Kreatywnie przez cztery pory roku

Konspekt zajęć

„ KREATYWNIE PRZEZ CZTERY PORY ROKU” - JESIEŃ

Cele ogólne:
- pogłębianie wiedzy na temat aktualnej pory roku - jesieni
- rozwijanie inwencji twórczej oraz sprawności manualnych
- poznawanie wybranych zwierząt żyjących w naturalnym środowisku: wiewiórka;
- wdrażanie do uważnego słuchania
- pobudzanie aktywności dzieci
Cele operacyjne:
Dziecko:
- wie, jaką mamy porę roku i czym się charakteryzuje
- chętnie wykonuje pracę plastyczną przy wykorzystaniu farb
- uważnie słucha opowiadania nauczyciela
- integruje się z innymi dziećmi w czasie zabaw
Metody:
· metoda baśniowych spotkań
-
Forma organizacyjna:
· praca z całą grupą,
· praca indywidualna.
Formy aktywności:
· słowna, ruchowa, muzyczna, plastyczna.

Pomoce:
sylwety: wiewiórki, lisa, sowy, myszy polnej, drzewo z dziuplą wykonane z kartonu, koszyk z orzechami i kasztanami, opowiadanie, piosenka do zabawy.
Przebieg zajęć:

Zaciekawienie: „ Wiewiórki do dziupli” - reaguje na sygnał dźwiękowy.

Prezentacja utworu:

Niedaleko przedszkola pośród wysokich drzew swoje mieszkanie miała wiewiórka Tola. Jej mieszkanie było wysoko wśród gałęzi drzew. Wolną dziuplę znalazła gdy wspinała się po drzewie po kasztana, który złocił się w słońcu. Tola zbierała orzechy, kasztany, owoce, grzybki, żołędzie i inne smakołyki, które chowała w swojej dziupli. Musiała się śpieszyć, gdyż była już jesień, liście spadały z drzew, dni były już krótsze i chłodniejsze, a zapasów wciąż było za mało. Wiewiórka pracowała całymi dniami, zbierała codziennie zapasy by starczyło jej na całą zimę. Pewnego dnia wracając do swojej dziupli, zauważyła, że nie ma jej smakołyków, które dotąd zebrała. Tola zasmuciła się. Poszła szukać zapasów i spotkała dzieci z pobliskiego przedszkola. Opowiedziała im o tym, jak zgubiła zapasy i poprosiła dzieci o pomoc. Dzieci postanowiły pomóc Toli. W lesie było kolorowo, od przeróżnych liści, które spadły z drzew. Zachwycone pięknem wokół, dzieci zobaczyły, że coś się porusza. To był lis, który był niewidoczny wśród kolorowych liści. Dzieci zapytały o zagubione smakołyki wiewiórki, ale odpowiedział, że nie wie, gdzie są. Dzieci poszły dalej , spotkały małą polną myszkę, która tylko wzruszyła ramionami. Też nie wiedziała, gdzie się zagubiły. Tola prowadziła dalej dzieci przez las, aż tu nagle spotkali sowę, która akurat spała. Sowa została zbudzona przez Krzysia, który zawołał do sowy - Pani Sowo, Pani Sowo, pomóż nam. Wtedy Ania opowiedziała jej o kłopotach Toli. Sowa pomachała skrzydłami, nastroszył piórka i powiedziała, ze wiewiórka jest roztrzepana i ma słabą pamięć. Sowa powiedziała, że wiewiórka chowa swoje zapasy w kilku różnych miejscach i teraz sama nie wie gdzie je znaleźć - hu, hu, hu pomóżcie jej znaleźć zapasy zbliżającą się zimę.

O kim jest opowiadanie? Jak ma na imię wiewiórka?

Jaka pora roku jest? po czym można to poznać? jakiego
koloru są liście? jaka jest pogoda?

Na jaką porę roku przygotowuje się wiewiórka?
Jakie zwierzątka dzieci spotkały w lesie?
Co robiła wiewiórka?
Po co zbierała orzeszki i żołędzie?
Gdzie mieszka wiewiórka?
kto pomógł wiewiórce?

Zabawa i nauka w kręgu baśni:

Odgadywanie zagadek : O kim mowa?

W dziupli swej na drzewie,

Gdy nikt o tym nie wie

Orzechów zapasy

Zbiera na złe czasy.

Rudy ogon, ruda kita
za drzewami gdzieś pomyka.
Nie zapada w sen zimowy,
często chodzi więc na łowy.

Mądre oczy, duża głowa
w nocy łowi w dzień się chowa.
Zgadniesz po tych paru słowach,
że ten ptak to ... .

Ma długi ogonek,
oczy jak paciorki.
Gdy zobaczy kota
umyka do norki.

Zabawa ruchowa przy piosence „Wiewióreczka mała”.
Podczas refrenu dzieci podskakują swobodnie po sali, a w czasie zwrotek dobierają się w pary i tańczą według własnego pomysłu.

„Pomagamy wiewiórce zbierać zapasy na zimę” - zabawa matematyczna.

Na środku ustawiona duża obręcz (dziupla) oraz koszyk z orzechami, kasztanami.
Dzieci siedzą w kręgu, kostka do gry krąży po obwodzie koła podczas wierszyka
Na zimowe ciężkie czasy,
Trzeba zbierać już zapasy...
Kostką rzuca dziecko , u którego zatrzymała się kostka. Nazywa wylosowany owoc leśny, przelicza i odkłada wylosowany przysmak wiewiórki do spiżarni( tyle ile wskazała kostka).
Zabawę powtarzamy kilka razy. Pozostałe dzieci klaszczą tyle razy ile wskazywała kostka.
Na końcu wspólne ustalenie ile jest poszczególnych owoców w spiżarni: dużo- mało.

.Wiewiórka i jej przysmaki” - malowanie wiewiórki farbą plakatową z wykorzystaniem gąbek.

Podziękowanie:

To był dzień pełen przygód. Wiewiórka Tola zgubiła zapasy na zimę, ale z pomocą dzieci je odnalazła. Spotkała też kilkoro mieszkańców lasu - pamiętacie jakich?. Które przygody toli najbardziej wam się podobały? Którą chcielibyście jeszcze raz zrobić?

Trening relaksacyjny Anny Polender

Zmęczona Tola wróciła do swojej dziupli i zmęczona położyła się. Zrobiło się ciemno więc powoli ułożyła się na posłaniu - wy też się połóżcie odpoczniecie razem z wiewiórką. Tola czuje, jak jej przednie łapki robią się coraz cięższe, tak ciężkie jakby z kamienia - przyklejamy łapki do podłogi. Wiewiórka nie może ich podnieść. Jest ciepło, przyjemnie, Tola odpoczywa. Teraz czuje jak jej tylne łapki stopniowo robią ciężkie, tak ciężkie jakby były z kamienia, tak ciężkie, że nie może ich unieść do góry - przyklejamy nóżki do podłogi. Jest ciepło, przyjemnie Wszystkie łapki są ciężkie, tak, że nie można ich podnieść. Jest ciepło, przyjemnie, wiewiórka odpoczywa. Tola czuje jak jest jej dobrze i przyjemnie. Jest spokojna, odpoczywa i spokojnie oddycha - wdech nosem, wypuszczamy powietrze ustami. Nagle spostrzega że jej łapki robią się ciepłe jest im przyjemnie. Łapki górne przesuwają się do łapek dolnych. Wiewiórka jest rozleniwiona , nic nie chce jej się robić. Chce tak leżeć i słuchać odgłosów lasu - muzyka. Pora wstawać, nowe przygody czekają na mnie