"Stres i zdrowie człowieka" - inscenizacja. Scenariusz apelu poświęconego problemom cywilizacyjnym

SCENARIUSZ APELU POŚWIĘCONEGO PROBLEMOM CYWILIZACYJNYM


„ Stres i zdrowie człowieka”.

Scena 1
Piosenka Ich Troje „Zostań”


Scena 2
Monolog na temat stresu:

„ Stres to reakcja organizmu na szkodliwe bodźce, dzięki czemu możemy się do nich przystosować. Nadmierny stres wpływa destrukcyjnie na rozwój osobowości i jest źródłem chorób fizycznych oraz psychicznych. Z kolei zupełny brak stresu obniża poziom aktywności życiowej. Podczas stresu serce bije szybciej, zwiększa się częstotliwość oddechów, wydziela się hormon – adrenalina, która mobilizuje nasz organizm do walki.......lub ucieczki.”


Scena 3
Wchodzą dwie osoby z książkami do geografii i prowadzą dialog:
- „ Jeziorami nazywamy naturalne lub sztuczne zbiorniki wodne wypełniające zagłębienia terenu. W zależności od przyczyn ich powstawania wyróżniamy jeziora tektoniczne, wulkaniczne, polodowcowe i przybrzeżne. Niewielkie zbiorniki stojącej wody nazywamy stawami.”
- „ Lodowiec to duże nagromadzenie lodu, które powstało z przeobrażenia śniegu powyżej granicy wiecznego śniegu. Nie, ja już tego nie wytrzymam.
Tak strasznie się denerwuję, że słyszę bicie własnego serca!”
- „ Czym się denerwujesz? Przecież dużo się uczyłaś na tą powtórkę z geografii.”
- „ Tak, ale mnie jak zwykle trafi się pytanie którego nie będę wiedzieć!”
- „ Czemu Ty jesteś tak pesymistycznie nastawiona? Jedna mała wpadka nie przekreśla szansy na dobrą ocenę.”
- „ Nie ja tego nie wytrzymam!!!”
- „ Twoja trema wcale Cię nie buduje, tylko niszczy. Jeżeli nie zmienisz nastawienia, to mimo, że się uczyłaś wszystko zapomnisz przy odpowiedzi. Weź się w garść!”
- „ Znowu rozbolała mnie głowa, muszę wyjść na świeże powietrze. Jeszcze
brzuch mnie zaczął boleć!!!” ( schodzi ze sceny)

-„ Tym, co wywołuje w nas stres, nie są wydarzenia, w których bierzemy udział, ale nasze nastawienie. To nasza reakcja powoduje, że odczuwamy stres. Pozytywne nastawienie do świata, nadzieja i optymizm kreują nasze przeznaczenie tak, aby widzieć w życiu sens i harmonię.”


Scena 4
Wchodzi pięć osób, jedna po drugiej i stają nieruchomo w różnych miejscach sali, gdy muzyka jest ściszana to wychodzą pojedynczo i recytują, następnie wracają na swoje miejsce:

• (z gazetą) „ Pieniążki, pieniążki, z rączki do rączki, z banku na czek. Pieniądz to dopiero temat, nawet sam mesjasz był na sprzedaż. Wszędzie, gdzie pieniądz tam i ludzie, jednoczy wszystkich w znojnym trudzie.
W oczy bliźniego można zajrzeć, jakby w istocie swojej banknotem był.
Stres, stres, stres – niszczy mnie!”

• ( z tel. kom.) „Nasza epoka! – jak jej dosyć można mieć?! Gdzie spojrzeć, tam krew i klęski żywiołowe. Wszędzie śmierć zagląda w oczy. To wszystko palce lizać, zwłaszcza wieczorem, przed telewizorem. Stres, stres, stres – niszczy mnie!”

• (odwrócona do okna) „ Miałam siebie na własność, ktoś zabrał mi prywatność- co mam zrobić, bez siebie jak żyć? Miałam słowa własne, ktoś stwierdził, że zbyt ciasne, co mam zrobić, bez słów- jak żyć? Stres, stres, stres – niszczy mnie!”

• (z tomikiem wierszy) „ Miałam serce dla wszystkich, ktoś klucz do niego obmyślił, co mam zrobić, bez serca, jak żyć? Miałam myśli spokojne, lecz ktoś wywołał w nich wojnę, co mam zrobić, jak teraz żyć? Stres, stres, stres – niszczy mnie!”

• (zamyślona) „ Człowiek człowiekowi wilkiem, lecz Ty się nie daj zgnębić, lecz Ty się nie daj spętlić! Człowiek człowiekowi szpadą, człowiek człowiekowi zdradą, lecz Ty się nie daj zdradzić i nie daj się zgładzić! Człowiek człowiekowi dżumą, lecz Ty się nie daj dżumie. Człowiek człowiekowi gromem, lecz Ty się nie daj zgłuszyć!”

( muzyka gra, wszyscy schodzą ze sceny)


Scena 5

Monolog:
„ Stres, to naturalna część naszego życia. Niski poziom stresu pobudza aktywność życiową, a nawet przedłuża życie. Jednak, gdy stres jest zbyt silny lub długotrwały rozpoczynają się różne problemy, czasami dopiero po jakimś czasie od zaistnienia sytuacji stresowej. Za chwilę zobaczymy, w jaki sposób niektóre osoby przepłacają nadmierny stres!”

(wychodzą kolejno osoby z planszami, na których są napisane skutki stresu)

- migrenowe bóle głowy,
- nadmierne pocenie się,
- nadciśnienie, zawał,
- choroby układu pokarmowego, wrzody,
- picie alkoholu,
- palenie papierosów,
- nadmierne jedzenie,
- zażywanie narkotyków,

( muzyka cichnie, wchodzi osoba z monologu i mówi, wskazując na stojących)

„ Spójrzmy, chyba warto więc wypracować pozytywne sposoby radzenia sobie ze stresem. Dzięki temu zmniejszymy ryzyko tych właśnie negatywnych następstw. Chyba warto, bo mamy tylko jedno życie!”
( wszyscy schodzą)


Scena 6

Monolog:
„ Kierując właściwie naszym życiem mamy szansę tak je zaplanować, aby uniknąć kumulowania się stresujących zdarzeń. Właściwa organizacja dnia pozwoli uniknąć stresu związanego z pośpiechem. Warto ograniczyć liczbę zmian zachodzących w życiu, w tym samym czasie. Ważny jest czas wypoczynku, regularne posiłki, aktywność fizyczna i codzienny relaks. Każdy relaksuje się na swój sposób”.

( układ taneczny dziewczyn i chłopców jako jeden ze sposobów relaksu)

( ćwiczenia jogi- kilka dziewczyn)


Scena 7

Wchodzi jedna osoba, staje na środku, a po jej obydwu stronach anioł (A)
i diabeł (D):

- „ Zaczął się kolejny dzień. Jak mam go spędzić?”

- (A) „ Tak, zaczął się kolejny piękny dzień. Nastaw się optymistycznie i zrób
coś pożytecznego. Uwierz w siebie!”

- (D) „ Nie słuchaj go, optymizm już dawno wyszedł z mody. Na świecie króluje
zło! Lepiej siedź i nic nie rób! Cokolwiek zrobisz i tak będzie beznadziejnie!”

- (A) „ Jeśli Ci coś nie wyszło- nie poddawaj się. Potrafisz panować nad swoim życiem i stawiać czoło pojawiającym się wyzwaniom! Uśmiechnij się!”

- (D) „ Ale ten anioł ma fantazję! Ty, taki pechowiec, mógłbyś osiągnąć coś więcej? Daj sobie spokój i nic nie rób w tym kierunku!”

- (A) „ Nie pozwól, aby stres związany z dawnymi niepowodzeniami kompletnie Cię sparaliżował. Oddal od siebie niepokojące myśli i ciągłe zmartwienia!”

- (D) „ Musisz pamiętać o przykrych wydarzeniach! Musisz być w ciągłym lęku i niepokoju! Musisz się ciągle stresować!”

- „ Nic nie muszę! Nie mam zamiaru zatruwać się negatywnymi myślami
i popadać w pesymizm. Mogę zrobić wiele, a pomoże mi w tym nadzieja
i optymizm.”

( diabeł schodzi w trakcie mówienia osoby, później schodzi osoba, zostaje anioł i mówi:)

- (A) „ Brawo! Udało się! Udało się pokonać stres, niepokój, smutek
i pesymizm. Ty też uwierz w siebie!!!”
( anioł schodzi)


Scena 8

Wiersz: (słowa piosenki Budki Suflera)
„ Dokąd płyniesz bracie, dokąd gnasz?
Po co tak zabijać się?!
W jednym miejscu przecież w końcu trwasz,
tylko czas do przodu mknie.

Tak przemijasz w miejscu, spalasz się,
Jak pustynny w słońcu głaz.
Wszelki ruch, to tylko pozór jest,
Tylko mknie do przodu czas.

To twój los, zatrzymany w biegu kadr.
Martwe morze stoi wokół nas
i nadziei brak na wiatr.

Świat dokoła kłębi się jak rój,
Ta gorączka wiecznie trwa!
Świat wiruje, zjada ogon swój.
Tylko czas do przodu gna!”


Scena 9

3 osoby mówią na zmianę:

1. „ Radzenie sobie ze stresem to coś więcej niż wdechy i wydechy, czy umiejętność odprężania i uspokajania ciała. Chodzi oto, by osiągnąć i utrzymać równowagę wewnętrzną.”

2. „ Lekarstwem na niepokój i złe nastroje jest nadzieja, optymizm i wiara w siebie. Jeżeli jeszcze jesteś pesymistą, to znaczy, że sam tak chcesz i tak Ci dobrze.”

3. „ Każdy z nas potrafi stawiać czoło pojawiającym się wyzwaniom. Jeśli uważasz, że jest inaczej, to znaczy, że jesteś tylko zwykłym leniem!”

1. „ Kiedy popełnisz pomyłkę, zawsze wynika z tego coś dobrego.”

2. „ Jest na świecie co najmniej 5 osób, które tak Cię kochają, że oddałyby życie za Ciebie!”

3. „ Jeśli kiedykolwiek ktoś Cię nienawidził, to tylko dlatego, że chciał być taki jak Ty!”

1. „ Twój uśmiech może przynieść radość każdemu, nawet temu, kto Cię nie lubi.”

2. „ Są tacy, dla których jesteś całym światem!”

3. „ Jeśli masz wiarę i wierzysz w siebie, najprawdopodobniej wcześniej, czy później spełnisz swoje marzenia!”


Scena 10

Piosenka na zakończenie: Ich Troje pt. „ Tak w życiu czasem zdarza się”