X Używamy plików cookie i zbieramy dane m.in. w celach statystycznych i personalizacji reklam. Jeśli nie wyrażasz na to zgody, więcej informacji i instrukcje znajdziesz » tutaj «.

»» ZDALNE NAUCZANIE. U nas znajdziesz i opublikujesz scenariusze ««
Numer: 38519
Przesłano:
Dział: Przedszkole

Nasze babcie i nasi dziadkowie. Scenariusz zajęcia z mowy i myślenia z elementami pojęć matematycznych dla dzieci 3-letnich

Temat: ,,Nasze babcie i nasi dziadkowie”.

Podst. programowa: Obszar I, II, III, IV

Cele ogólne:

- rozwijanie mowy i myślenia

- ćwiczenie analizy i syntezy wzrokowej

- umiejętność ilustrowania ruchem tekstu

- rozwijanie sprawności fizycznej

- rozpoznawanie i nazywanie kolorów podstawowych

- liczenie w zakresie do 3

- odtwarzanie rytmu

Cele szczegółowe:

- dziecko rozwiązuje zagadki

- dokonuje analizy i syntezy na obrazkach

- dzieli słowa na sylaby

- odpowiada na pytania nauczyciela

- rozwija sprawność fizyczną poprzez udział w zabawach ruchowych

- utrwala nazwy kolorów

- segreguje elementy na małe i duże

- liczy w zakresie do 3

- odtwarza wzory pokazane przez nauczyciela

Metody:

- słowna: żywego słowa, rozmowa kierowana

- czynna: zadań stawianych dziecku do wykonania

- oglądowa: pokaz, rekwizyty

- metoda globalnego czytania Domana

- metoda A. i M. Kniessów (elementy)

Formy:

- praca grupowa

- praca indywidualna

Środki dydaktyczne:

- zagadki o babci i dziadku

- portrety babci i dziadka przecięte na połowy

- napisy

- laptop (prezentacja multimedialna)

- wiersz I. Salach „Idzie babcia”

- krążki, kubeczki po jogurtach

- szarfy, obręcze

- koperty, kartonowe serduszka w dwóch rozmiarach

Przebieg zajęcia:

1. Rozwiązywanie zagadek.

Dla was, wnucząt, Nie każdy jest siwy,
ona zawsze dobre serce ma. nie każdy wąsaty,
Czułym okiem na was patrzy, lecz każdy jest tatą
całe mnóstwo bajek zna. mamy albo taty.
(babcia) (dziadek)

2. Ćwiczenie analizy i syntezy wzrokowej Pomieszane portrety.
Dzieci wskazują nieprawidłowości w złożonych z połówek portretach babci i dziadka (połowa portretu babci połączona jest z połową portretu dziadka a połowa portretu dziadka – z połową portretu babci). Wybrane dzieci układają je poprawnie.

3. Podział słów: babcia, dziadek, dziadkowie na sylaby; liczenie sylab w słowach (bab – cia, dzia – dek, dziad – ko – wie).

4. Kończenie zdań: Moja babcia jest... Mój dziadek jest...
W jaki sposób można sprawić radość babci, dziadkowi? (Z czego by się ucieszyli?).

5. Prezentacja multimedialna – Babcia i dziadek; oglądanie na slajdach prac plastycznych w wykonaniu dzieci.

6. Ilustracja ruchowa wiersza I. Salach „Idzie babcia”

Dzieci:
Idzie babcia tup, tup, tup. maszerują w miejscu, mocniej wytupują słowa:
tup, tup, tup,
Stuka laską stuk, stuk, stuk! klaszczą w ręce,
A za babcią hop, hop, hop, podskakują obunóż w miejscu,
skacze wnusio w trop.
Idzie babcia tup, tup, tup. maszerują w miejscu, mocniej wytupują słowa:
tup, tup, tup,
Do drzwi puka puk, puk, puk! stukają zgiętym palcem wskazującym o podłogę,
- Otwierajcie szybko drzwi,
z zakupami ciężko mi. naśladują dźwiganie ciężkich zakupów.

Powtórzenie zabawy z zamianą słowa babcia na słowo: dziadek.

7. Zabawa ruchowa z elementem równowagi Śniadanie dla babci i dziadka.
Dzieci stoją w dwóch szeregach naprzeciwko siebie; trzymają w rękach krążki (tace), na których mają po jednym kubeczku po jogurcie. Na sygnał – dzieci przenoszą ostrożnie kubeczki, aby ich nie przewrócić albo nie zgubić, i zamieniają się miejscami z dziećmi stojącymi naprzeciwko w drugim szeregu.

8. Zabawa orientacyjno- porządkowa Goście do stołów.
Dzieci – goście – poruszają się po sali w rytm muzyki, omijając obręcze – stoły – porozkładane na podłodze i oznaczone określonym kolorem.
Dzieci mają założone szarfy w takich kolorach, jakie znajdują się na obręczach. Podczas przerwy w grze dzieci siadają do stołu (obręczy) oznaczonym kolorem zgodnie z kolorem szarfy. Nauczyciel wspólnie z dziećmi sprawdza poprawność wykonania zadania. Pojawienie się muzyki jest sygnałem do ponownego ruchu. Zabawę można powtórzyć, zmieniając dzieciom szarfy.

9. Ćwiczenia indywidualne w rozpoznawaniu wielkości przedmiotów i odtwarzaniu wzorów Pomieszane serduszka.
Dzieci segregują kartonowe serduszka na małe i duże (liczą, ile jest małych i ile jest dużych serduszek); odtwarzają zaproponowane przez nauczyciela wzory w układzie pasowym, np. jedno serduszko duże, jedno małe, jedno duże, jedno małe...(ułożone trzy sekwencje).

10. Zabawa wyciszająca Słuchanie bicia swojego serduszka. Dzieci przykładają lewą rękę do miejsca, w którym znajduje się serce i w ciszy nasłuchują jego bicia.

Opracowała: Beata Staciwa
Przedszkole nr 14
w Koszalinie

O nas | Reklama | Kontakt
Redakcja serwisu nie ponosi odpowiedzialności za treść publikacji, ogłoszeń oraz reklam.
Copyright © 2002-2024 Edux.pl
| Polityka prywatności | Wszystkie prawa zastrzeżone.
Prawa autorskie do publikacji posiadają autorzy tekstów.