Roztańczony bal. Scenariusz zajęć dydaktyczno-wychowawczych w grupie dzieci 3-letnich

Temat: Roztańczony bal

Cele główne:
 Doskonalenie mowy powiązanej w czasie wypowiedzi na tematy związane z planowaniem pracy
 Posługiwanie się nazwami części ciała
 Odzwierciedlanie w formie plastycznej wyglądu własnego kostiumu

Formy: zbiorowa, pary, indywidualna

Metody: czynna (kierowanie własną działalnością dziecka, zadania stawiane dziecku, samodzielne doświadczenia), oglądowa (pokaz), słowna (rozmowy, objaśnienia i instrukcje).

Pomoce dydaktyczne: kartony, kredki pastele, wiersz Doroty Gellner „Dziki taniec”, kołatka

Przebieg zajęć:

1.Uważne słuchanie wiersza D.Gellner „Dziki taniec”. Posługiwanie się nazwami części ciała.

DZIKI TANIEC
To jest taniec!
Taniec dziki!
Tańczy grzywka!
I kucyki!
Tańczą ręce!
Tańczy głowa.
I sukienka kolorowa.
Koraliki! I buciki!
Tańczą taniec!
Taniec dziki!
W oczach taniec mam
I w uszach
I na czubku
Kapelusza
I w kieszeni
Tej dziurawej.
(...)
W palcu małym!
W palcu dużym
(...)
Dorota Gellner

2.Zabawa naśladowcza „Dziki taniec”
Dzieci ilustrują treść wiersza ruchem – „tańczą”: ręce, głowa, mały palec, duży palec.

3.”Mój kostium” – rysowanie pastelami
Dzieci dzielą się własnymi spostrzeżeniami i doświadczeniami na temat swojego stroju balowego.
Następnie odzwierciedlają w formie plastycznej wiedzę na temat własnego kostiumu.
Zwracają uwagę na rozplanowanie rysunku na całej powierzchni kartonu.
Po skończonej pracy nauczycielka organizuje wystawę prac.

4.Zabawa orientacyjno – porządkowa „Magnesy”
Dzieci poruszają się w rytm wygrywany przez nauczycielkę na kołatce” marsz, bieg, podskoki.
W czasie przerwy w grze nauczycielka wymienia części ciała, którymi „przyklejają się” dzieci w parach, np. czoła, kolana, dłonie, plecy, kciuki.

5.Podsumowanie zajęć.