Niepełnosprawni są wśród nas. Scenariusz zajęć z zakresu innowacji pedagogicznej

Scenariusz zajęć z zakresu innowacji pedagogicznej "Każdy z nas jest inny"

Temat zajęć: Niepełnosprawni są wśród nas.
Opracowanie i prowadzenie: Małgorzata Klej
Cele:
1.Poznanie podstawowych rodzajów niepełnosprawności.
2.Rozumienie ich nieodwracalności i ograniczeń w życiu, które niosą za sobą.
3.Poznanie uczuć towarzyszących osobom niepełnosprawnym w codziennym życiu.
4.Uczenie postawy otwartości i akceptacji na różnice, jakie istnieją między dziećmi z niepełnosprawnością.
5.Kształtowanie postawy przejawiającej wrażliwość, tolerancję i akceptację dla odmienności.
Podst. Progr.: II.2; III.6; III.8 Dziecko:
II.2 szanuje emocje innych osób; III.6 nazywa i rozpoznaje wartości związane z umiejętnościami i zachowaniami społecznymi, np. szacunek do dzieci i dorosłych, życzliwość okazywana dzieciom i dorosłym przyjaźń, radość; III.8 obdarza uwagą inne dzieci i osoby dorosłe

Metody: podająca, eksponująca, praktycznych działań

Formy pracy: praca w grupie, praca indywidualna, praca w parach

Środki dydaktyczne: ilustracje i zdjęcia osób niepełnosprawnych: poruszających się na wózku inwalidzkim, niewidomych, itp. wiersz J. Lisowskiej pt. “Spotkanie przyjaciół”, obręcze, ścieżka sensoryczna, chustki, worek, lalka, samochodzik, laski gimnastyczne, płyta CD, magnetofon

Przebieg zajęć:

1. Zabawa integracyjna na powitanie wprowadzająca w dobry nastrój pt. ,,Ramię przy ramieniu”
Stoimy ramię przy ramieniu dzieci stoją w okręgu
Możemy być wielcy w oka mgnieniu dzieci podnoszą ręce
Możemy być też mali, jak buciki dla krasnali dzieci przykucają
Ale nigdy nie będziemy sami, bo zawsze sobie pomagamy dzieci uściskają dłoń kolegi

2. Wprowadzenie dzieci w tematykę zajęć; rozmowa przy ilustracjach. Nawiązanie do osoby niepełnosprawnej poprzez podany przykład bliski dla dzieci np. niesprawna lalka, niesprawny samochód. Rozmowa z dziećmi, wyjaśnienie słowa “niepełnosprawny”. Oglądanie zdjęć, obrazków przedstawiających osoby niepełnosprawne poruszające się na wózku inwalidzkim, osoby niewidome, niesłyszące itp. (dyskusja)

3. Słuchanie wiersza J. Lisowskiej pt. “Spotkanie przyjaciół”
Na mojej drodze, w każdej chwili,
mogę Was spotkać moi mili.
I chociaż różni nas tak wiele,
zostanę waszym przyjacielem.
Bo jeśli któryś z Was nie chodzi,
to na spacerze nie szkodzi.
Ja Cię zawiozę, gdzie będziesz chciał,
bylebyś dobrą mapę miał...
A jeśli Twoje są oczy szare,
nie cieszą się widzenia darem,
to ja Ci będę dziś oczami,
opiszę słońce i niebo nad nami...
Jeżeli żyjesz w ciągłej ciszy,
to moją radość i tak usłyszysz.
Będziemy biegać, skakać, mówić,
aż się nam każda z rąk utrudzi!
Jeżeli zaś Twoje usta milczą stale,
wyślę Ci dłonią znaki małe,
które na zawsze Ci powiedzą,
że przyjaciele wszystko wiedzą.
Bo wiem i dobrze to rozumiem,
że Ty nie możesz być sam w tłumie!
Chociaż mam zdrowe nogi, oczy,
to z takim jak Ty mogę kroczyć.
I gdy się w życiu gdzieś spotkamy,
to wszystkim smutkom radę damy.

4. Rozmowa na temat wiersza, analiza jego treści (zwrócenie uwagi na rodzaje niepełnosprawności), odniesienie się do doświadczeń dzieci - kontakty z osobami niepełnosprawnymi. Nazywanie podstawowych rodzajów niepełnosprawności.

5. "Jak by to było gdyby..." - zabawy umożliwiające doświadczenie problemów osób niepełnosprawnych.
 „Czarodziejski worek” Nauczyciel wybiera chętne dzieci. Tłumaczy na czym będzie polegała zabawa: z zasłoniętymi oczami dzieci mają odgadnąć, jaki wylosowały przedmiot z worka.
 "Dotyk" Nauczyciel wybiera chętne dzieci. Tłumaczy na czym będzie polegała zabawa: w rękawiczkach dzieci mają odgadnąć, jakiego dotykają przedmiotu.
 „Ścieżka wrażeń”- na ścieżce ustawione są stacje wrażeń na których znajdują się wybrane elementy ze ścieżki sensorycznej bardzo różne w dotyku. Dzieci pokonują ścieżkę wrażeń wchodząc boso po kolei na każdy materiał. Po przejściu wszystkich następuje rozmowa z nauczycielką o tym, jakie w dotyku są poszczególne materiały.
 "Nic nie widzę" tor przeszkód z zasłoniętymi oczami; z pomocą laską laski,a następnie kolego - prowadzącego przez tor.

6. Taniec z bibułką

Rozdanie dla każdego dziecka paska z bibuły. Dowolny taniec do utwór Antonio Vivaldiego-Cztery Pory Roku –Wiosna. Po trzech minutach wyłączenie muzyki i zawiązanie dzieciom oczu chustami. Dzieci dalej tańcz ą w rytm słyszanej muzyki. Po trzech minutach ponowne wyłączenie. Pytanie do dzieci:
• Jak czuliście się podczas tańca, gdy nie mieliście zawiązanych oczu?
• Jak czuliście się, gdy poruszaliście się ze wstążkami z zawiązanymi oczami?

7. Zabawa "Tajemnicze okulary"

Dzieci mają zawiązane oczy. Nauczyciel podchodzi do każdego i dotyka: po głowie, po ramieniu lub delikatnie chwyta dłoni. Zadaniem dzieci po zdjęciu chusty z oczu jest stanąć w wyznaczonym miejscu:
- dzieci dotykane po głowie stają w żółtej obręczy;
- dzieci dotknięte do dłoni stają w niebieskiej obręczy;
- dzieci dotknięte po ranieniu w czerwonej obręczy (dzieci odnajdują tam ilustracje, na ich podstawie odgadują i nazywają daną niepełnosprawność; podają pomysły w jaki sposób mogą pomóc tej osobie, jak mogą się z nią wspólnie bawić - podsumowanie zajęć.