sztucznego zarostu
potrafi zmienić piękną twarz aktorki w szpetną, a
młodego aktora w starego. To CHARAKTERYZATOR.
Dziecko VI: Oświetlenie sceny i widowni ustawia
OPERATOR ŚWIATŁA.
Dziecko VI: Wzywa na scenę aktorów, czuwa nad zmianą
dekoracji, daje znak, kiedy trzeba podnieść lub
opuścić kurtynę. To INSPICJENT.
Dziecko VII: Podpowiada aktorom, gdy zapomną słów swej roli.
To SUFLER.
Osoba V: I wreszcie...
Dziecko VIII: Stara się tak zagrać, aby widzowie uwierzyli, że
akcja przedstawienia dzieje się naprawdę. Uczy
się na pamięć tekstu swej roli. To AKTOR.
OSOBA V: Nad tworzeniem każdego spektaklu pracuje wiele
osób. Brawa dzisiaj dla nich wszystkich z okazji
Międzynarodowego Dnia Teatru!
Piosenka : ,,Baw się z nami".
Osoba I: ,,Ta drabina to schody do nieba,
a ta miska nad schodami to księżyc.
Tamten miecz to zwyczajny pogrzebacz,
a z garnków są hełmy rycerzy.
Ale kto w te czary uwierzy?"

Osoba II: ,, To jest TEATR!
A teatr jest po to,
żeby wszystko było inne niż dotąd.
Żeby iść do domu w zamyśleniu,
w zachwycie.
I już zawsze w misce księżyc widzieć...\\"

Osoba V: Wyobraź sobie, że właśnie wybierasz się do teatru.
Ubierasz się odświętnie. Wchodzisz do budynku teatru.
Siedzisz na rzęsiście oświetlonej widowni, wokół ciebie
publiczność teatralna. Zerkasz do programu, by
poznać nazwiska aktorów. Dociera do ciebie szmer
rozmów, udziela ci się odświętny nastrój oczekiwania
na coś ważnego.
Po chwili słyszysz gong. Robi się cicho. Pomału gasną
światła na widowni, wszystko na sekundę ogarnia
ciemność. Ale oto wolno podnosi się kurtyna. Widzisz
rozświetloną scenę.
Osoba III: ,,Gaśnie światło
bardzo powoli.
Budzi
śpiące w kątach reflektory.
A kurtynę, miękką jak aksamit,
- niby grzywkę-
z oczu nam odgarnia czyjaś ręka
cicha, niewidzialna.
I muzyka wokół nas zakwita,
choć nie widać żadnego muzyka. ( cicha muzyka)
Światłem, gwarem
wypełnia się scena.
To początek
WIELKIEGO PATRZENIA." (rozlega się gong)

W tym momencie rozpoczyna się przedstawienie przygotowane przez uczniów - ,,Śpiąca królewna".

O nas | Reklama | Kontakt
Redakcja serwisu nie ponosi odpowiedzialności za treść publikacji, ogłoszeń oraz reklam.
Copyright © 2002-2024 Edux.pl
| Polityka prywatności | Wszystkie prawa zastrzeżone.
Prawa autorskie do publikacji posiadają autorzy tekstów.