Jaki jestem, czy znam siebie? - wzbudzanie motywacji do pracy nad sobą. Scenariusz zajęć korekcyjno - kompensacyjnych (socjoterapeutycznych) w klasie II gimnazjum

Scenariusz zajęć korekcyjno – kompensacyjnych w klasie II gimnazjum

Czas trwania: 60 min.
Ilość osób: 3-5

Temat: Jaki jestem, czy znam siebie? – wzbudzanie motywacji do pracy nad sobą.

I. Cele:

a) terapeutyczno – wychowawcze

1. Ogólne:
- usprawnianie umiejętności odczytywania własnych stanów emocjonalnych
- poszerzanie samoświadomości
- stworzenie okazji do przyjrzenia się różnym aspektom swojej osobowości
- uświadomienie różnic między ja realnym i ja idealnym

2. Operacyjne:
- uczeń potrafi skoncentrować się na zadaniu
- uczeń potrafi opisać swoje stany emocjonalne, potrzeby, wartości, zalety i wady
- uczeń nabywa wiedzy o samym sobie – kim i jaki jest?

b) kształcące

1. Ogólne:

- doskonalenie wiedzy o samym sobie i swych kolegach
- doskonalenie umiejętności słuchania innych oraz dzielenia się swymi
cechami charakteru
- nabywanie umiejętności do swobodnego wypowiadania się i wyrażania siebie

2. Operacyjne:
- uczeń zna cechy swego charakteru, swoje wartości
- uczeń zna opinię na własny temat i temat kolegów
- uczeń potrafi słuchać innych

II. Metody:

- praktyczna (ćwiczebna)
- asymilacji wiedzy

III. Formy:

- praca indywidualna
- praca zbiorowa

IV. Środki dydaktyczne:

Ćwiczenia grupowe do pracy wychowawczej, M. Chomczyńska – Miliszkiewicz, D. Pankowska, WSiP, Warszawa 1995 r., plastelina, kartki, flamastry, muzyka relaksacyjna.
V. Przeprowadzenie zajęć:

Część wstępna ( ok. 15 min):
1. Lepienie kuli z plasteliny: Nauczyciel prosi uczniów o ulepienie kuli z plasteliny o takim zabarwieniu, jakie przedstawia jego dzisiejsze emocje, uczucia. Rozmowa nt. efektów pracy – dlaczego takie kolory, skąd takie emocje.
2. Relaksacja: „Jestem ptakiem”: Nauczyciel prosi uczniów, aby zamknęli oczy, usiedli wygodnie w dowolnej pozycji i wyobrazili siebie jako ptaka, który szybuje po niebie i z tej perspektywy ogląda świat (muzyka relaksacyjna), następnie prosi o otwarcie oczu. Uczniowie opowiadają o swoich wyobrażeniach.

Część główna (35 min.):
I Obserwator zwierząt: 1. Uczniowie wspólnie zastanawiają się, z jakimi zwierzętami kojarzą im się różne pozytywne zachowania czy cechy (np. pies – wierność, sowa – mądrość, itp.)Propozycje zapisują na tablicy.
2. Każdy na kartce rysuje wybrane 3 zwierzęta symbolizujące te cechy, które uczeń ma lub chciałby mieć lub stwarza własne jedno złożone z cech, które te zwierzęta posiadają.
3. Uczniowie prezentują swe rysunki kolegom, omawiają je i komentują swój wybór.
( Nauczyciel po wypowiedzi pyta uczniów w jaki sposób oni sami mogą w sobie rozwinąć pożądane przez nich cechy charakteru lub prosi inne osoby o podpowiedzi.)
II Cechy charakteru i osobowości: 1. Uczniowie tworzą wspólną listę cech charakteru, osobowości i określeń charakteryzujących ludzi (np. nerwowy, milczek, dobry, koleżeński, wesoły, itd.) Około 30 określeń.
2. Korzystając z tejże listy uczeń na kartce wypisuje 10 cech odnoszących się tylko do niego – jak siebie widzi.
3. Następnie koledzy na kartce wypisują 10 cech, które widzą w swoim koledze – każdy każdemu.
4. Uczniowie zestawiają ze sobą obie listy i sprawdzają, czy dane cechy, choć częściowo pokrywają się ze sobą. Jak ja widzę siebie, a jak inni widzą mnie.
5. Omówienie ćwiczenia – porównanie różnic i podobieństw.

Część końcowa ( ok. 10 min.): Synteza zdobytych informacji o sobie.
Nauczyciel zadaje pytania: Czy uczniowie, na co dzień podejmują konkretne działania zmierzające do swego doskonalenia? – jakie są to działania? - swobodne wypowiedzi uczniów.