X Używamy plików cookie i zbieramy dane m.in. w celach statystycznych i personalizacji reklam. Jeśli nie wyrażasz na to zgody, więcej informacji i instrukcje znajdziesz » tutaj «.

»» ZDALNE NAUCZANIE. U nas znajdziesz i opublikujesz scenariusze ««
Numer: 40564
Przesłano:
Dział: Przedszkole

W Gazetolandii - zabawy polisensoryczne, czyli jak wykorzystać metodę edukacji przez ruch D. Dziamskiej w grupie trzylatków. Scenariusz zajęć otwartych dla rodziców i nauczycieli

Scenariusz zajęć otwartych dla rodziców i nauczycieli pt.:
„W Gazetolandii” - zabawy polisensoryczne czyli jak wykorzystać metodę edukacji przez ruch D.Dziamskiej w grupie trzylatków.”
Temat: „Gazetolandia”
Data: 18.04.2018r.
Grupa: „Fioletowe Plastusie” – dzieci 3-letnie
Prowadząca: mgr Sandra Fajfer
Cel główny:
- kształtowanie inwencji twórczych dziecka, własnych kompozycji słownych, ruchowych i plastycznych
- stwarzanie warunków do wielozmysłowego poznawania rzeczywistości poprzez dostarczanie bodźców i okazji do samodzielnej działalności badawczej
- stwarzanie okazji do poznawania rzeczywistości wykorzystując ruch
Cele operacyjne: dziecko
- zaspokaja potrzebę ruchu
- wie, że można uczyć się przez ruch
- porusza się w rytm muzyki
- kreśli linie na arkuszu papieru naprzemiennie prawą i lewą ręką oraz oburącz
- dostosowuje swoje czynności do rytmu słyszanego utworu muzycznego
- wie, skąd bierze się papier i co można zrobić z makulatury
- przelicza w zakresie 5
- poznaje właściwości gazety
- wyrabia wrażliwość słuchową
- potrafi dzielić wyrazy na sylaby
- potrafi określać położenie przedmiotów w przestrzeni (określenia na, obok, pod)
Metoda: czynnościowe ( samodzielnych doświadczeń, zadań stawianych do wykonania, ćwiczeń utrwalających), działaniowa, słowna, elementy systemu „Edukacji przez ruch” D. Dziamskiej
Forma: grupowa, indywidualna
Pomoce: kredki, papier różnego typu, płyta z muzyką, gazety, bębenek, klej, pisaki, arkusz szarego papieru.
Przebieg zajęć:
1. Piosenka na powitanie „Chodźcie do koła”.
2. Zabawa muzyczno-ruchowa kształtująca znajomość swojego ciała „Och Swallow” (metoda B. Strauss).
3. Papier – Omawianie wspólnie planszy „Jak powstaje papier?”. Rozmowa na temat tego, jak powstaje papier, co możemy zrobić, żeby dbać o środowisko (zbieranie makulatury). Dzieci określają, co znajduje się na obrazkach (gazety, torebki prezentowe, papier toaletowy, kartony itp.). Nauczyciel pokazuje dzieciom różne papierowe rzeczy, dzieci te dotykają, wąchają, nazywają je, określają, do czego służą np. szary papier, chusteczki, pachnący papier toaletowy, zeszyty, książki, rolka papieru itp. Dzieci dzielą nazwy obrazków na sylaby klaszcząc, skacząc, uderzając o kolana. Przeliczają ilość sylab w danym wyrazie.
4. „Gazetkowo” – zaproszenie dzieci do zabawy poprzez wymyślone opowiadanie
o mieście „Gazetkowo”, gdzie każdy mieszkaniec wybiera sobie dom (gazety rozłożone na podłodze).
W mieście Gazetkowie mieszkały rodziny, które wszystko miały zrobione z gazet. Dzieci miały gazetowe piłki, gazetowe lalki i gazetowe klocki. Rodzice jeździli autami zrobionymi z gazet a ich domy były zrobione z gazet. Ulubioną zabawą było robienie z gazet latawców i puszczanie ich na niebie. Kiedy nie było wiatru, dzieci składały z gazet łódki i puszczały je w stawie.
Czy chcielibyście na chwilę przenieść się do Gazetkowa? W takim razie niech każdy z was wybierze sobie gazetowy domek.
Dzieci wybierają gazetowy domek spośród położonych na dywanie gazet.
5. Wydobywanie odgłosów akustycznych; dzieci maszerują po sali w rytm bębenka i naśladują padający deszcz (uderzanie w gazetę), wiejący wiatr (wachlowanie gazetą), marsz (pocieranie gazety).
6. „Moja gazeta jest...” – dzieci siadają ze swoją gazetą, tworzenie listy atrybutów gazety, dziecko określa, jaka jest gazeta: jaki ma kolor, czy wydaje dźwięk, jaki ma ciężar, czy pachnie.
7. Kałuża – zabawa przy muzyce. Gazety leżą na podłodze – to kałuże. Bieg, marsz, skoki przez kałuże, omijanie itp. Na polecenie nauczyciela dzieci na przerwę w muzyce stają obok gazety, na gazecie, pod gazetą.
8. Z czego słynie Gazetkowo? – Gazetkowo słynie z puszczania latawców, rozmowa nt. tego, co to są latawce, czy dzieci kiedyś widziały latawiec, pokaz prawdziwego latawca.
Wykonanie tła-nieba dla latawca metodą edukacji przez ruch Doroty Dziamskiej.
• Naprzemienne (prawą, lewą ręką, oburącz) rytmiczne kreślenie na białej kartce poziomych kresek do muzyki z wykorzystaniem zielonych i niebieskich kredek, rysowanie na całej kartce papieru z jednoczesnym przechodzeniem dookoła stolika.
• składanie z elementów latawca-wg poleceń nauczyciela, przyklejanie na kartce (rodzice mogą pomóc dzieciom). Latawce tworzone są z różnych faktur (tektura, tektura falista, pianka dekoracyjna, sizal itp.), dzieci doklejają „ogon” latawca ze złożonych na pół (wzdłuż przekątnej) kwadratów.
• dorysowywanie buzi pisakami (jeśli dana faktura na to pozwala)
9. Prezentacja wykonanych prac –zaproszenie dzieci do oglądania wystawy. Określanie, który latawiec jest najdłuższy, najkrótszy. Porównywanie liczebności.
10. Zwijamy gazety w kulę (w rytm muzyki) – podrzucanie, toczenie, rzucanie „piłeczkami”.
11. Dzieci z pomocą nauczyciela przyklejają gazetowe kule na drogę w Gazetkowie (na szarym papierze), chodzenie po kulach na boso, masaż nóg.
12. Ewaluacja-Pożegnanie – rzucanie kulki gazety do pojemnika z uśmiechniętą lub smutną buźką (dzieci dzięki temu określają, czy podobały im się zajęcia).
13. Puszczanie latawca – dzieci wraz z nauczycielem puszczają na placu przedszkolnym latawca (tą część zajęcia w razie braku wiatru, można zrealizować innego dnia).

Zajęcia opracowała i poprowadziła:
mgr Sandra Fajfer

O nas | Reklama | Kontakt
Redakcja serwisu nie ponosi odpowiedzialności za treść publikacji, ogłoszeń oraz reklam.
Copyright © 2002-2024 Edux.pl
| Polityka prywatności | Wszystkie prawa zastrzeżone.
Prawa autorskie do publikacji posiadają autorzy tekstów.