Program nauczania indywidualnego

Program nauczania indywidualnego dla uczennicy upośledzonej w stopniu znacznym w pierwszym etapie nauczania w roku szkolnym 2010/11.
Charakterystyka programu

Program indywidualny przeznaczony jest dla dziewczynki upośledzonej w stopniu znacznym z padaczką oraz nadpobudliwością ruchową znacznego stopnia.
Dziewczynka ma porażenie dziecięce. Zaburzenia zachowania dużego stopnia.
Program realizowany będzie w wymiarze 8 godzin tygodniowo w Szkole Podstawowej.

Realizator programu

Nauczyciel nauczania zintegrowanego i wychowania przedszkolnego posiadający kwalifikacje z zakresu oligofrenopedagogiki –

Charakterystyka dziecka

Anna ma 7 lat i od 1 października 2010 jest uczennicą klasy I Szkoły Podstawowej. ze względu na stan zdrowia została objęta nauczaniem indywidualnym.
Dziewczynka upośledzona umysłowo w stopniu znacznym, chora na padaczkę w stałej opiece neurologa .Utrudniony jest kontakt werbalny ze względu na opóźniony rozwój mowy czynnej. Lepszy jest rozwój mowy biernej-rozumie kierowane do niej proste polecenia.
Dziewczynka nie sygnalizuje potrzeb fizjologicznych. W sposób niewerbalny sygnalizuje potrzebę głodu i pragnienia.
Słabo rozwinięte są funkcje poznawcze. Zaburzona w dużym stopniu jest percepcja wzrokowo-słuchowa, funkcje grafomotoryczne w tym motoryka mała i motoryka duża. Wymaga karmienia, pomocy przy ubieraniu się. Ma niską koncentrację uwagi, bywa agresywna.

Cele edukacyjne
1.Próby usprawniania zaburzonych funkcji dziecka oraz wspomaganie w tworzeniu własnego „Ja”.

2.Próby kształtowania umiejętności umożliwiających zdobywania wiedzy z zakresu słuchania, mówienia, odtwarzania.

3.Próby kształtowania i wspomaganie rozwoju dziecka w poznawaniu otoczenia w którym żyje.

4.Wspomaganie dziecka w rozwoju czynności samoobsługowych, próby uświadomienia konieczności dbania o zdrowie, higienę i bezpieczeństwo.

5.Stymulowanie rozwoju psychoruchowego w
celu sprawniejszego poruszania się w najbliższym otoczeniu.

Dążenia jakie próbuję osiągnąć
-Porozumiewanie się z otoczeniem w najpełniejszy sposób -werbalnie lub pozawerbalnie.
- Zdobycie na miarę możliwości niezależności życiowej w zakresie zaspokojenia podstawowych potrzeb związanych z samoobsługą.
- Wdrażanie do usprawniania ruchowego.

Procedury osiągania celów
Wymienione cele będą osiągane poprzez:

- Stosowanie różnych metod nauczania i ich elementów.
- Obserwację pośrednią i bezpośrednią zjawisk przyrodniczych.
- Krótkie spacery po okolicy na plac zabaw ,boisko...
- Poznawanie przedmiotów różnego pochodzenia.
- Zabawy przedmiotami wydającymi dźwięki , świecącymi , o różnej
fakturze.
- Kasety magnetofonowe z utworami muzycznymi dla dzieci.
- Zabawy manipulacyjne.
- Pomoce dydaktyczne dostosowane do dziecka.
- Spotkania z rówieśnikami.
- Zabawy ruchowe.
- Zabawy sytuacyjne.

Działania edukacyjne

I Rozwój mowy.
a) Kształcenie umiejętności naśladowania sylab, prostych słów.
b)Kształtowanie pojęć w trakcie zabawy i funkcjonalnego posługiwania się przedmiotami.

c) Wykorzystanie wszystkich naturalnych sytuacji życia rodzinnego do rozwijania mowy czynnej.

d) Dbanie o to, żeby swoje potrzeby sygnalizowała prostymi gestami.

e)Kształcenie umiejętności wykonywania prostych poleceń popartych
gestem.

II Usprawnianie manualne.

a) Ćwiczenia rozluźniające napięcia mięśni ramienia i przedramienia.
b) Wdrażanie umiejętności wykonywania celowych ruchów dłonią.
c)Chwytanie przedmiotów różnej wielkości i kształtów.

III Usprawnianie funkcji wzrokowych.
1. Ćwiczenia spostrzegania na materiale konkretnym(np.ulubione artykuły spożywcze).
2. Kształcenie umiejętności koncentracji uwagi na bodźcach wzrokowych.

IV Rozwój ruchowy orientacja w przestrzeni.
a) Orientacja w kierunkach związanych z własnym ciałem, poruszanie się w przestrzeni.
b)Wdrażanie umiejętności wskazania głowy, ręki, nogi.
c)Usprawnianie umiejętności chodzenia.
d) Kształcenie umiejętności poruszania się w sposób celowy.
e) Kształcenie koordynacji wzrokowo – ruchowej.

V. Stymulowanie rozwoju sfery społecznej i emocjonalnej.
a) Kształtowanie umiejętności współdziałania w zabawie oraz przy czynnościach związanych z samoobsługą.
b)Kształcenie umiejętności reagowania na własne imię.

c) Kształcenie potrzeby nawiązywania kontaktu wzrokowego.

d) Kształcenie umiejętności reagowania na „zakaz” ze strony nauczyciela.

e) Wygaszanie zachowań nietypowych: pisk, drapanie, gryzienie...

f) Wdrażanie do naśladowania prostych gestów: klaskanie, papa, cześć...
VI Metody pracy.
- Usprawniające stymulacje wszystkich zmysłów
- Rozwijające
- Poznawcze
-Proste gesty
-Metoda zabawy
-Metoda ruchu rozwijającego W. Sherborne
-Poprzez naśladownictwo
-Praktycznej działalności dziecka
-Wykorzystywanie sytuacji codziennych