Jak turystyka, to tylko z kulturą

- Samo pojęcie „turystyka” obejmuje pewne czynności osób, które podróżują ... . To forma czynnego wypoczynku poza miejscem zamieszkania.
- Jednym z najstarszych rodzajów turystyki jest turystyka kulturowa.
- Formą podróżowania są także pielgrzymki.
- Turystyka pielgrzymkowa ma na celu odwiedzanie i wędrowanie po miejscach związanych z kultem i religią. Dzisiaj ta forma podróżowania jaką są pielgrzymki, cieszy się dużym zainteresowaniem. Proponuję tutaj trasę Gdańskiej Pieszej Pielgrzymki na Jasną Górę (zob. www.pielgrzymka.gda.pl/ - do realizacji szkolnej w innym terminie, jako przykład „pielgrzymki autokarowej”, a wtedy zwiedzanie – przede wszystkim – sanktuariów na szlaku” (sanktuariów maryjnych, z koronowanym wizerunkiem NMP):
W Trąbkach Wielkich,
Topolnie nad Wisłą,
Markowicach,
Skulsku,
Licheniu Starym,
Charłupii Małej
i Częstochowie (o miejscach kultu – niżej).


* TRĄBKI WIELKIE
Trąbki Wielkie:
- województwo pomorskie
- archidiecezja gdańska
- położenie: północno-środkowa Polska, ok. 18 km na południe od Pruszcza Gdańskiego
- kościół Wniebowzięcia NM Panny
- Sanktuarium Matki Bożej Trąbkowskiej
- sanktuarium diecezjalne
- Niektórzy badacze datują początki parafii w Trąbkach Wielkich na lata 1050-1138. Kościół w Trąbkach istniał od 1236 r. Obecna świątynia, to jednonawowa budowla w stylu barokowym, murowana z drewnianą wieżą. Do bogactw kościoła należą m.in. ołtarze boczne, tabernakulum, chrzcielnica, obrazy, krucyfiks, relikwiarz i ambona.
- Kult maryjny w Trąbkach Wielkich związany jest z podaniem ludowym, jakoby przy wschodniej części przykościelnego cmentarza znajdowało się źródełko, przy którym objawiła się Matka Boża. Wodą z tego źródła leczono choroby oczu. Kiedy jednak jakiś innowierca, w celach zysku, chciał tą wodą wyleczyć ślepego konia, źródło wyschło.
Odtąd celem pielgrzymek stał się cudowny obraz Matki Bożej - z II połowy XVII w., najpierw umieszczony w małej kapliczce, a następnie w ołtarzu głównym stojącego do dzisiaj kościoła parafialnego.
- Wizerunek przedstawia Matkę Bożą w półpostaci z Dzieciątkiem Jezus na prawej ręce. Maryja głowę pochyla lekko ku Synowi, ale spogląda na wiernych. Jej szyję zdobi sznur pereł, a w uchu widać kolczyk. Twarz Dzieciątka okalają pukle włosów, na szyi ma czerwone korale, a w rączce trzyma jabłko królewskie. Nad postaciami unosi się gołębica - symbol Ducha Świętego. Obraz nieznanego artysty zakryty jest sukienkami srebrnymi, toteż widać tylko twarze i ręce Maryi i Jej Syna.
- Aktu koronacji Matki Bożej Trąbkowskiej dokonał dnia 12 czerwca 1987 r. sam Ojciec Święty Jan Paweł II, podczas historycznego spotkania z narodem w Gdańsku na Zaspie, w czasie Mszy świętej dla ludzi pracy.
- Od lat cudownym miejscem opiekuje się zacny i ceniony przez mieszkańców wsi oraz pielgrzymów proboszcz parafii ks. prałat Edward Szymański.


* TOPOLNO
- Topolno:
- województwo kujawsko pomorskie
- diecezja pelplińska
- położenie: północna Polska, w pradolinie Wisły, ok. 30 km na północny wschód od Bydgoszczy
- kościół parafialny pw. Nawiedzenia NMP
- Sanktuarium Matki Bożej Topolińskiej - Uzdrowienia Chorych
- Topolno to wieś położona w powiecie świeckim. Nazwa miejscowości pochodzi od nazwy drzewa. Tutaj: barokowy kościół oraz Socjalizacyjna Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza dla Dziewcząt w wieku ponadgimnazjalnym prowadzona przez Siostry Pasterki od Opatrzności Bożej.
- Topolno należało w przeszłości do rodziny Konarskich. Oni też zbudowali w II poł. XVII w. kościół parafialny pod wezwaniem Nawiedzenia NMP i sprowadzili w 1683 r. z Częstochowy paulinów, którzy byli tutaj do kasaty w 1811 r.
Obecnie - kościołem i parafią opiekują się księża diecezjalni.
- Świątynia w Topolnie to piękny kościół barokowy, orientowany, jednonawowy, murowany z cegły. Posiada jednorodne zabytkowe wyposażenie w stylu "baroku wazowskiego". W barokowym ołtarzu głównym znajduje się cudowny Obraz Matki Bożej.
- O tym, w jaki sposób obraz Matki Boskiej dostał się do Topolna opowiada podanie ludowe.
Wszystko zaczęło się w 1583 r. - w uroczystość Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny. Nagle nad środkiem Wisły - tuż za wałem - ukazała się nadzwyczajna jasność. Okoliczni mieszkańcy ze zdumieniem zauważyli, że ta jasność unosiła się nad płynącym wolno obrazem. Po chwili obraz Najświętszej Maryi Panny, mimo fal, stanął tak, jakby się oparł o pień topoli. Odważniejsi popłynęli łódkami do tego obrazu i z nim powrócili na ląd.
Później te chwile cudownego objawienia Matki Najświętszej jeden z paulinów wymalował na płótnie.
Ale kościoła dla Matki Bożej nie było wtedy w Topolnie. Umieścili go najpierw w kapliczce, a następnie dzięki Samuelowi Konarskiemu w drewnianym kościółku - na blisko sto lat. Murowany kościół postawił ks. Adam Konarski. Budowę kościoła i klasztoru bracia Konarscy ukończyli w pamiętnym roku 1683 r. - roku zwycięstwa króla Jana III Sobieskiego nad Turkami pod Wiedniem. I sprowadzili paulinów z Częstochowy, zakonników w białych habitach.
W nowym kościele cudowny wizerunek Matki Bożej umieszczono w głównym ołtarzu. Matka Najświętsza trzyma na lewym ręku Dzieciątko Jezus z książką, a dwa małe cięcia na twarzy wskazują na to, że jest to Matka Częstochowska.
- Ok. 1720 r. paulini przekazują do Topolna koronę Matki Bożej - wotum króla Władysława IV, która wcześniej umieszczona była na Obrazie Jasnogórskim. Niestety ta korona, jak i wszystkie historyczne srebrne wota oraz barokowa monstrancja i barokowy kielich - zostały skradzione w 1983 r. przez złodziei i przepadły bezpowrotnie.
8 grudnia 1988 r. ks. bp Marian Przykucki poświęca nową Koronę Matki Bożej i koronuje Obraz. Ta nowa Korona jest kopią zrabowanej korony władysławowskiej.
- Pamiętajmy o tym, że kościół w Topolnie to Sanktuarium Matki Bożej Uzdrowienia Chorych.
Wciąż przed Cudownym Obrazem gromadzą się liczne rzesze wiernych. Wciąż Matka Boża uzdrawia i obdarza łaskami.
Każdy z nas może złożyć na karteczce napisaną intencję - prośbę do Matki Najświętszej. I każdy z nas powinien pomodlić się w intencji uzdrowienia bliskiej osoby.

* MARKOWICE
Markowice:
- województwo kujawsko - pomorskie
- archidiecezja gnieźnieńska
- położenie: środkowa Polska, ok. 10 km na południe od Inowrocławia
- kościół Nawiedzenia NM Panny
- Sanktuarium Matki Bożej Markowickiej - Królowej Miłości i Pokoju, Pani Kujaw
Wieś Markowice swym początkiem sięga średniowiecza. Pierwszy kościół - drewniany - został zbudowany w 1634 r. z fundacji właścicieli Markowic Andrzeja i Heleny Bardzkich, jako wotum dziękczynne za cudowne uzdrowienie ciężko chorej córki. W 1710 roku postawiono murowany kościół - w stylu barokowym. Po kasacie klasztoru w 1825 r. parafię przyłączono do Ludziska. Po odzyskaniu niepodległości, od 1921 r. kościół jest pod zarządem misjonarzy oblatów NMP Niepokalanie Poczętej. Parafię ustanowiono w 1924r.
Podczas II wojny światowej Niemcy, w odwecie za udaną akcję mieszkańców przeciwko patrolowi niemieckich żołnierzy, zamienili Markowice w karną osadę, a wielu ludzi, w tym zakonników rozstrzelali lub wywieźli do obozów koncentracyjnych. W śród nich był ojciec Józef Cebula, który zginął w opinii świętości w 1941 r. i został beatyfikowany przez papieża Jana Pawła II, 13 czerwca 1999 r.
Dzisiaj Markowice to odnowiona świątynia o barokowym wyglądzie, klasztor i Niższe Seminarium Duchowne Misjonarzy Oblatów.
- W pięknym barokowym kościele z XVII w., w głównym ołtarzu, stoi łaskami słynąca figura Matki Bożej, której dzieje są zarówno długie, jak i zaskakujące. Drewniana statua o wysokości 105 cm pochodzi prawdopodobnie z XV w. i zaliczana jest do kategorii tzw. Pięknych Madonn. Zachowała się tylko górna część rzeźby - popiersie, dolna część została uzupełniona później.
Matka Najświętsza, w postaci stojącej, w szacie ze srebrnej blachy, na lewej ręce trzyma Dzieciątko, a w prawej zaś dłoni ma berło. Wyraz twarzy Madonny jest pełen ujmującej dobroci i jakby zasłuchania w szeptane do Niej prośby.
Rzeźba pochodzi z Trzebnicy, potem znalazła się u sióstr norbertanek w Strzelnie, a następnie - przewieziono ją do Markowic. Na prośbę sióstr cudowna figura, miała powrócić do Strzelna - nigdy jednak tam nie dotarła. Tych, którym zlecano przewiezienie rzeźby za każdym razem dopadała niemoc i choroba. Madonna nie chciała opuścić Markowic. Ostatecznie abp Maciej Łabieński, po pożarze zabudowań biskupich podczas burzy, a którego ugaszenie uprosił u Markowickiej Madonny, zadecydował o Jej pozostawieniu w wiosce.
"Uparta" Madonna - tak bowiem także nazywa się figurę Matki Boskiej Markowickiej - nie pozwoliła się wywieźć z wioski również w czasie okupacji hitlerowskiej, kiedy to kościół zamieniono na magazyn, a w klasztorze utworzono szkołę dla "Hitlerjugend".
Cudowną figurę Niemcy chcieli przewieźć do muzeum w Berlinie. Wtedy to dwaj bracia zakonni ukryli rzeźbę najpierw na strychu, a potem w wiosce. W końcu, postanowiono wywieźć ją z Markowic. Ponownie przeszkodziła w tym choroba - tym razem brata Stanisława, który w dniu akcji przewiezienia figury, trafił do szpitala.
Matka Boża pozostała w Markowicach na zawsze. W czerwcu 1965 r. na mocy decyzji papieża Pawła VI, Prymas Tysiąclecia Stefan kardynał Wyszyński dokonał koronacji Markowickiej Madonny i nadał Jej tytuł Królowej Miłości i Pokoju, Pani Kujaw.
Wśród dostojników kościelnych znajdował się także syn kujawskiej ziemi, przyszły Prymas, ks. Józef Glemp.
Wcześniej byli tu: hetman polny koronny, późniejszy król Jan III Sobieski. Do Markowic wędrował na odpusty przyszły poeta Jan Kasprowicz - z rodzinnego Szymborza. Wśród pątników bywał pisarz młodopolski Stanisław Przybyszewski.
- Dzisiejsze Markowice to jedno z największych i najbardziej znanych sanktuariów maryjnych na Kujawach. Każdego roku odwiedza je kilkanaście tysięcy pielgrzymów. Warto tutaj dodać, że Matka Boża Markowicka uznawana jest też za Patronkę Podróżujących.
- To dobrze, że będziemy w Markowicach, tej Kujawskiej Częstochowie. To dobrze, że będziemy mogli pokłonić się Markowickiej Matce Bożej, Królowej Miłości i Pokoju, Pani Kujaw, która wciąż wsłuchuje się w prośby wszystkich, którzy do Niej pielgrzymują.


* SKULSK
Skulsk:
- województwo wielkopolskie
- diecezja włocławska
- położenie: środkowa Polska, 35 km na północ od Konina
- Kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny i św. Józefa
- Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej
Wieś Skulsk wymieniona jest po raz pierwszy w dokumentach z 1240 r. Onegdaj Skulsk był miastem, ale został pozbawiony praw miejskich w odwecie za zaangażowanie się mieszkańców w powstanie styczniowe.
Parafia została erygowana w 1325 r.
Obecną świątynię, murowaną, jednonawową zbudowano na początku XIX w. Styl wnętrza utrzymany jest w baroku.
Już w XV w. w głównym ołtarzu umieszczono drewnianą figurę gotycką Matki Bożej Bolesnej, trzymającą na kolanach zdjęte z krzyża martwe ciało Chrystusa, prawą ręką podtrzymującą głowę Syna i z ogromnym bólem patrzącą na Jego Twarz.
Przypomnijmy także, że takie właśnie wyobrażenie Matki Bolesnej, na której kolanach spoczywa zdjęte z krzyża ciało Jej Syna, Jezusa Chrystusa nosi nazwę PIETY. Najbardziej znana jest Pieta dłuta Michała Anioła. My - mieszkańcy Trójmiasta - mamy możliwość podziwiania Piety, chociażby w Bazylice Mariackiej.
- Skulska Pieta - druga w tym miejscu - pochodzi z 1420 r. i jest realizacją Piety w typie pięknym, zwanym także lirycznym, który charakteryzuje idealizacja, poetycki nastrój, melodyjne wyważenie kompozycji, silne uplastycznienie fałd sukni o bogatych ornamentalnych układach.
Koronacji Piety Skulskiej dokonał osobiście w katedrze gnieźnieńskiej Jan Paweł II, podczas pielgrzymki do Ojczyzny, w dniu 3 września 1997 r.
- Prastare są dzieje Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej w Skulsku. Jego historia zaczyna się razem z naszymi dziejami. Matka Boża wybrała sobie Skulską Kępę - tutaj objawiła się w czasie łowów, księciu Bolesławowi Wstydliwemu i jego rycerzom. Wcześniej zobaczyły ją ogary myśliwskie, które głośnym skomleniem przywołały panów. Od tego właśnie skomlenia, a także postawy skulenia psów onieśmielonych zapewne blaskiem cudownej figury, pochodzą nazwy: najpierw Skomsk, a potem Skulsk. Książę oddał hołd Matce Najświętszej i kazał w miejscu widzenia zbudować kaplicę, w której umieszczono Pietę. On też złożył pierwsze wotum - złoty pierścień.
W roku 1443 odbył tu pieszą pielgrzymkę król Władysław Warneńczyk, aby prosić Maryję o wsparcie przed bitwą z Turkami pod Warną. Był w Skulsku i modlił się w Sanktuarium ks. Stefan Wyszyński, dziś sługa Boży.
Dramatyczne wydarzenia miały tu miejsce w czasie najazdu Szwedów, także w czasie okupacji niemieckiej i po wojnie. W 1940 r. hitlerowcy kościół zamienili na magazyn, ale cudowną Pietę uratował mieszkaniec Skulska.
W 1960 r. w nocy spłonął drewniany główny ołtarz, ale znajdująca się w centrum ognia figura Matki Bożej ocalała.
Liczne wota składane u stóp NMP są niezwykłym dowodem wciąż niesłabnącego kultu.
Skulsk to także patronalne sanktuarium formacji mundurowych: strażaków, harcerzy, żołnierzy, policji, leśników i myśliwych.
Sanktuarium wciąż się rozwija - powstało 7 kapliczek Drogi Siedmiu Boleści, dróżki różańcowe z 15 kapliczkami, Kalwaria z Golgotą i 14 kapliczkami.
- Żegnamy Matkę Bożą Bolesną w Skulsku, przed nami Bolesna Królowa Polski w Licheniu.


*LICHEŃ
Licheń:
- województwo wielkopolskie
- diecezja włocławska
- położenie: środkowa Polska, ok. 15 km na północny wschód od Konina
- Bazylika Najświętszej Maryi Panny Licheńskiej
- Sanktuarium Matki Bożej Licheńskiej - Bolesnej Królowej Polski
Licheń to jeden z najważniejszych celów pielgrzymek w naszym kraju. Dzisiaj Sanktuarium w Licheniu to znaczny zespół obiektów, które pielgrzymom dają sposobność do modlitwy i zadumy. Są tu miejsca nawiązujące do objawień Matki Bożej w 1850 r. i upamiętniające późniejsze dzieje Sanktuarium. Są też pomniki o wymowie patriotycznej. Jak w soczewce skupiono w tym niezwykłym miejscu wszystko, co polskiemu sercu jest szczególnie drogie.
Licheń to ogromna wiedza. Objawienia Matki Bożej związane najpierw z rannym pod Lipskiem polskim żołnierzem Tomaszem Kłossowskim, który zobaczył postać Maryi Panny z Orłem Białym na piersi, a potem - z pasterzem Mikołajem Sikatką, któremu także ukazała się Matka Boża z Orłem Białym - oba objawienia są powszechnie znane. Dlatego też poprzestajemy tutaj na opisie wybranych fragmentów licheńskiej rzeczywistości.
Zaczynamy od
- Zaczynamy od kalendarium wydarzeń w Sanktuarium
1850 - Maryja objawia się w lesie grąblińskim
1852 - Cudowny Obraz zostaje przeniesiony do Lichenia
1857 - Kościół św. Doroty zostaje nowym domem Obrazu
1940 - Licheńscy parafianie ratują Obraz przed hitlerowcami
1949 - Parafię w Licheniu obejmuje Zgromadzenie Księży Marianów
1967 - Prymas Stefan Kardynał Wyszyński koronuje cudowny Obraz
1994 - Rozpoczyna się budowa bazyliki
1999 (7 czerwca) - Papież Jan Paweł II błogosławi budującą się świątynię.
Mówi wtedy: "Patrzę z podziwem na tę ogromną budowlę, która w swoim rozmachu architektonicznym jest wyrazem wiary i miłości do Maryi i Jej Syna. Bogu niech będą dzięki za tę świątynię".
Na pamiątkę wizyty Ojciec Święty podarował Sanktuarium różaniec z pereł.
2004 - Bazylika zostaje poświęcona
2005 - Stolica Apostolska nadaje świątyni godność bazyliki mniejszej
2006 - Cudowny Obraz wprowadzono do bazyliki
2007 - Beatyfikacja Ojca Stanisława Papczyńskiego - założyciela Zgromadzenia Księży Marianów.
- Bazylika licheńska - jest wotum narodu polskiego na trzecie tysiąclecie chrześcijaństwa. Świątynia powstała z inicjatywy marianina ks. Eugeniusza Makalskiego, który potrafił zjednoczyć wokół tej idei tysiące pielgrzymów z kraju i zagranicy. Zbudowano ją z ofiar pątników z całego świata. Dwukondygnacyjna świątynia to największa budowla sakralna w Polsce. Ósma co do wielkości w Europie i dwunasta na świecie. Po umieszczeniu Cudownego Obrazu w ołtarzu właśnie do bazyliki pielgrzymi kierują swoje pierwsze kroki. Podobnie my - w bazylice uczestniczyć będziemy w Mszy świętej.
Ciekawostki:
- 33 stopnie schodów prowadzących do bazyliki są symbolem lat życia Chrystusa
- 365 okien wskazuje na dni roku kalendarzowego
- 52 drzwi przypomina liczbę tygodni w roku
- sklepienie opiera się na 12 kolumnach - symbolu 12 Apostołów
- cztery kolumny dźwigające kopułę to symbol czterech Ewangelistów
- każda z kolumn dźwigających kopułę przenosi ciężar 25 wielkich lokomotyw
- skrzydła husarii - wielkiej, zwycięskiej kawalerii polskiej z XVI i XVII wieku zdobią boki ławek
- największa z piszczałek organów ma 783 cm wysokości
- do zbudowania bazyliki użyto ponad 6 mln cegieł
- podczas budowy nie zdarzył się żaden poważniejszy wypadek
- bazylika mieści około 15 tys. wiernych
- W prezbiterium bazyliki na podwyższeniu znajduje się konfesja w kształcie baldachimu podtrzymywanego przez spiralne kolumny ozdobione winnymi gronami. W centrum widzimy serce świątyni - tabernakulum, a nad nim niewielkich rozmiarów Cudowny Obraz. Wokół niego gromadzą się pielgrzymi zanoszący swe prośby i dziękczynienia do Matki Boskiej Licheńskiej, tak jak uczynił to w 1850 r. pasterz Mikołaj Sikatka, któremu objawiła się Maryja.
Każdy pielgrzym zdążający do Lichenia pragnie na własne oczy ujrzeć cudowny wizerunek Matki Bożej - Bolesnej Królowej Polski. Jest on wyjątkowy w dwójnasób. Po pierwsze, czczenie go nakazała sama Boża Rodzicielka. Po drugie, jest to jedyny obraz otaczany taką czcią w Kościele, który przedstawia Matkę Bożą z Orłem Białym na piersiach. Obraz z Lichenia przypomina, że naród polski zawsze znajdował oparcie w Najświętszej Pannie.
Wizerunek ma 16 x 25 cm i jest olejną kopią obrazu Matki Bożej Rokitniańskiej. Namalował go w XVIII w. nieznany malarz. Takie obrazki matki i żony wręczały synom i mężom idącym na wojnę, by Bóg poprzez te znaki strzegł ich od śmierci i kalectwa.
Maleńki i niepozorny Obraz zasłynął wieloma łaskami.
Maryja zamiast Dzieciątka ma na piersiach Orła Białego, w jego kierunku zwraca przymknięte oczy. Twarz Maryi pełna jest powagi, majestatu, bólu. Na złocistym płaszczu widać symbole Męki Pańskiej: cierniową koronę, bicze, gwoździe, włócznię. Dwaj aniołowie podtrzymują królewską koronę na głowie Bogarodzicy. U dołu obrazu widnieje napis: Królowo Polski udziel pokoju dniom naszym.
W listopadzie 1965 r. papież Paweł VI wydał dekret, w którym publicznie ogłosił, że łaskami słynący obraz Matki Bożej Licheńskiej uznaje za cudowny i polecił go ukoronować koroną papieską.
Dnia 15 sierpnia 1967 r. Stefan kardynał Wyszyński, prymas Polski, w otoczeniu całego Episkopatu i ogromnych tłumów wiernych z całej Polski, dokonał aktu koronacji.
Dodajmy jeszcze - podczas odsłaniania i zasłaniania Cudownego Obrazu rozbrzmiewa nowy hejnał, skomponowany przez Krzysztofa Pendereckiego.
• Modlitwa
Maryjo, Matko Boża i Bolesna Królowo Narodu Polskiego, dziś klęcząc przed Twoim świętym Wizerunkiem pragniemy Cię błagać o wstawiennictwo Twoje za nami u Boga, pragniemy Cię przepraszać za winy, pragniemy polecić Twej Matczynej opiece nas samych, nasze troski i cierpienia, pragniemy uprosić Twe Błogosławieństwo dla naszych rodzin, dla naszej miłej Ojczyzny. Wspomnij Bolesna Matko tę godzinę, gdy bolejąca, zapłakana i prawie konająca stałaś pod krzyżem Swego Syna.
Przez te boleści Twego serca, ulżyj dziś naszym cierpieniom. Amen


* CHARŁUPIA MAŁA
Charłupia Mała:
- województwo łódzkie
- diecezja włocławska
- położenie: środkowa Polska, 4 km na południowy zachód od Sieradza
- kościół Narodzenia NM Panny
- Sanktuarium Matki Bożej Charłupskiej - Księżnej Sieradzkiej
Charłupia Mała to wieś szlachecka. Parafia erygowana została w XIV w.
Obecny kościół, to czwarta, z kolei świątynia, powstała w latach 1907 - 1916, w stylu neogotyckim.
W czasie II wojny światowej okupant hitlerowski zrabował bezcenne wota z ołtarza i gablot na ścianach prezbiterium, wywiózł całe archiwum i bibliotekę, ale obraz, papieskie korony i wota w tle obrazu - okryte płócienną zasłoną - w cudowny sposób ocalały.
Po wojnie, sprawujący tutaj przez blisko 40 lat funkcję kustosza sanktuarium ks. Władysław Sarnik zadbał o artystyczny wystrój wnętrza kościoła. I tak projekt nowego ołtarza głównego wykonał nieżyjący już profesor Wiktor Zin, komplet 10-ciu witraży w typie "Biblia pauperum" wykonał Stanisław Powalisz z Poznania, a komplet pięknych obrazów, głównie tryptyków o tematyce religijno - historycznej, to dzieło profesora Zdzisława Pabisiaka z Krakowa.
- W głównym ołtarzu znajduje się siedemnastowieczny obraz Matki Bożej Charłupiej malowany na grubym płótnie naciągniętym na topolowe deski, a który należy do grupy tzw. Madonn Częstochowskich.
Matka Boska przedstawiona do połowy, trzyma Dzieciątko na prawym ramieniu. Obie postacie są całkowicie okryte sukienkami. Widoczne są tylko szczupłe ręce i i twarze. Na głowach znajdują się misternie wykonane korony. Tło wizerunku stanowi karmazynowy aksamit zawieszony wotami. Po obu stronach głowy Matki Bożej znajdują się dwa haftowane srebrne orły z okresu Księstwa Warszawskiego - dar Jakuba, stryjecznego brata generała Józefa Bema "z prośbą o wolność".
Uroczystej koronacji koronami watykańskimi cudownego obrazu dokonał 8 września 1937 r. biskup Karol Radoński.
Wspominamy tutaj Sanktuarium Królowej Polskiego Morza w Swarzewie. Madonnę Swarzewską ukoronowano także 8 września 1937 r., o czym wiedzą charłupscy parafianie.
- Dzisiaj świątynia charłupska ściąga wielu pielgrzymów - ze względu na cudowne oddziaływanie Matki Bożej i ze względu na walory sztuki.
- Modlitwa do Matki Bożej Charłupskiej
Wszechmogący i miłosierny Boże, który w Najświętszej Maryi Pannie dałeś nieustanną pomoc dla obrony narodu polskiego, oraz Jej święty obraz Charłupski wsławiłeś nadzwyczajną czcią wiernych, spraw abyśmy zbawieni przez śmierć i Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa, przez Jej prośby mogli wejść do wiecznej chwały.
Przez Chrystusa Pana naszego. Amen
Przed nami pielgrzymami - już tylko Sanktuarium na Jasnej Górze.


* CZĘSTOCHOWA
Częstochowa (Jasna Góra):
- województwo śląskie
- archidiecezja częstochowska
- położenie: południowo-środkowa Polska,
- Sanktuarium Matki Bożej Jasnogórskiej - Królowej Polski
- najświętsze miejsce narodu - sanktuarium narodowe
- stolica królowej Korony Polskiej
- duchowa stolica Polski
- konfesjonał narodu
- miejsce pierwszej uroczystej koronacji wizerunku Matki Bożej w Polsce, które zapoczątkowało inne - z dnia 8 września 1717 r.
- centralny punkt na mapie polskiego pielgrzymowania
- jedno z najbardziej nawiedzanych miejsc pielgrzymkowych w świecie
- jeden z najważniejszych ośrodków maryjnych świata (Jasną Górę rozsławił Cudowny Obraz)
Pielgrzymki na Jasną Górę rozpoczęły się wraz z przywiezieniem tu cudownego obrazu Matki Bożej. Minęły wieki i zwyczaj pielgrzymek przetrwał. Obecnie do Częstochowy pielgrzymuje rocznie 4 - 5 mln osób. Nadal wiele jest pielgrzymek pieszych. Trasa niektórych wynosi nawet 600 km. Pielgrzymka warszawska trwa nieprzerwanie od 1717 r.
Piesze pielgrzymki są znamieniem polskiego katolicyzmu obecnych czasów i stają się środowiskiem integralnej ewangelizacji, której pierwszym elementem jest dawanie świadectwa. Są rekolekcjami w drodze.
Ludzie pielgrzymują na Jasną Górę od wieków, szukając łask i pocieszenia. Spotkanie z Panią Jasnogórską jest zawsze niezapomniane, za każdym razem inne.
Piesze pielgrzymowanie zwiększyło się gwałtownie wraz z wyborem kardynała Karola Wojtyły na Stolicę Piotrową. On też zasłużył sobie na miano wiernego jasnogórskiego Pielgrzyma. Już od wczesnej młodości był żywo związany z Jasnogórską Królową Polski, do której wielokrotnie przybywał z pielgrzymką, najpierw jako student, potem duszpasterz młodzieży akademickiej, wreszcie biskup prowadzący pielgrzymki kapłanów z archidiecezji krakowskiej. Również jako papież sześciokrotnie nawiedził Sanktuarium Jasnogórskie. "Nie mogło zabraknąć na szlaku mojej pielgrzymki do Ojczyzny Jasnogórskiego Sanktuarium. To miejsce jest tak bardzo drogie mojemu sercu i tak bardzo bliskie każdemu z was..." - powiedział tu 17 czerwca 1999 r.
Wcześniej, podczas pierwszej pielgrzymki do Ojczyzny, będąc na Jasnej Górze 4 czerwca 1979 r., zauważał:
"Przyzwyczaili się Polacy - wszystkie, niezliczone sprawy swojego życia, różne jego momenty, ważne, rozstrzygające, chwile odpowiedzialne, jak wybór drogi życiowej czy powołania, jak narodziny dziecka, jak matura, czyli egzamin dojrzałości, jak tyle innych ... wiązać z tym Miejscem, z tym Sanktuarium. Przyzwyczaili się ze wszystkim przychodzić na Jasną Górę , aby mówić o wszystkim swojej Matce - Tej, która tutaj nie tylko ma swój Obraz, swój Wizerunek, jeden z najbardziej znanych i najbardziej czczonych na całym świecie - ale która tutaj w jakiś szczególny sposób jest. Jest obecna. Jest obecna w tajemnicy Chrystusa i Kościoła (...) Jest obecna dla wszystkich i dla każdego, którzy do Niej pielgrzymują ... choćby tylko duszą i sercem, choćby tylko ostatnim tchnieniem życia, jeśli inaczej nie mogą.
Przyzwyczaili się do tego Polacy".
Jan Paweł II był człowiekiem wielkiego serca i Jasnogórską Maryję nosił w sercu. Jako jeden z ostatnich odruchów swego serca, zakochanego w Jasnogórskiej Matce i Królowej na dzień przed swoim odejściem w ramiona Matki Miłosierdzia, dokonał poświęcenia nowych koron dla Jezusa i Maryi z Jasnogórskiego Wizerunku oraz drżącą ręką podpisał list na Jubileusz 350 lat cudownej obrony jasnogórskiego klasztoru.
- Ludzie pielgrzymują na Jasną Górę od wieków, szukając łask i pocieszenia. Spotkanie z Panią Jasnogórską jest zawsze niezapomniane, ale i za każdym razem inne.
- Już przeszło sześćset lat Pani Jasnogórska otaczana jest nieprzerwanym, pobożnym kultem, w którym nierozerwalnie splata się cześć i miłość dla Matki Syna Bożego i całej ludzkości z dostojeństwem królewskiego, którego dostępuje Maryja Królowa Polski, władczyni i orędowniczka narodu. Cudowny wizerunek Jasnogórskiej Bogurodzicy od początku powstania Sanktuarium uznany został za relikwię Królestwa Polskiego. Otoczony powszechnym kultem, tak przez królów, jak i wszystkie stany, od stuleci stanowi jeden z podstawowych elementów świadomości narodowej. Pobożność nasza zwraca się do Maryi jako do Królowej.
- Uznanie Matki Bożej Jasnogórskiej za Królową Polski świadczy o ścisłym przymierzu Matki Bożej z polskimi wiernymi, religijności maryjnej z duchem narodu. Wota hołdownicze rożnych grup społecznych są dowodem wiary w Jej opiekę i ustawiczną pomoc dla narodu, w obronę przed rożnego rodzaju zagrożeniami od moralnych aż po religijne. W naszym przekonaniu jest Ona obrończynią najwyższych wartości narodowych, wiary nadprzyrodzonej, obyczajów chrześcijańskich, ducha, kultury i języka ojczystego. Skuteczność Jej wstawiennictwa obejmuje wszystkie problemy, o czym świadczą wota z napisami.
- Akt osobistego oddania się w macierzyńską niewolę Maryi
Matko Boża, Niepokalana Maryjo! Tobie poświęcam ciało i duszę moją, wszystkie modlitwy i prace, radości i cierpienia, wszystko, czym jestem i co posiadam.
Ochotnym sercem oddaję się Tobie w niewolę miłości.
Pozostawiam ci zupełną swobodę posługiwania się mną dla zbawienia ludzi i ku pomocy Kościołowi świętemu, którego jesteś Matką.
Chcę odtąd wszystko czynić z Tobą, przez Ciebie i dla Ciebie. Wiem, że własnymi siłami niczego nie dokonam. Ty zaś wszystko możesz, co jest wolą Twego Syna, i zawsze zwyciężasz. Spraw więc, Wspomożycielko Wiernych, by moja rodzina, parafia i cała Ojczyzna były rzeczywistym Królestwem Twego Syna i Twoim. Amen.