Moje ciało

TEMAT: „MOJE CIAŁO”

CELE OGÓLNE:
- pogłębianie wiedzy w obrębie własnego ciała
• utrwalanie wiedzy w zakresie lateralizacji
• rozwijanie sprawności manualnej dzieci,
• rozwijanie sprawności motoryki dużej
• doskonalenie koordynacji wzrokowo-ruchowej podczas zabawy ruchowej i pracy plastyczno – technicznej
• rozwijanie mowy przez ćwiczenia ortofoniczne
• skłanianie dzieci do improwizowania, koncentracji

CELE OPERACYJNE:
- dziecko powinno interpretować ruchem słyszaną muzykę
• dziecko powinno prawidłowo orientować się w schemacie własnego ciała (części ciała, prawa i lewa strona)
• dziecko wskazuje i prawidłowo nazywa części ciała
• dziecko potrafi prawidłowo przywitać się używając zwrotów grzecznościowych, za pomocą gestów
• dziecko potrafi dobierać się w pary
• dziecko potrafi zastosować wykonaną pacynkę w zabawie
• dziecko rozwija swoją wyobraźnię

METODY:
- słowna: śpiew, rozmowy (pogadanka, dyskusja), objaśnienia i instrukcje
• oglądowa: obserwacja i pokaz
• praktyczna: zabawy ruchowe, realizacji zadań wytwórczych
• metoda Weroniki Sherborne
• metoda KLANZY

FORMY:
• zbiorowa
• grupowa (pary)
• indywidualna

ŚRODKI DYDAKTYCZNE: płyta CD „Kiedy maluchy zmieniają się w zuchy” Wydawnictwa KLAZNA z piosenką „Ja dziesięć palców mam” – tekst zmieniony dla potrzeb zajęć „Ja całe ciało mam”, oraz „Lata mucha”, skarpetki, worki foliowe, koszulki na dokumenty (lub szeleszcząca folia), wełna lub wstążka, nożyczki, malutkie naklejki (na prawą rączkę).

PRZEBIEG ZAJĘĆ:

1. Na powitanie zabawa wg W.Sherborne – witające się części ciała dzieci w parach. Przypomnienie przez nauczyciela jakich słów używamy na powitanie – dzień dobry, witaj, cześć. Przypomnienie gestu podania ręki – zasada – pierwsza, rękę podaje osoba dorosła. Dzieci dobierają się w pary. Witają się kolejno główki, noski, dłonie, łokcie, brzuszki, plecki, kolanka, stópki.

2. Przypomnienie dzieciom, która ręka jest prawa, która lewa. Słuchanie śpiewanej przez nauczycielkę piosenki pt.: „Ja całe ciało mam”, próby pokazywania gestem tekstu piosenki i wspólnego śpiewania. Jeśli jakieś dziecko ma problem z odróżnianiem rączki prawej od lewej naklejamy maleńką naklejkę na prawej dłoni.

1. Ja jedną głowę mam, pokazujemy głowę
Ja jedną głowę mam,
Ja jedną głowę mam
I tak pokażę wam.

2. Ja dwa uszka mam, pokazujemy uszy
Ja dwa uszka mam,
Ja dwa uszka mam
I tak pokażę wam.

3. Ja jeden nosek mam pokazujemy nos
Ja jeden nosek mam,
Ja jeden nosek mam
I tak pokażę wam.

4. Ja prawą rękę mam pokazujemy prawą rękę
Ja prawą rękę mam,
Ja prawą rękę mam
I tak pokażę wam.

5. Ja lewą rękę mam pokazujemy lewą rękę
Ja lewą rękę mam,
Ja lewą rękę mam
I tak pokażę wam.

6. Ja jeden brzuszek mam pokazujemy brzuszek
Ja jeden brzuszek mam,
Ja jeden brzuszek mam
I tak pokażę wam.

7. Ja dwa kolanka mam pokazujemy dwa kolanka uginając je i „tańcząc” nimi
Ja dwa kolanka mam,
Ja dwa kolanka mam
I tak pokażę wam.

8. Ja prawą nogę mam pokazujemy prawą nogę
Ja prawą nogę mam,
Ja prawą nogę mam
I tak pokażę wam.

9. Ja lewą nogę mam pokazujemy lewą nogę
Ja lewą nogę mam,
Ja lewą nogę mam
I tak pokażę wam.

10. Ja cale ciało mam, pokazujemy całe ciało wyginając się żartobliwie
ja całe ciało mam, na wszystkie strony
ja całe ciało mam
i tak pokażę wam.

zabawa – rozpoznawanie kolegi/koleżanki po głosie (uścisk dłoni i powitaniu głośnym „cześć”) lub po dotyku. Chętne dziecko z zawiązanymi oczami ma za zadanie rozpoznać kolegę lub koleżankę po głosie.
3. Po rozgrzewce n-lka proponuje zabawę w skonstruowanie „maszyny, do produkowania radości”. Wyjaśniając zasady zabawy n-lka proponuje dzieciom wyobrażenie sobie, że każdy jest naukowcem i wspólnie razem skonstruujemy maszynę do produkowania radości.
Nauczyciel zaczyna, wychodzi na środek i zaczyna poruszać się jak maszyna wykonując dowolny ruch i wydając dowolny dźwięk (ten sam przez cały czas trwania zabawy) kolejni uczestnicy dołączają się, kiedy zostaną dotknięci przez n-lkę, ulepszając maszynę.

4.W ramach odpoczynku dzieci zostają zaproszone do stolików w celu wykonania muchy ze starej skarpetki (rekwizyt do dalszej zabawy).Dzieci wykonują pacynkę zgodnie z instrukcją i pomocą nauczyciela.

5. Wykonana mucha – pacynka założona na prawą rękę posłuży jako rekwizyt przy wykonywaniu i pokazywaniu ruchem piosenki pt. „Lata mucha”. Wraz z włączoną płytą CD wszyscy starają się śpiewać i pokazywać ruchem tekst.

1. Lata mucha, lata mucha, lata mucha koło ucha. Sio!
Lata mucha, lata mucha, lata mucha koło nosa. Sio!
Lata mucha, lata mucha, lata mucha koło czoła. Sio!
Bo ta mucha, bo ta mucha, bo ta mucha jest wesoła.

2. Lata mucha, lata mucha, lata mucha koło głowy. Sio!
Lata mucha, lata mucha, lata mucha koło brody. Sio!
Lata mucha, lata mucha, lata mucha koło oka. Sio!
Patrzy na mnie, patrzy na mnie, patrzy na mnie gdzieś z wysoka.

3. Lata mucha, lata mucha, lata mucha koło nogi. Sio!
Lata mucha, lata mucha, lata mucha koło stopy. Sio!
Lata mucha, lata mucha, lata mucha koło brzucha. Sio!
Zaraz wleci, zaraz wleci, zaraz wleci do fartucha.

6. Zabawa ewaluacyjna dotycząca oceny zajęć przez dzieci – buźki. Pod narysowane buźki na tablicy każde dziecko według uznania rysuje plusik. Wspólne przeliczanie plusików.

Zabawa ewaluacyjna dotycząca oceny zajęć przez dzieci – dłonie. Na dużym formacie papieru narysowane duże dłonie – prawa i lewa – prawa z uśmiechem, a lewa ze smutną minką. Nauczyciel upewnia się, że dzieci wiedzą która to dłoń prawa, a która lewa pytając dzieci, które stoją naprzeciwko położonym rysunkom na ziemi. Nauczyciel prosi dzieci, aby oceniły przeprowadzone zajęcia. Jeśli komuś się podobały to proszony jest o stanięcie na dłoni prawej, a komu się nie podobały proszony jest o zajęcie miejsca na lewej dłoni.