Przedszkole instytucją wspomoagającą rodzinę

Przedszkole jest drugim, obok rodziny środowiskiem wychowawczym w którym zaspakajanych jest wiele potrzeb dzieci. Aby proces wychowania przebiegał prawidłowo skutecznie konieczne jest ścisłe i wzajemne współdziałanie przedszkola z rodzicami.
„Zmiany wzajemnych kontaktów między przedszkolem i rodziną inspiruje reforma systemu edukacji, której jednym z istotnych założeń jest, uczynienie współodpowiedzialnymi za proces edukacyjny wszystkich jego uczestników – nauczycieli, dzieci i rodziców”
Współpracę przedszkola z rodzicami regulują ustalenia prawne zawarte w Podstawie programowej i Statucie przedszkola. Nowe warunki gospodarcze wpłynęły na zmianę roli przedszkola jako środowiska wychowawczego. Rodzice coraz częściej dostrzegają znaczenie tej placówki w zapewnieniu dziecku warunków do prawidłowego i wszechstronnego rozwoju. Przedszkole nie może jednak zapewnić domu rodzinnego w dawaniu dziecku wsparcia emocjonalnego, poczucia akceptacji i bezpieczeństwa. Może natomiast uzupełnić i wzbogacić doświadczenia dziecka w sferach, w których oddziaływania domu są niewystarczające.
Na tworzenie korzystnych dla rozwoju dziecka pedagogicznych relacji przedszkola i rodziny ma wpływ wiele czynników:
-świadomość znaczenia współpracy dla obu stron
- wzajemne postawy i oczekiwania
- poziom zaangażowania i odpowiedzialności
- umiejętność tworzenia partnerskich relacji.
Współpraca między rodzicami, a przedszkolem nie powinna polegać tylko na świadczeniu usług pomocniczych, ale włączeniu ich w świadomy proces wspomaganiu rozwoju wychowanka. Aktywny udział rodziców w procesie wychowania i edukacji przedszkolaków ma ogromne znaczenie, gdyż wynika on z konieczności nawiązywania bliskich partnerskich kontaktów nauczyciela i rodzica, w przezwyciężeniu zagrożeń zaistniałych w wyniku przemian społecznych w obu środowiskach. Partnerskie relacje powinny opierać się na humanistycznych wartościach i przybierać postać autentycznej podmiotowej współpracy. Korzyści z tych kontaktów będą płynęły do przedszkola, do rodzinny, a przede wszystkim do dziecka. Partnerska współpraca polega na wymianie poglądów dotychczasowych spraw wychowania, na ustaleniu jednolitego oddziaływania na dziecko, na wspólnej odpowiedzialności za warunki jego rozwoju.
S Guz twierdzi, „Aby, korzystać z doświadczeń dla własnego rozwoju, musi czuć, że rodzice i nauczyciele wzajemnie się akceptują i współpracują ze sobą nie na zasadzie rywalizacji, ale dwupodmiotowej, partnerskiej interakcji”
Wobec rodziców placówki wychowania przedszkolnego pełnią rolę wspomagającą i integrują działania wychowawcze. Celem ich działania jest:
- dostarczenie wiedzy pedagogicznej i uwrażliwienie na potrzeby i możliwości dziecka;
- informowanie na bieżąco o jego postępach, ze wskazaniem na osiągnięcia i powodzenia
- uzgadnianie wspólnie z rodzicami kierunków i zakresów zadań realizowanych w przedszkolu i w domu;
- zbieranie informacji o zachowaniu się dziecka w domu (zainteresowania, czynności, umiejętności);
- włączenie rodziców w zagospodarowanie placówki;
- ujednolicenie wymagań domu i przedszkola.
D. Waloszak uważa, „przedszkole wspiera też rodziców w poszukiwaniu sposobu zmiany relacji między nimi a dziećmi:
- zapoznanie z możliwościami współistnienia z dziećmi;
informowanie o prawach w dziecinie oświaty;
- wspólne i indywidualne działania rodziców, nauczycieli i dzieci;
- poszukiwania przyczyn złych zachowań dzieci i sposobu reagowania na nie
- organizowanie doradztwa: metodycznego, psychologicznego, pedagogicznego (w miarę potrzeb),”
W zakresie obowiązku przedszkolnego i rodziny należy wyróżnić:
- organizowanie najkorzystniejszych wychowawczo, partnersko – inspirujących działań o dwukierunkowości działania tj.: od placówki do rodziny i odwrotnie np., (gdy rodzice specjaliści prowadzą prelekcję dla innych rodziców oraz nauczycieli danego przedszkola);
- pozytywne ustosunkowanie się rodziców do stawianych im wymagań (uczestnictwo w zebraniach, uroczystościach, zaopatrzenie dzieci w podręczniki, przybory, stroje gimnastyczne) z tymi działaniami wychodzi placówka;
- ingerencję przedszkola wobec obojętnego charakteru zachowań rodziców dotyczących postępowań z dziećmi z określonymi trudnościami;
- opozycję nauczycieli dotyczącą złych postaw wychowawczych rodziców w niektórych przypadkach.
Wzajemne działania wzmacniają kontakty przedszkola i rodziców, działają na rzecz polepszenia sytuacji socjalizacyjno – wychowawczej współczesnej rodziny.
Są ważne ze względu na ograniczenie umiejętności pedagogicznych rodziców, bezradnych wobec zagrożeń, stwarzających poprzez współczesną cywilizacje w odniesieniu do dzieci. dlatego rodzice i nauczyciele starają się stworzyć każdemu dziecku możliwości harmonijnego rozwoju jako osoby.