Recenzja filmu "Niepodległość" w reż. Krzysztofa Talczewskiego

12 listopada 2018 r. w Teatrze Wielkim w Warszawie miała miejsce premiera niezwykłego filmu. Był to dokument zatytułowany „Niepodległość”, wyemitowany dokładnie w 100. rocznicę odzyskania niepodległości przez Polskę. Współczesny odbiorca ma unikalną możliwość dotknąć naszej historii i poczuć atmosferę tamtych dni. Film przedstawia nie tylko sam proces historyczny, kiedy tworzyła się polska niepodległość, ale jest także realną kroniką życia społeczeństwa polskiego z lat 1914 – 1923. To właśnie świadkowie i uczestnicy wydarzeń opowiadają, jak Polacy wywalczyli niepodległość i budowali swoje państwo, które stało się wolną II Rzeczpospolitą. Widzimy jak żyli, pracowali, bawili się ówcześni Polacy. Niezwykłość tego dokumentu, zatytułowanego "Niepodległość" polega na tym, że są to nigdy wcześniej niepublikowane materiały filmowe z lat 1914-23, odrestaurowane i pokolorowane. Zawdzięczamy je żmudnej i wieloletniej pracy archiwistów i filmowców. Są to zebrane z całego świata bezcenne archiwalia z lat 1914-1923, które zostały zrekonstruowane cyfrowo, pokolorowane i udźwiękowione. Dzięki temu powstała wyjątkowa opowieść o walce zbrojnej o polskie granice w czasie I wojny światowej oraz o działaniach dyplomatycznych w Wersalu, a także o powstaniach i o plebiscytach mających wpływ na kształt odrodzonego polskiego państwa.
Reżyser przybliża nam postacie Ojców polskiej niepodległości: Józefa Piłsudskiego, Romana Dmowskiego, Ignacego Jana Paderewskiego, Wincentego Witosa, Wojciecha Korfantego i Ignacego Daszyńskiego, którzy w ważnej historycznie chwili odłożyli na bok swoje ambicje i porozumieli ponad podziałami dla dobra ojczyzny.
Droga do wolności i odbudowa państwa po latach zaborów była długa i wyboista, ale zakończyła się sukcesem okupionym wysoką ceną. Widzimy jak wyglądało codzienne życie Polaków, którzy od nowa odnaleźli swoje miejsce na ziemi.
Po raz pierwszy zobaczyliśmy wyjątkowe ujęcia polskich ulic z lat dwudziestych XX wieku w kolorze. Mogliśmy zaobserwować ówczesną codzienność i przespacerować się ulicami polskich miast sprzed 100 lat.