X Używamy plików cookie i zbieramy dane m.in. w celach statystycznych i personalizacji reklam. Jeśli nie wyrażasz na to zgody, więcej informacji i instrukcje znajdziesz » tutaj «.

»» ZDALNE NAUCZANIE. U nas znajdziesz i opublikujesz scenariusze ««
Numer: 50463
Przesłano:
Dział: Przedszkole

Uspokajanki - wyciszanki

SCENARIUSZ ZAJĘCIA

Grupa wiekowa: 5-6-7 latki

„ Uspokajanki - Wyciszanki”
Podstawa programowa:
I. FIZYCZNY OBSZAR ROZWOJU DZIECKA- punkt 4,5;
II. EMOCJONALNY OBSZAR ROZWOJU DZIECKA- punkty: 1,2,4,6,7,8,9;
III. SPOŁECZNY OBSZAR ROZWOJU DZIECKA- punkty: 1,2,4,5,67,8,9;
IV. POZNAWCZY OBSZAR ROZWOJU DZIECKA- punkty: 1,2,3,7,11,14,;
Temat: W magicznej krainie.
Cele ogólne:
Doskonalenie umiejętności w zakresie uważności i koncentracji uwagi.
Cele operacyjne: dziecko:
potrafi reagować we właściwy sposób na sygnał słowny
potrafi skoncentrować się na danej czynności,
uczy się cierpliwości,
doskonali umiejętności oparte na życzliwości oraz akceptacji siebie nawzajem,
rozwija kreatywność,
trenuje umiejętność relaksowania się i odpoczynku,
uczy się umiejętności przeżywania chwili.
Formy: indywidualna, grupowa.
Miejsce: sala „ Niezapominajki”.
Środki dydaktyczne: nagranie muzyki relaksacyjne z odgłosami śpiewu ptaków, nagranie z muzyką relaksacyjną, przyrządy gimnastyczne do toru przeszkód, piórka, emblematy z pszczółkami, żabkami i świerszczami, miska z wodą, chusta animacyjna.
Przebieg zajęć:
I Faza wstępna:
Przywitanie dzieci, przejście przez magiczny portal do magicznej krainy oraz
przypomnienie o zasadach na zajęciach o słuchaniu i szanowaniu drugiej osoby (przejście przez tunel).
Zabawa „Uśmiech”.
Dzieci siedzą w kręgu. Jedno z nich zostaje „właścicielem uśmiechu”. Właściciel uśmiechu (pozostałe dzieci maja obojętny wyraz twarzy) przekazuje go innemu dziecku. W tym celu zasłania twarz dłonią, „ściąga” uśmiech z ust i „rzuca” nim w stronę kolegi z prawej strony. Natychmiast poważnieje, zaś nowy „właściciel uśmiechu” okazawszy swa radość.
„Coś miłego i ciepłego” – przekazywanie sobie dobrego słowa.
II Faza właściwa:
Piórko –każde dziecko otrzymuje piórko. Spacerując po sali, dmucha na piórko, aby nie spadło na podłogę. Można utrudnić i mierzyć czas.
„Kwiat lotosu” - jedna osoba siedzi na środku chusty z nogami pod brodą. Pozostali uczestnicy trzymają chustę za brzeg. Zwracają się w prawą stronę, idąc powoli zawijają siedzącego. Gdy jest on zawinięty do wysokości ramion zatrzymują się i na słowa „trzy, cztery” równocześnie i szybko wycofują się.
Kolankowa zabawa –dzieci siedzą w kole na dywanie. Ręce trzymają na kolanach. Nauczyciel wskazuje dziecko, od którego rozpocznie się zabawa. Dziecko klepie sąsiada w kolano, może klepnąć raz, dwa razy lub trzy razy. Dziecko klepnięte w kolano musi wykonać określone zadanie przypisane określonej liczbie klepnięć.
„Zanieś miskę na drugą stronę” - uczestnicy trzymają naprężoną chustę, na niej stoi miska z wodą. Zadaniem grupy jest przeniesienie chusty na wcześniej wyznaczone miejsce.
„Garncarze” - grupa dzieli się na dwie podgrupy: glinę i garncarzy. Kawałki gliny dzieci leżą na ziemi, a garncarze formują ją. Po zakończeniu gry uczestnicy zmieniają się rolami. Kawałki gliny stają się garncarzami.
III Faza końcowa:
.Relaksacja w pozycji leżącej połączona z twórczą wizualizacją pt. "Las" przy dźwiękach Śpiewu Ptaków.
Nauczycielka spokojnym i cichym głosem odczytuje tekst.
,,Leżę wygodnie. Odczuwam spokój. Rozprężam wszystkie mięśnie ciała, czuję jak napięcie stopniowo ustępuje. Oddycham lekko, równo, spokojnie. Wszystko staje się mało ważne. Zapominam o kłopotach, spływają po mnie jak woda. Odczuwam spokój, błogi spokój. Rozluźniam mięśnie lewej ręki. Lewa ręka staje się ciężka i ciepła, coraz cięższa i cieplejsza, przylega bezwładnie do podłoża. Nie mogę, nie chcę jej unieść. Odczuwam spokój, kojący, bezpieczne spokój. Oddycham lekko, równo, spokojnie. Teraz prawa ręka staje się ciężka i ciepła, ciężka jak ołowiana kula, nie mogę i nie chcę nią ruszać. Spokój. Obie moje ręce spoczywają bezwładnie. Rozluźniam mięśnie lewej nogi. Noga staje się ciężka i ciepła, coraz cięższa i cieplejsza, jak z ołowiu. Nie mogę jej podnieść. Oddycham spokojnie, odczuwam spokój. Rozluźniam mięśnie prawej nogi, jest ciężka i ciepła, nie mogę już nią ruszać, nie chcę nią ruszać. Obie moje nogi spoczywają bezwładnie. Odczuwam spokój, kojący, bezpieczny spokój. Z rąk ciepło promieniuje na klatkę piersiową. Z nóg przesuwa się w kierunku brzucha. Ciepło ogarnia całe moje ciało. Czuję, że leżę na słonecznej plaży, jest południe, a ciepło ze słońca ogarnia całe moje ciało. Moje ciało jest ciepłe w słonecznej kąpieli. Czuję odprężenie i zespolenie z naturą. Nie myślę o niczym. Wszystko jest odległe i obojętne. Całe ciało jest przyjemnie odprężone. Odczuwam głęboki, wewnętrzny spokój. Trwam w ciszy i spokoju, moje ciało wypoczywa w harmonii z naturą. Jest mi dobrze. Powoli moje ciało odzyskuje właściwy ciężar, czuję przypływ energii i radości życia, znów mam siłę do pokonania wszystkich trudności, otwieram oczy”.
Zakończenie zajęć.
Stajemy w kręgu, chwytamy się za ręce i uśmiechamy się do siebie. Następuje przekazanie "iskierki" radości w podziękowaniu za odbyte zajęcia i za wspólny czas bycia razem.
Ewaluacja zajęć: po odbytych zajęciach każde z dzieci dostanie dwa krążki jeden zielony ( podobało się ) i drugi czerwony ( nie podobało się). Do nich będzie należała ocena przeprowadzonych zajęć poprzez wrzucenie do słoja jednego z krążków.

O nas | Reklama | Kontakt
Redakcja serwisu nie ponosi odpowiedzialności za treść publikacji, ogłoszeń oraz reklam.
Copyright © 2002-2024 Edux.pl
| Polityka prywatności | Wszystkie prawa zastrzeżone.
Prawa autorskie do publikacji posiadają autorzy tekstów.