Lubię zimę - zabawy i ćwiczenia prowadzone metodą Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne. Scenariusz zajęć

SCENARIUSZ ZAJĘĆ DLA DZIECI Z LEKKĄ NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIĄ INTELEKTUALNĄ

KLASA: I

TEMAT ZAJĘĆ: Lubię zimę - zabawy i ćwiczenia prowadzone metodą Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne

CEL OGÓLNY: Rozwijanie świadomości ciała, przestrzeni i działania w niej
CELE:
• w zakresie wiedzy:
- zna części ciała
- wie jak wykonać poszczególne ćwiczenia
• w zakresie umiejętności:
- potrafi nawiązać bliski kontakt i współpracować z terapeutą oraz uczestnikami zajęć,
- potrafi relaksować się,
• w zakresie postaw:
- potrafi podporządkować się ustalonym zasadom zachowania
podczas zajęć,
- potrafi czekać na swoją kolej,

METODA: Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne

FORMY: zajęcia w grupie z indywidualnym podejściem do uczniów

ŚRODKI: chusta Klanzy, koc

PRZEBIEG ZAJĘĆ

ZAJĘCIA WPROWADZAJĄCE
ĆWICZENIA ŚWIADOMOŚCI OSOBY
• Fotelik- dorosły siedzi na podłodze, obejmuje siedzące przed nim dziecko, kołyszą w boki;
• Powitanie się różnymi częściami ciała

ZAJĘCIA WŁAŚCIWE
ĆWICZENIA SCHEMATU CIAŁA
• Koncert (zmiany pogody) - dziecko leży na brzuchu zaś dorosły gra na plecach. W ćwiczeniu tym wprowadza się fabułę:
 drobny deszczyk - ciche stukanie palcami
 duży deszcz - silne stukanie palcami
 deszcz zacina - uderzanie krawędziami dłoni
 grad wielkości kurzego jaja - uderzanie pięściami
 ulewa - wodzenie dłońmi po plecach
• Świadomość kolan- wszyscy stoją w parach (dorosły-dziecko). Zadaniem jest dotykanie się kolanami z wszystkimi uczestnikami zabawy;

ĆWICZENIA ŚWIADOMOŚCI PRZESTRZENI
• Turlanie się- wszystkie dzieci leżą na podłodze i turlają się w kierunku wskazanym przez prowadzącego;
• Wagoniki- dzieci z dorosłymi tworzą wagoniki i poruszają się po sali
w kierunku wskazanym przez prowadzącego;
• Tunel – dzieci przechodzą przez tunel na czworakach lub czołgają się
w tunelu przechodząc na drugą stronę;
• Bączki – wszyscy siedzą na podłodze z nogami ugiętymi w kolanach
i odpychając się rękoma obracają się wokół własnej osi
• Wiatraczki – wszyscy leżą na brzuchu z nogami ugiętymi w kolanach odpychają się wokół własnej osi;

RELACJE „Z”
• Wycieczka - dorosły stoi przed leżącym dzieckiem na podłodze. Dziecko leży na plecach z ramionami wyciągniętymi w tył. Dorosły trzyma dziecko za dłonie i nadgarstki, lekko ciągnie je po podłodze;

• Masaż – pieczenie pizzy. Dzieci leżą na brzuchach a opiekunowie wykonują masaż dzieciom „piekąc” pizzę;

RELACJE „PRZECIWKO”
• Przepychanka – dorosły i dziecko siedzą na przeciwko siebie oparci stopami o siebie. Ich zadanie polega na odpychaniu się nogami;
• Twierdza – grupa opiekunów stoi zwarta w kole trzymając się mocno. Zadaniem dzieci jest przedostać się do środka twierdzy;
• Studnia – opiekunowie siedzą w zwartym kole trzymając dzieci w studni. Zadaniem dzieci jest wydostanie się ze studni;

REALCJE „RAZEM”
• Tor przeszkód – kilkoro dorosłych tworzących tunel kładzie się na brzuchu na podłodze - co druga osoba klęczy. Zadaniem dzieci jest przejść przez tor przeszkód;
• Lustro – dziecko z dorosłym siedzą naprzeciwko siebie. Opiekun wykonuje
w powietrzu różne czynności. Zadaniem dziecka jest naśladować dorosłego.
• Hamak – osoby dorosłe trzymają koc, w którym leży dziecko i huśtają go.

ZABAWY Z WYKORZYSTANIEM CHUSTY
• Moje imię – prowadzący woła imiona dwóch uczestników zabawy, a gdy chusta jest w górze muszą przebiec pod chusta zamieniając się miejscami;
• Kwiat lotosu – dziecko z opiekunem siada na środku chusty. Pozostali uczestnicy trzymając chustę zawijają ją idąc w jednym kierunku. Gdy osoby siedzące w środku są zawinięte wszyscy ciągną chustę.

ZAJĘCIA KOŃCOWE
POŻEGNANIE GRUPY – uczestnicy zajęć siedzą w kole i puszczają iskierkę.