Sprawozadanie z awansu na nauczyciela mianowanego - n-l świetlicy

Ubiegając się o awans zawodowy dokonałam autorefleksji z dotychczasowego przebiegu mojej pracy zawodowej. Przejrzałam zgromadzoną do tej pory dokumentację. Starania o tytuł nauczyciela mianowanego motywowały mnie do ustawicznego kształcenia się i do podnoszenia swoich kompetencji sprzyjających podnoszeniu jakości pracy szkoły.
Pracuję na stanowisku wychowawcy świetlicy gimnazjum oraz dodatkowo pełnię funkcję szkolnego doradcy zawodowego – co czynię nieodpłatnie.

Przystępując do realizacji planu rozwoju zawodowego zwróciłam uwagę na postawione sobie cele.
Ukończyłam wiele form doskonalenia (kursów, warsztatów, szkoleń), które wpłynęły na wzbogacenie moich doświadczeń i pobudziły do poszukiwania ciekawych metod i form pracy.
Analizując realizację planu rozwoju zawodowego chcę odnieść się w swoim sprawozdaniu do trzech obszarów wymagań zgodnie z Rozporządzeniem MENiS z dnia 1 grudnia 2004 r. w sprawie uzyskiwania stopnia awansu zawodowego przez nauczycieli. Działania ujęte w Planie Rozwoju Zawodowego przyporządkowałam właśnie tym trzem obszarom.


Są to:
I. Uczestniczenie w pracach organów szkoły związanych z realizacją zadań dydaktycznych, wychowawczych, opiekuńczych lub innych wynikających ze statutu szkoły oraz potrzeb szkoły i środowiska lokalnego.

II. Działania mające na celu pogłębianie wiedzy i umiejętności zawodowych, samodzielnie lub przez udział w różnych formach kształcenia ustawicznego.

III. Poznawanie przepisów dotyczących systemu oświaty.

I. UCZESTNICZENIE W PRACACH ORGANÓW SZKOŁY ZWIĄZANYCH Z REALIZACJĄ ZADAŃ DYDAKTYCZNYCH, WYCHOWAWCZYCH, OPIEKUŃCZYCH LUB INNYCH WYNIKAJĄCYCH ZE SATUTU SZKOŁY ORAZ POTZREB SZKOŁY I ŚRDOWISKA LOKALNEGO

§7.2.4. Umiejętność zastosowania wiedzy z zakresu psychologii, pedagogiki i dydaktyki oraz ogólnych zagadnień z zakresu oświaty, pomocy społecznej w rozwiązywaniu problemów związanych z zakresem realizowanych przez nauczyciela zadań.

1. Pogłębianie wiedzy z zakresu psychologii i pedagogiki.

Doskonalenie własnej pracy zawsze było moim celem. Z bogatej oferty WOM wybierałam te kursy, które bogaciły mój warsztat, poszerzały moją wiedzę, unowocześniały mój warsztat i pozwalały inaczej niż dotychczas spojrzeć na problemy wychowania (szczegółowy wykaz kursów przedstawiam w pkt 2 mojego sprawozdania). Ponieważ pracuję z młodzieżą gimnazjalną, która w wieku 13-15 lat gwałtownie wchodzi w okres dojrzewania, dostrzegłam konieczność poszerzenia swojej wiedzy w tym zakresie oraz poznania sposobów zapobiegania zachowaniom agresywnym oraz ich rozpoznawaniu.
Zauważyłam, że młodzież gimnazjalna ma problemy z:
- akceptacją zmian zachodzących w okresie dojrzewania,
- panowaniem nad własną agresją,
- właściwą komunikacją z rówieśnikami i dorosłymi.

Poszerzenie wiedzy w tym zakresie stało się moim priorytetem. Posiadam bardzo dobry kontakt z młodzieżą, uczniowie darzą mnie zaufaniem co zmusza mnie i motywuje do pogłębiania swojej wiedzy. Często uczniowie przychodzą do mnie z problemami związanymi z poszukiwaniem własnej tożsamości, z problemami w nauce. Dzięki wiedzy wyniesionej z kursów mogę im pomóc. Ustalamy kierunek działań, dyskutujemy nad sposobem rozwiązania problemów. Uczniowie wiedzą, że jestem osobą, na którą zawsze mogą liczyć.
Poszerzanie wiedzy przez literaturę
W trakcie trwania stażu systematycznie czytałam literaturę i prasę zajmującą się edukacją i wychowaniem. Korzystałam również z zasobów Internetowych. Materiały, które mnie interesują gromadziłam w formie plików komputerowych.

Przede wszystkim poszukiwałam literatury z głównych obszarów moich zainteresowań:
- poradnictwo zawodowe,
- problemy wychowawcze młodzieży,

Systematyczne poszerzanie wiedzy poprzez lekturę pozwoliło mi wzbogacić warsztat wychowawcy, inspirowało mnie do modyfikowania form i metod pracy.

Dzięki lekturom podniosłam poziom i efektywność moich działań wychowawczych , opiekuńczych i dydaktycznych.

2. Rozwiązywanie problemów wychowawczych, pedagogizacja rodziców.

Współpracuję z wychowawcami w zakresie ustalania wspólnego frontu działań dla uczniów sprawiających problemy wychowawcze (służę swoją wiedzą i radą w sposobach postępowania). Podejmujemy jednolite działania mające na celu rozwiązanie zaistniałych sytuacji i problemów uczniów.
Aby osiągnąć te cele potrzebne jest zrozumienie i pomoc rodziców. W zreformowanej szkole rodzice pełnią bardzo ważną rolę, zwiększa się przede wszystkim ich wpływ na sprawy ich dzieci, na to, co w szkole się dzieje.
W moich kontaktach z rodzicami starałam się stwarzać klimat życzliwości i wzajemnego zrozumienia, uświadomić im, że są ważni i że ich głos bardzo się dla mnie liczy.
Starałam się tak organizować współpracę z domem, by jak najpełniej zrealizować zadania dydaktyczno-wychowawcze szkoły i uatrakcyjnić pobyt dziecka w szkole.
Nauczyciel, który nie otrzymuje pomocy ze strony rodziców jest osamotniony w swoich działaniach często zniechęcony do pracy, a w rezultacie nie czuje satysfakcji z tego, co robi.
Aby uniknąć takiej sytuacji, od początku mojej pracy dydaktyczno-wychowawczej postawiłam na współpracę z rodzicami.
W sytuacjach problemowych pomagam rodzicom znaleźć najbardziej optymalne rozwiązania konsultując za ich zgodą sytuację dziecka z pedagogiem szkolnym, wychowawcą, czy w razie konieczności z poradnią psychologiczno-pedagogiczną, ośrodkiem pomocy społecznej. Ściśle współpracuję przy rozwiązywaniu problemów wychowawczych dzieci z psychologiem zatrudnionym w naszej placówce Panią Wioletą Maśluk-Gąsiorowską.
W swojej pracy wychowawczej staram się wspierać rodziców w ich staraniach również poprzez opracowywanie i przekazywanie zainteresowanym rodzicom materiałów dotyczących problematyki okresu dojrzewania. Początkowo rodzice bardzo niechętnie przyjmowali takie materiały, jednak z czasem coraz częściej zwracali się o pomoc wiedząc, iż będzie ona fachowa i rzetelna.

3. Praca w zespołach

W czasie trwania całego stażu aktywnie uczestniczyłam w pracach zespołów na terenie naszej szkoły.
· brałam czynny udział w radach szkoleniowych – zabierałam głos w dyskusji, pracowałam w zespole ds. poprawy jakości pracy szkoły - opracowanie ankiet dla uczniów i nauczycieli w zakresie:
- Bezpieczeństwa w szkole (ankieta dla ucznia)
- Funkcjonowania systemu oceniania zachowania w Zespole Szkół w Deszcznie (ankieta dla nauczycieli)
· uczestniczyłam w pracach zespołu promocji zdrowia,
· w trzyosobowym zespole opracowałam kryteria oceny zachowania (2004/2005),
· aktywnie uczestniczyłam w procesie wewnątrzszkolnego doskonalenia nauczycieli,
· pracowałam w zespole przygotowującym ankiety nt. mundurków szkolnych – opracowanie wyników (kwiecień 2007r.),
· brałam udział w pracach zepołów nadzorujących egzamin gimnazjalny oraz sprawdzian po klasie VI SP,
· aktywnie pracowałam w zespole wychowawczym w zakresie likwidacji i usprawniania negatywnych postaw uczniowskich,
· pracuję w Radzie Wspólnej gospodarującej Funduszem Świadczeń Socjalnych
W wyniku podejmowanych działań poszerzyłam swoją wiedzę na tematy związane z wychowaniem. Wzrosła współpraca wychowawców świetlicy z nauczycielami i wychowawcami, nastąpiła lepsza komunikacja i przepływ informacji, a co się z tym wiąże podejmowanie jednorodnych działań wobec wychowanków.

Prze cały okres stażu pracowałam również w zespołach projektowych, które zajmowały się pisaniem projektów unijnych. Jestem współautorem jednego z takich projektów – szczegółowo opisałam tą działalność w punkcie promocja szkoły.

§7.2.2. Umiejętność uwzględniania w pracy potrzeb rozwojowych uczniów, problematyki środowiska lokalnego oraz współczesnych problemów społecznych i cywilizacyjnych.

1. Poznawanie sytuacji rodzinnej i materialnej uczniów

W swojej pracy dydaktycznej i wychowawczej zawsze kieruję się dobrem dziecka. Staram się, aby dzieci czuły się w szkole bezpiecznie i dobrze, aby lubiły chodzić do niej. Tylko wtedy można osiągnąć zadowolenie i satysfakcję z wykonywanej pracy.
Mam bardzo dobry kontakt z wychowankami świetlicy, bez oporów zwracają się do mnie ze swoimi problemami. Dzięki temu poznałam ich sytuację rodzinną, co pozwoliło mi na podjęcie działań mających na celu pomoc najbardziej potrzebującym. W tym zakresie współpracuję z wychowawcami, pedagogiem, Gminnym Ośrodkiem Opieki Społecznej w Deszcznie oraz z Komisją ds. Rozwiązywania Problemów Alkoholowych.

Wspólnie z wychowawcami i pedagogiem szkolnym wypracowaliśmy zasady pracy z uczniem sprawiającym problemy wychowawcze. Są to m.in.:

- konsekwencja w podejmowaniu działań,
- częste kontakty i wymiana spostrzeżeń,
- jednolity front działań,
- jednakowy system rozliczania uczniów,
- kontrolowanie wpisów do arkusza spostrzeżeń,
- egzekwowanie umów i regulaminów.

Ważnym czynnikiem pomocy uczniom jest prowadzenie rozmów z rodzicami.
Wspólnie z pedagogiem szkolnym omawiamy potrzebę zaproszenia do szkoły rodziców i ustalamy problematykę poruszaną w czasie takich spotkań. Przed spotkaniem ustalamy możliwe propozycje pomocy.
W ostatnich latach wzrosła częstotliwość kontaktów z pedagogiem i wychowawcami świetlicy, rodzice częściej kontaktują się z nami w celu uzyskania informacji na temat zachowania dziecka. Często na prośbę zainteresowanych rodziców opracowuję materiały dotyczące problematyki okresu dojrzewania lub wskazuję źródła gdzie takie informacje można uzyskać. Rodzice przekonali się, że działania podjęte przez szkołę mają na celu pomóc im w trudnym procesie wychowania.
Potrzeby rozwojowe uczniów (edukacyjne, wychowawcze i opiekuńcze) poznawałam poprzez obserwacje własne, rozmowy z wychowawcami, analizę opinii z Poradni Psychologiczno-pedagogicznej, korzystanie z pracy pedagoga szkolnego lub udział w Radach Pedagogicznych poświęconych omawianiu problemów wychowawczych istniejących w naszej szkole. Swoją wiedzę na temat potrzeb rozwojowych oraz problemów i zagrożeń charakterystycznych dla młodzieży szkolnej poszerzałam również biorąc udział w szkoleniach i szkoleniowych Radach Pedagogicznych poświęconych tym zagadnieniom. Dzięki zdobytej szczegółowej wiedzy na temat tych problemów mogłam później w swej pracy łatwiej diagnozować ich oznaki i przyczyniać się do ich rozwiązywania

2. Opracowanie planu pracy wychowawcy świetlicy uwzględnienie problemów środowiska.

Podejmując pacę w świetlicy gimnazjum opracowałam plan pracy świetlicy, co roku modyfikowałam go aby uwzględniał potrzeby dzieci pochodzących z różnych środowisk .
Celem mojej pracy w świetlicy stało się uczynienie jej miejscem przyjaznym wychowankom. Za cel ogólny przyjęłam zapewnienie uczniom zorganizowanej opieki wychowawczej umożliwiającej wszechstronny rozwój osobowości z uwzględnieniem misji szkoły: wychowanie ucznia zdrowego psychicznie, fizycznie i społecznie.
Konstruując plan wychowawczy świetlicy założyłam sobie następujące zadania do realizacji:
- zapewnienie uczniom dojeżdżającym opieki w godzinach przed lub po lekcjach,
- przygotowanie uczniów do aktywnego udziału w życiu społecznym ,
- propagowanie reguł komunikacji interpersonalnej,
- kształtowanie wrażliwości uczuciowej uczniów,
- zwracanie uwagi na poszanowanie praw dziecka i ucznia,
- kształtowanie zdrowego i bezpiecznego stylu życia,
- propagowanie zasad kultury,
- budowanie motywacji do zachowań prozdrowotnych,
- kształtowanie otwartości na problemy drugiego człowieka,
- kształtowanie umiejętności pracy w grupie,
- kształtowanie umiejętności słuchania, dialogu i rozumienia innych,
- budowanie prawidłowych relacji: dziecko – rodzice,
- poznanie siebie, swoich potrzeb,
- rozwijanie dociekliwości poznawczej w życiu,
- wykształcenie u uczniów samodzielności i otwartości na wiedzę,
- rozbudzanie i rozwój zainteresowań oraz zdolności.

Zadania te realizowałam poprzez:
- udzielanie uczniom pomocy w rozwiązywaniu ich problemów,
- umożliwienie uczniom w świetlicy uczenia się i odrabiania lekcji ,
- organizowanie uczniom czasu wolnego (m.in. gry, zabawy, konkursy, turnieje, słuchanie muzyki, czytanie książek i czasopism, oglądanie filmów, zajęcia plastyczno - techniczne),
- warsztaty zachowań asertywnych,
- uwrażliwienie uczniów na wartości uniwersalne (np. miłość, przyjaźń, dobro, odpowiedzialność),
- uwrażliwienie uczniów na różnego rodzaju zagrożenia wynikające z życia we współczesnym świecie,
- lansowanie życia bez nałogów i dostarczanie odbiorcy wiedzy biomedycznej w sposób praktyczny i dostępny.

FORMY i metody pracy jakie stosowałam w pracy z uczniami:
- organizacyjna: indywidualna, grupowa, zbiorowa
- przedmiotowa: poznawcza, twórcza, ekspresji, zabawowo – rozrywkowa
- metody pracy: słowne i poglądowe, plakatu, pracy z materiałem źródłowym, aktywizujące (np. burza mózgów, metoda problemowa itp.).
Co roku wspólnie z wychowankami w pierwszych tygodniach września ustalamy regulamin świetlicy, uczniowie mają możliwość podawania swoich propozycji, wspólnie dyskutujemy, wybieramy najlepsze opcje. Następnie regulamin jest przepisywany prze uczniów na komputerach w świetlicy, drukowany i wieszany w sali na widocznym miejscu.
Z uczniami ustalam również warunki na jakich mogą korzystać ze świetlicy i spisujemy nasze ustalenia w formie kontraktu.

REGULAMIN ŚWIETLICY SZKOLNEJ

1. Świetlica szkolna pracuje przez cały rok szkolny, na ogół z tymi samymi wychowankami ,których uczestnictwo jest obowiązkowe.
2. Na świetlicę uczęszczają dzieci dojeżdżające oraz dzieci zapisane przez rodziców.
3. Rodzic chcąc zwolnić swoje dziecko ze świetlicy szkolnej zobowiązany jest napisać usprawiedliwienie i dostarczyć do nauczyciela prowadzącego świetlicę.
4. Praca wychowawcza świetlicy szkolnej oparta jest na hasłach i polega na wyborze oraz rozplanowaniu tematów zgodnie z porą roku i aktualną problematyką życia szkoły.
5. Świetlica szkolna jest dla wychowanków miejscem, które zapewnia:
a) opiekę, pomoc i radę w każdej sytuacji, która przysparza dzieciom istotnych trudności,
b) odpoczynek czynny, ruch (z reguły na świeżym powietrzu) i kontakt z przyrodą,
c) naukę organizowaną w odpowiednim miejscu i przy właściwej pomocy,
d) rozrywkę, zabawę realizowaną pojedynczo, w małych grupach i zbiorowo,
e) wzbudzanie i rozwijanie zainteresowań, dostarczanie okazji do różnorodnej ekspresji (plastycznej, muzycznej, dramatycznej).

WARUNKI KORZYSTANIA ZE ŚWIETLICY SZKOLNEJ
Wychowankowie powinni:
- Zachowywać kulturę osobistą wobec osób znajdujących się w sali.
- Przestrzegać przyjętych zasad pracy grupowej.
- Szanować prawa indywidualne innych osób.
- Nie dokuczać i nie przeszkadzać innym osobom.
- Dbać o czystość i estetyczny wygląd sali.
- Nie spożywać pokarmów.
- Szanować sprzęt i wyposażenie pomieszczenia.
- Wykonywać polecenia wychowawcy świetlicy.
Od lat moich wychowankowie dokumentują życie świetlicy w kronice. Paca ta sprawia im wiele radości. Gdy po ukończeniu naszej szkoły przychodzą w odwiedziny do mnie, a często się to zdarza, proszą o pokazanie kroniki. Kronika budzi zainteresowanie również samych uczestników świetlicy, często ją przeglądają, komentują wydarzenia opisane na jej stronach.
Świetlica szkolna to również miejsce nauki zdrowej rywalizacji w konkursach, które odbywają się w niej. Szczegółowo konkursy opisałam w pkt. 6.Dużym wsparciem w tej dziedzinie jest dla mnie Gminna Komisja Ds. Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, która wspomaga mnie w zakupie nagród w konkursach i materiałów biurowych, plastycznych dla uczniów.

3. Praca wychowawcy klasy III A Gimnazjum

W drugim semestrze roku szkolnego 20007/2008 objęłam wychowawstwo wówczas klasy II A gimnazjum – dotychczasowy wychowawca tej klasy odchodził na emeryturę. Przejmując tą klasę wiedziałam jaki otrzymuje zespół, ponieważ znałam wszystkich tych uczniów z zajęć w świetlicy a większość z nich miałam pod opieką jako wychowawca na etapie kształcenia IV-VI.
Po uzgodnieniu z Dyrektorem szkoły godziny wychowawcze w klasie drugiej realizowałam wg planu wychowawczego napisanego przez poprzedniego wychowawcę , modyfikując go nieznacznie. We wrześniu 2008r. złożyłam u Dyrekcji własny plan wychowawczy na rok szkolny 2008/2009.
Bardzo ważne jest, aby praca wychowawcza była planowa, a nie chaotyczna, dlatego mój plan zawierał:
- główny cel pracy wychowawczej,
- zadania wychowawcze wynikające z programu wychowawczego szkoły,
- samorządność w klasie,
- współpraca ze środowiskiem rodzinnym,
- zadania wynikające z treści ścieżek.

Za główny cel swojej pracy wychowawczej przyjęłam ukształtowanie człowieka przygotowanego do życia, umiejącego radzić sobie w sytuacjach trudnych oraz
wyrównanie szans edukacyjnych moich uczniów.
Zadania jakie przyjęłam do zrealizowania to:
- Przygotowanie ucznia do samodzielnego pełnienia ról społecznych.
- Rozwijanie umiejętności odpowiedniego reagowania w sytuacjach trudnych.
- Wskazywanie właściwych sposobów wyrażania ocen i sądów akceptujących lub negujących zachowania swoje i innych osób.
- Wdrażanie uczniów do przestrzegania zasad savoir – vivre, prawa dzieci, dorosłych, zasad bezpieczeństwa.
- Wdrażanie uczniów do wyrównywania braków edukacyjnych i kulturalnych.
- Zadania wynikające z programu wychowawczego szkoły – Samorządność.
Realizując zadanie związane z bezpieczeństwem i radzeniem sobie w sytuacjach trudnych zorganizowałam moim uczniom trwający 3 godziny kurs pierwszej pomocy prowadzony prze specjalistę. W czasie zajęć uczniowie poznali procedurę udzielania pomocy w nagłych wypadkach oraz przećwiczyli na fantomach resuscytację. Początkowo wychowankowie mieli wiele obaw i zahamowań w czasie zajęć, jednak wraz z upływem czasu chętniej wykonywali polecenia prowadzącego i przestali się bać pomóc drugiemu człowiekowi. Ta tematyka zajęć była szczególnie pożądana w tej klasie, ponieważ wielu członków zespołu klasowego mieszka w pobliżu zbiorników wodnych, dojeżdża do szkoły rowerem i była świadkiem wielu wypadków, a i sami uczniowie w rozmowach przyznawali się do dużych braków w wiedzy z zakresu pierwszej pomocy.
zdjęcie
Zadania założone w planie wychowawczym realizowałam na godzinach wychowawczych odbywających się raz w tygodniu w wymiarze 45 minut poprzez:
- pogadanki, dyskusje zapoznające uczniów z obowiązującymi regulaminami, zasadom,
- scenki sytuacyjne odgrywane przez uczniów,
- analizę postaw bohaterów literackich,
- uczestnictwo uczniów w przygotowaniach uroczystości szkolnych i klasowych takich jak:
- Dzień Komisji Edukacji Narodowej.
- Dzień Chłopaka w naszej klasie.
- Dyskoteka Andrzejkowa – wróżby i zabawy.
- Wigilia klasowa (dzielimy się opłatkiem, obdarowujemy prezentami, składamy życzenia, śpiewamy kolędy).
- Zabawa karnawałowa.
- Dzień Kobiet w naszej klasie.
- Dzień dziecka – gry i zabawy.
- Wycieczki klasowe: Toruń, Słowianka, wyjazdy do kina, teatru, na targi edukacyjne Absolwent.
-Zakończenie roku szkolnego – pożegnanie klas trzecich.
-Apel przygotowany przez naszą klasę na 11 listopada.
- wyjazdy klasowe.

Udało mi się zmobilizować uczniów do prowadzenia kroniki klasowej- uczniowie wybrali spośród siebie zespół kronikarski odpowiedzialny za bieżące dokumentowanie życia klasy. Bardzo często wspólnie z uczniami redagowałam wybrane tematy, pomagałam przy wybieraniu i przygotowaniu zdjęć – z uwagi na moje umiejętności pracy z programem graficznym photoshop, przy okazji ucząc ich pracy z tym programem. Z czasem uczniowie coraz częściej samodzielnie przygotowywali zdjęcia do kroniki konsultując się jedynie w sytuacji jakiś wątpliwości.
Przed egzaminem gimnazjalnym, do którego moi uczniowie przystąpili w kwietniu dzięki wiedzy zdobytej na jednym z kursów przeprowadziłam zajęcia z relaksacji i wizualizacji. Zadbałam o pomieszczenie z materacami, odpowiedni podkład muzyczny i teksty do wizualizacji. Zajęcia miały na celu odprężenie uczniów, wprowadzenie nastoju spokoju oraz pokazanie im jak radzić sobie w sytuacjach stresowych – jaką dla nich był egzamin. Początkowo uczniowie bardzo sceptycznie podeszli do tej formy zajęć, ale po zakończeniu zajęć odbierałam od nich bardzo pozytywne komunikaty.
Na zakończenie roku szkolnego zorganizowałam przy pomocy rodziców ognisko klasowe w leśniczówce w Gliniku na które zaprosiłam również rodziców – było to ostatnie spotkanie klasowe, ponieważ uczniowie mojej klasy zakończyli już edukację w gimnazjum.

Współpracowałam z rodzicami zarówno w ramach spotkań zbiorowych jak i indywidualnych.
Zebrania rodziców organizowałam 4-5 razy w ciągu roku (wynika to z harmonogramu pracy szkoły). Na dwa tygodnie przed spotkaniem przekazywałam rodzicom zaproszenia, aby umożliwić im przygotowanie się do zebrania.
W przygotowanym zaproszeniu informowałam rodziców o:
· Celu i charakterze spotkania;
· Miejscu spotkania;
· Czasie trwania;
· Planowanym porządku spotkania;
· Materiałach przygotowanych na spotkanie;

Na tego typu spotkaniach starałam się przede wszystkim o wytworzenie właściwej atmosfery, sprzyjającej swobodnemu wypowiadaniu się zebranych. W tym celu wprowadzałam rodziców w interesującą ich problematykę, formułując pytania zachęcające uczestników do czynnego udziału w dyskusji, kierując jej przebiegiem, dzieląc się także własnymi przemyśleniami w tym zakresie. Na pierwszym wrześniowym spotkaniu zapoznałam rodziców z metodami pracy wychowawczej w klasie oraz planem pracy wychowawczej na dany rok. Większość rodziców moich uczniów znałam bardzo dobrze z współpracy z poprzednich lat.
Opracowałam również dla rodziców materiały informacyjne na tematy, które zasugerowali sami rodzice. Były to:
v Okres adolescencji – dorastanie, dojrzewanie młodych ludzi.
v Stres a egzamin gimnazjalny.

Utrzymywałam z rodzicami również kontakty telefoniczne. Pozwalało mi to na szybkie porozumiewanie się z rodzicami we wszystkich pilnych sprawach, które można załatwić bez konieczności nawiązywania kontaktów bezpośrednich. Wszyscy rodzice w mojej klasie znali mój numer telefonu i dzwonili do mnie w sprawach ich dzieci.

Ponieważ kontakt mój z rodzicami uczniów był bardzo dobry, bez większego skrępowania rozmawiałam indywidualnie z rodzicami na temat ich sytuacji materialnej i warunków do nauki, jakie posiadają ich dzieci.
Dzięki takim rozmowom poznałam sytuację rodzinną wszystkich moich wychowanków i mogłam podjąć działania zmierzające do pomocy. Utrzymywałam kontakt z Gminnym Ośrodkiem Opieki Społecznej w Deszcznie, organizowałam darmowe bilety wstępu do kina, teatru.

Współpraca z pedagogiem szkolnym.
W naszej szkole radą służy pedagog szkolny. Jest nim p. Teresa Leśniewicz, przez cały czas mojej pracy wychowawczej mogłam konsultować z nią problemy pojawiające się w mojej klasie. Od września 2008r. z uwagi na sytuację zaistniałą w klasie, dzięki moim staraniom, do działań wychowawczych włączony został psychoterapeuta Wioletta Maśluk-Gąsiorowska. Zajęcia prowadzone były w zależności od potrzeb indywidualnych i grupowych. Pomocą objęta została cała klasa jak również pojedyncze osoby, które uczestniczyły w indywidualnych spotkaniach z terapeutą. Zajęcia odbywały się na terenie szkoły i były dobrowolne. Z pomocy psychoterapeuty skorzystali również rodzice, którzy wspierali mnie w moich działaniach wychowawczych. Z Panią Maślak-Gąsiorowską konsultowałam również scenariusze zajęć na lekcje wychowawcze tak aby nasze działania się wzajemnie uzupełniały.
W ramach realizacji programów profilaktycznych zapraszałam na lekcje wychowawcze pedagoga profilaktyka Panią Krystynę Krukar.

4. Organizacja pracowni, współpraca z firmą „BAMA POLSKA”.

Od wielu lat pozyskuję sponsorów dla naszej szkoły.
Dzięki wsparciu indywidualnych inwestorów otrzymałam stoliki pod komputery, które zostały wykorzystane w świetlicach szkolnych w naszej szkole. Współpraca z firmą „SURGO” z Kostrzyna owocuje tym, że systematycznie otrzymuję zestawy materiałów papierniczych, takich jak: brystol, kolorowy papier, papier do drukarki.
Bardzo prężnie rozwija się również współpraca z firmą „BAMA POLSKA”. Zarząd tej firmy przekazał szkole kilka zestawów komputerowych wraz z oprogramowaniem i 2 drukarkami, który to sprzęt został przeznaczony na potrzeby świetlicy. Dzięki temu uczniowie mają możliwość nauczyć się korzystania z sprzętu komputerowego jak też opracowania i wydrukowania materiałów potrzebnych na zajęcia lekcyjne. Dzięki dostępności sprzętu komputerowego w świetlicy wychowankowie bardzo chętnie zdobywają nową wiedzę i umiejętności w pracy na komputerze, które staram się im przekazywać.
Dwa razy w roku Zarząd firmy „BAMA POLSKA” na moje pisemne prośby przekazuje na potrzeby świetlicy ogromne ilości swoich wyrobów, są to m.in. wkładki do butów, szczotki do butów, sznurowadła, pasty do butów, skarpetki, rękawiczki i wszelkie akcesoria do pielęgnacji obuwia jak też artykuły pasmanteryjne. Wszystkie te materiały dzielę przygotowując paczki dla najbardziej potrzebujących uczniów z naszej szkoły. Materiały, które można wykorzystać na zajęciach, takie jak ścinki skór, nici, igły, nożyczki czy sznurowadła przeznaczam na zajęcia plastyczno-praktyczne w świetlicy jak też na terenie szkoły. W bieżącym roku szkolnym do współpracy z wymienioną firmą włączona została również Szkoła Podstawowa w Ulimiu a od września również Przedszkole Samorządowe w Deszcznie.

5. Uwzględnienie i zaspokajanie potrzeb edukacyjnych uczniów.

Młodzież w Gimnazjum stwarza wiele problemów wychowawczych. Związane jest to przede wszystkim z trudnym okresem dojrzewania. Towarzyszą mu z jednej strony postawy buntu, agresji, złości skierowanej wobec rodziców (także wobec postaci zastępujących rodziców - jak nauczyciele, wychowawcy, pedagodzy), z drugiej strony, młody człowiek czuje się wtedy osamotniony i opuszczony przez innych, pojawiają się problemy z nauką szkolną.
W świetlicy mam codzienny kontakt z uczniami, często zwracają się oni do mnie ze swoimi problemami. Wśród nich są również problemy dydaktyczne.
Świetlica jest miejscem wspomagającym rozwój dzieci i młodzieży, uzupełnia pracę szkoły w zakresie opieki, oddziaływania wychowawczego i poczynań dydaktycznych.
Starannie planuję proces opiekuńczo-wychowawczy kierując się potrzebami rozwojowymi wychowanków.
Wspólnie z innymi wychowawcami świetlicy systematycznie prowadzimy zajęcia dydaktyczne w celu wyrównywania braków i pomocy w odrabianiu zadań domowych. Stale udzielam rad dotyczących szczególnie trudności w języku angielski i matematyce, ćwiczymy zadania matematyczne. W efekcie prowadzonych działań poprawiły się wyższe oceny uczniów, są oni lepiej przygotowani do zajęć, zrozumieli materiał, z którym mieli problemy.
Uczniowie często korzystają z mojej pomocy.
Rozpoczynając pracę świetlicy powołałam nieformalny zespół pomocy koleżeńskiej do którego należą uczniowie osiągający bardzo dobre wyniki w nauce. Jest to swego rodzaju zespół ekspertów pomagający mi w uzupełnianiu braków w nauce uczniom słabszym mającym trudności z nauką. Początkowo uczniowie niechętnie korzystali z pomocy kolegów i koleżanek oczekując jedynie gotowych prac, dziś obserwuję, że pomoc to już nie tylko przepisanie zadania domowego ale coraz częściej nastawienie na zrozumienie materiału i samodzielne wykonanie zadania. Dzięki takiej formie słabi uczniowie nadrabiają braki a „ zespół ekspertów” ma możliwość podzielenia się swoją wiedzą oraz rozwinięcia umiejętności współpracy w grupie.
Pokazuję uczniom sposoby zdobywania i przyswajania wiedzy:
- robienie krótkich notatek,
- kojarzenie faktów,
- układanie rymowanek zawierających fakty i właściwe daty,
- praca z multimediami,
- dyskutujemy nad problematyką prac pisemnych.
Efekty:
Gimnazjaliści częściej odrabiają na świetlicy zadania domowe , są lepiej przygotowani do zajęć. Chętniej też sięgają po lekturę i dyskutują na nurtujące ich tematy.

6. Organizacja konkursów uwzględniających potrzeby uczniów i środowiska.
Współpraca z rodzicami w rozwiązywaniu problemów uczniów.

W świetlicy szkolnej spędzają czas uczniowie z różnych środowisk. Uczniowie naszej szkoły mają wiele możliwości rozwijania swoich zdolności i zainteresowań na kołach przedmiotowych i sportowych. Takie same oczekiwania stawiali wobec świetlicy szkolnej. Wychodząc naprzeciw zainteresowaniom i oczekiwaniom wychowanków od kilku lat organizuje turnieje w świetlicy i obecnie są już pewną tradycją naszej świetlicy.
Każdego roku do dnia 15 stycznia odbywają się zapisy wszystkich chętnych uczniów Gimnazjum.
W świetlicy odbywają się turniej warcabowy oraz gier zręcznościowych: piłka nożna, dart. Rozgrywki mają charakter pucharowy a wszystkie gry rozrysowane są na planszach rozwieszonych w świetlicy gimnazjum.
Opracowałam regulaminy turniejów i przygotowałam wzory plansz do rozgrywek, zakupiłam niezbędne materiały jak; lotki, końcówki do lotek, czy zestawy do gry w warcaby. Szczegółowe regulaminy turniejów zawiera załącznik nr 1.

Każde spotkanie odbywa się w mojej obecności lub któregoś z wychowawców świetlicy szkolnej.
Rozgrywki kończą się na początku maja każdego roku.

Trzy pierwsze miejsca w turniejach nagradzane są nagrodami rzeczowymi, zakupionymi za pieniądze otrzymane od sponsorów.
Wręczenie nagród następuje zawsze w czerwcu kilka dni przed zakończeniem roku szkolnego.
zdjęcia
Co roku uczestniczę w pracach komisji konkursu „Debiuty”. Ideą konkursu jest umożliwienie uczniom pokazania swoich talentów. Konkurs odbywa się w kilku kategoriach; śpiew, gra na instrumencie, ,malarstwo., fotografia, recytacja połączona z poezją. Z roku na rok chętnych jest coraz więcej a poziom konkursu coraz wyższy. Laureaci konkursu po przejściu eliminacji mają zapewnione warsztaty z specjalistami w danej dziedzinie, którzy przygotowują uczniów do kolejnego etapu. Laureaci „Debiutów” otrzymują roczne stypendium na rozwijanie swoich pasji.
W świetlicy organizuję również konkurs plastyczny i literacki. W obu konkursach prace przedstawione prze uczestników prezentowane są na specjalnie do tego przeznaczonej tablicy i sami uczniowie wybierają ich zdaniem najlepsze prace umieszczają pod wybranym dziełem samoprzylepne gwiazdki. Wszyscy uczestnicy otrzymują dyplomy a trzech najlepszych z każdej dziedziny drobne upominki, wnioskuję również do wychowawców o wpisanie pochwał do kart obserwacji zachowania.

Komputery w świetlicy wykorzystuję również do organizacji turniejów i zawodów.
W czterech stanowiskach zainstalowałam program gry w szachy. Uczniowie trzy razy w tygodniu rozgrywają partie z komputerem. W roku szkolnym 2008/2009. ogłosiłam turniej szachowy. Uczniowie rozgrywają 5 partii o niskim stopniu trudności. Wyniki zapisujemy w specjalnie przygotowanej tabeli, która umieszczona jest na tablicy informacyjnej świetlicy gimnazjum.
Później następuje trudniejszy etap. Uczniowie również rozgrywają 5 partii z komputerem lecz teraz wzrasta stopień trudności. Trzech uczniów z największą liczbą wygranych partii otrzymuje nagrody.

Współpraca z środowiskiem lokalnym.

Praca nauczyciela wychowawcy i prezesa ZNP wymagała ode mnie stałej systematycznej współpracy ze strukturami samorządowymi.
Podejmowałam działania mające na celu zorganizowanie pomocy uczniom z rodzin patologicznych i reprezentowałam sprawy nauczycieli z terenu całej gminy. Współpraca ze strukturami samorządowymi polegała m.in. na:

Rada Gminy
- ustalanie regulaminu płac i wynagrodzeń dla nauczycieli na kolejne lata budżetowe,
- wnioskowanie o nagrody dla nauczycieli,
- przygotowanie projektu „Układu zbiorowego dla pracowników pedagogicznych oraz administracji i obsługi”
- udział w konkursach na Dyrektorów placówek oświatowych z terenu gminy,
- opiniowanie dokumentów dotyczących oświaty na terenie gminy,
- obrona godności nauczycieli.

Gminna Komisja ds. Rozwiązywania Problemów Alkoholowych

- objęcie szczególną opieką dzieci i młodzież z rodzin patologicznych,
- pozyskiwanie środków na imprezy kulturalno-sportowe dla młodzieży Gimnazjum, ze szczególnym uwzględnieniem rodzin zagrożonych,
- pozyskiwanie środków na doposażenie świetlicy szkolnej,
- fundowanie nagród rzeczowych dla uczniów Zespołu Szkół w Deszcznie biorących udział w turniejach w świetlicy szkolnej.
Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej

- zbieranie i wymiana informacji na temat uczniów z rodzin o trudnych warunkach bytowych,
- aktywizowanie rodziców do składania wniosków o darmowe dożywianie,

Wójt Gminy Deszczno
- współpraca przy wyłanianiu kandydatów do stypendiów fundowanych dla najzdolniejszych uczniów, co roku 1 czerwca grupa wybitnych uczniów z terenu nasze gminy otrzymuje wyróżnienie z rąk Wójta Gminy Deszczno.

7. Współpraca z rodzicami w rozwiązywaniu problemów.

Aby osiągnąć cele wychowawcze, opiekuńcze, szczególnie w sytuacjach trudności wychowawczych potrzebne jest zrozumienie i pomoc rodziców. W naszej szkole rodzice pełnią bardzo ważną rolę, zwiększa się przede wszystkim ich wpływ na sprawy ich dzieci, na to, co w szkole się dzieje.
W moich kontaktach z rodzicami starałam się stwarzać klimat życzliwości i wzajemnego zrozumienia, uświadomić im, że są ważni i że ich głos bardzo się dla mnie liczy.
Starałam się tak organizować współpracę z domem, by jak najpełniej zrealizować zadania dydaktyczno-wychowawcze szkoły i uatrakcyjnić pobyt dziecka w szkole.
Nauczyciel, który nie otrzymuje pomocy ze strony rodziców jest osamotniony w swoich działaniach często zniechęcony do pracy, a w rezultacie nie czuje satysfakcji z tego, co robi.
Aby uniknąć takiej sytuacji, od początku mojej pracy postawiłam na współpracę z rodzicami.

8. Promocja szkoły
Dokumentowanie i prezentowanie dorobku szkoły

Uważam, że promocja naszej szkoły i uczniów jest bardzo ważnym elementem budującym ich wizerunek i mającym wpływ na jakość pracy szkoły.

W bieżącym roku szkolnym bardzo dużą aktywność wykazywali nauczyciele i uczniowie. Działo się wiele ciekawych i nowych rzeczy.

Systematycznie fotografuję wydarzenia mające miejsce w szkole, wybieram najciekawsze ujęcia, drukuję zdjęcia i wraz z opisem umieszczam w gablotach.
Opracowuję materiały do gabloty SUKCESY.
Systematycznie dokonuję zmian i uaktualnień.
W efekcie tych działań:
Społeczność uczniowska na bieżąco informowana jest o tym, co dzieje się w szkole.
Uczniowie chętniej chodzą na reklamowane w ten sposób zajęcia.
Uczniowie stali się rozpoznawalni, niektórzy traktowani są jak eksperci w swoich dziedzinach.

Poprzez dokumentację fotograficzną najaktywniejsi nauczyciele promowani są w środowisku, w opinii uczniów i rodziców poprawił się lub wzmocnił ich wizerunek, a tym samym wizerunek naszej szkoły.

Gabloty umieszczone są w ogólnodostępnych miejscach, dlatego często zatrzymują się przy nich rodzice i odwiedzający szkołę goście. Jest to świetny sposób na reklamą szkoły. Dokumentowanie działań sprawia mi wiele satysfakcji.
zdjęcia

W ramach Projektu Szkoła Marzeń podjęłam się realizacji kilku zadań:
1. Prowadzenie zajęć – opracowanie planów pracy do tych zajęć (Wiem kim będę, Koralikowa terapia)
2. Dokumentowanie i prezentowanie dorobku szkoły:
- prowadzenie dokumentacji fotograficznej,
- przygotowanie pokazu multimedialnego.
4.Pomoc w organizacji ważniejszych imprez:
a. Targi Edukacyjne
b. Targi turystyczne
c. Biesiada historyczna
Sukces szkoły tworzą wszystkie, nawet najmniejsze działania, jeśli wykonywane są z pasją i zaangażowaniem.

Wspólnie z dwoma koleżankami napisałam a następnie koordynowałam unijny projekt Szkoła Równych Szans pozyskując na zajęcia dla uczniów i zakup sprzętu dla szkoły ponad 104 tys. złotych. W ramach tego projektu zakupiłyśmy m.in. zestaw komputerowy do świetlicy gimnazjum z pełnym oprogramowaniem i drukarką. Uczniowie mieli możliwość uczestniczyć w wielu zajęciach pozalekcyjnych. Sama prowadziłam zajęcia z doradztwa zawodowego „Wiem kim będę” oraz „Koralikową terapię”. W ramach zajęć „Wiem kim będę” zorganizowałam wycieczkę do oddziału telewizji TVP w Gorzowie Wlkp. oraz do MZK w Gorzowie – uczniowie mieli okazję poznać zawód operatora telewizyjnego, prezentera czy kierowcy tramwaju od podszewki. Uczniowie na zajęciach pracowali z kamerą wideo ucząc się jak prowadzić autoprezentację, wykonywali swoje wizytówki.
zdjęcia
Zajęcia z terapii koralikowej przyciągały nawet chłopców. Zakupione za pieniądze projektowe koraliki, akcesoria do wykonywania ozdób - zakupu dokonałam za pośrednictwem sklepu internetowego – budziły zachwyt nawet nauczycieli.
Efekty:
- uczniowie mieli zapewnione zajęcia dodatkowe,
- uczestniczyli w wyjazdach, wycieczkach bez ponoszenia kosztów,
- rozwijali swoje zainteresowania,
- o naszych uczniach i szkole mówiono pozytywnie w środowisku lokalnym i nie tylko.
W roku szkolnym 2008/209 uczestniczyłam w przygotowaniach uczniów szkoły podstawowej do Targów Turystycznych „Przygoda”. Nasi uczniowie prezentowali Japonię – przygotowując stoisko turystyczne z wystrojem o tej właśnie tematyce i całą oprawą artystyczną powiązaną z kulturą kraju kwitnącej wiśni. W ramach przygotowań do targów samodzielnie opracowałam folder o Japonii oraz prowadziłam zajęcia na których uczyłam uczestników targów japońskiej sztuki składania papieru – czyli orgiami. Imprezę przygotowywałam wspólnie z moim opiekunem stażu Panią Anną Byczkowską. Targi odbywały się na dwóch etapach : wojewódzkim i ogólnopolskim. Nasi uczniowie w etapie wojewódzkim zajęli drugie miejsce w kategorii „Świat w zmysłach” otrzymując wyróżnienie za przygotowanie stoiska i zostali zakwalifikowani do etapu ogólnopolskiego. Ten etap odbył się w Szczecinie, gdzie uczniowie otrzymali wyróżnienie i nagrodę w postaci 4 dniowego pobytu w miejscowości nadmorskiej.
Efekty:
- uczniowie nabrali pewności siebie,
- poznali obyczaje, tradycje, kuchnię Japonii,
- uczestniczyli w rywalizacji z innymi szkołami kierując się zasadą fair play,
- zdobyli nowe doświadczenia.
zdjęcia

II. DZIAŁANIA MAJĄCE NA CELU POGŁĘBIANIE WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI ZAWODOWYCH, SAMODZIELNE LUB PRZEZ UDZIAŁ W RÓŻNYCH FORMACH KSZTAŁCENIA USTAWICZNEGO

§ 7.2.1. Umiejętność organizacji i doskonalenia warsztatu pracy, dokonywania ewaluacji własnych działań, a także oceniania skuteczności i dokonywania zmian w działaniach.

1. Samodzielne lub prze udział w różnych formach kształcenia ustawicznego pogłębianie swojej wiedzy i umiejętności zawodowych.

Od wielu lat doskonalę swoją wiedzę i umiejętności dydaktyczne i wychowawcze w procesie aktywnego udziału w wewnątrzszkolnym i zewnętrznym doskonaleniu.

A) Na kursach i warsztatach organizowanych przez WOM w Gorzowie Wlkp.
B) Poprzez uczestniczenie w WDN

Kursy i warsztaty wybierałam przede wszystkim pod kątem ich przydatności w mojej pracy z wychowankiem. Były to:

Warsztaty: Bajka, metafora i wizualizacja jako metody wspierające emocjonalny rozwój dziecka - 18 godz.

Umiejętności i wiedzę zdobytą na kursie wykorzystałam do:

- treningu komunikacji u uczniów przebywających w świetlicy gimnazjum,
- budowania programu pracy świetlicy,
- wzbogacenia bazy pomocy dydaktycznych,
- planowania pracy z młodzieżą poprzez wykorzystanie pedagogiki zabawy,
- rozwijania umiejętności interpersonalnych młodzieży przebywających na terenie świetlicy szkolnej.

Warsztaty: Umiejętność rozwiązywania konfliktów jako istotny element pracy wychowawczej nauczyciela - 20 godz.

Wybrałam ten właśnie kurs, gdyż specyfika mojej pracy wymaga stałej gotowości do rozwiązywania konfliktów rodzących się między uczniami jak też pokazywania samym uczniom jak rozwiązywać konflikty bez użycia przemocy, agresji słownej czy fizycznej. Wprowadziłam do swojej pracy wychowawczej w świetlicy elementy mediacji rówieśniczych co zaowocowało wzrostem kompetencji uczniów w tym właśnie zakresie.
Poznanie mechanizmów rozwiązywania konfliktów pozwoliło mi na wypracowanie sposobów interwencji w sytuacjach spornych.
Swoimi doświadczeniami dzieliłam się również z nauczycielami i wychowawcami. Zaowocowało to ścisłą współpracą z wychowawcami świetlicy oraz stosowaniem jednakowych środków zaradczych przez współpracujących nauczycieli.

Warsztaty: Jak rozmawiać z uczniami na trudne tematy? – 20 godz.

Udział w warsztatach wyposażył mnie w umiejętności prowadzenia rozmów na tematy nurtujące współczesnego nastolatka, które zwykle są unikane przez dorosłych, rodziców. Teraz posiadam większą i ugruntowaną wiedzę na temat inicjacji seksualnej, jej uwarunkowań i następstw u młodych ludzi, wartości i pojęć związanych z płciowością i seksualnością nastolatków. Warsztaty poruszyły również tematykę aborcji jak również nietypowych zachowań seksualnych jak np. homoseksualizm. Wszystkie te zagadnienia bardzo często są obiektem pytań nastolatków a rozmowa z młodym człowiekiem na takie właśnie zagadnienia wymaga odpowiedniego przygotowania – co uzyskałam dzięki uczestnictwu w tej formie doskonalenia.

Warsztaty: Niepokojące zachowania uczniów – jak rozpoznać i pomóc?
- 15 godz.
Zajęcia prowadzone były przez psychologów pracujących z młodymi ludźmi, dziećmi z problemami w zachowaniu. Wybór tej formy doskonalenia spowodowany był tym, iż coraz większa liczba uczniów ma kłopoty w nauce wynikające z trudności w zachowaniu. Wynikało to też z wniosków jakie wyciągałam po rozmowach z rodzicami szukającymi pomocy w wychowaniu własnych dzieci. Prowadzący zajęcia psychologowie dokonali klasyfikacji i charakterystyki zachowań seksualnych, agresywnych i autodestrukcyjnych, zachowań lękowych, biernych i negatywistycznych jak też wskazali jak dobierać metody i strategie w postępowaniu z uczniem.

Kurs: Praktyczne umiejętności wychowawcze w pracy z uczniem niedostosowanym społecznie - 24 godz.

Wybrałam ten właśnie kurs ponieważ specyfika mojej pracy wymaga ode mnie pracy również z uczniami sprawiającymi trudności wychowawcze. Udział w kursie pozwolił mi poznać wybrane problemy niedostosowania społecznego, zapoznać się z charakterystyką dzieci i młodzieży podwyższonego ryzyka jak też nabyć umiejętności zapobiegania niedostosowaniu społecznemu wśród uczniów. Świetlica szkolna to miejsce w którym spotykają się uczniowie z różnych środowisk, również tych zagrożonych niedostosowaniem społecznym a moim zadaniem jest pokazać takim młodym ludziom właściwą drogę rozwoju jak też ochronić uczniów przed złymi wpływami rówieśników.

Kurs: Okres dojrzewania a próby samobójcze młodzieży – 24 godz.

Kurs w całości prowadzony był przez dr Jacka Kurzempę autora wielu badań jak też publikacji książkowych na temat seksualności, dojrzewania, samobójstw nastolatków („Falochron”, „Zagrożona niewinność”. W ramach zajęć prowadzący pokazał problematykę zamachów samobójczych młodzieży w kontekście procesów rozwojowych związanych z dojrzewaniem oraz proces wczesnej interwencji, interwencji pokryzysowej w przypadków zamachów samobójczych młodzieży. Na zajęcia prowadzący zaprosił specjalistę w zakresie psychiatrii dr Agnieszkę Słopień, która omówiła klasyfikację zaburzeń psychicznych dzieci i młodzieży związanych z zamachami samobójczymi. Udział w zajęciach pozwolił mi uświadomić sobie jak złożoną osobowość posiada młody adolescent i jakie zagrożenia czyhają na młodego człowieka nim, stanie się dorosłym uczestnikiem życia społecznego.

Kurs: Wspomaganie ucznia szkoły gimnazjalnej w planowaniu
kolejnego etapu kształcenia - 25 godz.

Seminarium : „Poradnictwo zawodowe w praktyce”

Seminarium: „Poradnictwo i doradztwo zawodowe w systemie szkolnym w świetle planowania kariery i zatrudnienia w oparciu o potrzeby kadrowe innowacyjnych przedsiębiorstw”

Od wielu lat zajmuję się doradztwem zawodowym. Ukończyłam studia podyplomowe z zakresu doradztwa zawodowego uzyskując tytuł doradcy zawodowego. Na terenie szkoły prowadzę zajęcia z uczniami pomagając im planować karierę zawodową i wspierając w poznawaniu samych siebie, swoich umiejętności, wad i zalet.
Dzięki uczestnictwu w wyżej wymienionych kursach i seminariach aktualizowałam swoją wiedzę z zakresu poradnictwa zawodowego i sytuacji na rynku pracy.
Z moich doświadczeń korzystają również pozostali nauczyciele pracujący w naszej szkole. W ramach realizacji wewnątrzszkolnego systemu doradztwa zawodowego – którego jestem autorem – wychowawcy klas planują w swoich planach wychowawczych spotkania z szkolnym doradca zawodowym– czyli ze mną.

Program: Kultura bezpieczeństwa

Kultura bezpieczeństwa to program realizowany poprze uczestnictwo w programie edukacyjnym Państwowej Inspekcji Pracy. Przed przystąpieniem do realizacji tego programu uczestniczyłam kursie o tej samej nazwie przygotowującym mnie do przeprowadzenia uczniów szkoły ponadgimnazjalne – czyli uczniów naszego liceum, przez tajniki prawa pracy oraz bezpieczeństwa i higieny pracy.

Kurs doskonalący: Przygotowanie nauczycieli gimnazjów do prowadzenia zajęć w ramach projektu KPRM „Komputer dla ucznia” - 16 godz.

Ukończenie kursu poszerzyło moją wiedzę i umiejętności posługiwania się komputerem i Internetem.

Dzięki temu mogę w szerokim zakresie wykorzystywać technikę komputerową i informacyjną do działań podnoszących jakość mojej pracy.

Ponadto:
- przygotowywałam potrzebne pomoce,
- dbałam o aktualizację tablic działań szkolnych,
- poszukiwałam informacji i aktów prawnych dotyczących oświaty i nauczycieli, by móc lepiej służyć radą i pomocą w związku z pełnioną przeze mnie funkcją prezesa ZNP.

Seminarium: Awans zawodowy nauczyciela kontraktowego – 8 godz.

W związku z ukazaniem się Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 21 grudnia 2004 r. oraz Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 14 listopada 2007 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie uzyskiwania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli ukończyłam szkolenie dotyczące awansu zawodowego.

Kurs: Emisja i higiena głosu – 12 godz.
Udział w kursie pozwolił mi nauczyć się jak racjonalnie wykorzystywać podstawowe narzędzie pracy nauczyciela jaki jest głos.

Szkolenie: Udzielanie pierwszej pomocy przedlekarskiej

Szkolenie było prowadzone na terenie szkoły. Poznanie zasad udzielania pierwszej pomocy przydatne jest również w mojej pracy trenera karate.
Karate jest sportem, w którym łatwo jest nabyć kontuzję, dlatego znajomość zasad pierwszej pomocy daje mi lepszy komfort pracy z dziećmi i młodzieżą.

W czasie trwania stażu uczestniczyłam w radach szkoleniowych oraz w warsztatach organizowanych w szkole w ramach WDN.
- Przyczyny niepowodzeń szkolnych.
- Stres i wypalenie zawodowe nauczycieli.
- Podnoszenie efektywności kształcenia poprzez motywowanie ucznia do nauki.
- Ocenianie dydaktyczne czynnikiem stymulującym rozwój ucznia i jego przygotowanie do egzaminów zewnętrznych.

Wszystkie wyżej wymienione formy przyczyniły się do podniesienia jakości mojej pracy, a tym samym jakości pracy szkoły.

2. Doskonalenie umiejętności prowadzenia zajęć z sposób zapewniający właściwą realizację zadań szkoły.

Doskonalenie warsztatu polega również na wzbogacaniu go poprzez poszerzanie inwentarza stosowanych metod. Dlatego też postanowiłam poznać i wdrażać obok stosowanych przeze mnie tradycyjnych metod pracy metody aktywizujące. Dokonałam tego poprzez samodzielne przestudiowanie wybranych pozycji książkowych, artykułów z czasopism i publikacji internetowych na ten temat, jak na przykład książka Marioli Chomczyńskiej – Miliszkiewicz i Doroty Pankowskiej: „Polubić szkołę”. Ćwiczenia grupowe do pracy wychowawczej. Książka stanowi uporządkowany zbiór ćwiczeń, gier i zabaw inspirujących pracę grupową. Każdy rozdział zawiera krótki wstęp, opisy ćwiczeń oraz literaturę pomocniczą. Opis każdego ćwiczenia obejmuje: cele, potrzebne materiały, przebieg.
W dobie wszechobecnej telewizji i mediów, które zastępują bardzo często kontakty interpersonalne opierając się na przestudiowanej wcześniej pozycji książkowej Anny Donelly „365 gier i zabaw dla starszych dzieci” wprowadziłam do swojej pracy wychowawczej gry i zabawy rozwijające kreatywność dzieci, pogłębiające wiedzę o otaczającym świecie, kształtujące koordynację, podnoszące pewność siebie i dostarczające przede wszystkim dużo radości. Choć zabawy te odbywały się z zupełnym pominięciem komputera, telewizora to cieszyły się ogromnym powodzeniem. Efekty tych działań zauważyli również rodzice od których otrzymywałam sygnały, iż dzieci w domach mniej czasu spędzają przed ekranami komputerów a częściej korzystają z gier i zabaw na świeżym powietrzu.
Doskonalenie warsztatu polega również na zmienianiu i modyfikowaniu go mającemu służyć dostosowaniu go do indywidualnych potrzeb edukacyjnych ucznia. W swej pracy starałam się rozpoznawać indywidualne potrzeby ucznia poprzez własną obserwację lub analizę opinii z Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej, a następnie wdrażać rozwiązania adekwatne do danego problemu edukacyjnego.
Aby zaspokoić potrzeby edukacyjne uczniów, jakie diagnozowałam w swojej pracy, indywidualizowałam swój warsztat pracy dostosowując swoje działania do potrzeb moich wychowanków.

3. Uwzględnianie w pracy świetlicy treści ścieżek edukacyjnych.
Opracowując plan pracy szkolnego doradcy zawodowego, a przede wszystkim plan pracy świetlicy oraz plan wychowawcy klasy zapoznałam się z treściami ścieżek edukacyjnych i zadaniami szkoły tak aby moje plany pracy uwzględniały je. W pracy wychowawcy świetlicy największy nacisk położyłam na szeroko rozumiane bezpieczeństwo uczniów a głównym celem ogólnym świetlicy szkolnej uczyniłam zapewnienie uczniom zorganizowanej opieki wychowawczej umożliwiającej wszechstronny rozwój osobowości z uwzględnieniem misji szkoły: czyli wychowanie ucznia zdrowego psychicznie, fizycznie i społecznie.
Natomiast w pracy wychowawczej z moją klasą (III klasa gimnazjum), której wychowawstwo objęłam w II semestrze roku szkolnym2007/2008 za cel nadrzędny postawiłam ukształtowanie człowieka przygotowanego do życia.
radzącego sobie w sytuacjach trudnych oraz wyrównanie szans edukacyjnych moich wychowanków co czyniłam prze cały okres mojej pracy wychowawczej. Szczegółowy opis działań zamieściłam w dziale sprawozdania dotyczącego pracy wychowawczej.
W oparciu o treści ścieżek edukacyjnych i plany pracy opracowywałam konspekty zajęć, które potem realizowałam na lekcjach wychowawczych, na zajęciach w świetlicy szkolnej jak też publikowałam na portalach internetowych oraz własnej stronie www.

4. Organizowanie warsztatu pracy

Jestem opiekunem sali przeznaczonej na świetlicę gimnazjum. Tutaj spędzają czas dzieci i młodzież przed rozpoczęciem zajęć i po ich zakończeniu oraz podczas zastępstw stałych i doraźnych. Aby uprzyjemnić im czas oczekiwania :

- zadbałam o estetykę pomieszczenia
- wzbogaciłam świetlicę o gry zręcznościowe i planszowe,
- dzięki współpracy z sponsorami wyposażyłam świetlicę gimnazjum i szkoły podstawowej w zestawy komputerowe i derukarki,
- zakupiłam sprzęt sportowy wykorzystywany wiosną i jesienią na boisku szkolnym,
- zamontowałam dodatkowe tablice informacyjne redagowane przez uczniów gimnazjum,
- regularnie doposażałam pracownie w dodatkowe stanowiska komputerowe(dzięki pieniądzom pozyskanym od sponsorów)
- zakupiłam sprzęt audiowizualny (telewizor LCD,odtwarzacz DVD, radio CD),
- wykonywałam pomoce zgodnie z bieżącymi potrzebami (często wykorzystuję technologię komputerową)
- opracowałem regulamin świetlicy oraz kontrakt z wychowankami,
- współpracowałem z rodzicami w zakresie likwidacji bądź usprawniania negatywnych postaw uczniowskich (indywidualne rozmowy z uczniami, rodzicami i nauczycielami - ustalanie wspólnego frontu działań).

Określiłam kierunki działań, dbałam o przestrzeganie przez wychowanków świetlicy jej regulaminu oraz zawartego kontraktu, rozszerzyłam współpracę z rodzicami o ich aktywny udział w życiu świetlicy (darowizny, naprawa sprzętu).

W efekcie takich działań
- wychowankowie świetlicy przestrzegają reguł i zasad ustalonych w regulaminie i kontrakcie,
- wzrosła kultura zachowania i dyscyplina,
- uczniowie aktywnie włączają się w działalność na rzecz świetlicy szkolnej,
- chętnie wykonują pomoce i uaktualniają tablice informacyjne,
- wzrosła sprawność fizyczna,
- chętniej przebywają na terenie świetlicy – coraz większa grupa wychowanków wraca do domu ostatnimi kursami, a czas oczekiwania spędza na grach zespołowych na boisku szkolnym lub w pomieszczeniu świetlicy.

Działania podejmowane przeze mnie w celu stworzenia stanowisk komputerowych przyniosły wymierne efekty:

- uczniowie, którzy nie posiadają komputera nauczyli się podstaw jego obsługi właśnie w świetlicy szkolnej,
- w świetlicy odrabiają prace domowe i tutaj je drukują,
- ćwiczą zadania praktyczne na zajęcia z informatyki,
- uczniowie, którzy systematycznie korzystają z komputerów na świetlicy otrzymują lepsze oceny z zadań praktycznych na lekcji informatyki (dane otrzymane od nauczyciela informatyki),
- większa liczba uczniów przychodzi na świetlicę w celu skorzystania z komputera,
- wzrosła liczba dzieci z klas I-III SP korzystających z komputerów.

5.Wzbogacanie warsztatu pracy doradcy zawodowego, opracowanie własnych narzędzi pomiaru.

Zgodnie z ustawą z dnia 7 września 1991r.(z póź. zm) o systemie oświaty zobowiązującej placówki oświatowe do przygotowania uczniów do wyboru zawodu i kierunku kształcenia od września 2003r. pełnię w szkole funkcję szkolnego doradcy zawodowego. Ukończyłam trzy semestralne studia podyplomowe na kierunku poradnictwo zawodowe w Wyższej Szkole Humanistycznej w Lesznie uzyskując przygotowanie merytoryczne do pełnienia tej funkcji. W oparciu o materiały wydane przez KOWEZiU ( Krajowy Ośrodek Wspierania Edukacji Zawodowej i Ustawicznej) opracowałam wewnątrzszkolny system doradztwa zawodowego dla poszczególnych etapów kształcenia. System ów obejmuje uczniów szkoły podstawowej, gimnazjum oraz liceum. Opracowałam również plan pracy szkolnego doradcy zawodowego. Zajęcia z zakresu doradztwa zawodowego realizuję w klasach na lekcjach wychowawczych lub w ramach zajęć świetlicy.
Szczególny nacisk kładę na uczniów trzecich klas gimnazjum i liceum ogólnokształcącego. Przez cały rok szkolny współpracuję z wychowawcami klas w zakresie planowania i realizacji działań doradczych oraz udostępniania materiałów do pracy z uczniami. W ramach tej współpracy organizuję coroczne wyjazdy na targi edukacyjne „ABSOLWENT” na których uczniowie klas trzecich gimnazjum i liceum zapoznają się z ofertą edukacyjną szkół – kolejnym krokiem jest omówienie z uczniami informacji jakie uzyskali dzięki uczestnictwu w targach. Od trzech lat współpracuję z Biurem Karier funkcjonującym przy Wyższej Szkole Biznesu w Gorzowie Wlkp. w Ramach tej współpracy uczniowie trzecich klas gimnazjum oraz licealiści uczestniczą w zajęciach warsztatowych z doradcą zawodowym z tego właśnie biura karier. zdjęcie
Od roku 2003 czyli od początku mojej pracy w charakterze doradcy zawodowego prowadzę badania na terenie mojej szkoły. Opracowałam własne narzędzie badawcze w postaci ankiety, którą przeprowadzam co roku w klasach trzecich gimnazjum. Ankieta dotyczy wyboru szkoły ponadgimnazjalnej przez uczniów. Otrzymane wyniki opracowuję merytorycznie i graficznie, a następnie przedkładam dyrekcji szkoły oraz organowi prowadzącemu. Od lat monitoruję również losy naszych absolwentów i dokumentuję je na opracowanych przeze mnie arkuszach zbiorczych.
Redaguje także tablicę informacyjną, na której umieszczam informacje dotyczące wyboru drogi edukacyjnej i zawodowej oraz rynku pracy. Obecnie znajdują się na niej informacje dotyczące procesu rekrutacji do szkół ponadgimnazjalnych. Tablica jest umieszczona w świetlicy gimnazjum.
Jednocześnie gromadzę materiały informacyjne dla uczniów, rodziców, nauczycieli związane z tematyką poradnictwa zawodowego, opracowuję scenariusze zajęć, które wychowawcy klas mogą wykorzystywać na lekcjach wychowawczych.
Efektem moich działań jest:
- wzrost świadomości uczniów na temat rynku pracy,
- wzrost wiedzy o kształceniu na poszczególnych etapach,
- nabycie nowych umiejętności, poznanie samych siebie,
- wzrost kompetencji interpersonalnych uczniów,
- większa współpraca z wychowawcami klas.
W ramach tych działań nawiązałam również współpracę z Powiatową Inspekcją Pracy. Wspólnie z tą instytucją przez rok realizowałam w klasach liceum program „Kultura bezpieczeństwa”, w ramach tego programu zapraszałam przedstawicieli PIP do naszej szkoły, którzy wspierali mnie w prowadzeniu zajęć.
Dodatkowo raz w tygodniu prowadzę dla uczniów gimnazjum zajęcia „Wiem kim będę” na których wspólnie bawimy się w zakładanie firmy, ucząc się przy tym przedsiębiorczości, poznajemy zawody funkcjonujące na rynku pracy, poznajemy samych siebie, swoje mocne i słabe strony, uczymy się wypełniać różne kwestionariusze i formularze.
Zdjęcie

6. Współpraca z opiekunem stażu.
Rozpoczynając staż podjęłam współpracę z moim opiekunem stażu mgr Anną Byczkowską.
Ustaliłyśmy, że opiekun będzie mi pomagał w prawidłowej realizacji stażu i doskonaleniu mojego warsztatu pracy, i tak też to miało miejsce przez cały okres trwania stażu. Opiekun stażu pomógł mi w prawidłowym opracowaniu planu rozwoju i projektu sprawozdania. Dodatkowo, choć nie należy to do powinności nauczyciela kontraktowego, ustaliłyśmy, że będziemy wzajemnie hospitowały swoje lekcje, a następnie je omawiały. Po przeprowadzeniu zajęć w obecności opiekuna chętnie wysłuchiwałam jego opinii i korzystałam ze wskazówek dotyczących sposobu organizacji zajęć, opracowania konspektu, założonych celów. Uczestnicząc w lekcjach prowadzonych przez opiekuna obserwowałam ich przebieg pod kątem różnych aspektów takich jak na przykład umiejętność utrzymania dyscypliny w klasie.
Efekty współpracy z opiekunem wpłynęły na podniesienie jakości mojej pracy poprzez udoskonalenie moich poczynań jako nauczyciela.

§7.2.3. Umiejętność wykorzystywania w pracy technologii informacyjnej i komunikacyjnej

Ważnym zadaniem zaplanowanym przeze mnie było doskonalenie umiejętności pracy na komputerze. Technologia komputerowa jest nieodłącznym elementem mojej pracy. Aby usystematyzować swoją wiedzę ukończyłam
· kurs doskonalący: Przygotowanie nauczycieli gimnazjów do prowadzenia zajęć w ramach projektu KPRM „Komputer dla ucznia” - 16 godz.

Udoskonalenie moich umiejętności pozwoliło mi na:

· tworzenie dokumentacji z realizacji planu rozwoju zawodowego,
· opracowanie planów pracy prowadzonych przeze mnie zajęć,
· dyplomów i podziękowań dla uczniów i instytucji,
· opracowanie folderu promującego Zespół Szkół w Deszcznie,
· obróbkę zdjęć prezentowanych na tablicach informacyjnych na terenie szkoły oraz tablicy „Sukcesy” dzieki znajomości programu photoshop,
· nadzorowanie sieci komputerowej w świetlicy gimnazjum oraz szkoły podstawowej,
· tworzenie materiałów niezbędnych do zajęć,
· służenie pomocą uczniom w pracy z programami edytoru tekstu WORD oraz EXEL

Często korzystam z Internetu. Odwiedzam witryny internetowe, szczególnie te związanych z edukacją (MEN, CODN, eduseek, WOM Gorzów itp.) i sportem.
Prowadzę korespondencję pocztą elektroniczną z nauczycielami z różnych stron Polski, wymieniam z nimi informacje i doświadczenia.
Publikuję swoje prace na stronach internetowych przeznaczonych dla nauczycieli udostępniając swoje wypracowane materiały jak też prowadzę własną stronę internetową pod adresem www.kamilaszwed.republika.pl

Umiejętność posługiwania się komputerem wykorzystuję do przygotowania informacji na szkolne tablice informacyjne, tablice „Szkoły Marzeń” oraz obsługę komputerową projektu „Szkoła Równych Szans” którego byłam współkoordynatorem i współautorem.

Korzystanie z technologii informacyjnej zdecydowanie ułatwiło mi pracę zarówno wychowawczą jak i dydaktyczną, pozwoliło na lepszą promocję szkoły (strona internetowa Szkoły Marzeń) oraz szybkie zdobycie informacji i wymianę poglądów z dużą grupą ludzi. Dzięki temu na bieżąco orientuję się w przepisach prawnych i w ten sposób mogę służyć pomocą i radą.

Efekty korzystania z techniki komputerowej służącej uczniom i wychowankom, widoczne są w pracy codziennej, m.in. jako:

· pomoce na tablice informacyjne,
· dyplomy dla wychowanków świetlicy za udział w turniejach szachowych, w warcaby i gry zespołowe,
· listy pochwalne i podziękowania dla sponsorów,
· przygotowanie zdjęć na galoty szkolne,
· co roku wykonuję na prośbę zainteresowanych koleżanek tabla klas z wykorzystaniem programu photoshop,
· przygotowuję na własne zajęcia jak i w celach promocyjnych szkoły pokazy multimedialne,
· opracowuję i umieszczam na tablicach informacyjnych rozkłady zajęć pozalekcyjnych odbywających się w naszej szkole i spis wszystkich wychowawców.
zdjęcie

III. POZNAWANIE PRZEPISÓW DOTYCZĄCYCH SYSTEMU OŚWIATY.

Podejmując awans zawodowy na stopień nauczyciela mianowanego:
Poznałam zasady i procedury awansu związanych z uzyskaniem stopnia nauczyciela mianowanego:
· uczestniczyłam w szkoleniach, na których przedstawiano procedury związane z awansem zawodowym
· poznałam ścieżki awansu w oparciu o Kartę Nauczyciela
· wyszukiwałam w Internecie na stronach MEN i CODN aktualnych informacji o awansie zawodowym
· studiowałam nowości wydawnicze związane z projektowaniem i realizacją planu rozwoju zawodowego
· poznałam zasady funkcjonowania i organizacji zadań w szkole
· współpracowałam z moim opiekunem stażu konsultując moje działania.
Skonstruowałam własny plan rozwoju i dokumentowałam go, a także graficznie opracowałam dokumentację.
Dokonałam analizy Planu rozwoju zawodowego w związku z ukazaniem się Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 14 listopada 2007 r. w sprawie uzyskiwania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli i podporządkowałam sprawozdanie z Planu rozwoju do wymagań zawartych w powyższym Rozporządzeniu.
Taka analiza pozwoliła mi na dokonanie samooceny własnej pracy i jej wpływu na podniesienie jakości pracy szkoły.

Dokumentowanie realizacji planu rozwoju zawodowego
Przez cały okres stażu gromadziłam wypracowane przeze mnie dokumenty dotyczące realizacji planu rozwoju.

Były to:
- scenariusze zajęć,
- zdjęcia,
- pomoce dydaktyczne,
- sprawozdania,
- potwierdzenia współpracy,
- programy pracy,
- regulaminy i plany wychowawcze.

Dokumenty przyporządkowywałam konkretnym działaniom, co w znacznym stopniu ułatwiło mi to sporządzenie sprawozdania.

Pełnienie funkcji prezesa Zarządu Oddziału ZNP

Od trzech lat pełnię funkcję prezesa Zarządu Oddziału ZNP w Deszcznie w latach ubiegłych zasiadałam w Zarządzie Oddziału ZNP w Deszcznie.

W tym czasie, m.in.:

- negocjowałam regulaminy wynagrodzeń,
- organizowałam spotkania i zebrania z udziałem dyrekcji szkoły, władz związkowych, samorządowych,
- popularyzowałem prawo oświatowe, m.in. poprzez organizowanie spotkań z radcą związkowym,
- współpracowałam ze Społeczną Inspekcją Pracy,
- skutecznie broniłam praw pracowniczych oraz godności nauczycieli,
- organizowałam akcje charytatywne na rzecz dzieci i młodzieży,
- brałam udział w działaniach interwencyjnych ZNP w Gorzowie, Zielonej Górze i Warszawie,
- sprawuję opiekę nad grobami zmarłych nauczycieli oraz pracowników niepedagogicznych z terenu gminy Deszczno,
- prowadziłam stałą współpracę z radcą prawnym Zarządu Oddziału w Gorzowie i Zarządu w Zielonej Górze,
- prowadziłam indywidualne spotkania i rozmowy z członkami Związku,
- organizowałam na koniec roku szkolnego imprezę dla związkowców i nauczycieli z terenu gminy.

Wszystkie wyżej wymienione działania integrowały środowisko nauczycielskie, powodowały wzrost zaufania dla działań Związku.

Załącznik 1
TURNIEJ DARTA W ŚWIETLICY GIMNAZJUM - regulamin

1. Główne zasady i definicje:
1.1.Gra: spotkanie dwóch zawodników. Gra kończy się, gdy jeden z zawodników l trafi w ustaloną liczbę punktów i wygra leg (gra 301).
2. Ogólne:
2.1. Lotki: Wszyscy gracze używają lotek, które muszą spełniać następujące warunki:
- elastyczne końcówki, które umożliwiają wbicie lotki w tarczę
- długość nie przekraczająca 16,8 cm
- maksymalna waga 18 g (dopuszczalna tolerancja do 5%).
2.2. Automat: Między automatem, a podłożem musi być zawarty kąt 90°. Odległość od centrum tarczy (środek tarczy- Bulls Eye znajduje się na wysokości nie niższej niż 1,72 m) po przekątnej do podłoża wynosi 2,98 m. Linia rzutu jest równoległa do tarczy i zaznaczona na podłożu, a jej szerokość nie jest określona. Dozwolone jest nachylanie się nad linią oraz rzucanie z boku linii, ale w granicach jej przedłużenia. Ustala się, że segment "20" jest koloru niebieskiego, a kolory sąsiadujących segmentów tarczy ułożone są naprzemiennie.
2.3. W zewnętrznym pierścieniu tarczy punkty liczone są podwójnie, w wewnętrznym potrójnie, środek niebieski liczy 25 punktów, a czerwony 50 punktów.
2.4. Pole gry: w zakresie pola gry mogą znajdować się: rzucający gracz, sędzia lub członek kierownictwa turnieju – wychowawca świetlicy. Przeciwnik, zgromadzeni widzowie oraz kibice nie mogą przekraczać pola gry.
3. Podstawowe reguły:
3.1. Zawodnik podczas rzucania stoi przed linią rzutu.
3.2. Każdy zawodnik w kolejce wykonuje maksymalnie trzy rzuty.
3.3. Każdy leg - mecz musi być rozstrzygnięty.
3.4. Za gotowość automatu do gry odpowiada zawodnik stojący przed linią rzutu, on też ponosi wszelkie konsekwencje błędów tu popełnionych, z nie naliczeniem punktów, rzutów lub przyznaniem lega przeciwnikowi włącznie.
3.5. Zawodnik rozpoczynający jest odpowiedzialny za ustawienie rodzaju gry.
3.6. Zawodnik, który przełączy automat w sposób pozbawiający przeciwnika kolejki rzutów lub naruszający stan punktowy licznika (swój bądź przeciwnika) przegrywa leg - mecz przez przyznanie go przeciwnikowi.
3.7. Każde starcie zawodników obejmuje 2 mecze –legi, w przypadku remisu rozgrywany jest dodatkowy trzeci.
3.8. Warunkiem uczestniczenia w turnieju jest potwierdzenie umiejętności gry w darta poprzez wykonanie trzech trafnych rzutów do tarczy w obecności kierownika turnieju – wychowawcy świetlicy.
3.9. Rozgrywki odbywają się według rozrysowanego harmonogramu.
4. Liczenie punktów:
4.1. Zabronione jest powtarzanie rzutów czy "dobijanie" lotki, przy jej wyciąganiu. Każdy rzut lotką
w kierunku tarczy jest ważny.
4.2. Zawodnik akceptuje punkty pokazane przez automat. W przypadku utkwienia lotki w tarczy i nie zaliczenia przez automat ani punktów, ani rzutu, rzut także przyjmujemy za ważny. Jedynym wyjątkiem od tej reguły jest sytuacja, w której lotka nie uznana przez automat, jest lotką kończącą grę. W razie nieporozumień między graczami spory rozstrzyga kierownictwo turnieju. W razie zablokowania tarczy, lotkę należy wyjąć.
5. Lotki
Uczestnicy turnieju grają lotkami dostarczonymi przez organizatora – wychowawcę świetlicy. Gra finałowa rozgrywana jest lotkami o wadze nim. 14gram.
6. Terminy i nagrody
W turnieju nagrodzone zostaną trzy pierwsze miejsca.
Rozgrywki rozpoczną się 9marca 2009r., termin zakończenia uzależniony jest od ilości chętnych, nie później niż 30 maja 2009r.


Organizator
Kierownik turnieju:
Kamila Szwed-Tyszer
(n-l świetlicy)


TURNIEJ PIŁKARZYKÓW – REGULAMIN

1. Mecz rozpoczyna się od rzutu monetą. Zwycięzca losowania wybiera stronę gry.
2. Drużyna serwująca musi głośno i wyraźnie zapytać przeciwników czy są gotowi do rozpoczęcia gry. Piłkę można wprowadzić w ruch dopiero po zgłoszeniu gotowości przez przeciwników lub po upływie 10 sekund od zapytania o gotowość, jeżeli odpowiedź nie została udzielona.
3. Zaleca się, aby w czasie turniejów mecze rozgrywano do dwóch wygranych setów przez jedną z drużyn bramki.
4. Nieuzasadnione poruszanie stołem, uderzanie w drążki lub ich wyginanie nie jest dozwolone.
5. Punkt jest zdobyty przez drużynę, jeżeli piłka wpadnie do bramki przeciwnika. Bramka zostaje zdobyta w momencie wpadnięcia piłki do bramki przeciwnika
Bramka nie zostaje uznana jeśli piłka wypadnie z bramki.
6. Jeżeli piłka wpadnie i wypadnie z bramki, bramka nie zostaje uznana.
7. Przed rozpoczęciem każdego seta drużyna ma obowiązek wyzerować licznik bramek znajdujący się na stole. Drużyna, która zdobyła punkt, ma obowiązek zaznaczyć go na liczniku.
8. Obrót piłkarzyka o więcej niż 360 stopni przed lub po uderzeniu w piłkę jest zabroniony. Bramka zdobyta z naruszeniem przepisu 10. nie jest uznawana.
9. Jeżeli na skutek poruszania stołem przez przeciwników drużyna traci piłkę, piłka musi być jej zwrócona do linii, z której ją straciła.
10.Drążki mogą być dotykane wyłącznie rękoma.
11.Na stole nie wolno kłaść żadnych przedmiotów.
12. Zabronione jest rozpraszanie przeciwników w jakikolwiek sposób. Zabronione jest uderzanie drążkami lub piłkarzykami w elementy stołu w celu wywołania hałasu rozpraszającego przeciwnika.
UDZIAŁ W GRZE NIE UPOWAŻNIA DO SPÓŹNIANIA SIĘ BĄDŹ BYCIA NIEOBECNYM NA LEKCJI.
Drużyna składa się z dwóch zawodników. Zawodnika wpisanego jako pierwszego uznaje się za kapitana
Turniej warcabowy
Jedno spotkanie kończy się po dwóch rozegraniach, niezależnie od uzyskanego wyniku.
· Za zwycięstwo gracz otrzymuje 1 punkt.
· Za remis gracz otrzymuje 0,5 pkt.
· Za przegraną gracz otrzymuje 0 pkt.

Uzyskane wyniki zapisywane są na specjalnej tabeli wyników znajdującej się w świetlicy Gimnazjum.
Zwycięzcą zostaje gracz z największą ilością zdobytych punktów. W przypadku równej ilości punktów decyduje bezpośredni pojedynek.