X Używamy plików cookie i zbieramy dane m.in. w celach statystycznych i personalizacji reklam. Jeśli nie wyrażasz na to zgody, więcej informacji i instrukcje znajdziesz » tutaj «.

»» ZDALNE NAUCZANIE. U nas znajdziesz i opublikujesz scenariusze ««
Numer: 26604
Przesłano:

Stymulowanie emocji u dzieci i młodzieży poprzez wykorzystanie współzawodnictwa opartego o ćwiczenia siłowe

Referat została napisany do lekcji pokazowej pt: "Ćwiczenia siłowe jako środek przeciwdziałania agresji wśród dzieci i młodzieży"

Cel główny: Stymulowanie emocji wśród dzieci poprzez wykorzystanie współzawodnictwa opartego
o ćwiczenia siłowe.

Cele operacyjne:
Sprawność motoryczna- uczeń :
-wzmacnia siłę mięśni obręczy barkowej oraz grzbietu
- rozwija wytrzymałość siłowa
Umiejętności- uczeń:
- umie wykorzystać ćwiczenia specjalistyczne ( z piłką lekarską) do kształtowania siły i wytrzymałości siłowej
Wiadomości:- uczeń:
- wie jak wykonywać ćwiczenia siłowe bez obciążania kręgosłupa-„bezpieczne dźwiganie”.
Postawy- uczeń:
- umie bezpiecznie współdziałać z partnerem przy ćwiczeniach siłowych z piłka lekarską

Każdy element lekcji, począwszy od rozgrzewki był przeprowadzony z piłka lekarską lub obciązeniem przez partnera. Włączona została rywalizacja w grupach, która podniosła tempo lekcji i zwiekszyła zaangażowanie. Najważniejszym punktem było jednak walka ze swoimi słabościami podczas ćwiczeń w formie strumieniowej i z tym związane indywidualne małe zwyciestwo każdego ucznia kończacego ćwiczenie.Duży wysiłek i praca w grupie scementowały uczniów,pozwoliły zapomnieć o codziennych troskach i rozładowały negatywne emocje.

Wraz z rozwojem dziecka i jego samodzielności oraz zmiany środowiska musimy coraz bardziej liczyć się z koniecznością wyposażenia go w umiejętności przewidywania zagrożeń, unikania ich,a jeśli już zaistnieją – w zdolność radzenia sobie z trudną sytuacją. Nasze czasy charakteryzują się tym, że tradycyjne wychowanie oparte przede wszystkim na naśladownictwie już nie wystarcza.
My nauczyciele i wychowawcy musimy wiedzieć, jakie cechy rozwijać u dzieci, a jakie tłumić (agresja,przemoc itp.). Niestety takie czynniki jak środowisko pozaszkolne, koledzy i koleżanki, klimat w domu oraz środki masowego przekazu nie pomagają nam, a jest wręcz odwrotnie. Atmosfera awantur, alkoholizm, stosowanie środków przymusu fizycznego przez rodziców są najczęstszym powodem, niezrównoważenia emocjonalnego. Teraz doszło do tego zapracowanie rodziców, a tym samym brak czasu dla dziecka. Praktycznie głównym ośrodkiem wychowawczym dziecka pozostaje szkoła, gdyż wiele rodziców nie chce lub nie ma czasu na właściwe wychowanie własnych dzieci.
Emocja jest stanem ośrodkowym, który odgrywa określoną rolę w uregulowaniu stosunków między jednostka a otoczeniem. Konkretne formy reakcji nie są określone przez organizację wewnętrzna układu nerwowego, lecz przez wychowanie. Zatem jest to postawa, którą można zmienić. Pozwala to optymistycznie spojrzeć na przyszłe działania nas nauczycieli, gdyż jest szansa na zatrzymanie lub zmniejszenie negatywnego uczucia emocjonalnego ucznia. Należy pamiętać, że najważniejszą zasadą przeciwko agresji jest nie wzmacnianie jej. Ostre środki zwalczania agresji często wywołują postawę obronną, czyli wzmocnieniem negatywnej emocji. Oddziaływania wychowawcze nauczycieli są szczególnie istotne w kształtowaniu pozytywnych zachowań dzieci i młodzieży. Musimy ich nauczyć zdrowego rozładowywania napięć emocjonalnych, obrony przed agresją fizyczną i psychiczną, zrozumienia uczuć swoich i innych będąc w roli osoby " silnej’ ’i "bezsilnej".
Na każdej lekcji możemy wykorzystać zabawy, które pomogą w przeciwdziałaniu agresji poprzez zrozumienie przyczyny tych emocji. Uczniowie często zachowują się agresywnie, ponieważ nie są świadomi powstałych w nich emocji i nie potrafią określić ich przyczyny. Istotne jest, więc aby po przeprowadzeniu zabawy umieli wyrazić swoje przeżycia i nazwać uczucia, jakie im towarzyszyły, a widzowie opowiedzieć wrażenia. Warto, więc na lekcjach wychowawczych, wychowaniu fizycznym, plastyce lub innych zajęciach próbować wykorzystywać zabawy, które być może zapewnią uczniom umiejętności poznania i zrozumienia siebie i innych. Można wykorzystać zabawy słowne, czyli szukanie kulturalnej riposty na zaczepki innych. Można odgrywać w scenkach jak należy się zachować przy konkretnej sytuacji. Uczą się w ten sposób, aby nie odpowiadać agresją na agresję, ale próbować się obronić inaczej. Na plastyce mogą zobrazować agresywne sytuacje. Potem mogą próbować odgadywać, jakie zachowanie agresywne namalowali koledzy z klasy. Można tez wykorzystać zabawy pisemne. Jedną z nich może być zabawa z zawijaniem karteczki i dokończeniem zdania: np. uczeń pisze „Uderzyłem, bo...” i zawija karteczkę a następny odwija i kończy zdanie zaczynając, od „ponieważ” i podaje typowe usprawiedliwienia wybuchów zachowań agresywnych. Chcemy pokazać uczniom, że chodzi o złe przyzwyczajenia niż o uzasadnione wybuchy złości, a także o wymówki zamiast podanie prawdziwych powodów.
Najlepszym sposobem na rozładowanie negatywnej energii są jednak ćwiczenia ruchowe. Wzmożona aktywność ruchowa wpływa na działanie ośrodkowego układu nerwowego, poprzez wydzielanie hormonów peptydowych endorfin. Zwiększone wydzielanie endorfin podczas wysiłku zmniejsza odczuwanie bólu mięsni i ogólne uczucie ciężkości. Co więcej, z działaniem endorfin wiąże się uczucie zadowolenia i dobry nastrój występujący często po wysiłku. Widać to szczególnie u osób uprawiających sport systematycznie. Aktywność ruchowa wspomaga kontrolę emocji, a nawet wspiera leczenie zaburzeń emocjonalnych. Człowiek zadowolony, „twórczo” zmęczony wykonaną pracą częściej skoncentruje się na działaniach relaksacyjnych niż sprzyjających agresji. Do tego można dodać takie czynniki jak zwiększenie sprawności fizycznej, parametrów morfologicznych oraz niejednokrotnie wygląd osób uczestniczących w systematycznej zaprawie ruchowej. Uzyskujemy obraz potencjalnych pozytywów, które niesie za sobą działalność kultury fizycznej.
Taka lekcja to tylko skromny i zarazem bardzo prosty przykład niewyczerpanych możliwości kryjących się w sferze wychowania fizycznego. Ćwiczenia te, prezentowane w formie jednostki lekcyjnej, będą wykorzystane przed wszystkim do wyeksponowania współzawodnictwa oraz walki ze swoimi słabościami, które z założenia mają sprzyjać kreowaniu właściwych postaw i emocji wśród dzieci i młodzieży.


Pismiennictwo:
1. Reykowski J. „Eksperymentalna psychologia emocji”
2. Naglak Z. „Metodyka trenowania sportowca”
3. Stefaniak T. „ Wpływ ćwiczeń siłowyh z piłką lekarska na sprawnośc fizyczną i wybrane parametry morfologiczne dzieci z klas nauczania zintegrowanego.
4. Lipińska J. Przemoc i agresja w społeczności uczniów w okresie dorastania.
5. Jachimska M: Grupa bawi się i pracuje.

O nas | Reklama | Kontakt
Redakcja serwisu nie ponosi odpowiedzialności za treść publikacji, ogłoszeń oraz reklam.
Copyright © 2002-2024 Edux.pl
| Polityka prywatności | Wszystkie prawa zastrzeżone.
Prawa autorskie do publikacji posiadają autorzy tekstów.