Dylemat etyczny w pracy psychologa

W dzisiejszym społeczeństwie, w którym "mieć" często rywalizuje z "być", wciąż istnieją nierozwiązane kwestie, niejednoznaczne sprawy i problemy, które można by określić terminem "natura etyczna". Dylematy etyczne może nie prześladują każdego. Jednak w przypadku psychologów i wielu innych osób wykonujących ten zawód, pojawiają się one w codziennym życiu. Dylematy moralne mogą wystąpić w każdej dziedzinie psychologii, w tym u dzieci i dorosłych, u psychologów prawnych, doradców, psychologów sportowych, psychoterapeutów i psychologów szkolnych.
Rolą zawodową psychologa jest ingerencja w osobisty i niepowtarzalny sposób bycia drugiej osoby jako całości, ingerencja, której skutki mogą być nieodwracalne. Okoliczność ta przesądziła o znaczeniu obserwacji etyki zawodowej w pracy psychologów i uzasadnia wysokie wymagania etyczne stawiane psychologom. Główną wartością dla psychologa jest dobro innych istot ludzkich, a celem jego działalności zawodowej jest pomoc innym istotom ludzkim w rozwiązywaniu ich trudności życiowych i osiąganiu lepszej jakości życia poprzez rozwój kompetencji osobistych i poprawę relacji interpersonalnych.
Społeczna rola diagnosty (psychologa) obejmuje tolerowanie wielu zachowań, które nie są tolerowane w codziennych sytuacjach, w których nie chcą być widziane i normalnie powodowałyby zakłopotanie. Dopuszcza się wydawanie sądów na temat osobistych myśli, pragnień i ukrytych zachowań badanych. Żadne badanie nie jest wolne od sądów wartościujących i kwestii etycznych, a diagnoza jest tego dobitnym przykładem. Proces diagnozy nie zawiera technicznych zabezpieczeń przed stygmatyzacją i to moralny, etyczny i filozoficzny kontekst uprawianej diagnozy wyznacza granice między diagnozą a rozpoznaniem. Wynika to z faktu, że rola zawodowa psychologów obejmuje zgodę na ingerencję w sposoby istnienia innych osób. W przypadku konfliktu między obowiązkami zawodowymi a wartościami moralnymi (np. z powodu braku współpracy respondenta), ważne jest uznanie, że diagnoza stanowi naruszenie dóbr osobistych jednostki (intymność, tajemnica osobista, poufność komunikacji).
W odniesieniu do etyki zawodowej, źródłem standardów akceptowalnego zachowania zawodowego jest Kodeks Etyki i Postępowania Zawodowego. Kodeksy takie nie tylko wskazują, jakie zachowania zawodowe są zalecane, ale także dlaczego są one właściwe (dobre). Zalecając (normalizując) stosunek przedstawicieli danej grupy zawodowej do ich obowiązków i uprawnień, kodeksy najczęściej odwołują się do wartości i praw człowieka. Poza tym kodeksy zawodowe regulują relacje w środowisku zawodowym i odnoszą się do wpływu moralnego zachowania grupy zawodowej na moralny stan świadomości otoczenia społecznego.
W dzisiejszym społeczeństwie, w którym "mieć" często rywalizuje z "być", wciąż istnieją nierozwiązane kwestie, niejednoznaczne sprawy i problemy, które można by określić terminem "natura etyczna". Dylematy etyczne może nie prześladują każdego. Jednak w przypadku psychologów i wielu innych osób wykonujących ten zawód, pojawiają się one w codziennym życiu. Dylematy moralne mogą wystąpić w każdej dziedzinie psychologii, w tym u dzieci i dorosłych, u psychologów prawnych, doradców, psychologów sportowych, psychoterapeutów i psychologów szkolnych.
Rolą zawodową psychologa jest ingerencja w osobisty i niepowtarzalny sposób bycia drugiej osoby jako całości, ingerencja, której skutki mogą być nieodwracalne. Okoliczność ta przesądziła o znaczeniu obserwacji etyki zawodowej w pracy psychologów i uzasadnia wysokie wymagania etyczne stawiane psychologom. Główną wartością dla psychologa jest dobro innych istot ludzkich, a celem jego działalności zawodowej jest pomoc innym istotom ludzkim w rozwiązywaniu ich trudności życiowych i osiąganiu lepszej jakości życia poprzez rozwój kompetencji osobistych i poprawę relacji interpersonalnych.
Społeczna rola diagnosty (psychologa) obejmuje tolerowanie wielu zachowań, które nie są tolerowane w codziennych sytuacjach, w których nie chcą być widziane i normalnie powodowałyby zakłopotanie. Dopuszcza się wydawanie sądów na temat osobistych myśli, pragnień i ukrytych zachowań badanych. Żadne badanie nie jest wolne od sądów wartościujących i kwestii etycznych, a diagnoza jest tego dobitnym przykładem. Proces diagnozy nie zawiera technicznych zabezpieczeń przed stygmatyzacją i to moralny, etyczny i filozoficzny kontekst uprawianej diagnozy wyznacza granice między diagnozą a rozpoznaniem. Wynika to z faktu, że rola zawodowa psychologów obejmuje zgodę na ingerencję w sposoby istnienia innych osób. W przypadku konfliktu między obowiązkami zawodowymi a wartościami moralnymi (np. z powodu braku współpracy respondenta), ważne jest uznanie, że diagnoza stanowi naruszenie dóbr osobistych jednostki (intymność, tajemnica osobista, poufność komunikacji).
W odniesieniu do etyki zawodowej, źródłem standardów akceptowalnego zachowania zawodowego jest Kodeks Etyki i Postępowania Zawodowego. Kodeksy takie nie tylko wskazują, jakie zachowania zawodowe są zalecane, ale także dlaczego są one właściwe (dobre). Zalecając (normalizując) stosunek przedstawicieli danej grupy zawodowej do ich obowiązków i uprawnień, kodeksy najczęściej odwołują się do wartości i praw człowieka. Poza tym kodeksy zawodowe regulują relacje w środowisku zawodowym i odnoszą się do wpływu moralnego zachowania grupy zawodowej na moralny stan świadomości otoczenia społecznego.
W dzisiejszym społeczeństwie, w którym "mieć" często rywalizuje z "być", wciąż istnieją nierozwiązane kwestie, niejednoznaczne sprawy i problemy, które można by określić terminem "natura etyczna". Dylematy etyczne może nie prześladują każdego. Jednak w przypadku psychologów i wielu innych osób wykonujących ten zawód, pojawiają się one w codziennym życiu. Dylematy moralne mogą wystąpić w każdej dziedzinie psychologii, w tym u dzieci i dorosłych, u psychologów prawnych, doradców, psychologów sportowych, psychoterapeutów i psychologów szkolnych.
Rolą zawodową psychologa jest ingerencja w osobisty i niepowtarzalny sposób bycia drugiej osoby jako całości, ingerencja, której skutki mogą być nieodwracalne. Okoliczność ta przesądziła o znaczeniu obserwacji etyki zawodowej w pracy psychologów i uzasadnia wysokie wymagania etyczne stawiane psychologom. Główną wartością dla psychologa jest dobro innych istot ludzkich, a celem jego działalności zawodowej jest pomoc innym istotom ludzkim w rozwiązywaniu ich trudności życiowych i osiąganiu lepszej jakości życia poprzez rozwój kompetencji osobistych i poprawę relacji interpersonalnych.
Społeczna rola diagnosty (psychologa) obejmuje tolerowanie wielu zachowań, które nie są tolerowane w codziennych sytuacjach, w których nie chcą być widziane i normalnie powodowałyby zakłopotanie. Dopuszcza się wydawanie sądów na temat osobistych myśli, pragnień i ukrytych zachowań badanych. Żadne badanie nie jest wolne od sądów wartościujących i kwestii etycznych, a diagnoza jest tego dobitnym przykładem. Proces diagnozy nie zawiera technicznych zabezpieczeń przed stygmatyzacją i to moralny, etyczny i filozoficzny kontekst uprawianej diagnozy wyznacza granice między diagnozą a rozpoznaniem. Wynika to z faktu, że rola zawodowa psychologów obejmuje zgodę na ingerencję w sposoby istnienia innych osób. W przypadku konfliktu między obowiązkami zawodowymi a wartościami moralnymi (np. z powodu braku współpracy respondenta), ważne jest uznanie, że diagnoza stanowi naruszenie dóbr osobistych jednostki (intymność, tajemnica osobista, poufność komunikacji).
W odniesieniu do etyki zawodowej, źródłem standardów akceptowalnego zachowania zawodowego jest Kodeks Etyki i Postępowania Zawodowego. Kodeksy takie nie tylko wskazują, jakie zachowania zawodowe są zalecane, ale także dlaczego są one właściwe (dobre). Zalecając (normalizując) stosunek przedstawicieli danej grupy zawodowej do ich obowiązków i uprawnień, kodeksy najczęściej odwołują się do wartości i praw człowieka. Poza tym kodeksy zawodowe regulują relacje w środowisku zawodowym i odnoszą się do wpływu moralnego zachowania grupy zawodowej na moralny stan świadomości otoczenia społecznego.W dzisiejszym społeczeństwie, w którym "mieć" często rywalizuje z "być", wciąż istnieją nierozwiązane kwestie, niejednoznaczne sprawy i problemy, które można by określić terminem "natura etyczna". Dylematy etyczne może nie prześladują każdego. Jednak w przypadku psychologów i wielu innych osób wykonujących ten zawód, pojawiają się one w codziennym życiu. Dylematy moralne mogą wystąpić w każdej dziedzinie psychologii, w tym u dzieci i dorosłych, u psychologów prawnych, doradców, psychologów sportowych, psychoterapeutów i psychologów szkolnych.
Rolą zawodową psychologa jest ingerencja w osobisty i niepowtarzalny sposób bycia drugiej osoby jako całości, ingerencja, której skutki mogą być nieodwracalne. Okoliczność ta przesądziła o znaczeniu obserwacji etyki zawodowej w pracy psychologów i uzasadnia wysokie wymagania etyczne stawiane psychologom. Główną wartością dla psychologa jest dobro innych istot ludzkich, a celem jego działalności zawodowej jest pomoc innym istotom ludzkim w rozwiązywaniu ich trudności życiowych i osiąganiu lepszej jakości życia poprzez rozwój kompetencji osobistych i poprawę relacji interpersonalnych.
Społeczna rola diagnosty (psychologa) obejmuje tolerowanie wielu zachowań, które nie są tolerowane w codziennych sytuacjach, w których nie chcą być widziane i normalnie powodowałyby zakłopotanie. Dopuszcza się wydawanie sądów na temat osobistych myśli, pragnień i ukrytych zachowań badanych. Żadne badanie nie jest wolne od sądów wartościujących i kwestii etycznych, a diagnoza jest tego dobitnym przykładem. Proces diagnozy nie zawiera technicznych zabezpieczeń przed stygmatyzacją i to moralny, etyczny i filozoficzny kontekst uprawianej diagnozy wyznacza granice między diagnozą a rozpoznaniem. Wynika to z faktu, że rola zawodowa psychologów obejmuje zgodę na ingerencję w sposoby istnienia innych osób. W przypadku konfliktu między obowiązkami zawodowymi a wartościami moralnymi (np. z powodu braku współpracy respondenta), ważne jest uznanie, że diagnoza stanowi naruszenie dóbr osobistych jednostki (intymność, tajemnica osobista, poufność komunikacji).
W odniesieniu do etyki zawodowej, źródłem standardów akceptowalnego zachowania zawodowego jest Kodeks Etyki i Postępowania Zawodowego. Kodeksy takie nie tylko wskazują, jakie zachowania zawodowe są zalecane, ale także dlaczego są one właściwe (dobre). Zalecając (normalizując) stosunek przedstawicieli danej grupy zawodowej do ich obowiązków i uprawnień, kodeksy najczęściej odwołują się do wartości i praw człowieka. Poza tym kodeksy zawodowe regulują relacje w środowisku zawodowym i odnoszą się do wpływu moralnego zachowania grupy zawodowej na moralny stan świadomości otoczenia społecznego.

Bycie dobrym, empatycznym psychologiem to więcej niż tylko wykonywanie zawodu - to również przestrzeganie etyki zawodowej. Etyka zawodowa odgrywa kluczową rolę w pracy psychologa, zapewniając integralność, zaufanie i bezpieczeństwo dla klientów oraz profesjonalizm w obszarze pomocy psychologicznej.
Przestrzeganie etyki zawodowej nie tylko pomaga chronić klientów, ale także buduje zaufanie społeczne wobec zawodu psychologa oraz wpływa pozytywnie na jakość i skuteczność świadczonej pomocy psychologicznej. Dlatego też warto stale dbać o to, aby nasza praca była prowadzona zgodnie z najwyższymi standardami etycznymi i zawodowymi.