Sen Bolka i Lolka. Scenariusz na Przegląd Teatrzyków Dziecięcych

SCENARIUSZ PRZEDSTAWIENIA
Nauczyciel prowadzący: Wioletta Kopcik
Data: 16.05.2018r
Grupa: „Stokrotki” ( 4-latki)
Temat: Sen Bolka i Lolka
Cel ogólny: zaprezentowanie swoich zdolności aktorskich i tanecznych na Przeglądzie Teatrzyków Dziecięcych „Bajkowa Parada”
Cele szczegółowe:
- przełamywanie nieśmiałości przed publicznymi występami;
- rozwijanie kompetencji społecznych;
- rozwijanie odpowiedzialności za wspólną pracę.
Metody: metoda praktycznego działania (wcielanie się w role, taniec)
Formy: zbiorowa, indywidualna
Środki dydaktyczne: książka, globus, koc, mapa, stroje Indian, stroje kowbojów, ognisko, sznur, odtwarzacz płyt CD, nośnik muzyki z fragmentami utworów, parawan, sylwety Bolka i Lolka, dekoracje z widokami Nevady.

Scena 1
W tle słychać muzykę przewodnią z wieczorynki „Bolek i Lolek” ze strony https://www.youtube.com/watch?v=6O4sc7Gn0o8.
Bolek i Lolek oglądają książkę o Dzikim Zachodzie leżąc na kocu rozłożonym na podłodze. Obok stoi globus, na którym odszukują tereny gdzie żyli Indianie i kowboje. Rozmawiają nad globusem.

Bolek: Lubię Dziki Zachód!
Lolek: Ja też...
B: Fajnie byłoby poznać jakiegoś kowboja.
L: Albo Indianina!
B: Wiesz Lolek, chciałbym kiedyś pojechać do Nevady.
L: Ja też, ale to strasznie daleko.
B: Zmęczony jestem, już późno. Chodźmy spać.
Bolek i Lolek kładą się spać. W tym czasie dziecko pierwsze zamienia książkę na mapę Nevady, drugie dziecko zakłada śpiącemu Bolkowi kapelusz kowbojski, a Lolkowi indiański pióropusz.

Scena 2
Bolek i Lolek budzą się, przeciągając się. Otwierają oczy i ze zdziwieniem patrzą na swoje stroje: Bolek ma ubranie kowbojskie, Lolek – Indianina. Przecierają oczy. Na podłodze zamiast koca dostrzegają mapę z zaznaczoną drogą do miasteczka Nevada.

Lolek: Bolek, spójrz, mapa!
Bolek: Ooo, pokazuje nam drogę jak dojść do Nevady!
Patrzą na siebie, zastanawiając się przez małą chwilę.
B: To chodźmy!

Biorą mapę przed siebie, nucąc piosenkę ( z „Bolka i Lolka) wędrują wśród skał.
Nagle wyskakują Indianie z wojennymi okrzykami (usta-ręka-głos). Wystraszeni i zaskoczeni bracia stają.

Czarny Bizon: Szybka Strzało, to blade twarze!
Szybka Strzała: Hura! Nasz wódz się ucieszy, Czarny Bizonie.
Cz.B.: Zwiążmy ich i rozpalmy ognisko. Powiadomimy nasze plemię.
Sz.S.: I naszego wodza.

Związują chłopców, stawiają ognisko, łapią kocyk za dwa górne rogi i machają nim przy ognisku dając znaki dymne.
Zjawiają się inni Indianie z wodzem na czele.

Wódz: Howgh! Cz. B .i Sz. S., co się stało?
Cz. B.: Howgh! Pani Wodz, pojmaliśmy blade twarze na naszym terytorium!
B.: Nie jesteśmy bladymi twarzami!
L.: Jesteśmy chłopcami!
Rozpoznają w wodzu Tolę.
B. i L.: Tola?!
Wódz: Bolek? Lolek? Chłopaki, to wy? Co to robicie?
B.: Chcieliśmy dojść do Nevady żeby poznać jakiegoś kowboja.
L.: I Indianina – dopowiada Lolek.
Wódz Tola: Sz.S. i Cz.B. rozwiążcie chłopców, to są moi przyjaciele.
Cz. B: Przyjaciele naszej Pani Wódz są naszymi przyjaciółmi.

Chłopcy wraz z Indianami tańczą wokół ogniska „Indiański taniec”. Piosenka i taniec ze strony https://www.youtube.com/watch?v=ZKslipdC-sY w wykonaniu Śpiewających Brzdąców.

B.: Niestety, musimy się pożegnać. Niedługo zajdzie słońce.
L.: A my ..........
Tola: Ale to całkiem niedaleko, pójdźcie tą drogą. Ona was zaprowadzi.
B.: Świetnie!
Tola: Żegnajcie przyjaciele!
L.: Żegnaj Tolu.
B.: Dowidzenia! Howgh!
Indianie: Howgh!

Chłopcy idą i machają na pożegnanie nowym przyjaciołom. Indianie machając rękami z chodzą ze sceny.

Scena 3
Bracia idą. Zza skał wyjeżdżają na koniach dwaj kowboje. Wołają do chłopców:
- Chłopcy, dokąd zmierzacie?
B.i L. stają zdziwieni.
B.: Idziemy... Idziemy... O kurcze pieczone, kowboje!
L.: Do Nevady, żeby poznać jakiegoś kowboja. To marzenie Bolka. A ja jestem Lolek.
John: Chcieliście, to proszę. Nazywam się John.
Lucy: A ja Lucy i jesteśmy kowbojami!
B.: Super!
John: Zapraszamy was do naszego miasteczka.
Lucy: Na pewno wam się spodoba. Poznacie szeryfa.....

Na scenę wchodzą inni kowboje i tańczą z Bolkiem i Lolkiem taniec kowbojski do piosenki przewodniej z odcinka „Bolek i Lolek na Dzikim Zachodzie” w wykonaniu Piotra Fronczewskiego: https://www.youtube.com/watch?v=Ya2z8K_y-Mc.
Kowboje schodzą ze sceny. Chłopcy stają na środku i razem mówią:

B.i L.: A teraz my was nauczymy tańczyć polkę warszawską!

Wychodzą dzieci i tańczą polkę warszawską. Elementy tańca oraz muzyka zaczerpnięte ze strony https://www.youtube.com/watch?v=ZjwwPzOiY-Y w wykonaniu Zespołu Tańca Ludowego Sadzwiczowa

Po zakończeniu chłopcy zostają na scenie sami. Kładą się do snu, podczas którego dziecko 1 i 2 zdejmują im kapelusz i pióropusz oraz podkładają książkę.

Scena 4
B. i L. budzą się. Przeciągają się i przecierają oczy.
B.: Wiesz Lolek, miałem bardzo dziwny sen.
L.: Ja też...
B.: Śniłem, że byliśmy na Dzikim Zachodzie.
L.: Ja też!

Kłaniają się

Na koniec muzyka z wieczorynki „Bolek i Lolek” ze strony https://www.youtube.com/watch?v=6O4sc7Gn0o8 wyciszająco.