Agresja we mnie i wokół mnie; dlaczego zachowujemy się agresywnie? Konspekt zajęć świetlicowych

Główny cel edukacyjny: zapobieganie zachowaniom agresywnym i występowaniu przejawów przemocy wśród młodzieży.

I. Cele operacyjne:
UCZEŃ:
- zna definicję agresji
- rozróżnia rodzaje agresji
- uświadamia sobie szkody wynikające a zachowań agresywnych
- potrafi podać sposoby „rozładowania” złości, frustracji bez szkody dla innych.


II. Przebieg zajęć:

1. Rundka wstępna.
Jakiego koloru jest Twój nastrój?
2. Każdy wychowanek na kilku małych kartkach zapisuje skojarzenia dotyczące agresji. Kartki układane są następnie wokół hasła „AGRESJA”; jeśli się powtarzają, kartki układane są jedna obok drugiej – w ten sposób tworzą się „promienie”. Odczytujemy wszystkie skojarzenia, zwracając uwagę na te, które się najczęściej powtarzają
(„burza mózgów”).

3. Zdefiniowanie pojęcia agresji:
Agresję można zdefiniować jako zachowanie, którego celem jest wyrządzenie krzywdy innej osobie lub samemu sobie (autoagresja). Formy agresji:
- agresja fizyczna – bezpośrednia napaść fizyczna, np. pobicie kogoś, uderzenie w celu wyrządzenia krzywdy;
- a. słowna – np. grożenie straszenie, obelgi skierowane wobec drugiej osoby, poniżanie, lekceważenie, wyśmiewanie, szantażowanie;
- agresja bezpośrednia – zachowania fizyczne lub słowne skierowane bezpośrednio przeciwko innej osobie;
- a. pośrednia – np. obmawianie, zniesławianie innych ludzi, ignorowanie.

4. Praca w grupach:
Uczniowie wypisują sposoby, w jakie można skutecznie rozładować agresję bez szkody dla innych. Następnie przedstawiciele grup odczytują propozycje. Przykłady:
- pójście na spacer lub jazda rowerem,
- ćwiczenia fizyczne,
- słuchanie muzyki,
- powstrzymanie reakcji przez odliczanie do dziesięciu,
- zrobienie porządku w pokoju,
- poprawienie sobie nastroju przez zakup np. jakiegoś drobiazgu,
- zignorowanie prowokacyjnych zachowań innych ludzi,
- zmiana tematu, powiedzenie czegoś śmiesznego.

5.Ćwiczenie: „Wyrzuć swoją złość do kosza”.
Każdy zapisuje zdarzenie, sytuacje, które go najbardziej denerwują i zapisuje krótko, co w takiej sytuacji miałby ochotę zrobić (zachowania negatywne). Zapisane kartki po kolei wrzucamy, w dowolny sposób, do kosza.
Dyskusja: Czy pomogło ci symboliczne wyrzucenie złości?

6. Zachowania agresywne młodzieży mogą występować w relacjach:
- dziecko – rodzic
- uczeń – nauczyciel
- uczeń – uczeń
(następuje krótkie omówienie).
Uczniowie dzielą się na trzy zespoły, z których każdy zapisuje, co mogliby zrobić członkowie różnych środowisk, aby nie budzić agresji.
Przykłady:
- Rodzice: nie poniżać dzieci, nie bić, nie wciągać w swoje sprzeczki, brać pod uwagę zdanie dziecka.
- Nauczyciele: nie wyśmiewać się z braków, wczuć się w sytuację ucznia, podchodzić indywidualnie do problemów uczniów.
- Rówieśnicy: nie robić na złość, szanować starszych, akceptować odmienne upodobania i poglądy kolegów, nie pozwalać się sprowokować do kłótni czy bójek.

7. Podsumowanie:Wskazanie na destrukcyjny wpływ agresji na życie człowieka. Zachęcenie wychowanków, aby starali się zauważać i zmieniać swoje negatywne zachowania, którymi mogą wyrządzić krzywdę innym.

III. Metody:
- werbalna
- mini-wykład
- praktycznego działania.
IV. Forma organizacyjna: praca indywidualna, zespołowa.

IV. Zasady: indywidualizacji, pomocy, akceptacji, poglądowości.
Zasady oligofrenopedagogiki:
- zasada aktywnego świadomego udziału wychowanka w pracy pedagogicznej,
- zasada dostosowania poczynań pedagogicznych do możliwości i potrzeb wychowanków,
- zasada zintegrowanego oddziaływania pedagogicznego.

V. Środki dydaktyczne: papier, małe karteczki, długopisy.