Każdy jest inny - wszyscy jesteśmy wyjątkowi!

„Każdy jest inny – wszyscy jesteśmy wyjątkowi!”

Scenariusz zajęć w ramach Światowego Dnia Osób z Zespołem Downa, zgodny z warunkiem polityki oświatowej na rok szkolny 2024/2025, tj. wspieranie zdrowia psychicznego poprzez rozwijanie empatii i wrażliwości.
Cel ogólny: wspieranie i propagowanie akceptacji i szacunku dla każdego człowieka, bez względu na wygląd czy umiejętności, ze szczególnym uwzględnieniem osób z Zespołem Downa.
Cele szczegółowe:
• Uczeń potrafi wysłuchać opowiadania oraz odpowiedzieć na pytania z nim związane,
• Potrafi dobierać takie same rzeczy do siebie (skarpety),
• Aktywnie słucha i reaguje na zmiany i komunikaty,
• Wykorzystuje swoje umiejętności podczas wykonywanej pracy plastycznej.
Metody pracy:
• Rozmowa,
• Burza mózgów,
• Segregowanie,
• Prace plastyczne.
Formy pracy:
• Praca indywidualna,
• Praca grupowa.
Środki dydaktyczne:
• Treść listu i bajki w formie tekstowej,
• Skarpety,
• Muzyka do zabawy,
• Kredki,
• Rysunki skarpet do kolorowania (wg uznania),
• Wstążka, zszywacz
• Kolorowanka tematyczna (wg uznania).
Czas trwania: 45 minut
Scenariusz przygotowany na podstawie listu i treści bajki o skarpecie Fredzi, możliwy do znalezienia na stronie internetowej eduapteczka.pl
PRZEBIEG ZAJĘĆ:
1. Powitanie oraz przedstawienie dzieciom tematyki zajęć
2. List od Fredzi:
Dzień dobry Dzieciaki!
Nazywam się Fredzia – Fredzia Skarpetka.
Słyszałam, że dziś ubraliście kolorowe skarpetki i w dodatku NIE DO PARY!
Czy wiecie dlaczego????
Dziś jest dzień kolorowej skarpetki, który przypomina nam o wyjątkowości osób z Zespołem Downa.
Niedopasowane skarpetki to symbol tego, że tak naprawdę każdy z nas jest inny i wyjątkowy na swój sposób. Każdy z nas ma swoje zdolności, zalety i wszyscy jesteśmy wspaniali.
Nawet i ja! Zresztą sami posłuchajcie!

3. Czytanie bajki (załączonej do scenariusza, załącznik 1) oraz pytania:
• Jak miała na imię główna bohaterka bajki?
• Jak wyglądała Fredzia?
• Dlaczego wszyscy przyglądali się Fredzi?
• Jak mama Fredzi wytłumaczyła jej, że jest wyjątkowa?

4. Dobieranie skarpet
Każda osoba z grupy otrzymuje po jednej prawdziwej skarpetce. Zadaniem dzieci jest odnalezienie drugiej pasującej skarpetki do każdej posiadanej u kolegi/ koleżanki z grupy.
5. Muzyczne skarpetki
Wszyscy uczestnicy siadają w kole. Jedna osoba otrzymuje skarpetkę. Gdy muzyka jest włączona dzieci podają sobie kolejno skarpetkę. Kiedy muzyka się zatrzyma, osoba trzymająca skarpetkę odpada. Zabawa trwa aż do pozostania 1 uczestnika który wygrywa.
6. Skarpetkowa girlanda – praca plastyczna (załącznik nr 2)
Każdy uczestnik otrzymuje po 1 skarpetce odbitej na papierze, którą przy pomocy kredek ozdabia w dowolny przez siebie sposób. Następnie wszystkie gotowe prace zostają przyczepione do wstążki, tworząc kolorową girlandę.
7. Podziękowanie za udział w zajęciach oraz rozdanie kolorowanek nawiązujących do obchodzonego dnia.

Załącznik nr 1
Bajka

W mieście skarpetkowo, gdzie każda skarpetka jest żółto – pomarańczowa, urodziła się mała Fredzia. Wieść o jej narodzinach rozeszła się w błyskawicznym tempie.
Dlaczego?
A no dlatego, że Fredzia różniła się od innych skarpetek. Była fioletowa, wszędzie miała zielone kropki a jej głowę zdobiły duże niebieskie kitki. Mieszkańcy skarpetkowa przychodzili oglądać Fredzię i każdy z nich powtarzał, że jest wyjątkową skarpetką. Kiedy Fredzia wychodziła z mamą na spacer – wszyscy się na nią patrzyli, nawet Skarpetki z placu zabaw nie spuszczały z niej oka.
Hmmm, dziwne – pomyślała Fredzia.
Wszyscy się na mnie patrzą.....
Fredzi bardzo się podobało to jak wygląda, dlatego zupełnie nie rozumiała udziwnia innych skarpetek.
Mamo – dlaczego wszyscy na mnie dziwnie patrzą? – zapytała któregoś dnia Fredzia.
Mama wzięła córeczkę na ręce i powiedziała:
Widzisz Fredziu, wszystkie skarpetki w naszej okolicy wyglądają tak samo, są żółto – pomarańczowe. Ty urodziłaś się całkiem inna, dlatego inni patrzą na Ciebie z zaciekawieniem. Ale jesteś taka jak my wszyscy – bawisz się z nami, chodzisz do przedszkola, śmiejesz się, bawisz się lalkami i robisz wiele innych rzeczy jak pozostałe skarpetki. Wszyscy na Ciebie patrzą, bo po prostu jesteś WYJĄTKOWA!
WY – JĄT –KO -WA? - Powtórzyła niepewnie Fredzia - Co to znaczy?
To znaczy jedyna w swoim rodzaju, niespotykana, nadzwyczajna, zjawiskowa!
Fredzia po rozmowie z mamą byłą bardzo szczęśliwa
JESTEM WYJĄTKOWA! JESTEM ZJAWISKOWA! JESTEM NADZWYCZAJNA! JESTEM FIOLETOWA- SPIEWAŁA SOBIE RADOŚNIE FREDZIA
Od tej pory Fredzia nie dziwiła się już, że inne skarpetki na nią patrzą. Dumnie podnosiła głowę i prezentowała swoje niebieskie kitki. Wiedziała, że to że jest inna nie znaczy że jest gorsza, wręcz przeciwnie, jest przecież wyjątkowa!