Dwa wiatry - zabawy inspirowane wierszem Juliana Tuwima

grupa wiekowa: 3-4latki

cel główny:
- dziecko wyraża zrozumienie zjawisk atmosferycznych za pomocą muzyki, ruchu i plastyki

cele szczegółowe:
- dziecko uważnie słucha utworu literackiego
- interpretuje treść wiersza za pomocą ruchu
- interpretuje treść wiersza za pomocą tańca
- interpretuje treść wiersza wykonując pracę plastyczną

metody:
- słuchowa
- oglądowa
- praktyczna

formy:
- zbiorowa
- grupowa

środki dydaktyczne:
- treść wiersza "Dwa wiatry" J. Tuwima
- chusteczki szyfonowe
- utwór "Taniec węgierski"
- papier pakowy
- niebieska farba
- pędzle

Przebieg:

1. Analiza wiersza "Dwa wiatry"

Nauczyciel czyta treść wiersza, jednocześnie interpretując jego treść za pomocą szyfonowej chustki.

Julian Tuwim
Dwa wiatry

Jeden wiatr -- w polu wiał,
Drugi wiatr -- w sadzie grał:
Cichuteńko, leciuteńko,
Liście pieścił i szeleścił,
Mdlał...

Jeden wiatr -- pędziwiatr!
Fiknął kozła, plackiem spadł,
Skoczył, zawiał, zaszybował,
Świdrem w górę zakołował
I przewrócił się, i wpadł
Na szumiący senny sad,
Gdzie cichutko i leciutko
Liście pieścił i szeleścił
Drugi wiatr...
Sfrunął śniegiem z wiśni kwiat,
Parsknął śmiechem cały sad,
Wziął wiatr brata za kamrata,
Teraz z nim po polu lata,
Gonią obaj chmury, ptaki,
Mkną, wplątują się w wiatraki,
Głupkowate mylą śmigi,
W prawo, w lewo, świst, podrygi,
Dmą płucami ile sił,
Łobuzują, pal je licho!...

A w sadzie cicho, cicho...

Następnie zadaje dzieciom pytania do wysłuchanego tekstu, np.:
- Jaki był jeden wiatr a jaki drugi?
- Gdzie wiały wiatry?
- Jak się zachowywał szybki wiatr a jak wolny?
- Co się stało na końcu?

Następnie rozdaje dzieciom chusteczki, czyta tekst jeszcze raz i wspólnie z dziećmi interpretuje jego treść.

2. Taniec wiatru do utworu "Taniec węgierski"

Nauczyciel prezentuje dzieciom utwór "Taniec węgierski". Pyta czy muzyka jest podobna do historii dwóch wiatrów z wiersza. Proponuje, aby za pomocą chusteczek zatańczyć do tego utworu. Włącza utwór jeszcze raz i dostosowuje ruchy do tempa muzyki. Następnie dzieci interpretują utwór wg własnego pomysłu.

3. Dwa wiatry - praca plastyczna

Nauczyciel dzieli dzieci na 4 grupy. Każda grupa siada przy stole, na którym jest przygotowany papier pakowy oraz niebieska farba i pędzle. Mówi dzieciom, że za chwilę namalują dwa wiatry, a pomoże im w tym muzyka, do której przed chwilą tańczyły. Gdy muzyka będzie wolna - ruchy pędzla będą wolne i dokładne, a gdy szybka - szybkie i chaotyczne. Nauczyciel włącza muzykę, dzieci słuchają uważnie i dostosowują tempo malowania do tempa muzyki.
Na koniec nauczyciel wraz z całą grupą ogląda powstałe prace i tworzy wystawkę.