Scenariusz uroczystości z okazji 11 Listopada

Scenariusz uroczystego spotkania uczniów naszej szkoły pn. „Nadszedł upragniony dzień” z okazji ..... rocznicy Odzyskania Niepodległości – 11 listopada ............ r.

Przebieg spotkania:

Konferansjer 1: ........................................

Witamy wszystkich zebranych na uroczystym spotkaniu z okazji ........ rocznicy Odzyskania Niepodległości przez Polskę 11 listopada 1918 roku. Pragniemy bardzo serdecznie powitać: ........................................
Oto główne cele jakie przyświecają nam podczas tego spotkania:

- pogłębianie i umacnianie postawy patriotyzmu
- rozwijanie i pogłębianie zainteresowań przeszłością, zachodzącymi w niej wydarzeniami
- ukazanie jednego z najważniejszych etapów w dziejach Polski
- przybliżenie postaci Marszałka Józefa Piłsudskiego
- kształtowanie postawy szacunku wobec dokonań minionych pokoleń

W ramach ewaluacji, czyli sprawdzenia tego co zapamiętaliśmy na zakończenie naszego spotkania przeprowadzimy krótki konkurs dotyczący znajomości życiorysu Marszałka Józefa Piłsudskiego oraz prezentowanych wydarzeń historycznych. Nagrodą będą słodkie upominki. Zatem prosimy o uważne słuchanie.

Proszę wszystkich o powstanie z miejsc. Wszyscy śpiewamy Hymn Narodowy (w tle utwór muzyczny)

(słychać melodię Hymnu Narodowego z magnetofonu. Wszyscy zebrani śpiewają)

Konferansjer 2: ...................................

(czyta tekst)

Zanim nadszedł upragniony dla Polaków dzień niepodległości, 11 listopada 1918 r., nasz kraj znajdował się 123 lata pod zaborami: rosyjskim, pruskim i austriackim. Niegdyś potężna Polska w 1795 roku została ostatecznie podzielona pomiędzy trzech zaborców. Wynikało to z wewnętrznej słabości Rzeczypospolitej oraz skutków licznych wojen prowadzonych przez nią w XVII i XVIII w. Polski nie było na mapach Europy przez 123 lata, a w przypadku naszego miasta Bydgoszczy nawet 148 lat. W tym czasie zaborcy próbowali narzucić Polakom swoją kulturę, język, obyczaje i religię.

Uczeń 1: ........................................
(deklamuje wiersz)

Żeby Polska była Polską (część I)

Z głębi dziejów, z krain mrocznych,
Puszcz dziewiczych, pól i stepów
Nasz rodowód, nasz początek,
Hen, od Piasta, Kraka, Lecha.
Długi łańcuch ludzkich istnień
Połączonych myślą prostą:
Żeby Polska, żeby Polska,
Żeby Polska była Polską!

Wtedy, kiedy los nieznany
Rozsypywał nas po kątach,
Kiedy obce wiatry gnały
Obce orły na proporcach,
Przy ogniskach wybuchała
Niezmożona nuta swojska ...
Żeby Polska, żeby Polska,
Żeby Polska była Polską!

Konferansjer 2: ......................................
(czyta tekst)

Ale dzięki patriotycznemu sercu naszych pradziadów najcenniejsze wartości zostały uratowane. Tysiące Polaków, często kilkunastoletnich chłopców, ginęło na obcych ziemiach w Legionach Polskich służąc Napoleonowi. Potem nastąpiły powstania: listopadowe i styczniowe, które zakończyły się klęską. Polacy zrozumieli, że są za słabi, a zaborcy zbyt silni.

Uczeń 2: ........................................
(deklamuje wiersz)

Żeby Polska była Polską (część II)
Zrzucał uczeń portret cara,
Ksiądz Ściegienny wznosił modły,
Opatrywał wóz Drzymała,
Dumne wiersze pisał Norwid
I kto szablę mógł utrzymać,
Ten formował legion, wojsko:
Żeby Polska, żeby Polska,
Żeby Polska była Polską!

Matki, żony w mrocznych izbach
Wyszywały na sztandarach
Hasło; „Honor i Ojczyzna”,
I ruszała w pole wiara.
I ruszała wiara w pole,
Od Chicago do Tobolska,
Żeby Polska, żeby Polska,
Żeby Polska była Polską!

Konferansjer 1: ........................................
(czyta tekst)

W sierpniu 1914 roku wybuchła wojna między naszymi zaborcami, którzy w swoich herbach mieli czarne orły. Niemcy i Austria wystąpiły przeciwko Rosji. W sercach Polaków zapłonęła nadzieja, że nadchodzi godzina wyzwolenia. Trzy państwa zaborcze rozpoczęły między sobą wojnę. Polacy byli zmuszeni walczyć w szeregach wrogich armii. Odziani w obce mundury zmuszeni byli strzelać wzajemnie do siebie. Lecz szli na wojnę wierząc, że spełnią się ich marzenia o wolnej ojczyźnie.

Uczeń 3: ........................................
(deklamuje wiersz)

Pieśń legionistów

Jak długo w sercach naszych
choć kropla polskiej krwi
Tak długo w sercach naszych
ojczysta miłość tkwi.
Stać będzie kraj nasz cały,
stać będzie Piastów gród.
Zwycięży Orzeł Biały,
zwycięży polski lud.

Uczeń 4: ........................................
(deklamuje wiersz)

Leć Orle Biały

Leć Orle Biały nad polską ziemię
Chroń twymi skrzydłami prastare plemię
I ponad szare Giewontu skały
I ponad Bałtyk leć Orle Biały
Leć Ole Biały nad bujne łany
Które uprawia nasz lud ukochany
Leć ponad Wisłę, leć ponad Wartę
Skrzydła twe białe trzymaj rozwarte
Szarpały ciebie trzy orły czarne,
Chciały cię wtrącić w groby cmentarne
Potęgi wrogów dziś się rozchwiały,
Ale ty żyjesz, nasz Orle Biały
Dzisiaj znikły wrogie nam trony,
Powiewa sztandar biało-czerwony
Powiewa sztandar ten pełen chwały
W polu czerwonym nasz Orzeł Biały

Konferansjer 1: ........................................
(czyta tekst)

Po czterech latach walk i oczekiwań nadzieje te zostały spełnione. 11 listopada 1918 r. to symboliczna data – święto odzyskania przez Polskę niepodległości. Druga Rzeczpospolita odradzała się dzięki sprzyjającej sytuacji międzynarodowej, ale przede wszystkim dzięki ogromnemu poświeceniu narodu polskiego.

Uczeń 5: ........................................
(czyta pierwszy fragment pamiętnika)

"Niepodobna oddać tego upojenia, tego szału radości, jaki ludność polską w tym momencie ogarnął. Kto tych krótkich dni nie przeżył, kto nie szalał z radości w tym czasie wraz z całym narodem, ten nie dozna w swym życiu największej radości. Cztery pokolenia czekały, piąte się doczekało. Od rana do wieczora gromadziły się tłumy na rynkach miast; robotnik, urzędnik porzucał pracę, chłop porzucał rolę i leciał do miasta, na rynek, dowiedzieć się, przekonać się, zobaczyć wojsko polskie, polskie napisy, orły na urzędach, rozczulano się na widok kolejarzy, ba, na widok polskich policjantów i żandarmów."

Konferansjer 1: ........................................
(czyta tekst)

Właśnie owego wspaniałego dnia, 11 listopada 1918 roku Polacy rozbroili wojska niemieckie w Warszawie co stanowiło symbol uwolnienia Polski od znienawidzonego zaborcy.

Uczeń 6: ........................................
(czyta drugi fragment pamiętnika)

"Warszawa żyła w tych dniach na ulicach. Gdy 11 listopada, w historycznym dniu zawieszenia broni, wyszedłem rano na miasto, ulica miała wygląd jakiś zupełnie inny niż zwykle: ludzie poruszali się szybko, każdy patrzył z ciekawością naokoło, każdy czegoś wyczekiwał, zawiązywały się rozmowy między ludźmi nieznajomymi. Niemców spotykało się niewielu i nie mieli już tak butnych min jak poprzednio, większość z nich miała już na mundurach czerwone rewolucyjne kokardki, dyscyplina rozluźniła się, widziało się i czuło się już zupełną dezorganizację tej karnej armii. Ludność samorzutnie zaczęła rozbrajać żołnierzy, którzy podawali się temu przeważnie bez protestu."

Konferansjer 2: ........................................
(czyta tekst)

11 listopada przerwano działania wojenne na zachodzie Europy, a jednocześnie Józef Piłsudski przejął władzę nad odradzającym się wojskiem polskim.

Wychodzi na środek sceny trójka uczniów.

Uczeń 7: .......................................
(deklamuje wiersz)

Marszałku nasz kochany (zwrotka 1)

Biały orzeł na rogatce, w sercu tętni zew,
Gdyż za Polskę ukochaną przyjdzie oddać krew.
Wtem z daleka dudnią surmy, słychać głośny krzyk,
To Piłsudski, nasz marszałek, z nim wolności hymn.
Mówił on o wolnej Polsce,
O przelewie naszej krwi,
O swym sercu, co boleje,
Bo nie może wolnym być.
Och, Marszałku nasz kochany,
Jak tu nie radosnym być,
Zdjąłeś z naszych nóg kajdany,
I możemy wolni żyć.

Uczeń 8: ........................................
(deklamuje wiersz)

Marszałku nasz kochany (zwrotka 2)

Gdy wyruszał na Kasztance, żegnała go noc,
Tylko w sercu jego grała wyzwolenia moc,
I Legiony szły też za nim, jak pacierza sznur,
Chciały walczyć i zwyciężać, tak dopomóż Bóg.
Wtem do boju sygnał dają,
Pognali niczym burza,
Życie swe i krew oddają,
Za wolne kraju wzgórza.
Och, Marszałku nasz kochany,
Jak tu nie radosnym być,
Zdjąłeś z naszych nóg kajdany,
I możemy wolni żyć.

Uczeń 9: ........................................
(deklamuje wiersz)

Marszałku nasz kochany (zwrotka 3)

Gdzie na grobach białe róże, zła śmierć się miota,
Tam poległa w czasie walki, Szara Piechota.
Gdzie kamienie są czerwone od powstańców krwi,
Tam świt wstaje i rozjaśnia ciemną drogę im.
Pamiętajmy o nich wszyscy,
Wszyscy tragedii tamtych dni,
Dziś żyjemy w wolnej Polsce,
I to właśnie dzięki nim.
Och, Marszałku nasz kochany,
Jak tu nie radosnym być,
Zdjąłeś z naszych nóg kajdany,
I możemy wolni żyć.

Konferansjer 1: ........................................
(czyta tekst)

Pomimo olbrzymiej radości z wyzwolenia musieliśmy czekać jeszcze cztery lata na ostateczne ustalenie granic państwa i wybranie demokratycznych władz. Józef Piłsudski, Ignacy Paderewski, Roman Dmowski, Józef Haller, Wojciech Korfanty – to tylko niektóre postacie, jakie wniosły ogromny wkład w odbudowę Polski. Już w okresie międzywojennym w dniu 11 listopada odbywały się połączone uroczystości państwowe i kościelne. Obecnie, od 1989 r. dzień ten jest ponownie obchodzony jako jedno z najważniejszych świąt państwowych.

Uczeń 9: ........................................
(deklamuje wiersz)

11 listopada

Jedenasty listopada ...
Dziś zamyśleć się wypada
I pomyśleć o przeszłości
Oraz o Niepodległości.

Niepodległość – wielkie dzieło,
Wiele ofiar pochłonęło.
I to dzisiaj się należy
Modlić szczerze za żołnierzy.

Wielki Polak był Piłsudski,
Rosji – pokazał rózgi
„Cudu na d Wisłą” dokonał,
I nieraz, wrogów pokonał.

Zatem dzisiaj pamiętajmy
I hołd żołnierzom oddajmy,
Którzy życia swe włożyli,
Byśmy w wolnej Polsce żyli!


Konferansjer 2: ........................................
(czyta tekst)

Jeden z bohaterów tamtych dni Józef Piłsudski był człowiekiem niezwykle skromnym, dużą wagę przykładał do takich wartości jak: honor, ojczyzna i wolność. Posłuchajcie ciekawych informacji o Marszałku Piłsudskim.

Konferansjer 1: ........................................
(czyta informacje o Marszałku)

Pierwszy Marszałek Polski urodził się w 1867 r. w Zułowie pod Wilnem, w rodzinie pielęgnującej tradycje patriotyczne. W domu rodzinnym wszyscy mówili na niego Ziuk. Wychowywał się wraz z pięcioma braćmi i czterema siostrami. Od najmłodszych lat żył pod silnym wpływem swojej głęboko patriotycznej rodziny. Jego matka była żarliwą patriotką, która opowiadała dzieciom "nieskończone opowieści o polsko-litewskim bohaterstwie, a w tajemnych, zamkniętych na cztery spusty szufladach trzymała portrety polskich i litewskich patriotów, które otwierała od czasu do czasu, aby pokazać je dzieciom". W domu Piłsudskich żyła też ciotka przezywana "generałem" z powodu swego nieugiętego patriotyzmu. Nic dziwnego, że już w młodym wieku Piłsudski buntował się przeciw rezygnacji swoich współrodaków, którzy żyli przytłoczeni klęską przegranych powstań. Rosjanie chcieli wymazać z pamięci Polaków wszystko co polskie. Polskie szkoły były pozamykane, używanie języka polskiego w miejscach publicznych zakazane, nie można było czytać literatury polskiej. Piłsudski wspominał owe czasy, które spędził jako uczeń w gimnazjum jako najokropniejsze lata w swoim życiu. Piłsudski został nawet wyrzucony ze szkoły za używanie języka polskiego w klasie.
Marszałek miał dwie córki: Wandę i Jadwigę. Sprawował najważniejszą wówczas funkcję w państwie – Naczelnika Państwa. Został mu przyznany najwyższy polski stopień wojskowy – marszałka. Wiosną 1935 r. u mającego od wielu lat kłopoty ze zdrowiem stwierdzono raka wątroby. 12 maja 1935 roku Józef Piłsudski umiera.
Został pochowany na Wawelu, serce zaś - zgodnie z Jego ostatnią wolą - spoczęło w grobie matki na wileńskim cmentarzu na Rossie.
Jaki był?
Na pierwszy rzut oka nie wyróżniał się z otoczenia. Był średniego wzrostu, szczupły. Miał charakterystyczne krzaczaste brwi i sumiaste wąsy. Zawsze poruszał się energicznie i mówił stanowczo. Po sposobie, w jaki się zwracał do swoich podwładnych, można było poznać jego stosunek do danej osoby. Najmilej było usłyszeć od niego określenie „dziecko”, burzę zapowiadało zaś jego zwrócenie się do kogoś per „pan” i podanie stopnia wojskowego.
Nosił się po wojskowemu – w mundurze. Miał jednak inny mundur niż wszyscy, inaczej też salutował – taki był niepisany zwyczaj marszałka.
Przywiązywał niewielką wagę do wygód życiowych, pił wielkie ilości mocnej herbaty. Uwielbiał samotne spacery. W kieszeni płaszcza miał zawsze cukierki dla uwielbiających go dzieci. Posługiwał się swobodnie trzema obcymi językami: rosyjskim, francuskim i niemieckim. Jego ulubioną rozrywką było stawianie pasjansów z kart, zwłaszcza piramidy. Miał ogromne poczucie humoru i umiał śmiać się z samego siebie. Bardzo lubił karykatury na swój temat.

Uczeń 10: ........................................
(deklamuje wiersz)

Czy znacie?

Patrzy na nas postać
W mundur przyodzianą.
A czy Wy, dzieciaki
Znacie tego Pana?

To ..... Marszałek Józef Piłsudski (uczeń może spojrzeć i wskazać ręką na portret Piłsudskiego)
Wódz dzielny i śmiały
Co nas wiódł do walki,
Co nas wiódł do chwały.

Widzę, że blask wolności
Nad Polską dziś świeci,
Jego to zasługa,
Wiecie o tym dzieci.

A, by blask ten złocił
Zawsze polską strzechę
Wy musicie Polsce
Rosnąć na pociechę.

Uczeń 11: ........................................
(deklamuje wiersz)

Moja ojczyzna

Polska jest małą ojczyzną moją,
która jest i będzie moją ostoją.
Nie opuszczę jej, gdy w zagrożeniu będzie,
będę jej bronił zawsze i wszędzie.
Nie ucieknę przed strachem i lękiem
nie zamknę się w kryjówce kluczy pękiem.
Zostanę w przeciwieństwie do innych ludzi,
którzy wyjadą pod pretekstem, że ich to nudzi.
I opuszczą swe rodzinne kąty i strony,
pakując się pospiesznie w szarawe kartony.
Lecz zapomną o tym, że tu się urodzili,
o radości, szczęściu i wolności marzyli.
Być może, że za granicą szczęścia zaznają,
lecz wtedy wolności i dumy nie doznają.

Konferansjer 2: ........................................
(czyta tekst)
Czas podsumować nasze wiadomości. Zapraszamy do udziału w konkursie poświęconym wiedzy o święcie niepodległości i Józefie Piłsudskim.

Uczniowie
(prowadzą konkurs, kto odpowie prawidłowo częstują cukierkiem)

PYTANIA DO KONKURSU
(Uczeń)

1. Gdzie urodził się Marszałek Józef Piłsudski?
W Zułowie pod Wilnem

2. Jak mówiono na Józefa w domu rodzinnym?
Ziuk

3. Z iloma braćmi, a iloma siostrami wychował się Józef Piłsudski?
5 braci, 4 siostry

4. Jak miały na imię córki Marszałka Piłsudskiego?
Wanda i Jadwiga

5. Co najczęściej nosił na sobie Marszałek?
Mundur wojskowy

6. Co było ulubioną rozrywką Piłsudskiego?
Stawianie pasjansów z kart

7. Gdzie został pochowany Marszałek Józef Piłsudski?
Został pochowany na Wawelu w Krakowie, zaś serce jego spoczęło w grobie matki w Wilnie

8. Dlaczego częstujemy Was akurat cukierkami?
Dlatego, że Marszałek Piłsudski dawał cukierki dzieciom

PYTANIA DO KONKURSU
(Uczeń)

1. Podaj nazwy państw zaborczych Polski?
Rosja, Prusy, Austria

2. Ile lat Polska była pod zaborami?
123 lata

3. Ile lat Bydgoszcz znajdowała się pod zaborem pruskim?
148 lat

4. Wymień nazwy dwóch powstań narodowych, o których była dzisiaj mowa?
listopadowe, styczniowe

5. Co miały w swoich herbach państwa zaborcze?
Czarne orły

6. Kiedy Polska odzyskała niepodległość. Podaj dokładną datę?
11 listopada 1918 r.

7. Wymień nazwiska dwóch bohaterów narodowych, którzy wnieśli olbrzymi wkład w odbudowę
międzywojennej Polski.
Józef Piłsudski, Ignacy Paderewski, Roman Dmowski, Józef Haller, Wojciech Korfanty
Na koniec konferansjer lub nauczyciel historii może podziękować wszystkim zebranym, warto przypomnieć o wywieszeniu FLAGI NARODOWEJ (użyciu flagi na samochodach, tak jak na euro2012) w dniu święta, uczestnictwie w miejscowych OBCHODACH ŚWIĘTA NARODOWEGO. Bądźmy dumni i radośni!!!

Gdy uczniowie deklamują wiersze warto w tle puścić „piano” instrumentalne utwory patriotyczne.

POWODZENIA !!!

Scenariusz opracował Jarosław Jamuła