X Używamy plików cookie i zbieramy dane m.in. w celach statystycznych i personalizacji reklam. Jeśli nie wyrażasz na to zgody, więcej informacji i instrukcje znajdziesz » tutaj «.

»» ZDALNE NAUCZANIE. U nas znajdziesz i opublikujesz scenariusze ««
Numer: 41005
Przesłano:
Dział: Przedszkole

Mamo, tato, pobaw się ze mną - zabawy i ćwiczenia z wykorzystaniem Metody Ruchu Rozwijającego W. Sherborne dla młodszych przedszkolaków i rodziców

„Mamo, tato pobaw się ze mną” – scenariusz sesji z rodzicami w grupie dzieci młodszych.

Wstęp:
 powitanie uczestników przez prowadzącą,
 przybliżenie celu spotkania wynikającego z założeń Ruchu Rozwijającego opartego na Metodzie Weroniki Sherborne:
metoda stworzona przez W. Sherborne (angielską fizjoterapeutkę, nauczycielkę tańca i ruchu), zwana Ruchem Rozwijającym wywodzi się z wczesnodziecięcych zabaw rodziców z dziećmi, tzw. „baraszkowania”. Jest prosta, naturalna, i ma na celu wspomaganie rozwoju psychoruchowego dzieci. Zabawy i ćwiczenia prowadzone tą metodą usprawniają ruchowo, wpływają na rozwijanie u dzieci świadomości własnego ciała i otaczającej przestrzeni, budują zaufanie i poczucie bezpieczeństwa, pomagają nawiązać bliskie relacje z innymi osobami.
Celem zajęć jest przede wszystkim integracja uczestników, relaks i świetna zabawa.

1. „Wszyscy są, witam was” - piosenka na powitanie jako rytuał każdych zajęć.
2. Powitanie paluszkami– powitanie stopami – cała grupa siedzi w kole (dzieci na przemian z dorosłymi), trzymając się za ręce; wszyscy witają się ze sobą paluszkami stóp.
3. Przedstawienie się w parach – grupa siedzi w kręgu – dzieci w „fotelikach” przed dorosłymi. Rodzic przedstawia siebie a następnie ćwiczące z nim dziecko, głośno podając jego imię (np. „Jestem Ania, to jest Kacperek”).
4. „Moje-twoje – lustro”. Dorosły siedzi w rozkroku na podłodze, zwrócony przodem do siedzącego naprzeciw, pomiędzy jego nogami dziecka. Partnerzy robią do siebie różne miny i naśladują się nawzajem, wykonując polecenia: „zrób groźną minę”, „zrób śmieszną minę”, „zrób wielkie oczy”, „dotknij językiem nosa, brody”, „zwiń język w trąbkę”.
5. „Bączek” – rodzice i dzieci siedzą na podłodze z nogami ugiętymi w kolanach i lekko uniesionymi; odpychając się rękoma, każdy próbuje samodzielnie obracać się w miejscu wokół własnej osi.
6. „Wagoniki małe – pociąg” – dziecko siedzi przed dorosłym na podłodze, tworząc „fotelik-wagonik”, pary wagoników łączą się w czwórki, które poruszają się po sali w różnych kierunkach, z czwórek tworzy się „pociąg”. Wszyscy poruszają się raz do przodu, raz do tyłu, a osoby tworzące „wagoniki” trzymają dłonie na ramionach ćwiczących, którzy siedzą przed nimi – kołyszą się na boki, a na końcu przewracają się na plecy lub na bok („wykolejają się”).
7. „Tunel” – dorośli tworzą „tunel” klęcząc obok siebie (bark w bark, biodro w biodro) i podpierając się rękoma; dzieci oczekują w kolejce przed wejściem do tunelu, następnie przeczołgują się pod tunelem z pomocą ramion, uważając aby nie dotykać osób klęczących.
8. „Koniki” – w kole wiązanym – zabawa ruchowa z pokazywaniem ucząca cwału bocznego do słów:
Noga goni nogę
Bujają koniki
Stukają kopytka
W rytm muzyki
Jedna noga tupie: tup, tup, tup
Druga noga stuka: stuk, stuk, stuk
Konik skacze sobie: hop, hop, hop
Koniku w drogę! Wioooooooooooo!
9. „Fotelik” – dorosły siedzi na podłodze z lekko ugiętymi nogami, obejmuje rękoma dziecko siedzące przodem na jego udach. Dziecko obejmuje rodzica i razem kołyszą się na boki, w tył i w przód.
10. „Plecak” – dorosły w pozycji stojącej trzyma dziecko na plecach lub na brzuchu albo na ramionach; dziecko obejmuje rodzica rękoma i nogami. Rodzic spaceruje z dzieckiem po sali podtrzymując go dwoma rękoma.
11. „Wycieczka” – dziecko leży na plecach na podłodze z rękami wyciągniętymi w tył. Dorosły trzymając dziecko za dłonie i nadgarstki przeciąga je lekko po podłodze.
12. „List do babci” – masażyk relaksacyjny – rodzic siedzi na podłodze odwrócony do dziecka plecami, dziecko masuje jego plecy według słów wierszyka. Po masażu następuje zamiana ról.
Gładzimy papier listowy - gładzenie poziome i pionowe
Kochana babciu- piszemy palcem na plecach
KROPKA- z wyczuciem naciskamy plecy w jednym miejscu
Piszę Ci, że mamy w domu kotka - kontynuujemy pisanie
KROPKA- z wyczuciem naciskamy plecy w jednym miejscu
Kotek chodzi – kroczymy palcami
Kotek skacze- skaczemy
Kotek drapie- drapiemy
Kotek chrapie -opieramy na plecach głowę i chrapiemy
Składamy list- krzyżujemy ręce dziecka na brzuchu
Naklejamy znaczek- dotykamy jego czoła wewnętrzną stroną dłoni
I zanosimy na pocztę - bierzemy rodzica za rękę i spacerujemy w parze; rodzic niesie dziecko na rękach.
13. „Kula u nogi” – dorosły stoi w lekkim rozkroku, dziecko siada przy nodze partnera, obejmuje ją rękoma i nogami mocno się trzymając; rodzic próbuje poruszać się po sali z dzieckiem „u nogi”.
14. „Rowerek” – rodzic i dziecko leżą na podłodze naprzeciwko siebie z nogami uniesionymi w górę i ugiętymi w kolanach, opierając stopy o stopy partnera. Razem wykonują nogami tzw. rowerek (ruchy koliste na zewnątrz i do wewnątrz).
15. „Karuzela” – rodzic stoi za dzieckiem i obejmując go rękoma pod ramiona unosi do góry i obraca się z nim wokół własnej osi jednocześnie podwyższając lub obniżając lot trzymanego dziecka.
16. „Plażowanie” – dorośli i dzieci leżą na brzuchach w kręgu – machają nogami (góra, dół), na przemian uginając i prostując nogi w kolanach, następnie podnosząc i opuszczając złączone nogi w kolanach, „biją brawo” stopami.
17. „Iskierka – pożegnalny uścisk” – uczestnicy siedzą w kole trzymając się za ręce, prowadząca „wysyła iskierkę”, a pozostałe osoby trzymające się za ręce przesyłają iskierkę dalej, aż wróci ona do osoby która ją wysłała. „Iskierka jest przekazywana najpierw w jedną stronę, a następnie w obie strony jednocześnie, w formie dwóch uścisków.

Po zakończeniu sesji uczestnicy dzielą się wrażeniami i odczuciami podsumowując wspólne ze swoim dzieckiem uczestnictwo w zajęciach.
Dzieci dokonują ewaluacji poprzez doklejanie promyków do sylwety uśmiechniętego słońca (jeśli zajęcie się podobało) lub kropli deszczu pod smutną chmurką (jeśli nie są zadowolone); dorośli wypełniają anonimową ankietę ewaluacyjną.

Literatura:
1. Bogdanowicz M., Metoda Dobrego Startu we wspomaganiu rozwoju, edukacji i terapii pedagogicznej, Harmonia Universalis, Gdańsk 2014.
2. Bogdanowicz M., Okrzesik D., Opis i planowanie zajęć według Metody Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne, Harmonia, Gdańsk 2006.
3. Królikowska K., Ruch Rozwijający w placówce przedszkolnej, w: Szkoła specjalna nr 5/2006 , wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej im Marii Grzegorzewskiej, Warszawa.

O nas | Reklama | Kontakt
Redakcja serwisu nie ponosi odpowiedzialności za treść publikacji, ogłoszeń oraz reklam.
Copyright © 2002-2024 Edux.pl
| Polityka prywatności | Wszystkie prawa zastrzeżone.
Prawa autorskie do publikacji posiadają autorzy tekstów.