X Używamy plików cookie i zbieramy dane m.in. w celach statystycznych i personalizacji reklam. Jeśli nie wyrażasz na to zgody, więcej informacji i instrukcje znajdziesz » tutaj «.

Numer: 28752
Przesłano:

Rola bajki w życiu dziecka - referat

Rola bajki w życiu dziecka
„Przez odpowiednią literaturę dla dzieci kształtuje się smak przyszłego czytelnika” Jan Brzechwa

Bajka to niezbędny element dzieciństwa każdego dziecka. W życiu człowieka zdarzają się sytuacje, które niosą za sobą bolesne doświadczenia oraz zaburzają rozwój osobowości. Lęki jakie przeżywają dzieci mogą pozostawić trwały ślad w psychice dziecka. Dlatego bajki odgrywają istotną rolę w życiu dziecka.
Według M. Molickiej ( 1999 r) bajki to utwory dla dzieci, gdzie świat realny miesza się ze światem fantastycznym tworząc zrozumiałą rzeczywistość. Dziecko poznaje sytuacje budzące lęk i niepokój oraz znajduje w nich rozwiązanie problemów. W świecie bajek może spotkać przyjaciół, przeżyć wiele wspaniałych przygód oraz pozbyć się lęku.
Bajki przedstawiają świat widziany z dziecięcej perspektywy. Są źródłem konkretnych obrazów powstających w wyobraźni dziecka. Wywołują one pozytywne emocje, mają wpływ na myślenie, budują poczucie własnej skuteczności. Dają dziecku poczucie bezpieczeństwa i uznanie. Kształtują samoocenę, wywołują zadowolenie oraz budują pozytywny obraz samego siebie (M. Molicka, 2003 r ).
Bajki wyzwalają negatywne emocje, dzieci płaczą, złoszczą się i żalą. Wspierają one dziecko w jego rozwoju, zapobiegają lękom a także obniżają napięcie. Przygotowują dziecko do spotkania się z sytuacją trudną np. wizyta u dentysty, śmierć swojego zwierzaka, lęk przed duchami, rozwód czy też przemoc w rodzinie.
M. Molicka wyróżnia bajki terapeutyczne do których należą:
-bajka relaksacyjna: to bajka, która odpręża, uspokaja i odwołuje się do wszystkich zmysłów. Akcja bajki dzieje się w miejscu znanym przez dziecko, gdzie panuje spokój i bezpieczeństwo. Zdaniem E. Małkiewicz ( 1997 r) bajka powinna trwać od 3 do 7 minut, powinna zawierać charakterystyczne zdarzenia związane z np. piciem wody ze źródła, lataniem czy też kąpielą pod wodospadem.
-bajka psychoedukacyjna: ukazuje dzieciom wzory zachowań w sytuacjach trudnych. Dziecko uczy się nowych wzorów, zachowań, poszerza swoją samoświadomość. Problemy bohaterów dotyczą przeżyć dzieci, dają wsparcie, uwrażliwiają na potrzeby innych.
Bajki psychoedukacyjne mają na celu również pomóc dzieciom, które nie radzą sobie w szkole i nauce.
-bajka psychoterapeutyczna: bajki te są o wiele dłuższe i składają się z kilku części. Przeznaczone są dla dzieci od 4 do 9 roku życia. Do jej elementów należy: główny problem, bohater, inne postacie dające wsparcie oraz szczęśliwy koniec. Bajki te mają na celu:
-zaspokoić potrzeby dziecka;
-wesprzeć poprzez zrozumienie i akceptację;
-budować pozytywne emocje;
-obniżyć lęk; ( M. Molicka, 2003r).
W życiu małego dziecka ważną rolę odgrywają również baśnie.
M. Signorelli- Volpicelli ( 1965r) pisze, że baśnie tworzą nić, która łączy dzieci z dziećmi wszystkich czasów. Odpowiadają ich potrzebom, tak samo jak odpowiadały potrzebom innych pokoleń.
Baśnie są jedną z ulubionych lektur dzieci w wieku od 4 do 9 lat. Dzieci sięgają zazwyczaj po takie książki jak: Kubuś Puchatek, Muminki, Kopciuszek, czy też baśnie Andersena. Do literatury baśniowej sięga również młodzież, która znajduje się w okresie dorastania, gdyż zaspokajają one potrzebę miłości i uznania. Istniejąca w opowieściach magia rozwiązuje wszelkie problemy. Odzwierciedla marzenia co umożliwia redukcję napięcia emocjonalnego. Świat w baśni jest umowny i fikcyjny. Wyznacza granice pomiędzy światem baśni a światem rzeczywistym. Fantastyczna treść bajek odzwierciedla się w mowie i myśleniu małego dziecka. Zaspokaja potrzebę utożsamiania się z bohaterem oraz ukazuje zwycięstwo dobra nad złem. Baśnie mają charakter kompensacyjny, redukują lęk, uspokajają i pocieszają. Zaspokajają potrzeby miłości, akceptacji i bezpieczeństwa. Rozwijają świadomość, wyobraźnie, refleksyjność oraz wzbogacają mowę. Marzenia będące wytworem wyobraźni pomagają radzić sobie z negatywnymi emocjami oraz kształtują rozwój społeczno- emocjonalny dziecka ( B. Bielska, 3/ 2011r).
Literatura wprowadza porządek, ład i buduje poczucie bezpieczeństwa. Rozwija refleksyjność oraz zasób słownictwa małego dziecka. Dziecko zaczyna rozumieć symbole, metafory. Język baśni zbliżony jest do potocznego, jest umowny i symboliczny, dzięki czemu dzieci poznają zasady rządzące językiem i nabywają umiejętności pisania. Dzieci uczą się również wyrażać uczucia, uświadamiać je i nazywać. Dziecko poprzez bajki poznaje świat, cele i sens egzystencji. Uczy się wzorów postępowania, poznaje wzory zachowania i normy moralne. Wyobraża sobie rzeczywistość, kojarzy ją z faktami, zdarzeniami a także tworzy nowe historie. Uczy się odróżniać świat fikcji od świata rzeczywistego. Przedstawia samego siebie, przyjmuje rolę bohatera, naśladuje jego zachowania, sposoby myślenia i działania. Bohater bajkowy sprawia, że dziecko odkrywa własną tożsamość. Bajka pobudza dziecko emocjonalnie powodując zaangażowanie w uczucia bohaterów. Staje się więc wrażliwe, czułe na losy ludzi, zwierząt, ból, zło i niesprawiedliwość (M. Molicka, 2003r ).

O nas | Reklama | Kontakt
Redakcja serwisu nie ponosi odpowiedzialności za treść publikacji, ogłoszeń oraz reklam.
Copyright © 2002-2024 Edux.pl
| Polityka prywatności | Wszystkie prawa zastrzeżone.
Prawa autorskie do publikacji posiadają autorzy tekstów.