Rówieśnicy z różnych krajów. Scenariusz zajęć, 5-6 latki

Scenariusz Dnia Aktywności Edukacyjnej
Opracowanie i realizacja: mgr Karina Stępień

Temat dnia: Rówieśnicy z innych krajów.
„Jesteśmy całkiem różni, a jednak tacy sami”.
Cel ogólny:
kształtowanie szacunku i życzliwości do dzieci z różnych stron świata,
wzbogacanie wiadomości na temat życia ludzi na różnych kontynentach,
Rozwijanie umiejętności nawiązywania i utrzymywania kontaktów z innymi dziećmi, przedstawicielami innej narodowości i rasy; Zachęcanie do lepszego rozumienia i uszanowania odmiennych poglądów, sposobu życia
Rozwijanie umiejętności działania i współdziałania,
Rozwijanie poczucia akceptacji siebie i swoich kolegów;
Rozwijanie wrażliwości na to, co w życiu piękne; różnorodność nacji, odmienna kultura (muzyka, tradycje).

Cele operacyjne:
Dziecko:
- uważnie wysłucha opowiadania, wiersza i wypowie się o jego treści,
- osłuchuje się z pojęciami: Ameryka Północna, Indianin, Afryka, Afrykańczyk, Japonka, Grenlandia, Eskimos, Indie, Hinduska,
- dostrzeże różnice w wyglądzie dzieci,
- wybierze odpowiednie części garderoby, by przebrać się za konkretną postać z danego kraju,
- bawi się i współpracuje z innymi,
- zaśpiewa piosenki i zatańczy zaprezentowane choreografie do licznych tańców,
- zagra na instrumencie perkusyjnym do melodii brazylijskiej.

Metody pracy:
czynne: kierowanie działalnością dziecka, zadań stawianych do wykonania;
słowne: żywego słowa oraz objaśnienia;
oglądowe: obserwacji i pokazu;
pedagogika zabawy KLANZA
Kinezjologia edukacyjna P. Dennisona
Idea kształcenia muzycznego według C. Orff’a

Formy pracy: indywidualna, zbiorowa

Środki i pomoce dydaktyczne: Wiersze: J. Andrychowska „Eskimos jedzie”; Julian Tuwim „Murzynek Bambo”; wiersz o Japonce, wiersz o Indianinie, plansza z ilustracjami dzieci jednakowo ubranych i wyglądających, plansza z dziećmi z różnych krajów przykryta figurami geometrycznymi w różnych kolorach, rekwizyty o tematyce afrykańskiej: rzeźby, bębenek, kokos – grzechotka, korale, apaszki-opaski na głowy, rekwizyty z ekspozycji Japonii: wachlarze, ilustracje wiśni i znaków japońskich, elementy kimona-chusty, ekspozycja Eskimosów: ilustracja igloo, plansza ze zwierzętami (foki, pelikany, niedźwiedzie polarne, pingwiny), chusta Klanzy, czapki futerkowe, kamizeli z futerkiem, rekwizyty do ekspozycji z Indii: słoń, chusty, bransolety, ekspozycja indiańska: wigwam, pióropusze, płyty CD z odpowiednią muzyką charakterystyczną dla konkretnych krajów, album z fotografiami „Dzieci”, piosenka „Kolorowe dzieci” M. Jeżowskiej, farby do malowania twarzy, koperty z zadaniami dla zespołów.
Zajęcia poranne:
1. Zabawa integracyjna na powitanie „Uśmiech przyjaźni” - Dzieci wraz z nauczycielką siadają
w dużym kole. Nauczycielka wysyła do osoby siedzącej z jej prawej strony powitalny uśmiech, który
w ten sposób przekazywany jest kolejnym uczestnikom zabawy, aż wróci do nauczycielki.
2. Zabawa dydaktyczna z albumem pt. „Dzieci świata” – oglądamy fotografie i rozmawiamy
o różnicach w wyglądzie między dziećmi ze zdjęć, a nami. – poznajemy wygląd dzieci z innych krajów.
3. Zabawa taneczna „Balaio” (brazylijska samba) – doskonalimy ruchy ciała, poznajemy krok podstawowy samby, bawimy się przy rytmach muzyki z innego kraju.
4. Instrumentacja z improwizacją „Balaio” – doskonalimy grę na instrumentach perkusyjnych (pałeczki, grzechotki kokosy), czerpiemy radość ze wspólnej gry.
Zajęcia właściwe:
1. Opowiadanie o dwóch światach – wprowadzenie do zajęć przez nauczycielkę przebraną za Hinduskę, która podróżuje po różnych światach – doskonalenie uważnego słuchania.
„Namaste - witajcie, pochodzę z Indii i mam na imię Amishi, co w moim języku - hinduskim -oznacza delikatność. Podróżuję po różnych światach i lubię poznawać różnych mieszkańców.
Odwiedziłam kiedyś świat, w którym wszystko jest takie same, każde dziecko jest identyczne, wygląda i zachowuje się tak samo, mówi tym samym językiem.
Dzieci odpowiadają na pytania:
Czy według was taki świat byłby ciekawy?
Czy chcielibyście, aby każdy wyglądał tak samo?
A jak byście rozpoznawali swoich rodziców?

2. Zabawa dydaktyczna z mozaiką „Dzieci świata” (praca z ilustracją ) – utrwalenie nazw i wyglądu figur geometrycznych, utrwalenie nazw kolorów. Stopniowe odkrywanie treści ilustracji poprzez zdejmowanie figur geometrycznych w kolejności od najmniejszej do największej. Rozpoznawanie i nazywanie poszczególnych figur, określanie ich wielkości, koloru i liczby.

Odkrywamy drugi świat, który według Hinduski jest magiczny, identyczny jak ten w którym żyjemy - mieszkamy w różnych krajach, mamy różne domy, różnimy się pod względem płci, kolory skóry, włosów, oczu, mówimy w różnych językach.
- Czy taki świat nie jest bardziej interesujący?

3. Bilety na podróż – (obrazki dzieci z różnych stron świata) – cierpliwie czekamy na swoją kolej, używamy form grzecznościowych „proszę-dziękuję”.

4. Aktywność plastyczno - dekoracyjna – Wybieramy ozdoby garderoby i biżuterii dla zespołów Indian (pióropusze, pomalowane twarze), Eskimosów (futerka wokół głowy, futra, skośne oczy), Hindusi (kropki bindi, apaszki jako chusty), Afrykańczycy (korale, opaski na czoło), Japończycy (skośne oczy, elementy kimonka) – ćwiczenie spostrzegawczości, utrwalamy charakterystyczne cechy garderoby i ozdób innych narodowości.

5. Zabawa ruchowa : Podróż
Przy piosence „Araruna Arane” dzieci ustawieni w rzędzie. Spokojnym, tanecznym krokiem prowadzeni przez „Hinduskę Amashi” wyruszają w podróż po świecie.
Zatrzymują się przy tablicy, na której znajdują się informacje dotyczące Indian.

6. EKSPOZYCJA I
AMERYKA PÓŁNOCNA – INDIANIN (Ryczący Bawół)
Nauczycielka przedstawia dzieciom postać Indianina i jego domu.


7. Zabawa logopedyczna dla zespołu Indian „Szeke, szeke” – ćwiczymy narządy mowy

Na górze - szeke, szeke. (robimy rękami "młynek" na górze)
Na dole - szeke, szeke. (robimy rękami "młynek" na dole)
Na prawo - szeke, szeke. (robimy rękami "młynek" z prawej strony)
Na lewo - szeke, szeke. (robimy rękami "młynek" z lewej strony)

Tekst o życiu Indian.
Indianie byli pierwszymi mieszkańcami Ameryki. Żyli oni w plemionach, na czele których stali wodzowie. Indianie najczęściej mieli czarne długie włosy, śniadą cerę, nosili głównie ubrania uszyte ze skóry, a mężczyźni zakładali pióropusze. Obecnie Indianie żyją w rezerwatach i chociaż ich życie nie przypomina dawnych czasów, to jednak niektóre zwyczaje zachowali do dziś.

8. Zadanie dla wszystkich dzieci ukryte w ekspozycji o Indianach:
Taniec w rytm muzyki indiańskiej – poznajemy charakterystyczną muzykę Indian i gesty taneczne.

9. EKSPOZYCJA II
GRENLANDIA – ESKIMOSEK ODARPI
Prezentacja małego chłopca przez nauczycielkę.

Po wysłuchaniu utworu dzieci odpowiadają na pytania:
- Czy wiecie o jakich zwierzętach była mowa w wierszu?
- Czy w Polsce też mieszkają takie zwierzęta?
- W jakich miejscach, w naszym kraju możemy spotkać te zwierzęta?

Eskimosi:
Eskimosi żyją w rejonie Bieguna Północnego. Ubierają się w kurtki, spodnie uszyte z foczej skóry, które doskonale chronią przed zimnem i wiatrem. Tam gdzie mieszkają Eskimosi, lody nie topnieją przez większą część roku, dlatego poruszają się oni głównie skuterami śnieżnymi i saniami ciągniętymi przez psy.

10. Zabawa matematyczna dla zespołu Eskimosów – doskonalimy przeliczanie, utrwalamy zwierzęta mieszkające
w okolicach Grenlandii.

11. Zabawa dla wszystkich dzieci ukryta w ekspozycji o Eskimosach
Zabawa ruchowa „Igloo” z chustą animacyjną – rozwijanie umiejętności współdziałania.
Dzieci, stojąc wokół chusty, podnoszą ją do góry, chowają się pod nią i siadają, tworząc nad sobą kopułę.


12. EKSPOZYCJA III
AZJA – JAPONIA (Kiem-an-fu)
Nauczycielka przedstawia kolejnego mieszkańca Ziemi, którym jest mała Japonka Kiem-an-fu.

Japonia:
Daleko na wschodzie Azji leży Japonia. Nazywamy ją Krajem Kwitnącej Wiśni, gdyż niemal w całym państwie możemy spotkać mnóstwo tych drzew. Japonia zwana jest również Krajem Wschodzącego Słońca. Japończycy słyną na świecie z wielu pięknych tradycji. W czasie świąt i uroczystości zakładają swoje tradycyjne stroje - kimona, które przypominają szlafroki. Spotykając się na wspólnych posiłkach, klęczą wokół niskiego stołu, a jedząc potrawy z ryżu posługują się pałeczkami.

13. Taniec z wachlarzami – doskonalimy umiejętność naśladowania, poznajemy tradycyjną muzykę Japonii.

14. Zabawa dla wszystkich dzieci ukryta w ekspozycji o Japonii
Wzajemne masaże w kole – po ciężkim dniu pracy w Japonii tak mieszkańcy relaksują się.

15. EKSPOZYCJA IV
INDIE –HINDUSKA
W Indiach nietykalnym zwierzęciem jest krowa. Bardzo popularne są ostatnio filmy Bollywood, w których wszyscy tańczą i śpiewają. Kobiety ubierają się tak jak ja – mają na sobie SARI oraz BINDI dla ozdoby, przynoszące szczęście. W niektórych wioskach w moim kraju podróżuje się na słoniach.

16. Zabawa dla wszystkich dzieci ukryta w ekspozycji o Indiach.
Zabawa z kinezjologii edukacyjnej „Słoń”
Słoń – stymulacja mowy wewnętrznej, twórcze myślenie, słuchanie własnego głosu, rozwój pamięci długoterminowej, zintegrowane widzenie, słyszenie i ruch, mowa, pismo.

17. Zabawa taneczna z naśladowaniem do piosenki „Des Rangila” – pokaz tańca bollywood, który pochodzi od „Kathak” – dawnego tańca klasycznego w Indiach, na bazie którego powstają choreografie do filmów bollywood.

18. EKSPOZYCJA V
AFRYKA – MURZYNEK BAMBO
Nauczycielka przedstawia dzieciom postać małego Murzynka.

19. Zadanie dla zespołu Afrykańczyków: Uważne odsłuchanie wiersza Juliana Tuwima pt.: „Murzynek Bambo”, odpowiedź na pytania dotyczące tekstu:

- Czy wiecie gdzie mieszka Murzynek?
- Co robi Bambo po powrocie ze szkoły?
- Czemu Murzynek ucieka na drzewo? A czemu nie chce się kąpać?

Ciekawostki o Afryce:
Afryka jest zamieszkana przez ludzi o różnym kolorze skóry. Mieszkańcami znacznej większości tego kontynentu jest ludność rasy czarnej. Jest tam bardzo ciepło.. W samym sercu afrykańskiej dżungli mieszkają najmniejsi ludzie świata - Pigmeje. Jako osoby dorosłe mają oni około 130 - 150 cm wzrostu.

20. Zabawa dla wszystkich dzieci ukryta w ekspozycji o Afryce:
Taniec Afrykański – poznajemy muzykę afrykańską oraz charakterystyczną choreografię.

EKSPOZYCJA VI

HAWAJE
Hawaje to piękny, obfity w zieleń kraj składający się z 8 wysp. Na wyspie Maui podczas znanego tańca hula hula tancerki stroją się w różowe kwiaty. Mieszkańcy każdej wyspy mają inne kolory kwiatów – prowadząca pokazuje wyspę i prosi chętne osoby, aby dopasowały kolor kwiata do wyspy. Opowiada także o elementach swojego stroju – kwiatach, spódniczce)

Zadanie dla grupy Hawajczyków – przechodzenie pod limbo przy hawajskiej muzyce, limbo coraz niżej.

Zabawa dla wszystkich dzieci ukryta w ekspozycji o Hawajach. - Zabawa taneczna z naśladowaniem do piosenki „HULA HULA” – opowiadanie o tym czym jest taniec hula hula – prezentacja i próba wykonania poprzez wszystkich.

21. Piosenka „Kolorowe dzieci” – podsumowanie wartości wszystkich dzieci, utrwalenie poczucia jedności wszystkich ludzi niezależnie od wyglądu i tradycji, wspólna zabawa wszystkich dzieci.

ZAŁĄCZNIKI WIERSZY
To nasz przyjaciel czerwono skóry,
Ryczący Bawół - zwą go niektórzy.
Razem z indiańską rodziną swą
mieszka w wigwamie - to jego dom.

Znacie go z filmów o Indianach,
którzy w skórzanych chodzili ubraniach.
A gdy na łowy szli na bizony
to malowali na twarzach wzory.

Kiedy przy ogniu wspólnie siadali
to fajkę pokoju wypalali.
Z łuku strzelali, konno jeździli
i wtedy bardzo szczęśliwie żyli.

Hej, saneczki ciągną pieski
Eskimos pogania
Z zimna w oczach stają łezki,
Ciepło od biegania.
Oj, pingwinie na bok zmykaj
Bo Eskimos jedzie
Do niedźwiedzia polarnego
Po solone śledzie.
A ty zorzo świeć wesoło
Gdy Eskimos jedzie
Z foką, która bardzo lubi
Posolone śledzie.

list od małej Japonki w ekspozycji

Jestem mała Kiem - an - fu.
Szybko zrywam się ze snu.
Na śniadanie zjadam ryż
i do szkoły biegnę dziś.

Tam się uczę pisać znaki.
Każdy znak to wyraz jakiś.
Znaków trzy tysiące jest,
z góry w dół je piszę też.

Chętnie słucham o swym kraju,
Który słynie z samurajów.
Wiem, że najcenniejszy w świecie
pokój jest i radość dzieci.

Murzynek Bambo w Afryce mieszka,
Czarną ma skórę ten nasz koleżka.
Uczy się pilnie przez całe ranki
Ze swej murzyńskiej pierwszej czytanki.
A gdy do domu ze szkoły wraca,
Psoci, figluje – to jego praca.
Aż mama krzyczy: „Bambo łobuzie!”,
A Bambo czarną nadyma buzię.
Mama powiada: „Napij się mleka”,
A on na drzewo mamie ucieka.
Mama powiada: „Chodź do kąpieli”,
A on się boi, że się wybieli.
Lecz mama kocha swojego synka,
Bo dobry chłopiec z tego Murzynka.
Szkoda, że Bambo czarny wesoły,
Nie chodzi razem z nami do szkoły.

To Odarpi. Mały chłopiec, H. szayerowa
Eskimosek.
Oczy czarne jak paciorki,
płaski nosek.
żyje w kraju wiecznej zimy,
wiecznych śniegów.
I ma samych Eskimosków
za kolegów.
A, że w skórach chodzą wszyscy
Eskimosi,
więc Odarpi też niedźwiedzie
futro nosi.
Mieszka w igloo, śnieżnej chacie
z bloku lodu.
Jeszcze dziadek je zbudował sam
za młodu
A do szkoły, co w odległym
jest okręgu,
wiozą chłopca na saneczkach
psy w zaprzęgu.