Zabawy z samogłoskami ustnymi - z cyklu "Mówię poprawnie". Zajęcia profilaktyczno - instruktażowe dla dzieci klasy "0"

SCENARIUSZ ZAJEĆ „ZABAWY Z SAMOGŁOSKAMI USTNYMI- Z CYKLU „MÓWIĘ POPRAWNIE”. ZAJĘCIA PROFILAKTYCZNO- INSTRUKTAŻOWE DLA DZIECI KLASY „0”

Prowadząca: logopeda mgr Anna Krakowiak

Cele: - nabywanie umiejętności oddychania dolnożebrowo-przeponowego,
- usprawnienie motoryki narządów mowy,
- doskonalenie wyrazistej artykulacji samogłosek ustnych.

Metody: ćwiczenia oddechowe, artykulacyjne, fonacyjne, zabawy.

Formy pracy: zbiorowa i indywidualna.

Pomoce: rysunki – schematy przedstawiające miny (smutną, wesołą, złą
i obrażoną), rysunki ust, zagadki, papierowa torebka, obrazki z samogłoskami: a,e,o,u,i, w nagłosie.

Przebieg lekcji

1.Logopeda wita się z dziećmi i z zaproszonymi gośćmi.
2.Wyjaśnia cel zajęć.
3.Proponuje:
a) ćwiczenia oddechowe – głębokie wdechy nosem i powolne wypuszczanie powietrza ustami,
- zabawę:
spacer po szeleszczących liściach (na wydechu wymawianie głoski sz, sz, sz....),
koszenie trawy: wdech i ciach! wdech i ciach!
rąbanie drzewa: wdech i trrach! wdech i trrach!
szum wiatru: szszszsz (raz głośniej, raz ciszej),
chuchanie na zmarznięte ręce: chuuu, chuuu,
picie herbaty, studzenie herbaty przez dmuchanie: u u u u u u...
b) ćwiczenia warg – naśladowanie min przedstawionych na rysunkach - schematach:
smutnej (podkówka z warg),
wesołej (płaskie wargi, rozciągnięte od ucha do ucha),
złej (wąski, cienki pasek),
obrażonej ( wargi ściśnięte),
c) ćwiczenia języka – „ języczek wędrowniczek” wędrując dotyka:
wargi górnej,
wargi dolnej,
kącików ust,
stara się sięgnąć do nosa, do uszu.

4.Prowadząca prosi dzieci o wymienienie samogłosek. Krótko tłumaczy ich znaczenie. Pokazuje i wyjaśnia położenie narządów mowy przy wymawianiu poszczególnych głosek.

5.Dzieci wymawiają samogłoski, kontrolując palcami ułożenie warg.

6.Sześcioro chętnych dzieci wypowiada bezgłośnie dowolną samogłoskę. Pozostałe odgadują, co to za głoska?

7.Logopeda wymawia samogłoski ustne, najpierw staccato (oddzielnie), a potem legato (płynnie). Następnie prosi dzieci o dokładne powtórzenie ćwiczenia.

a...........a............a..........aaaaaaa,
o...........o............o..........oooooo,
u...........u............u..........uuuuuu,
e...........e............e...........eeeeeee,
y...........y............y...........yyyyyy,
i............i.............i............iiiiiiiiii.

8.Kolejne ćwiczenie wykonywane jest w podobny sposób, samogłoski: a......o......u......e......y.......i wymawiane są staccato, a potem legato: aouyei.
9.Logopeda tłumaczy dzieciom, że samogłoski przyporządkowane są do różnych sytuacji w życiu dziecka np.
- samogłoska o występuje w funkcji wyrażenia zdziwienia, ale także przekazuje inne emocje – strach, złość.
Następnie pyta dzieci o inne samogłoski, co mogą wyrazić lub przekazać? Chętnych prosi o zagranie etiudy aktorskiej.
10. „Tajemnicza torebka”. Prowadząca zaprasza wybrane dzieci do losowania obrazków, nazwania ich, wyszczególnienia samogłosek w nagłosie i dopasowania ich do wymowy układu artykulacyjnego, przedstawionego na rysunku.
11. Zadaniem dzieci jest zaśpiewanie ciągu samogłosek – aeueyiuea – na melodię „Wlazł kotek na płotek”.
12.Zgaduj zgadula. To ostatnia zabawa. Wszystkie dzieci słuchają zagadek i odgadują je, zwracając szczególną uwagę na wymowę samogłosek.

Zagadki:
1. Duże naczynie szklane, w nim są rybki hodowane?
2. Wiele rodzajów jego znamy, ale jest też taki, który zrobi zdjęcie dla taty i mamy.
3. Każdy bez trudu nazwać może szklane oko w telewizorze.
4. Domeczek cały ma z lodu, w lodowej mieszka krainie. Z futer ma czapkę i buty, a poznasz go po dziarskiej minie.
5. Ma wspaniały ogon i kowali sznur. Nie gdacze, nie kwacze, a woła: gul, gul...
6. Latem w ogrodzie wyrósł zielony, a zimą w beczce leży kiszony.
7. Co to jest? Na pewno wszyscy wiedzą. Trzymają się uszu, lecz na nosie siedzą.
8. W nim pszczeli ród ma wosk i miód.

13.Podsumowanie lekcji. Prowadząca pyta dzieci o ich odczucia, dziękuje za wspólną zabawę, nauczycielom, gościom za ich obecność na zajęciach.