Czy jesteśmy sami w kosmosie? Scenariusz zajęcia

SCENARIUSZ ZAJĘCIA

GRUPA: Pracusie ( dzieci 4-, 5- letnie)
OPRACOWAŁA: Wioletta Adamczyk
TEMATYKA KOMPLEKSOWA: Czy jesteśmy sami w kosmosie?
TEMAT ZAJĘCIA: Wokół ufoludków.
CELE OGÓLNE:
- Poszerzenie wiedzy o kosmosie.
- Wzbogacanie słownika dziecka o pojęcia związane z astronomią.
CELE SZCZEGÓŁOWE:
- naśladuje ruchem wybrany pojazd, mieszkańców wskazanej przez nauczyciela planety;

-posługuje się pojęciami związanymi z Układem Słonecznym

- rozpoznaje wybrane pojazdy kosmiczne

- doskonali syntezę i analizę sylabową;

-uważnie słucha opowiadania i odpowiada na pytania dotyczące tekstu;

- współpracuje z innymi dziećmi podczas pracy w grupie

- rozwija sprawność manualną i koordynacje wzrokowo - ruchow?

METODY:

• Czynne – zadań stawianych dziecku

• Słowne - rozmowa, opowiadanie, objaśnienie i instrukcje

• Oglądowe – obserwacja, pokaz

FORMY PRACY:

-zbiorowa

-grupowa

-indywidualna

Pomoce dydaktyczne: płyta Cd z nagraniem piosenki "Trzej kosmici", sylwety planet, opaski , druciki, kubki, talerze papierowe, folia aluminiowa, piasek, wata, siano, pióra, woda, triagl.

PRZEBIEG ZAJĘĆ:
1. Zabawa z wykorzystaniem rymowanki.
Jestem sobie ufoludek cały zieloniutki,
mam dwie ręce, cztery nogi
i nos okrąglutki.

Oczy czarne jak węgielki,
kreska zamiast warg,
brzuch jak balon i sprężynki
trzy na głowie mam.

Dzieci powtarzając tekst pokazują akcentowane części ciała.
2. Zabawa rytmiczna "Zaczarowany kubek".
Dzieci uderzają w kubek reagując na sygnał ćwierćnutowy i ósemkowy.

3. Zestaw ćwiczeń.
- Zabawa " Stań na jednej nodze".
Dzieci biegają w różnych kierunkach. Na mocne uderzenie w trójkąt zatrzymują się stojąc na jednej nodze. Wspólnie z n-lem odliczają do 6 i biegną dalej. Przy powtórzeniu zabawy stają na drugiej nodze.
- Zabawa " Gimnastyka".
Wykonywanie ćwiczeń zgodnie z tekstem.
Kółka małe, kółka duże,
ręce w bok, w przód i w górze.
Tak się drzewa kołysały
a tak dzieci przysiadały.
- Zabawa " Moje stopy". Dzieci bez pomocy rąk zdejmują skarpety.
- Zabawa "Lustereczko" przeciw płaskostopiu.
Dzieci dostają folię aluminiową i wykonują polecenia n-la ( składanie stopami, przekładanie z prawej na lewą stroną, ugniatanie, rzucanie)
- Zabawa " Sprzątanie".
Dzieci przenoszą różne , małe elementy palcami u stóp.
- Zabawa "Masażyk".
Dzieci przechodzą z pudełka wypełnionego watą do pudełka z kamieniami, potem korkami, sianem a na końcu wodą.

4. Zabawa "Czego brakuje?
Wykonanie brakującego atrybutu kosmity - opaski z czułkami. Dzieci wyginają druciki kreatywne i umieszczają je na opasce do włosów.

5. Zabaw z piosenką "Trzej kosmici''.
Taniec dzieci w parach, kołach, kółkach, w trójkach.

6. Zabawa dydaktyczna " Planety".
Wyjaśnienie pojęcia Układ Słoneczny. Nazywanie poszczególnych planet., określanie tej na której żyjemy, największej, najmniejszej i znajdującej się najbliżej słońca.
7. Słuchanie opowiadania "Tu Ziemia" Liliany Bardijewskiej z wykorzystaniem pacynek i ilustracji do tekstu.

Tu Ziemia!
Z nieba leciały mokre płatki śniegu i natychmiast roztapiały się w błotnistych kałużach. Dzisiaj nie będzie zjeżdżania na sankach ani bitwy na śnieżki! Przedszkolaki z wyrzutem patrzyły na zapłakane okna i sennie snuły się z kąta w kąt.
– Halo, halo! Tu stacja kosmiczna! Kto chce się bawić w planety? – zawołała pani i na środku sali ustawiła kolorową piłkę, czyli Słońce.
Chcieli, oczywiście, wszyscy nie wyłączając jeżyka! Każdy dostał więc wielki pakowy papier i mógł na nim narysować swoją planetę.
– Halo, halo! Tu Wenus! – krzyknęła Karolcia i usadowiła się blisko Słońca, bo lubiła się opalać.
– Słyszę cię! Tu Ziemia z Księżycem! – odkrzyknęła Julcia i zajęła miejsce tuż za nią.
– Zgłasza się Mars! – zameldował Maksio i narysował przy swojej planecie aż dwa księżyce.
– Jestem Jowisz i mam sześćdziesiąt trzy księżyce! – pochwalił się Mati.
– Tu Saturn! Tu Saturn! – zgłosił się Tomaszek, szczęśliwy posiadacz sześćdziesięciu dwóch księżyców i dwóch okołoplanetarnych pierścieni.
– A mnie wystarczy dwadzieścia siedem księżyców! Jestem Uran, planeta gazowa! – zagrzmiał Krzyś i owinął się chmurą z białej krepiny.
– A ja mam za to dwie planety, pierwszą i ostatnią: Merkurego i Neptuna! – ucieszyła się Natalka.
Wszyscy urządzali się na swoich planetach, rysując księżyce i pierścienie, góry i wulkany, chmury gazów i asteroidy.
Maksio zmajstrował z klocków łazika, który będzie szukał wody na jego Marsie. A Julcia wysłała w przestrzeń międzygwiezdną trzy... piłeczki pingpongowe, czyli sondy kosmiczne, które miały szukać życia na innych planetach. Zajęci tworzeniem Kosmosu, zapomnieli o całym świecie!
– A co będzie ze mną? – zapytał smutno jeżyk.
– Ty jesteś najważniejszy! Będziesz naszym odkrywcą! – zaśmiała się Natalka.
A chłopcy zbudowali mu z kartonu wystrzałową rakietę, którą jeżyk latał od planety do planety po całym niebie.
– Odkryłem was! Odkryłem! – wołał uszczęśliwiony.
Potem jeszcze jeździł łazikiem po Marsie i leciał w sondzie kosmicznej na Wenus. Ale była zabawa!
A płatki śniegu zaglądały przez okno i tylko się uśmiechały, bo właśnie z nieba przyleciały.

Rozmowa kierowana pytaniami N.: W co bawiły się dzieci w przedszkolu?; Jakimi były planetami?; Co Maksio zbudował z klocków?; Czego szukał łazik na Marsie?; W co Julcia zamieniła trzy piłeczki pingpongowe?; Czego miały szukać sondy kosmiczne?;
Kim został Jeżyk?; W jakim pojeździe kosmicznym Jeżyk-odkrywca latał od planety
do planety?
8. Zabawa "Jasne jak słońce".
Dzieci umieszczają sylwety planet na ułożonej przez n-la galaktyce. Po prawidłowym ich umieszczeniu słońce rozjaśnia zimnymi ogniami.
9. Praca plastyczna "Pojazd dla ufoludka".
Dzieci z elementów składają postać ufoludka i talerz kosmiczny. Wystawa prac.
10. Pożegnanie.
Dzieci żegnają się na sposób znany tylko istotom poza ziemskim. ( nos i pięta, łokieć i broda).