Pedagogizacja rodziców dzieci przedszkolnych

Rolą pedagoga jest troszczyć się o prawidłowy wszechstronny rozwój dzieci, o rozwijanie ich zdolności, a także wspomaganie w przypadku widocznych trudności w rozwoju intelektualnym, emocjonalnym, fizycznym i społecznym. Jako pedagog chcę zwrócić uwagę na to, iż pierwszymi obserwatorami dzieci jesteście wy jako rodzice. Jednak gdy dziecko jest samo w domu, w dodatku nie ma rodzeństwa, może nam umknąć wiele cech w rozwoju prawidłowym jeśli nie możemy porównać zachowań dziecka do innych rówieśników w grupie. Dzieje się to dopiero, gdy dziecko zaczyna uczęszczać do przedszkola i następuje zderzenie z innymi rówieśnikami. Wtedy możemy zaobserwować, że czasem są pewne rozbieżności między dziećmi. Warto wtedy konsultować nasze spostrzeżenia z nauczycielami przedszkola, którzy obserwują wszystkie dzieci, podczas, gdy zachodzą między nimi różne interakcje. Nie zawsze należy niepokoić się nieadekwatnymi do wieku reakcjami swojego dziecka, gdyż dzieci mogą się różnić od siebie. Każde dziecko jest też indywidualne, ma swój bieg rozwojowy, np. dziecko urodzone w grudniu, może nie dorównać rozwojem dziecku urodzonemu w styczniu w tym samym roku.
Bardzo duży skok rozwoju intelektualnego u dziecka zaobserwujemy, gdy dziecko wejdzie w etap sześciolatka. Następuje wówczas niesamowity przyrost wiedzy, szczególnie u dzieci, które systematycznie uczęszczają na zajęcia w przedszkolu, niektóre zaczynają już czytać krótkie wyrazy, przeliczają sprawnie obiekty na palcach, czy innych przedmiotach. Wspierajmy je wtedy i poświęcajmy im dużo własnego czasu i uwagi, gdyż to bardzo procentuje w wieku szkolnym.
Jeżeli dziecko ma trudności w przyswajaniu wiedzy, co nas niepokoi, należy wtedy skorzystać z pomocy psychologiczno-pedagogicznej. Szczególnie, gdy dziecko ma trudności z wymową, koncentracją uwagi, czy nie zapamiętuje krótkich wierszyków, wyliczanek, ma trudności z samodzielnym ubieraniem się, wiązaniem obuwia w wieku 6 lat. Obawy są także, gdy dziecko unika naszej uwagi, nie skupia na nas wzroku, czy nie reaguje na swoje imię, na polecenia kierowane do dziecka. Być może jest to ważny sygnał aby koniecznie skonsultować to ze specjalistami poradni psychologiczno-pedagogicznej. Są to terapeuci, którzy zajmują się w sposób profesjonalny obserwacją dziecka i stawiają diagnozy oraz udzielają wskazań, w jaki sposób pracować z dzieckiem, aby jak najszybciej usprawnić go w rozwoju.
Wiek przedszkolny jest bardzo ważny i jeśli szybko zadziałamy, skorzystamy ze wskazań specjalistów, być może z terapii, efekty mogą być dość szybko widoczne. Powodem jest to, iż dziecko w tym wieku jest chłonne na nasze polecenia, potrafi wyćwiczyć i utrwalić właściwe nawyki, ale my jako rodzice mamy obowiązek mu w tym pomagać. Jesteśmy odpowiedzialni przecież za proces wychowania naszych dzieci. Nie należy bać się badania w poradni i diagnozy, gdyż im szybciej dziecko otrzyma pomoc, tym potem mniej będzie narażone na frustrację, stres, niechęć do nauki i brak motywacji. Czasem pojawiają się także fobie lękowe przed szkołą, a powodem tego są zaburzenia związane z trudnościami w panowaniu nad emocjami, problemy z nawiązywaniem właściwych relacji z innymi dziećmi w grupie. Warto postawić pytanie-dlaczego?
Poradnia psychologiczno-pedagogiczna w Szczytnie oferuje wiele różnych zajęć terapeutycznych dla dzieci przejawiających wyżej wymienione problemy, natomiast w przedszkolu również nauczyciele prowadzą zajęcia specjalistyczne, posiadając właściwe przygotowanie. Są to m.in. zajęcia logopedyczne, zajęcia korekcyjno-kompensacyjne, zajęcia rozwijające kompetencje emocjonalno-społeczne, zajęcia rozwijające uzdolnienia.
Nauczyciele w przedszkolu diagnozują potrzeby i możliwości dzieci prowadząc obserwacje ich zachowań w różnych sytuacjach, stosując karty pracy i zadania stawiane dziecku do wykonania, uzyskując niezbędne informacje od rodziców wychowanków. Nauczyciele korzystają także z opinii specjalistów, diagnozy dziecka 5-6 letniego i rozmów przeprowadzanych z dzieckiem i rodzicami.
Ja również mam przyjemność pracować z niektórymi z państwa dzieci i uważam, że widoczne są już pewne postępy podczas zajęć. Oczywiście możliwe jest uzyskanie najlepszych efektów przy państwa życzliwości i współpracy oraz wysiłku w pracy z dzieckiem w domu według wskazówek. Jednak rodzice jako pierwsi wychowawcy mający przede wszystkim wpływ na wychowanie, powinni stosować wobec własnego dziecka pozytywną motywację , to znaczy zwracać uwagę na to, co dziecko robi bardzo dobrze, lub dobrze i samodzielnie, doceniać, chwalić, nagradzać je przede wszystkim słowem.
Jeśli widoczny jest włożony duży wysiłek dziecka w wykonanie zadania – stosować należy drobną nagrodę, nie zaś np. telefon komórkowy, czy grę na komputerze przez 2 godziny. Dziecko w wieku 3, 4 lat powinno korzystać tylko 15 minut z komórki przy obecności rodzica ( nie więcej) i nie powinna być to nagroda.
Jeśli rodzic ma trudności w sferze np. wychowywania dziecka, czego sygnałem może być brak posłuszeństwa dziecka, brak reakcji na polecenia, warto także skorzystać z pomocy poradni, poprzez udział w warsztatach Szkoły dla rodziców, organizowanej przez poradnię psychologiczno-pedagogiczną w Szczytnie. Nie warto wstydzić się, że jest nam trudno zapanować nad dzieckiem, wstydem będzie, gdy dziecko nie będzie dobrze wychowanym dorosłym, bez zasad moralnych, które obowiązują w każdym społeczeństwie. Nie radząc sobie z wychowaniem sami narażamy dziecko na doświadczanie frustracji, niepowodzeń, bądź też wychowujemy egoistę, który w dalszym życiu będzie zbierać gorzkie owoce naszej nieporadności w wychowaniu i własnej nieznajomości poruszania się w społeczności osób, gdzie przyjdzie mu pracować, studiować, czy być dobrym rodzicem.
Ważnym aspektem wspierania rozwoju dzieci jest wdrażanie dziecka do systematyczności w zajęciach przedszkolnych, co szybko przyniesie korzyści państwa dzieciom przy nabywaniu umiejętności edukacyjnych, rozwojowych, społecznych.
Jako rodzice, pamiętajcie państwo o pozytywnym wspieraniu dziecka, mimo porażek, częstym obdarzaniu pozytywnymi komunikatami, aby dziecko nabierało pewności siebie i nie przejmowało się za bardzo porażkami. Ważne jest także, by nie dać dziecku okazji do słuchania wszelkich rozmów dorosłych. Dziecko powinno mieć własny kącik do zabawy i nie mieć możliwości słuchania rozmów dorosłych, czy udziału w imprezach dorosłych. Dziecko ma jeszcze bardzo wrażliwy system nerwowy w wieku przedszkolnym i potrafi drobne rzeczy wyolbrzymiać, szybko uczy się słów niewłaściwych języka dorosłych (przekleństwa, niestosowne nazewnictwo) i jeśli zasłyszy słowo powtarzając je, a my jako obserwatorzy uznamy je za sensację, wówczas przyswoi je sobie i będzie stosować ponownie, gdy będzie zabiegać o uwagę, bo czuje wtedy, że wszyscy interesują się nim. Powodem takiego zachowania jest to, iż dziecko bardzo zabiega o naszą uwagę i zrobi wszystko aby ją mieć, łącznie z używaniem wulgaryzmów, czy niestosownych zwrotów. Chcąc wyciszyć takie zachowania należy nie reagować na słowa dziecka i nie dać się sprowokować, lub jeśli się to nasila, przeprowadzić z dzieckiem rozmowę wychowawczą krótko tłumacząc niewłaściwe zachowanie.
Rozmowy z dzieckiem prowadzimy przy wyłączonych mediach, w ciszy, przy kontakcie wzrokowym jeśli to możliwe. Komunikujemy wtedy dziecku: „Popatrz na mnie, posłuchaj, usiądź naprzeciw mnie.” Gdy zyskamy jego uwagę, dopiero wtedy mówimy do dziecka. Można też ściszyć głos, co powoduje lepszy kontakt i uwagę dziecka. Na potwierdzenie, że dziecko rozumie, o czym z nim rozmawiamy, pytamy jak zrozumiało nasz komunikat. Pamiętajmy, że ma to trwać krótko. Rozmowę można powtórzyć jeśli dziecko jeszcze nie dostosowało się do sytuacji, czasem nawet kilka razy.
Na zakończenie, chciałabym zachęcić Państwa do korzystania z konsultacji z pedagogiem, w przypadku trudności związanych z edukacją dziecka zachęcam do konsultacji i rozmów.