X Używamy plików cookie i zbieramy dane m.in. w celach statystycznych i personalizacji reklam. Jeśli nie wyrażasz na to zgody, więcej informacji i instrukcje znajdziesz » tutaj «.

»» ZDALNE NAUCZANIE. U nas znajdziesz i opublikujesz scenariusze ««
Numer: 31169
Przesłano:

"Bajka o Ciepłym i Puchatym” - zajęcia z wykorzystaniem dramy. Scenariusz zajęć

TEMAT: „Bajka o Ciepłym i Puchatym” –zajęcia z wykorzystaniem dramy.
CEL OGÓLNY:
- rozwijanie u dzieci procesów percepcyjnych i motorycznych,
CELE SZCZEGÓŁOWE W ZAKRESIE:
• Wiedzy:
- zapoznanie z „Bajką o Ciepłym i Puchatym”;
• Umiejętności:
- ćwiczenie koncentracji uwagi;
- rozwój wyobraźni i ekspresji;
- ćwiczenie zdolności komunikacji;
- ćwiczenie spontaniczności:
- zabawa ;
• Wychowawcze ( Postawy):
- zadowolenie z udziału w ciekawych zajęciach;
- satysfakcja z własnoręcznie wykonanej pracy;
- dbałość o zachowanie ciszy w trakcie pracy;
METODY:
- metoda czynna;
- metoda praktyczna;
- ćwiczenia i gry dramowe;
FORMY:
- forma indywidualna;
- forma zbiorowa;
- forma grupowa;
ŚRODKI DYDAKTYCZNE:
- tekst bajki, długopisy, kartki, ;

I FAZA WSTĘPNA:
1. Przywitanie się, przygotowanie przyborów do zajęć.
2. Wprawki dramowe – zabawa w posągi, wykonywanie rzeźby przez grupy, zabawa w zwierciadła – powtarzanie ruchu w parach.
3. Omówienie tematu zajęć.

II FAZA GŁÓWNA:
1. Nauczyciel informuje uczestników, że teraz chciałby zaprosić ich do wysłuchania pewnej historii i w tym celu prosi ich aby wygodnie usiedli. Następnie nauczyciel opowiada spokojnym głosem bajkę o „Ciepłym i Puchatym“. "Bajka o ciepłym i puchatym" /autor nieznany/
W pewnym mieście wszyscy byli zdrowi i szczęśliwi. Każdy z jego mieszkańców, kiedy się urodził, dostawał woreczek z „Ciepłym i Puchatym“, które miało to do siebie, że im więcej rozdawało się go innym, tym więcej go przybywało.
Wszyscy mieszkańcy obdarowywali się nawzajem „Ciepłym i Puchatym“ wiedząc, że nigdy im go nie zabraknie. Matki dawały „Ciepłe i Puchate“ dzieciom, kiedy wracały do domu. Mężowie i żony wręczali je sobie na powitanie, po powrocie z pracy i przed snem. Nauczyciele rozdawali je w szkole, ludzie na ulicy i w sklepie, znajomi przy każdym spotkaniu. Nawet szef w pracy nierzadko sięgał do swojego woreczka z „Ciepłym i Puchatym“. Nikt w tym mieście nigdy nie chorował i nie umierał. Ulice były kolorowe a nad miastem zawsze świeciło słońce.
Pewnego dnia do miasta sprowadziła się zła czarownica, która sprzedawała „Zimne Kolczaste“. Jednak nikt z mieszkańców nie chciał go kupować. Czarownica szybko zrozumiała, że w tym mieście nic nie zarobi jeśli nie zmieni panującej w nim atmosfery.
- Podeszła do małej dziewczynki i w najgłębszej tajemnicy powiedziała jej, żeby nie szafowała zbytnio swoim „Ciepłym i Puchatym“ bo się ono skończy... i poleciła jej aby ta uprzedziła o tym swoich bliskich. Dziewczynka schowała swój woreczek głęboko na dno szafy i do tego samego namówiła rodziców i dziadków.
Stopniowo wiadomość rozeszła się po całym mieście. Ludzie poukrywali „Ciepłe i Puchate“, gdzie kto mógł — za to „Zimne i Kolczaste“ powoli rozprzestrzeniło się na całe miasteczko.
Wkrótce w całym mieście zaczęły się szerzyć różne choroby i nieszczęścia, ulice stały się szare, nad miasto nadciągnęły czarne chmury. Sąsiedzi przestali żyć ze sobą w zgodzie, rodzice z dziećmi, nauczyciele z uczniami. Ludzie zamykali się w domach. Zapanowała złość i nienawiść.
Czarownica cieszyła się bardzo, gdyż teraz ludzie masowo kupowali u niej leki.
I byłoby tak może do dziś, gdyby do miasta nie powróciła pewna kobieta, która nie znała argumentów czarownicy. Zgodnie ze swoimi zwyczajami zaczęła całymi garściami obdarzać wszystkich „Ciepłym i Puchatym“. Wkrótce też inni mieszkańcy przypomnieli sobie o tym, że dawno temu ukryli głęboko „Ciepłe i Puchate“ — zaczęli je masowo wyciągać z ukrycia aby dzielić się nim z innymi; jak dawniej zaczęli je nawzajem rozdawać.
Mieszkańcy zrozumieli, że im bardziej dzielą się „Ciepłym i Puchatym“, tym więcej sami go mają i są szczęśliwsi. - Wypędzili z miasteczka złą wiedźmę i znów w mieście zapanowała zgoda i radość....


2. Chwilę po zakończeniu opowiadania prowadzący wstaje i podchodzi z dłońmi ułożonymi w taki sposób jak gdyby coś w nich trzymał i symbolicznie przekazuje jednemu z dzieci „Ciepłe i puchate“ oraz prosi je, aby ono przekazało je innym dzieciom. Kiedy cała grupa przekaże sobie „Ciepłe i Puchate“, nauczyciel zadaje pytania:

- co to jest „Ciepłe i Puchate?” (co symbolizuje)
- co to jest „Zimne i Kolczaste?”
- „Jakim znakiem graficznym
moglibyśmy określić Ciepłe i Puchate oraz Zimne i Kolczaste?” – każdy maluje na kartkach swoje wyobrażenie i przedstawia je;
- jakie uczucia towarzyszyły ludziom, gdy obdarowywali się „Dobrym i Puchatym”? – uczniowie wymieniają pozytywne uczucia i zapisują ja na dużej kartce. To samo ćwiczenie powtarzają z uczuciami negatywnymi.
- jaki morał płynie z tej bajki?

3. Po udzieleniu odpowiedzi każdy z uczniów wstaje i mówi coś miłego osobie po prawej stronie.

III FAZA KOŃCOWA:
1. Podziękowanie uczniom za udział w zajęciach .
2. Czynności porządkowe.

O nas | Reklama | Kontakt
Redakcja serwisu nie ponosi odpowiedzialności za treść publikacji, ogłoszeń oraz reklam.
Copyright © 2002-2024 Edux.pl
| Polityka prywatności | Wszystkie prawa zastrzeżone.
Prawa autorskie do publikacji posiadają autorzy tekstów.