"Cały świat spieszy powitać Pana" - scenariusz uroczystości wigilijnej w grupie 5-latków

Toruń, 16.12.2015 r.
Prywatne Przedszkole i Żłobek
„Pod Muchomorkiem” w Toruniu
Marta Lewandowska
Katarzyna Sobiech


SCENARIUSZ SPOTKANIA WIGILIJNEGO
W GRUPIE 5-LATKÓW „SKRZATÓW”


I. Wiersz na powitanie

Dziś przy tak wielkiej uroczystości,
Serdecznie witamy naszych gości.
Radość też będzie niemała,
Cieszyć się będzie dzieciarnia cała.
Wszyscy gotowi, więc zaczynamy
I na jasełka Was zapraszamy.

II. Taniec

III. Scena 1 (występują: Maryja, Józef, Anioł Stróż, Aniołowie)

Maryja: Oto moje Dziecię w żłobie narodzone,
W ubogiej stajence na sianie położone.
Jesteś mój Syneczku światłem dla nas wszystkich.
Oświecisz serca braci dalekich i bliskich.
Józef: Boże wielki, spełniłeś swe obietnice,
Dałeś nam Syna, który przywróci nam życie.
Wyzwoli On świat ze zła, uleczy co boli.
Wyrwie wszystkich z grzechu niewoli.
Anioł Stróż: Niech więc każdy pospieszy z sercem czystym, gorącym
Oddać chwałę Synowi Bożemu.
Aniołki: Przylecieli aniołowie, jak ptaszkowie z nieba
I śpiewali Dzieciątku wesoło jak trzeba.
Dziś przychodzimy do Ciebie, by Ci cześć naszą złożyć.
Jesteśmy aniołami z Twojej niebieskiej krainy.
Schylamy nasze głowy przed Tobą, Boża Dziecino.
Anioł Stróż: Aniołowie mili idźcie onej chwili do pasterzy rzeszy.
Niechaj się pospieszą i Dzieciątko Boże w żłóbeczku ucieszą.

IV. Pastorałka

V. Scena 2 (występują: Anioł Stróż, Aniołowie, Pasterze, Chinka, Japonki, Murzynki, Hawajki, Indianie)

Aniołek 1: Z radosną nowiną dziś do was przychodzę!
Wstańcie Bracia! Zbawiciel się Wam narodził!
Idźcie powitać Pana, tylko się pospieszcie
I z głębi serca dary Jemu zanieście.
Aniołek 2: Słuchajcie wszyscy! – hej, gromada cała,
Pełni radości biegnijcie z darami do Pana,
Bo oto Słowo się dziś Ciałem stało
I tutaj między nami zamieszkało!

Aniołki schodzą ze sceny

Pasterz 1: Więc chodźmy czym prędzej szukać Zbawiciela,
Weźmy nasze dary: trochę chleba, mleka i sera.
Pasterz 2: Ale gdzie Go szukać? Którędy iść mamy?
(zwracając się do Anioła Stróża)
Znasz drogę do Betlejem, to cię posłuchamy?
Anioł Stróż: Weźcie z sobą w drogę ten świetlisty znak,
On Wam wskaże ścieżki dobre, gdzie iść i jak trwać.

Otrzymują pierwszą część gwiazdy – ramię w kolorze białym.
Pasterze zabierają dary i otrzymany znak, żegnając anioła.

Pasterz 1: Ale ciężki ten bochenek, ręce już mi mdleją,
Usiądźmy tu na chwilę, niech sił nazbieram. (siada)
Pasterz 2: Wstawaj szybko! Nie ma czasu na leniuchowanie,
Długa droga jest przed nami, bo noc nas zastanie.
Pasterz 1: Proszę, proszę chociaż chwilę odpocznijmy sobie,
Noc niejedna nas zastanie w tej dalekiej drodze.

Siadają razem na boku sceny i odpoczywają.
Na scenę wchodzą przedstawiciele Azji: Chinka i Japonki

Chinka: Co niesiesz w darze dla Jezusa Małego?
Ja wzięłam ze sobą miseczkę ryżu najcenniejszego.
Japonka 1: To płótno jedwabne najpiękniejsze jakie mam,
Będzie to mego serca największy dar.
Japonka 2: Martwię się, bo droga zgubiona,
Co teraz zrobimy? – O, tam jest jakaś osoba!

Podchodzą do Anioła Stróża

Chinka: Dobry człowieku do Betlejem zmierzamy,
Lecz na tak daleką podróż nie byliśmy przygotowani.
Anioł Stróż: Drogę zgubiliście moje kochane dzieci?
Weźcie z sobą w drogę ten świetlisty znak,
On wam wskaże ścieżki dobre, gdzie iść i jak trwać.

Otrzymują drugą część gwiazdy – ramię w kolorze żółtym. Ruszają w dalszą drogę
z otrzymanym znakiem, machając napotkanemu na pożegnanie.
Na scenę wchodzą Afrykanie.

Murzynek 1: Ciekawe czy daleko jeszcze, już długo idziemy,
Może zapytamy kogoś i się odnajdziemy?
Murzynek 2: Rozglądnij się wkoło, nie ma tu nikogo,
Kogo chcesz zapytać, rusz że wreszcie głową.
Anioł Stróż: Widzę, że błądzicie przybysze kochani,
Dokąd wędrujecie? Co w koszu niesiecie?
Murzynek 3: Niesiemy w koszyku owoce dla Jezuska Małego,
Dopiero co w mieście Betlejem narodzonego.
Anioł Stróż: Weźcie z sobą w drogę ten świetlisty znak,
On wam wskaże ścieżki dobre, gdzie iść i jak trwać.

Otrzymują trzecią część gwiazdy – ramię w kolorze zielonym. Afrykanie zdziwieni oglądają znak, który otrzymali, kłaniają się dziękując i idą dalej.
Na scenę wchodzą przedstawiciele Oceanii – Hawajki przyozdobione kwiatami.

Hawajka 1: Popatrz! Nasze kwiaty są tak kolorowe, pachnące i piękne.
Wianuszek z nich złożymy na Jezuska ręce.
Hawajka 2: Obyśmy tylko zdążyły, bo długa jeszcze droga,
I wytrwałości by nam nie zabrakło w wędrowaniu znojach.
Anioł Stróż: Widzę, że z daleka idziecie wytrwale,
A na szyjach waszych piękne kwiatów szale.
Hawajka 3: Do Jezuska Małego podążamy śpiesznie,
niesiemy mu kwiaty, może się uśmiechnie.
Anioł Stróż: Weźcie z sobą w drogę, ten świetlisty znak,
On wam wskaże ścieżki dobre, gdzie iść i jak trwać.

Otrzymują czwartą część gwiazdy – ramię w kolorze niebieskim. Hawajki przyglądają się otrzymanemu znakowi i z uśmiechem żegnają się z nieznajomym.
Na scenę wchodzą Indianie - rozmawiają spoglądając w niebo.

Indianin 1: Jaki piękny i spokojny wieczór, gwiazdy świecą nad nami,
Drogi są ciche i puste, a my od tylu dni idziemy po nich sami.
Indianka 2: Trochę to ciężkie ale jestem szczęśliwa,
Że mogę iść tą drogą i nieść dary dla Bożego Syna.
Indianin 3: Ciekawe czy jesteśmy na właściwej drodze
Oby tak było pomóż nam Boże.

Anioł Stróż zjawia się przy nich, Indianie dziwią się na jego dar.

Anioł Stróż: Weźcie z sobą w drogę, ten świetlisty znak,
On wam wskaże ścieżki dobre, gdzie iść i jak trwać.

Otrzymują piątą część gwiazdy – ramię w kolorze czerwonym.
Wystraszeni odbierają znak od nieznajomego, dziękują mu i idą dalej. Zatrzymują się na środku sceny i oglądają dar.

Indianka 2: Dziwny jest ten dar, ciekawa jestem jak on pomoże nam
Dotrzeć do Dzieciątka Małego w Betlejem powitego.

Wychodzą Azjaci i podchodzą do nich.

Chinka: Co ja słyszę?! Do Betlejem zmierzacie mali przyjaciele?
My też tam idziemy, chcemy się pokłonić Dziecinie.

Wychodzą Afrykanie i podchodzą do nich.

Murzynka: I my tam idziemy, ale jak tam dotrzeć nie wiemy już sami.
Ten świetlisty znak ma nas tam poprowadzić.

Murzyn pokazuje znak, Chińczyk również. Podchodzą Hawajki.

Hawajka 2: Nas też prowadzi do Betlejem taki sam znak.
Dostaliśmy go od wędrowca, który tajemnice znał.
Japonka 1: Może to jakaś układanka i coś wyjdzie z tego,
Poszukajmy rozwiązania dla nas najlepszego.

Dzieci próbują coś ułożyć z kawałków, dopasowując do siebie elementy

Indianin 1: Nic z tego nie wychodzi, mimo naszego trudu,
Czegoś tu brakuje, idźmy dalej pomimo bólu.
Murzynek: Popatrzcie! Tam ktoś siedzi, smutny, zatroskany,
To są jakieś dzieci, zaraz je poznamy.
Hawajka 1: Witajcie przybysze! Co wy tu robicie?
Czy się wam coś stało, tak zatroskani siedzicie?
Indianka 3: Zobaczcie! Oni też świetlisty znak trzymają
Może teraz spróbujemy... Ojej części same się układają.

Dzieci składają ramiona gwiazdy, trzymając swoje kawałki, podnoszą do góry pokazując wszystkim ułożoną, pięcioramienną gwiazdę, w pięciu misyjnych kolorach kontynentów.

Pasterz 2: Zobaczcie! To jest gwiazda! Ona drogę nam wskaże.
To ona nas doprowadzi i Jezusa nam pokaże.

VI. Kolęda

VII. Scena 3 (występują wszyscy aktorzy)

Podczas śpiewu kolędy na środek wychodzi Józef i Maryja z Jezuskiem zawiniętym
w pieluszki, obok nich, po bokach ustawiają się aniołowie.
Gdy dzieci dochodzą do stajenki pasterz trzyma gwiazdę nad stajenką.

Pasterz 1: Spójrzcie to jest tu, jak prędko doszliśmy,
Pomogła nam cudowna gwiazda, której uwierzyliśmy.
Anioł Stróż: Przeszliście wiele dróg, każdy przyniósł Jezusowi co mógł.
Wspólnie znaleźliście szlak, waszej dobroci i miłości znak.
Więc pokażcie Jezusowi z czym przyszliście
I jakie dary dla Niego zgromadziliście.

Dzieci z każdego kontynentu wykonują krótki taniec z darami, które przyniosły
i odkładają je obok żłóbka. Kolejno przy dźwiękach muzyki występują:
Pasterze (Europa) – taniec z ciupagami
Chinka i Japonki (Azja) – taniec z wachlarzami
Hawajki (Oceania) – taniec hawajski
Indianie (Ameryka) – taniec Apaczów
Murzynki (Afryka) – taniec murzyński

Hawajka 2: My już wiemy, Panie Jezu drogi,
Na co Ty czekasz w stajence ubogiej.
Murzynka: Ponad świat cały, trawę, kwiaty, słońce,
Droższe Ci serca nasze kochające.
Japonka 2: Bo Ty, Jezu, na świat przychodzisz,
By w każdym ludzkim sercu się narodzić.
Pasterz 3: I choć to serce jest nędzną stajenką,
Ty je przemieniasz Twą najświętszą ręką.
Hawajka 1: Weź nasze serca, o Najświętsze Dziecię,
Błogosław wszystkim ludziom na świecie!
Murzynek: Rodzinom naszym i ziemi całej
Niech biją serca w rytm na Twoją chwałę!
Wszystkie dzieci: Pokłoniliśmy się Panu, zaśpiewaliśmy skocznie,
Teraz cicho odejdziemy niech Dziecię odpocznie.
Lecz nie smućmy się, że trzeba odejść od żłóbeczka,
Zabierzemy z sobą uśmiech dzieciąteczka.

VIII. Taniec

IX. Wiersz na zakończenie

Otoczyła stół gromada dziatek,
Siano pachnie pod białym obrusem,
Na talerzu leży opłatek
Z gwiazdką, drzewkiem i Panem Jezusem.
W białych płatkach anielskiego chleba
Jakaś wielka tajemnica gości:
Nie wiadomo, czy są z ziemi, czy z nieba,
A wiadomo, że są chlebem miłości.
Gdy opłatek wigilijny się dzieli,
Uroczyście go podaje z rąk w ręce,
Mama mówi, że się wtedy weseli
Bóg miłości zrodzony w stajence.
Bo gdy łamie się opłatek przed Bogiem,
To nie tylko z siostrzyczką i bratem,
Ale także i z obcym, i z wrogiem,
Iż calutkim, caluteńkim światem.
I w tej chwili wszystkiemu co żyje,
Całym sercem radośnie się życzy,
Żeby oczy nie płakały niczyje,
Żeby w sercach nie było goryczy.
Żeby wszyscy mieli to, co im trzeba
I jak my, wzajem sobie życzyli,
Łamiąc płatek anielskiego chleba
W biały wieczór świątecznej Wigilii.

X. Kolęda „Maleńka miłość”

XI. Dzielenie się opłatkiem z zaproszonymi gośćmi, wręczenie upominków