Gimnastyka mózgu z P. Dennisonem

Opracowała: Małgorzata Trzeciak

Gimnastyka mózgu z P.Dennisonem

Picie wody: korzystne jest picie wody dziennie około 25 ml. Na każdy kg masy ciała: w przypadku stresu lub wzmożonego wysiłku umysłowego-zdecydowanie więcej. ( masa ciała w kg/ 11=liczba szklanek wody na dobę).
Picie wody pobudza energie, lepsze przyswajanie przetwarzanie i przechowywanie informacji.


Pozycja Dennisona:
Wspomaganie pozytywnego nastawienia. Poprawa integracji umysł – ciało. Relaksacja, równowaga emocjonalna koncentracja. Ćwiczenia można wykonywać w pozycji leżącej, stojącej lub siedzącej.
I faza pozycji Dennisona. Krzyżujemy nogi, ręce wyciągamy do przodu, dłonie odwracamy na zewnątrz, a kciuki kierujemy do dołu. Krzyżujemy ręce, splatamy dłonie, przyciągamy do klatki piersiowej. Językiem dotykamy podniebna twardego. Możemy zamknąć oczy.
II faza pozycji Dennisona. Nogi ustawiamy równolegle do siebie, dłonie łączymy opuszkami palców.
III faza pozycji w leżeniu na plecach, nogi skrzyżowane, ręce skrzyżowane pod pachami, kciuk wystaje, skierowany do góry, na obojczyk

Punkty na myślenie:
Sprzyja jasności myślenia, zwiększa poziom energii, odprężenia.
Jedną ręką masujemy dwa punkty pod obojczykiem z obu stron mostka, drugą rękę trzymamy na pępku (układ powtarzamy zmieniając ręce).
Ruchy naprzemienne. Usprawnienie umiejętności czytania i pisania (sprawniejsze kodowanie i dekodowanie ).
Poprawa ogólnej sprawności ruchowej, poprawa wzroku i słuchu. Poprawa koordynacji lewej i prawej strony ciała. Podnosimy do góry prawe kolano i dotykamy go lewą ręką, następnie podnosimy lewe kolano i dotykamy prawą rękę. Lekko skręcając całe ciało-przekraczamy linię środkową.

Ćwiczenia te możemy wykonywać również leżąc.
Leżąc na plecach dotykamy lewym łokciem prawego kolana, prawym lewego. Głowę podtrzymujemy rękami.

Punkty pozytywne; Relaksacja i łagodzenie skutków stresu.
Końcami palców lekko dotykamy punktów znajdujących się między brwiami a linią włosów. Można zamknąć oczy. Ćwiczenie wykonujemy do momentu odczucia harmonijnego pulsowania obu dotykanych obszarów. Można wykonywać w parach, wtedy masowany w siadzie skrzyżnym opiera łokcie na swoich kolanach, łączy palec serdeczny z kciukiem, może zamknąć oczy.

Aktywna ręka; Poprawa ekspresji słownej, twórczego działania i postawy. Wzmocnienie koordynacji ręka-oko-ucho. Pogłębienie oddechu. Obniżenie napięcia mięśniowego obręczy barkowej, usprawnienie małej i dużej motoryki. Wyprostowaną rękę unosimy do góry. Chwytamy ją drugą ręką zza głowy poniżej łokcia i na wydechu naciskamy w czterech miejscach. Ręka naciskana stawia opór.

Alfabetyczna ósemka; Poprawa koordynacji wzrokowo-ruchowej i automatyzacja pisania i literowania. Usprawnienie techniki pisania. Ułatwienie nauki i poprawnego stosowania zasad ortografii. Zwiększenie obszaru obwodowego pola widzenia. Rysujemy leniwą ósemkę. Wpisujemy w nią małe pisane litery w lewej lub prawej połowie, w zależności od kierunku pisania, pierwszego odcinka litery, który ma być zgodny z kierunkiem ósemki. Po każdej literze kreślimy kilka leniwych ósemek. Ćwiczenie możemy wykonywać w przestrzeni lub na płaszczyźnie.

Kapturek myśliciela; Wzrost ogólnej sprawności, poprawa percepcji słuchowej, zapamiętywania, koncentracji. Kciukiem i palcem wskazującym masujemy kilkakrotnie małżowinę uszną od góry do dołu, lekko ją rozwijając. Następnie rozciągamy delikatnie małżowinę do góry, w bok i do dołu.

Kołyska; Stymulacja przepływu płynu mózgowo-rdzeniowego. Zwiększenie aktywności mózgu. Wzmocnienie systemu nerwowego. Niwelacja nadmiernych napięć. Siadamy na podłodze, ręce lekko ugięte opierają się o podłoże. Nogi złączone, zgięte w kolanach przenosimy z jednej strony na drugą.

Krążenie szyją; Relaksacja, zwiększenie koncentracji, pogłębienie oddechu, wzmocnienie środkowego pola widzenia. Powolnym ruchem przenosimy głowę od ramienia do ramienia, pozwalając, by broda była jak najbliżej klatki piersiowej. Robimy to na wydechu. W skrajnym bocznym położeniu głowy wykonujemy wdech i powtarzamy czynność.

Leniwa ósemka; Wzmocnienie koordynacji pracy obu półkul mózgowych, usprawnienie percepcji wzrokowej, pomoc w czytaniu i pisaniu, poprawa pamięci krótko- i długoterminowej, relaksacja, wyciszenie. Na wysokości oczu, naprzeciw nosa wyznaczamy punkt. Od niego rozpoczynamy kreślenie kciukiem koła – w lewą stronę do góry. Po powrocie do punktu wyjścia rozpoczynamy kreślenie drugiego koła – w prawą stronę ku górze. Oczy podążają za ruchem ręki. (Rysunek przypomina leżącą 8.) Wielokrotnie powtarzamy ten ruch. Robimy go raz jedną, raz druga ręką, następnie obiema. Ósemki możemy kreślić w przestrzeni, na plecach drugiej osoby, na ścianie, na papierze, na piasku.

Luźne skłony; Rozwój abstrakcyjnego myślenia i twórczej ekspresji. Wzrost koncentracji i koordynacji ruchowej, rozluźnienie. Siadamy, wyprostowane nogi krzyżujemy w kostkach. Ręce podnosimy do góry, robimy skłon tułowia do przodu. Ruch ten wykonujemy na wydechu, kilkakrotnie przenosząc ciężar ciała z jednego pośladka na drugi. Ręce wraz z ciałem znajdują się po tej samej stronie. Prostując się, robimy wdech. Powtarzamy ćwiczenie, zmieniając układ nóg.
Oddychanie przeponowe; Zwiększenie aktywności i koncentracji. Poprawa koordynacji prawej i lewej strony ciała. Pogłębienie oddechu. Dłonie kładziemy na dolnej części brzucha. Bierzemy głęboki wdech, czujemy jak dłonie oddalają się od siebie, powoli robimy wydech – dłonie zbliżają się.

Pompowanie piętą (naciskanie dzwonka); Integracja przedniej i tylnej części mózgu, poprawa koncentracji i komunikacji. Poprawa postawy. Stajemy prosto, odstawiamy nogę do tyłu (w jednej linii) z lekko uniesioną piętą. Podczas wydechu dociskamy piętę do podłogi, a przednią nogę uginamy w kolanie. Robiąc wdech, ponownie unosimy piętę, a przy wydechu znów opuszczamy. Powtarzamy ćwiczenie, zmieniając układ nóg.

Punkty ziemi; ćwiczenie na energię odbiorczą, poprawia akumulację wzroku na przedmiotach, ułatwia odwzorowywanie i uczenie się (Zawstydzony koziołek) Palec wskazujący i środkowy- pod dolną wargą, druga ręka na górnej krawędzi kości łonowej. Wzrok kierujemy w dół. Ok. 30 s. potem zmiana ułożenia rąk.

Punkty przestrzeni; Doenergetyzowanie systemu nerwowego. Wzmocnienie motywacji do działania, koncentracji i organizacji. Usprawnienie percepcji wzrokowej. (Zamyślony koziołek) Palcami jednej ręki dotykamy (możemy lekko masować) punktów nad górną wargą, drugą rękę kładziemy na kości ogonowej. Patrzymy w górę. Ćwiczenie powtarzamy, zmieniając układ rąk.

Punkty równowagi; Wzrost równowagi wewnętrznej. Wspieranie komunikacji niewerbalnej. Relaksacja i poprawa samopoczucia, wzrost koncentracji, szybkości podejmowania decyzji, poprawa równowagi i percepcji wzrokowej, łagodzenie objawów choroby lokomocyjnej. Palcami jednej ręki dotykamy wypukłości za uchem i przy podstawie czaszki (możemy lekko masować), drugą trzymamy na pępku. Powtarzamy ćwiczenie, zmieniając układ rąk.

Słoń; Wzmocnienie koordynacji ręka-oko, poprawa percepcji słuchowej, równowagi, organizacji, koncentracji i zapamiętywania (szczególnie cyfr).
Stajemy w lekkim rozkroku z rozluźnionymi kolanami. Wyciągniętą ręką pokazujemy przed sobą punkt centralny wyobrażonej leniwej ósemki. Przytulamy ucho do ramienia i kreślimy w przestrzeni leniwą ósemkę. Powtarzamy ćwiczenie po trzy – cztery razy każdą ręką.

Sowa; Wzmocnienie percepcji słuchowej. Poprawa pamięci długo- i krótkoterminowej oraz koordynacji wzroku i słuchu z pracą całego ciała. Zmniejszenie napięcia mięśni ramion i karku. Mocno chwytamy prawą dłonią mięsień z lewej strony między szyją a barkiem. Zwracamy głowę w tę stronę. Bierzemy głęboki wdech i, kierując głowę w stronę przeciwległego ramienia, głośno wydychamy powietrze (można artykułować wybrane głoski lub naśladować głos sowy). Gdy głowa znajdzie się nad prawym ramieniem, ponownie bierzemy głęboki wdech i wydychając powietrze wracamy do punktu wyjścia. Głowę utrzymujemy na tej samej wysokości. Po trzech- czterech cyklach powtarzamy ćwiczenie, zmieniając układ rąk.

Rysowanie oburącz; poprawa koordynacji ręka –oko, orientacji przestrzennej, rozluźnienie napięcia nadgarstków, ramion, obręczy barkowej. Rysujemy oburącz symetrycznie względem środka, różne wzory w przestrzeni lub na płaszczyźnie.

Patrzenie na znak X; synchronizacja pracy półkul mózgowych. Usprawnienie koordynacji ruchowej. Wzrost umiejętności pisania i czytania(sprawniejsze kodowanie i dekodowanie znaków pisanych). Spokojnie oddychamy. Rozluźniamy się. Patrzymy na znak X, lub go sobie wyobrażamy.

Zginanie stopy ćw. Włącza lewą półkulę mózgu odp. za mowę, rozluźnia mięśnie, zmniejsz kłopoty językowe. Poprawia koncentrację, ułatwia rys. twórcze, rozumienie tekstu czytanego. Pozycja siedząca na krześle, prawa noga zgięta w kolanie kładziemy na udo lewej. Kciukiem i palcem wskazującym lewej ręki naciskamy mocno pkt za kostką i poniżej jej, drugą ręką obejmujemy podudzie pod kolanem naciskając mocno kciukiem od str. przyśrodkowej i palcami wskazującym i środkowym od str. Bocznej miejsca pod kolanem tej samej nogi. Z wdechem zginamy stopę powoli z wydechem prostujemy. Zmiana nogi.

Wypady w przód ćw. Wzmacnia mięśnie bioder i poprawia postawę. Wzmaga koncentrację na wykonywanej czynności, ułatwia czytanie ze zrozumieniem i odp. z poznanego tekstu Stopy szerzej niż w postawie naturalnej, pr. ustawiona pod kątem prostym do lewej. Miednica i tułów przez cały czas utrzymują się w płaszczyźnie poprzecznej, ręce na biodrach. Wysunąć nogę prawa nieco bardziej, ugiąć w kolanie, przesuwając równocześnie ciało w jej kierunku a zwracając tylko głowę. Powtórzyć 2x, zmienić nogę. Wypad na wydechu.

Propozycje zabaw:

1. Dyrygent- do odp. muzyki :jedno dziecko jest dyrygentem pokazując ruchy obydwoma rękami jednocześnie, pozostałe dzieci go naśladują.
2. Rysowanie do muzyki obydwoma rękami na kartce.
3. Leniwe ósemki- rysując w powietrzu liczymy 8,7,6,5...4,3,2,1 lub do wiersza:
Moja ósemka słodko śpi. Do swej poduszki, brzuszki tuli, drzemiąc w czerwonej nocnej koszuli.
Dzieci rysują leniwą ósemkę nosem, okiem, nogą, głową, łokciem, kolanem są to tzw.
„Fruwające motyle w krainie Dennisona”
4. Rozłożone karty z ćwiczeniami, jedno dziecko wybiera jeśli jest wierszyk mówi,
pozostali naśladują.
5. W parach masują pkt. Pozytywne, masowane dziecko pozycja relaksacyjna.
6. Bajka relaksacyjna- wysłuchanie w pozycji leżącej Dennisona z zamkniętymi oczami. Koniec bajki i relaksu sygnalizuje „kropelka wody”, którą n-lka zrasza czoło kolejnych dzieci.
7. Wierszyk do utrwalenia str. To jest moja prawa ręka a to lewa proszę,
prawą rękę trzymam w górze a lewą podnoszę.
To jest moja prawa noga a to lewa proszę,
prawą nogą tupnę sobie, na lewej podskoczę.


Wesołe wierszyki do ćwiczeń

Leniwa ósemka- gdy ósemki rysujemy, szybciej i ładniej piszemy.

Sowa – sowa głośno pohukuje, pamięć poprawia i koncentruje.

Słoń – gdy chcesz być dobrym matematykiem to ćwicz razem ze słonikiem.

Kapturek myśliciela- gdy na nic nie masz ochoty i nie ciągnie cię do roboty,
(masujemy uszy) trzy kapturki myśliciela i do pracy się zabierasz.

Kołyska- kto się trochę pokołysze, rozluźnienie ma i ciszę.

Energetyczne ziewanie- ziewasz zdrowo, twarz masujesz, zaraz zdrowo się
poczujesz.

Punkty pozytywne- gdy lekko dotykasz czoła, już przychodzi myśl wesoła.
(masujemy czoło)

Ruchy naprzemienne- ręka prawa, noga lewa, mózg i ciało się rozgrzewa.
To nie czary słowo daje, zaraz wszystko się udaje.

Wypady- rytmiczne wypady nogą prawą i lewą twoją koncentrację szybko
zmienią.

Pompowanie piętą- jest to ruch zdrowy dla ciała i dla głowy.

Rysowanie oburącz- gdy wspólnie pracują ręce obie, pisanie łatwo przyjdzie
tobie.

Krążenie szyją- gdy bujasz głową w lewo i w prawo to myśli napływają
żwawo.

Pozycje relaksacyjne- po pozycji Dennisona nasza myśl jak nowo
narodzona.

Punkty równowagi- gdy punkty równowagi trochę pomasujesz pewność
(ucho, pępek) siebie wnet poczujesz.