Scenariusz pożegnania klas VIII "Gala filmowa"

„GALA FILMOWA - SZCZĘŚLIWA TRZYNASTKA”
SCENARIUSZ POŻEGNANIA KLAS VIII

OSOBY
GOSPODARZ NR 1 I GOSPODARZ NR 2 (prowadzą galę)
NAUCZYCIELKA lub NAUCZYCIELKI (może być to jedna i ta sama osoba lub dwie różne)
SPÓŹNIALSKI (5 uczniów)
DETEKTYW (dociekliwy uczeń)
UCZENNICE (2 osoby)
CHARAKTERYZATORKI (2 uczennice/uczniowie słynący z makijażu/stylizacji)
ŚCIĄGAJĄCY (3 uczniów)
ROMEO
JULIA (uczennica, która NIE ma na imię Julia)
ZAKOCHANY (chłopak ww. uczennicy)
WIESZCZ (uczeń stylizowany na Adama Mickiewicza)
CHÓR
GŁOS Z OFFU (może być nim jeden z GOSPODARZY gali)
Nagrodami mogą być statuetki lub dyplomy.
SCENARIUSZ
[Scena, za nią wydzielone i zasłonięte kulisy, w których czekają wszystkie osoby biorące udział w przedstawieniu. W głębi sceny, po prawej stronie znajduje się chór. Bliżej widowni, również po prawej stronie, stoi pulpit prowadzących galę, przed nim czerwony dywan. Po lewej stronie, w głębi sceny trzy ławki z krzesełkami i biurko nauczyciela.]
[Podkład muzyczny: motyw „Gwiezdne wojny”. Na scenę zza kulis wychodzą prowadzący galę: Gospodarz nr 1 i Gospodarz nr 2, stają za pulpitem. Oboje są ubrani w stroje wieczorowe.]
GOSPODARZ NR 1
(głośno, do widowni) Mamy zaszczyt zaprosić Państwa na jedyną w swoim rodzaju, niepowtarzalną, pierwszą taką na świecie – Galę Filmową „Szczęśliwa trzynastka”, do której scenariusz nakręciło samo szkolne życie.
GOSPODARZ NR 2
(nuci, na melodię z serialu "Klan") „Życie, życie jest nowelą, której nigdy nie masz dosyć...”
GOSPODARZ NR 1
(przerywa) ... no właśnie, a skoro o telenoweli mowa, to rozdanie nagród czas zacząć! W kategorii telenowela roku zwycięża produkcja pt. „Przepraszam za spóźnienie”. Jest to serial obyczajowy z elementami stand-upu i science-fiction, w którym grupa uczniów wyklętych przez czasoprzestrzeń, nigdy nie może dotrzeć na zajęcia na czas. Obejrzyjmy fragment.
[Obaj prowadzący udają się na bok, siadają na krzesełkach.]

SCENKA 1
Dzwonek na lekcję. Sala lekcyjna, biurko, trzy ławki. Dwie uczennice, siedzą w ławkach. Gdy wchodzi nauczycielka, uczennice wstają.
NAUCZYCIELKA
[Wychodzi zza kulis, staje za biurkiem.]
(do uczennic) Dzień dobry. Siadajcie.
UCZENNICE
(stojąc) Dzień dobry.
Nauczycielka i uczennice siadają.
NAUCZYCIELKA
Dobrze. Sprawdźmy obecność. Tomek?
UCZENNICE
(chórem) Nie ma.
NAUCZYCIELKA
Dobrze. To znaczy, to niedobrze. No dobrze, dalej. Karo...
SPÓŹNIONY UCZEŃ NR 1- TOMEK
[Wchodzi do klasy.]
Dzień dobry. Przepraszam za spóźnienie.
[Siada nieprzytomny w ostatniej ławce, plecak rzuca na ławkę.]
NAUCZYCIELKA
Dzień dobry, Tomku. Siadaj. Kontynuujmy: Karolina?
UCZENNICA 1
(podnosząc rękę) Jestem.
NAUCZYCIELKA
Wiktoria?
[W tym momencie wchodzi SPÓŹNIONY UCZEŃ NR 2.]
SPÓŹNIONY UCZEŃ NR 2 - JANEK
(ziewając) Dzień dobry, już jestem. Przepraszam za spóźnienie.
[Osuwa się na ławkę.]
NAUCZYCIELKA
Dzień dobry, Janku. To już kolejny raz w tym tygodniu. I znowu ten nieobecny wzrok.
SPÓŹNIONY UCZEŃ NR 2 - JANEK
To nie moja wina , uczyłem się do sprawdzianu z biologii.
NAUCZYCIELKA
(z niedowierzaniem) Aha. Oczywiście. Wracając do obecności: (głośno) Wiktoria?
[Do klasy wbiega SPÓŹNIONY UCZEŃ NR 3.]
SPÓŹNIONY UCZEŃ NR 3 - SZYMON
(zdyszany) Dzień dobry, przepraszam za spóźnienie.
NAUCZYCIELKA
Dzień dobry. To już kolejne spóźnienie w tym tygodniu.
SPÓŹNIONY UCZEŃ NR 3 - SZYMON
(z wyrzutem) To nie moja wina. Budzik nie zadzwonił i zaspałem.
NAUCZYCIELKA
(zirytowana) Aha. No jasne. Siadaj. (głośno) Wiktoria?
[Zza kulis wbiega do klasy SPÓŹNIONY UCZEŃ NR 4.]
SPÓŹNIONY UCZEŃ NR 4 – FILIP
Dzień dobry, przepraszam za spóźnienie.
NAUCZYCIELKA
Dzień dobry, Filipie. Ty też zaspałeś?
SPÓŹNIONY UCZEŃ NR 4 – FILIP
(siadając w ławce) Nie, za późno wyszedłem z domu.
NAUCZYCIELKA:
Aha. Jak zwykle. (z irytacją, coraz głośniej) Wiktoria!?
[Zza kulis wbiega do klasy SPÓŹNIONY UCZEŃ NR 5.]
SPÓŹNIONY UCZEŃ NR 5 - KAMIL
(wpada do klasy, siada w ławce)
Dzień dobry, przepraszam za spóźnienie.
NAUCZYCIELKA
(z irytacją) Nie, no, to się chyba nie dzieje naprawdę. Kamil? A ty co tu robisz?
SPÓŹNIONY UCZEŃ NR 5 - KAMIL
Jak to, co - przyszedłem na lekcję. O rany, to nie ta klasa!
[Wypada z impetem z klasy. Prowadzący galę wracają za pulpit.]
GOSPODARZ NR 2
(głośno) Zapraszamy do nas gwiazdy serialu: ... (tutaj wymieniamy uczniów z imienia i nazwiska).
[Wyczytani uczniowie podchodzą, odbierają nagrody, udają się za kulisy.]
GOSPODARZ NR 1
(głośno, do widowni) Przechodzimy do kolejnej kategorii: film detektywistyczny. Zwycięża w niej produkcja pt. „Dlaczego ogórek nie śpiewa?” słynny monodram aktorski w wykonaniu Janka Kowalskiego, w którym nieustępliwy i dociekliwy detektyw próbuje ustalić przyczyny dyskryminacji ogórków. Zapraszamy do nas Janka Kowalskiego! Oklaski!
[Podkład muzyczny: motyw z „Różowej Pantery” lub z serialu „Porucznik Colombo”. Janek , przebrany za detektywa w prochowcu, powoli wychodzi zza kulis. W dłoni trzyma notes i długopis. Idzie w kierunku prowadzących, po drodze rozgląda się dookoła. Odbiera nagrodę, ale nie odchodzi.]
DETEKTYW - JANEK
(dociekliwie) Proszę Pani/Pana, przepraszam bardzo, mam takie pytanie: Dlaczego ogórek nie śpiewa?
[na podstawie wiersza K.I. Gałczyńskiego „Dlaczego ogórek nie śpiewa?”]
Pytanie to,
postawione tak śmiało,
choćby z największym bólem
rozwiązać by należało.
[Odkłada nagrodę na bok i szykuje się do sporządzania notatek.]
GOSPODARZ NR1
(niepewnym głosem)
Jeśli ogórek nie śpiewa,
i to o żadnej porze,
to widać z woli nieba
prawdopodobnie... (waha się) nie może?
DETEKTYW – JANEK
(natarczywie)
Lecz jeśli pragnie? Gorąco !
Jak dotąd nikt, Jak skowronek.
Jeżeli w słoju nocą
łzy przelewa zielone?
GOSPODARZ NR 1
(niepewnie) Ja nie wiem.
DETEKTYW - JANEK
No bo wie Pan/Pani:
Mijają lata, zimy,
raz słoneczko, raz chmurka;
a my obojętnie przechodzimy
koło niejednego ogórka.
(zdecydowanie) To dyskryminacja.
[Spogląda w kierunku drugiego prowadzącego.]
GOSPODARZ NR 2
Kurczę, pieczarka, ja też nie wiem.
DETEKTYW - JANEK
A jakie kurczę, a dlaczego pieczarka?
[Zapada krępująca cisza.]
GOSPODARZ NR 1
(spanikowany, głośno) Przerwa reklamowa! Przerwa reklamowa!
[DETEKTYW odchodzi, udaje się za kulisy. Wchodzi grupa SPÓŹNIALSKICH z napojami gazowanymi w puszkach. Podkład muzyczny na melodię „Mam chusteczkę haftowaną”.]
GRUPA SPÓŹNIALSKICH
[Przechodzą przez salę z puszkami napojów gazowanych i śpiewają.]
Mam tu napój gazowany, wypiję go zaraz
Bo jak wejdę do pracowni, znów będzie ambaras
Bez śniadania, bez herbaty, życie mi ratuje
SPÓŹNIALSKI NR 1
(pije, otrząsa się i recytuje) Jezu, ale ulepek, zaraz się zhaftuję.
[SPÓŹNIALSKI NR 1 wybiega, pozostali powoli wychodzą. Do pulpitu podchodzą prowadzący galę.]
GOSPODARZ NR 1
Witamy ponownie po przerwie reklamowej. Kolejna kategoria, bez której żaden film się nie obejdzie, to kostiumy i charakteryzacja.
GOSPODARZ NR 2
Konkurencja w tej kategorii była szczególnie zażarta: walka na podkłady, kredki do brwi i oczu, piercing oraz stylówki. Ponieważ trudno wybrać zwycięzcę, przeprowadziliśmy mini konkurs na najlepszą charakteryzację i kostiumy. Zapraszamy dwie specjalistki: Marię Nowak oraz Annę Kowalską! Zapraszamy również dwóch modeli: (tutaj podajemy imiona i nazwiska oraz „ksywy” uczniów)! Zadaniem uczestniczek było wykonanie makijażu i wystylizowanie swoich modeli na czas. A oto rezultat!
[CHARAKTERYZATORKI i już wcześniej umalowani i ubrani modele wychodzą za kulis na scenę. Modele powoli przechadzają się przed widownią.]
GOSPODARZ NR 2
Prosimy o oklaski dla uczestniczek i ich modeli. Kto wygrał?
GOSPODARZ NR 1
Obaj modele wyglądają zjawiskowo. Myślę, że przyznamy nagrody ex aequo. Oklaski!
[Wręczają nagrody. Nagrodzeni wychodzą za kulisy.]
GOSPODARZ NR 2
(głośno, do widowni) A teraz kategoria szczególnie ulubiona przez uczniów - czeski horror pt. „Gdzie jest ściąga?”, w którym grupa uczniów terroryzowana przez nauczycielkę, pisze niezapowiedzianą kartkówkę.
SCENKA 2
[Klasa.W ławkach uczniowie. Nauczycielka wchodzi do klasy. W tym momencie słychać charakterystyczny motyw muzyczny z „Psychozy” Alfreda Hitchcocka.]
NAUCZYCIELKA
A teraz moje drogie dzieci, na osłodę życia – kartkóweczka. He, he, he. Wyciągać karteczki!
[Uczniowie zwieszają głowy i wyciągają kartki. Nauczycielka siada za biurkiem i zajmuje się swoimi papierami. Klasa pisze kartkówkę, uczniowie ściągają – smartwatch, telefony, klasyczne ściągi.]
GŁOS Z OFFU
Raz, dwa, trzy – Baba Jaga patrzy!
[Nauczycielka podnosi gwałtownie głowę znad biurka, uczniowie zastygają w bezruchu.]
NAUCZYCIELKA
Bartek, a co to za ściąganie przez ramię!? Pała!
ŚCIĄGAJĄCY NR 1 - BARTEK
(zdziwiony) Ja ściągam? W życiu.
NAUCZYCIELKA:
Karol, a ty gdzie tam zerkasz na zegarek?
ŚCIĄGAJĄCY NR 2 - KAROL
(patrzy na zegarek smartwatch) Proszę pani, ja tylko godzinę sprawdzam.
NAUCZYCIELKA:
Jasne, jasne. Smartwatch prawdę ci powie. Pała! Sara, a ty gdzie chowasz tą ściągę za mankiet?
ŚCIĄGAJĄCA NR 3 - SARA:
(upycha ściągę do rękawa) Ja proszę Pani nie ściągam, może Pani sama zobaczyć.
ŚCIĄGAJĄCY NR 1 - BARTEK
A można poprawić?
NAUCZYCIELKA:
Oczywiście, że nie.
[Wstaje zza biurka, podchodzi do ucznia.]
(krzyczy) Pała!
CHÓR:
[Piosenka na melodię „Konik na biegunach”Urszuli]
[źródło: http://sp3.pila.pl/pliki/publikacje/Scenariusz_wywiadwki_w_klasie_III_a.pdf]
Za dzień, może dwa, schodami na strych,
Zeszyty i książki odniesiesz
Przeminie jak wiatr, sprawdzianów zły czas
I stresy twe wszystkie zabierze
Za dzień, może dwa schodami na strych
Za książką przeklętą poczłapią
Beztroskie te dni i zobaczysz
Że w szkole nie było tak źle.

Sprawdzianów masz sto i kartkówek masz sto,
Bez przerwy to trwa – karuzela
Nie randka, co trwa, nie piłka, co gra
Bez reszty twój czas ci zabiera
Kartkówka zbyt trudna, zadania - tfu
Na chwilę zastygasz zdumiony
Uśmiechnij się więc i zawołaj
Jak wtedy, gdy pisałeś ją.

Ściąga - z papieru broń na sprawdziany
Zwykła ściągawka, mała karteczka
A poratuje, pomoże
Ściąga - z papieru broń na sprawdziany
Przyjaciel ucznia,
Każdy powinien ją mieć.
GOSPODARZ NR 1
Czas na ostatnią, szczególnie lubianą i popularną nagrodę filmową: film romantyczny. W tym roku zwycięża romantyczna komedia pomyłek „Romeo i Julia”.
SCENKA 3
[Romeo i Julia – scena balkonowa. Balkonem może być ławka lub krzesełka, przed którymi ustawiona jest dekoracja z np. papierowych kwiatów.]
[JULIA ubrana jest w romantyczną sukienkę i trampki. ROMEO jest ubrany w tradycyjny, klasyczny strój Romea. ZAKOCHANY jest modnie ubrany, we współczesnym stylu.
JULIA stoi na balkonie, rozmawia przez telefon.]
JULIA
(romantycznie) Romeo, Romeo, gdzie jesteś Romeo?
ROMEO
(przez telefon, romatnycznie) Pod balkonem, przy telefonie, słucham.
ZAKOCHANY
Idzie w kierunku balkonu z bukietem kwiatów.
(zaniepokojony, do siebie) Romeo? Jaki Romeo? Nie znam typa.
[Dialog w oparciu o fragment „Romea i Julii” w. Szekspira w tł. J. Paszkowskiego]
[źródło: https://wolnelektury.pl/katalog/lektura/romeo-i-julia.html]
JULIA
Ktoś ty jest, co się nocą osłaniając,
Podchodzisz moją samotność?
ROMEO
Z nazwiska
Nie mógłbym tobie powiedzieć, kto jestem.
ZAKOCHANY
(do siebie) Nie no, nie wytrzymam.
[Podchodzi do Romea, odpycha go i wyrywa telefon z ręki, Romeo się przewraca.]
JULIA
Jakżeś tu przyszedł, powiedz, i dlaczego?
Mur jest wysoki i trudny do przejścia,
A miejsce zgubne; gdyby cię kto z moich
Nauczycieli tu zastał...
JANEK
Na skrzydłach miłości
Lekko, bezpiecznie mur ten przesadziłem,
Bo miłość nie zna żadnych granic;
A co potrafi, na to się waży;
Nauczyciele więc nie trwożą mię wcale.
(oddala telefon, mówi do ROMEA) Nie no, kto tak mówi takim tekstem?
ROMEO
Jak to kto? Szekspir.
JANEK
Szekspir? A po co nam Szekspir? Mamy swojego wieszcza! Wieszczu!
Wchodzi WIESZCZ ubrany w pelerynę, stylizowany na Adama Mickiewicza.
WIESZCZ
[Recytuje melodramatycznie pod balkonem.]
[Fragment tekstu piosenki „Żono moja” zespołu Masters]
Gdy nad nami niebo płacze,
Mokną Twoje złote włosy,
Piękny list spotkanie nasze,
Wiatr listonosz gdzieś unosi.
Nad górami słońce świeci,
Srebrny księżyc za górami,
Jedno z drugim się przegania,
A my się kochamy.

Julio moja, serce moje,
Nie ma takich jak my dwoje
ZAKOCHANY
(do Romea) Można normalnie?
ZAKOCHANA - JULIA
(krzywi się do telefonu i odsuwa go) Julio? Jaka Julio?
GOSPODARZ NR 1
Zapraszamy romantyczną parę: (tutaj podajemy imiona i nazwiska zakochanych) do odebrania nagrody. Oklaski!
GOSPODARZ NR 2
Nie sposób wszystkich uhonorować, ale każdy z was. drodzy uczniowie, zapisał się w historii naszej „trzynastki”. A teraz oficjalnie ogłaszamy:
GOSPODARZ NR 1 i NR 2
(razem głośno) Koniec roku szkolnego!
GOSPODARZ NR 1
Wszystkim zebranym życzymy udanych wakacji i zasłużonego wypoczynku.
GOSPODARZ NR 2
I nie mówimy „Żegnajcie!”, mówimy do zobaczenia w innym miejscu, w innym czasie.
CHÓR: + Uczestnicy
[Piosenka na melodię „Ale to już było” M. Rodowicz]
[źródło: http://www.ewa.bicom.pl/karaokedz/kd242.htm]

Każdy chodził tu osiem lat i zostawił tu życia połowę.
Tu poznawał nieznany świat i tu wbijał wiedzę do głowy.
Czasem trafił się jakiś bal albo seans niedozwolony,
Czasem podróż najlepszym z aut, częściej szare życie znudzone.

Ref.: Ale to już było i nie wróci więcej
I choć szkołę się skończyło, to tak dziwnie dziś łomoce nasze serce.
Ale to już było, znikło gdzieś za nami,
Choć w papierach nam przybyło,
To naprawdę wciąż jesteśmy tacy sami.

Na świadectwach legiony cyfr, co wstawiali nasi belfrowie.
A przed nami kolejny zryw, więc marzenia chodzą po głowie.
One lecą do innych szkół i mijają nieznane twarze,
Ale przecież za parę lat
To się wszystko fraszką okaże.
Ref.: Ale to już...
UCZNIOWIE
(razem): Dziękujemy!
Ukłon.

KONIEC
Scenariusz opracowała: Magdalena Maciszewska

Wszystkie imiona i nazwiska w scenariuszu są przypadkowe.