X Używamy plików cookie i zbieramy dane m.in. w celach statystycznych i personalizacji reklam. Jeśli nie wyrażasz na to zgody, więcej informacji i instrukcje znajdziesz » tutaj «.

»» ZDALNE NAUCZANIE. U nas znajdziesz i opublikujesz scenariusze ««
Numer: 34191
Przesłano:
Dział: Przedszkole

Nasze zmysły - scenariusz zajęcia w przedszkolu

Konspekt zajęć w grupie 4-5 latków

Prowadząca: Katarzyna Trojanowska
Data: 07.09.2016 r.
Temat kompleksowy: Witamy w przedszkolu
Temat zajęć: Nasze zmysły.
Cele ogólne:

- rozwijanie zmysłów; zachęcanie do dbania o zmysły.

Cele operacyjne:
Dziecko:
- rozpoznaje przedmioty wszystkimi zmysłami,
- dba o narządy zmysłów,
- wie, że za pomocą skóry i dłoni można dotknąć i poczuć różne rzeczy,
- rozpoznaje po dotyku i nazywa różnorodne przedmioty i tworzywa,
- określa poprzez dotyk cechy przedmiotów,
- opisuje swoje wrażenia dotykowe,
- wie, czego nie należy dotykać i dlaczego,
- wie, że dotyk może być nieprzyjemny lub bolesny,
- dostrzega problemy ludzi niewidomych,
- potrafi współpracować w zespole.
Metody pracy:
czynne: kierowanie działalnością dziecka, zadań stawianych do wykonania;
słowne: żywego słowa oraz objaśnienia;
oglądowe: obserwacji i pokazu;
metoda integrowania zmysłów „Edukacja przez ruch” Doroty Dziamskiej Formy:
- zajęcia z całą grupą,
- praca w zespołach.

Środki dydaktyczne: kartoniki z rysunkami zabawek i kół (dla dzieci) i rysunkami w większych rozmiarach (dla nauczyciela), tamburyn, kubeczki, sól, cukier, sok z cytryny, płaskie pojemniki z: klockami, żwirkiem, szorstką wykładziną, ciepłą wodą i zimną wodą, waciki kosmetyczne, perfumy, zmywacz do paznokci, nagranie muzyki tanecznej, piłka, lusterka, sznurek, opaska do zasłonięcia oczu, przedmioty potrzebne do utrzymania higieny, nagrania wybranych zjawisk przyrodniczych, kółeczka z buźkami, obrazki do zabawy dydaktycznej.
Przebieg:

1. Zabawa muzyczno – ruchowa „Kwiaty” – prowadzona metodą D. Dziamskiej.
2. Zabawa z wykorzystaniem rymowanki wg Wiesławy Żaby- Żabińskiej
Dzieci dobierają się parami. Stają naprzeciwko siebie. Uderzają raz w swoje dłonie, raz w dłonie partnera, mówiąc rytmicznie za nauczycielem tekst.
O-czy słu-żą do pa-trze-nia,
bu-zią smak ba-da-my.
U-szy sły-szą to i o-wo,
no-sem świat wą-cha-my
3.Zabawa ruchowo-naśladowcza w parach – Lustro.
Dzieci naśladują ruchy i gesty partnera według rymowanki mówionej przez nauczyciela.
Jestem twoim lustrem i robię to, co chcę.
Ja teraz sobie tańczę i ty też.
Ale kiedy tańczyć skończę, uważnie na mnie patrz.
Lustro, lustro powie ci, co czynić teraz masz

4. Zabawy badawcze: Jak poznajemy świat?
Nasze odczucia
Nauczyciel ustawia przed dziećmi pojemniki z różną zawartością.
W pierwszym jest drobny piasek, w drugim – szorstka wykładzina, a w trzecim kamyczki, w czwartym wata. Chętne dzieci, po zasłonięciu oczu pokonują ścieżkę, wkładając bosą stopę po kolei do każdego pudełka. Podczas rozmowy z nauczycielem określają, jakie w dotyku były poszczególne materiały i za pomocą jakiego zmysłu mogą to określić.
- Kto z was chciałby odgadnąć, co znajduje się w pojemnikach?
- Przy pomocy jakiego zmysłu odgadywaliście, co znajduje się
w pojemnikach? (zmysł dotyku).
Ciepło, zimno.
Nauczyciel stawia na stole pojemnik z ciepłą wodą oraz pojemnik z lodem. Zasłania chętnym dzieciom oczy
-Kto z was chciałby sprawdzić, co znajduje się w środku i włoży rękę do pojemników?
Dzieci mówią, kiedy czują ciepło, a kiedy zimno oraz określają, za pomocą jakiego zmysłu mogą odczuwać ciepło i zimno.
-Jak myślicie czy można dotknąć gorącego żelazka?
Rozmowa z dziećmi, czego nie należy dotykać i dlaczego oraz jak się czuły gdy miały zawiązane oczy i niczego nie widziały.
Jaki to smak?
Nauczyciel przygotowuje w obecności dzieci tajemnicze mikstury. Ma trzy kubeczki z wodą.
Do jednego kubeczka wsypuje cukier, do drugiego – sól, a do trzeciego dodaje sok z cytryny (kubeczki oznacza pod spodem pierwszymi literami nazw zmieszanych produktów z wodą: c – cukier, s – sól, sc – sok cytrynowy). Dzieci przed zabawą określają, jaki smak będzie miała mikstura w każdym kubeczku. Nauczyciel szybko przestawia kubeczki, aby dzieci nie wiedziały, w którym co się znajduje. Prosi chętne dzieci, aby rozpoznały smaki, podając im odrobinę płynu na łyżeczce. Dzieci rozpoznają smak, następnie sprawdzają, czy miały rację – podnoszą kubeczek i patrzą, jakie litery się tam znajdują (nauczyciel odczytuje litery). Określają, za pomocą jakiego zmysłu rozpoznały zawartość kubeczków.
• Co schowałam? – ćwiczenie spostrzegawczości wzrokowej.
Nauczyciel ustawia przed dziećmi kilka przedmiotów potrzebnych do utrzymania higieny. Na klaśnięcie dzieci szybko się odwracają, a w tym czasie nauczyciel chowa za siebie wybrany przedmiot. Zadaniem dzieci jest odgadnięcie, jaki przedmiot został schowany (przy powtórzeniach zabawy nauczyciel zwiększa liczbę chowanych przedmiotów) i określenie, za pomocą jakiego zmysłu odgadły, co zostało schowane.
• Co tak pachnie?
Nauczyciel kropi waciki: perfumami, zmywaczem do paznokci, octem (wcześniej daje dzieciom te płyny do powąchania). Dzieci, wąchając waciki, odgadują, czym zostały pokropione. Określają, za pomocą jakiego zmysłu mogły to rozpoznać.
• Co to za odgłosy?
Nauczyciel odtwarza nagrania wybranych zjawisk przyrodniczych, a dzieci odgadują, co to za odgłosy, np.: szum drzew, śpiew ptaków, brzęczenie pszczół, kumkanie żab, odgłosy burzy. Określają, za pomocą jakiego zmysłu mogły rozpoznać poszczególne odgłosy.
5.Zabawy dydaktyczne Jak dbamy o nasze zmysły.
Tak czy nie? – nauczyciel zadaje pytania, a dzieci – jeśli uznają, że należy tak postępować – podnoszą do góry kółeczko z uśmiechniętą buzią, a jeśli nie należy tak postępować – kółeczko ze smutną buzią; zawsze uzasadniając swój wybór. Np.
– Czy powinniśmy zakładać okulary przeciwsłoneczne, kiedy słońce świeci nam w oczy?
– Czy można słuchać bardzo głośnej muzyki?
– Czy można jeść i pić bardzo gorące potrawy?
– Czy można wkładać do nosa drobne przedmioty?
– Czy powinniśmy oglądać książki, gdy stół jest dobrze oświetlony?
– Czy możemy głośno krzyczeć koledze do ucha?
– Czy powinniśmy brudnymi rękami przecierać oczy?
• Z jaką częścią ciała się kojarzy?
Nauczyciel podaje nazwy zmysłów, a dzieci mówią i pokazują, z jaką częścią ciała one im się kojarzą. Np. węch – nos; wzrok – oczy; słuch – uszy; dotyk – ręka; smak – język.
• Nasze doznania – dzieci podają przykłady tego, co można zobaczyć, czego dotknąć, co powąchać, usłyszeć, czego spróbować.
• Dopasuj obrazki.
Nauczyciel układa przed dziećmi obrazki przedstawiające: buteleczkę perfum, kwiatek, gwiazdki śniegowe, ptaka, cukierek oraz kartoniki z obrazkami: nosa, ust, uszu, ręki, języka. Następnie zadaje pytania, a dzieci układają pasujące kartoniki pod odpowiednimi obrazkami.
– Który zmysł mówi nam, że kwiaty są kolorowe?
– Który zmysł mówi nam o tym, że śpiewa ptaszek?
– Dzięki któremu zmysłowi wiemy, że perfumy ładnie pachną?
– Który zmysł podpowie nam, że śnieg jest zimny?
– To, że cukierki są słodkie, wiemy dzięki zmysłowi...
• Kto leczy narządy zmysłów?
Dzieci mówią, do jakiego lekarza się udadzą, kiedy będą miały kłopoty: ze wzrokiem – do okulisty; słuchem, smakiem – do laryngologa.
Literatura: Przewodnik metodyczny „Kolorowy start” cz. 1 autor: M. M. Skrobacz, W. Żaba – Żabińska
Opracowanie: mgr Katarzyna Trojanowska

O nas | Reklama | Kontakt
Redakcja serwisu nie ponosi odpowiedzialności za treść publikacji, ogłoszeń oraz reklam.
Copyright © 2002-2024 Edux.pl
| Polityka prywatności | Wszystkie prawa zastrzeżone.
Prawa autorskie do publikacji posiadają autorzy tekstów.