Konserwacja odzieży - oznaczenia na metkach. Konspekt zajęć technicznych

Konspekt zajęć technicznych

Temat: Konserwacja odzieży. Oznaczenia na metkach.

Klasa: 5

Cel ogólny:
Poznanie znaczenia znaków informacyjnych dotyczących sposobu konserwacji odzieży – wyrobów włókienniczych.

Cele szczegółowe:

Wiadomości:
-Uczeń zna sposoby konserwacji odzieży.
-Zna oznaczenia składu włókien za pomocą nitek.
-Zna zasady bezpieczeństwa podczas prasowania.

Umiejętności:
-Umie korzystać z informacji umieszczonych na wszywkach odzieży – odczytywać symbole dotyczące konserwacji.
-Dobrać temperaturę żelazka do rodzaju tkaniny.

Wychowawcze:
-Wyposażenie uczniów w podstawowe umiejętności przydatne w życiu codziennym.
-Pobudzenie aktywności.
-Rozwijanie wyobraźni.

Metoda: pogadanka, rozmowa, ćwiczenia, pokaz.

Forma pracy: zbiorowa, indywidualna, grupowa.

Środki dydaktyczne: kartki ze znakami informacyjnymi i ćwiczenia, plansze, ........................................

Formy oceny:
-Ocena wykonanych ćwiczeń.
-Ocena zadania domowego.

Przebieg zajęć:

1.Czynności organizacyjne.
-Sprawdzenie listy obecności.
-Zapisanie tematu lekcji w zeszytach i na tablicy.

2.Wprowadzenie do tematu.
Odzież w czasie jej używania niszczy się i brudzi. Aby jak najdłużej zachować ja w dobrym stanie, należy pamiętać o konserwacji polegającej na usuwaniu różnego rodzaju zabrudzeń. Sposób konserwacji odzieży zależy od rodzaju surowca, z którego została ona wykonana. Nie przestrzeganie przepisów konserwacji może spowodować zniszczenie odzieży. Aby przyjść z pomocą użytkownikom odzieży, postanowiono określić sposób jej konserwacji za pomocą odpowiednich symboli i znaków stosowanych na całym świecie. Znaki te umieszcza się na metkach, które są wszywane przez zakłady produkujące odzież, po wewnętrznej stronie gotowego wyrobu odzieżowego. Dotyczą one warunków prania, czyszczenia chemicznego, bielenia, suszenia i prasowania.
3.Nauczyciel przedstawia (wyświetla) znaki informacyjne dotyczące konserwacji odzieży oraz omawia poszczególne symbole.
Na poprzedniej lekcji uczniowie mieli za zadanie przyniesienie metek na zajęcia. Przyklejają do zeszytu metki przyniesione z domu i opisują poszczególne symbole..

4.Nauczyciel rozdaje uczniom kartki z symbolami informacyjnymi o konserwacji oraz ćwiczenia dotyczące rysowania i odczytywania informacji z metek.

5.Omówienie oznaczeń składu włókien za pomocą nitek.
Oprócz symboli konserwacji odzieży widniejących na metce tkaniny mają oznaczenie składy włókien – w postaci kolorowych nitek umieszczonych na brzegu materiału. Dzięki tym nitką można określić skład materiału i dobrać odpowiednie warunki konserwacji.
Nauczyciel wyświetla informację dotyczące oznaczenia nitek.
Rozdaję uczniom ćwiczenia dotyczące ustalenia z jakich surowców została wykonana tkanina.

6.Nauczyciel omawia konserwacje bieżącą i sezonową.
Konserwacja bieżąca – to taka, którą stosujemy na co dzień. Podstawowymi zabiegami są odplamianie, pranie i czyszczenie chemiczne.
Przystępując do odplamiania tkaniny należy ustalić rodzaj substancji z jakiej powstała plama oraz z jakiego surowca tkanina jest wykonana. Pozwoli to zastosować takie środki, które usuną plamę, a nie zniszczą tkaniny.
Pranie ma na celu usunięcie brudu i zanieczyszczeń, które gromadzą się na odzieży podczas jej użytkowania. Wyroby z włókien roślinnych (len, bawełna) są łatwe do prania – można stosować wszystkie środki piorące i wysoką temperaturę. Inaczej jest z włóknami zwierzęcymi (wełna, jedwab) odzież z nich wykonana wymaga delikatnych środków piorących i źle reaguje na wysoką temperaturę ponieważ pod jej wpływem kurczy się i filcuję. Do prania z wyrobów włókien sztucznych należy używać niskich temperatur, można za to stosować prawie wszystkie środki piorące.
Czyszczeniem chemicznym odzieży zajmują się pralnie chemiczne.
Konserwacja sezonowa – po zakończaniu kolejnej pory roku konserwuje się odzież, której nie będzie się w najbliższym czasie używać. Odzież, która nadaje się do prania pierze się i prasuje. Inne rzeczy czyści się chemicznie. Odzież powinno się przechowywać w suchych pomieszczeniach, w specjalnych workach z papieru lub tkaniny. Taką odzież należy co pewien czas przeglądać i wietrzyć. Odzież wełnianą i futra należy chronić przed szkodnikami tj. molami.

7.Nauczyciel omawia z czego składa się żelazko oraz jak dobrać odpowiednia temperaturę prasowania do wyrobu (tkaniny).
Dzieli klasę na grupy każdej grupie rozdaje wskazówki dotyczące bezpieczeństwa użytkowania żelazka.
Polecenie dla grup:
Korzystając z instrukcji wypisz jakie środki ostrożności należy zachować podczas prasowania.
Uczniowie odczytują ćwiczenia.

Praca domowa.
- Uzupełnić tabelkę z doborem odpowiedniej temperatury prasowania do rodzaju tkaniny. -Rozwiązanie krzyżówki podsumowującej dział krawiectwa.