Scenariusz zajęć "Wyprawa w kosmos"

Obszary podstawy programowej:
I 1; I 5; I 7; II 8; II 11; III 2; III 5; III 9; IV 1; IV 2; IV 5; IV 12; IV 15; IV 18;
Cel ogólny:
- rozwijanie zainteresowań tematyką kosmosu
- wzbogacenie słownika dzieci o nazwy planet
- utrwalenie nazw i kształtów figur geometrycznych
- kształtowanie percepcji wzrokowej poprzez tworzenie kompozycji z figur geometrycznych
Cele szczegółowe:
Fizyczny:
- aktywnie uczestniczy w zorganizowanej aktywności ruchowej
- prawidłowo reaguje na umówiony sygnał ustalony podczas zabawy
- swobodnie się porusza, zachowując bezpieczeństwo
Emocjonalny:
- czuje się częścią grupy
- czerpie radość z własnej aktywności ruchowej
Społeczne:
- bawi się zgodnie z innymi dziećmi
- aktywnie uczestniczy podczas pracy w grupach
- skupia uwagę na przekazywanych informacjach
- uczestniczy w rozmowie
Poznawcze:
- uważnie słucha krótkich utworów literackich
- stara się wypowiadać pełnymi zdaniami
- poznaje Układ Słoneczny i jego planety
- planuje i konstruuje rakietę z figur geometrycznych
- rozpoznaje i nazywa figury geometryczne
- przelicza elementy
- wykonuje ćwiczenia oddechowe
Metody:
- słowna – rozmowa; oglądowa – pokaz; czynna – zadania stawiane do wykonania
Formy:
- zbiorowa; - w grupach
Pomoce dydaktyczne:
Elementy do stworzenia plakatu Układu Słonecznego, karty do zabawy ,,Lecimy
w kosmos” i emblematy ufoludka i kosmonauty, tamburyno, obręcze, kulki z foli aluminiowej, pojemniki z uśmiechniętym i smutnym ufoludkiem, koperty z figurami geometrycznymi do stworzenia rakiety; elementy do podziału dzieci na grupy.

Przebieg zajęć

1. ,,Budujemy Układ Słoneczny” – zabawa dydaktyczna z wykorzystaniem wiersza U. Kamińskiej.
Nauczyciel czyta wiersz w trakcie wspólnie z dziećmi uzupełnia plakat Układu Słonecznego umieszczając na nim kolejno planety. Następnie odpowiadają na pytania.

Na nocnym niebie, jak smuga bieli,
mglista poświata pasem się ścieli.
To galaktyka Drogi Mlecznej,
w niej właśnie leży Układ Słoneczny.
W środku ma Słońce, stąd jego nazwa.
Słońce to wielka, gorąca gwiazda.
Dokoła niego aż osiem planet
po swych orbitach krąży wytrwale.
Najbliżej Słońca Merkury mały,
najmniejszy z planet, skalisty cały.
Druga to Wenus – strasznie gorąca,
a za nią Ziemia – trzecia od Słońca.
Tak, nasza Ziemia, dobrze słyszycie,
jedyna z planet, gdzie tętni życie!
Czwartą z kolei jest Mars czerwony,
pełen skał, pustyń, zimny, zamglony.
Piąta to Jowisz – gazowa kula,
największa z planet, gdzie wiatr wciąż hula.
Szósta to Saturn – gazowy olbrzym,
ze swych pierścieni znany jest dobrze.
Siódmą jest Uran – z lodu i skały,
wokół pierścienie, błękitny cały.
Ostatnia z planet, ósma od Słońca,
to Neptun – burzom nie ma tam końca...
Układ Słoneczny to bez wątpienia,
nasz dom kosmiczny, bo w nim jest Ziemia!

Pytania do wiersza:
• Jak nazywa się miejsce, które uzupełniliśmy na plakacie? /Układ Słoneczny
• Co jest w centrum Układu Słonecznego? /Słońce
• Czy Słońce jest planetą czy gwiazdą? /Gwiazdą
• Ile planet jest w Układzie Słonecznym? /8 planet
• Jakie pamiętacie nazwy planet?
• Na ilu planetach żyją ludzie?
• Jakie kolory mają planety?

2. ,,Lecimy w kosmos” – zabawa ruchowa orientacyjno-porządkowa.
N. zadaje dzieciom zagadkę:
Co to za pojazd szybki i duży,
Który do lotów kosmicznych służy?
Może pojazdem tym któreś z dzieci
W podróż na Księżyc kiedyś poleci.
Dzieci po odgadnięciu zagadki wysłuchują zasad zabawy. Na dywanie rozłożone są obręcze. Dzieci biegają po sali przy dźwiękach tamburyna. Na uderzenie, zatrzymują się. Nauczyciel pokazuje ilustracje ufoludka lub kosmonauty. Dzieci wsiadają do rakiet – obręczy – zgodnie
z pokazanym obrazkiem. Pozostałe dzieci zmieniają się w planety i przykucają. Nauczyciel
w trakcie zabawy może zmieniać ilość obręczy, a przedszkolaki dostosowują ilość osób
w rakiecie tak, żeby każdy miał miejsce.

3. ,,Rakieta kosmiczna” - Układanie rakiet z figur geometrycznych w grupach.
Nauczyciel dzieli dzieci na 4 grupy. Każda z nich dostaje w kopercie różne figury geometryczne. Zadaniem przedszkolaków będzie ułożenie z nich rakiety. Każda grupa omawia z jakich figur składa się ich pojazd kosmiczny.

4. ,,Kosmiczny pył” – zabawa oddechowa.
Dzieci otrzymują od Nauczyciela kulkę z foli aluminiowej, kładą ją na dłoni i próbują zdmuchnąć. Powtarzają czynność kilka razy tworząc wspólnie kosmiczny pył.

5. Ewaluacja zajęć.
Dzieci wykorzystując kulki z poprzedniej zabawy wrzucają je do pojemnika z uśmiechniętym Ufoludkiem, jeżeli zajęcia im się podobały. Jeżeli się nie podobały do pojemnika ze smutnym Kosmitą. Nauczyciel dziękuje za zajęcia.