X Używamy plików cookie i zbieramy dane m.in. w celach statystycznych i personalizacji reklam. Jeśli nie wyrażasz na to zgody, więcej informacji i instrukcje znajdziesz » tutaj «.

»» ZDALNE NAUCZANIE. U nas znajdziesz i opublikujesz scenariusze ««
Numer: 28090
Przesłano:

Ja i mój autyzm - ewaluacja programu własnego

Ewaluacja programu własnego: ,,Ja i mój autyzm- wspomaganie rozwoju dziecka autystycznego w grupie specjalnej’’

Program ,,Ja i mój autyzm – wspomaganie rozwoju dziecka autystycznego w grupie specjalnej’’ przeznaczony jest dla dzieci z autyzmem dziecięcym w utworzonej grupie specjalnej w przedszkolu. Ma on na celu wszechstronny rozwój dzieci na miarę ich indywidualnych możliwości i potrzeb. Każde dziecko w grupie dotknięte autyzmem jest inne i posiada sobie właściwy potencjał możliwości. Trzeba szukać indywidualnych dróg, które pomogą mu stać się człowiekiem tak samodzielnym i przystosowanym społecznie, jak to tylko możliwe. Opracowując program ,,Ja i mój autyzm – wspomaganie rozwoju dziecka autystycznego w grupie specjalnej’’ chciałam poprzez wdrożenie go i realizację w grupie dzieci autystycznych, wyposażyć te dzieci w wiedzę i umiejętności , które będą dla nich funkcjonalne i które okażą się niezbędne w ich przyszłym życiu.
Program ,,Ja i mój autyzm – wspomaganie rozwoju dziecka autystycznego w grupie specjalnej’’ nie był realizowany w całości, ponieważ był on przewidziany na cały okres przedszkolny dla dzieci z grupy specjalnej. Dnia 30 czerwca 2014r. zakończyłam realizację programu własnego, ponieważ zakończyłam pracę w przedszkolu w grupie specjalnej.
Po dokonaniu obserwacji każdego dziecka po całym drugim roku pracy z programem własnym uzupełniłam Arkusz obserwacji, z którego wynika iż dzieci poczyniły duże postępy w zakresie sprawności ruchowej, samoobsługi, aktywności w grupie jak również w zachowaniu.
W roku szkolnym 2013/2014 udało mi się zrealizować z programu następujące założenia:
-włączanie dzieci w życie społeczne i integrowanie ich z innymi dziećmi, dorosłymi,
- rozwijanie umiejętności zabawy indywidualnej i wspólnej w grupie( dzieci zaczynają się bawić samodzielnie i wspólnie ze sobą ale tylko pod nadzorem osoby dorosłej),
- rozwijanie percepcji słuchowej,( dzieci uważniej słuchają czytanych wierszy, opowiadań, poleceń nauczyciela),
- wspomaganie rozwoju spostrzegania, (dzieci zaczęły zwracać na siebie uwagę, obserwują siebie nawzajem i nauczycieli jak również otoczenie),
- rozwijanie sprawności manualnych, manipulacyjnych,( dzieci dużo sprawniej posługują się przyborami technicznymi typu plastelina, klockami, układankami),
- rozwijanie wyobraźni i aktywności twórczej za pomocą różnych środków plastycznych,( dzieci dużo sprawniej posługują się różnymi przyborami plastycznymi)
- ćwiczenie dzieci poprzez indywidualne programy stymulacyjne z ośrodków rehabilitacji,( dzieci chętniej i sprawniej wykonują indywidualne programy stymulacyjne),
- uczestniczenie w różnych formach życia społecznego: integracja z dziećmi w innych grupach przedszkolnych, uczestniczenie w oglądaniu różnego rodzaju przedstawień z udziałem dzieci i dorosłych w Centrum Kultury i Sztuki w Połańcu, udział w wycieczce do Kurozwęk i wielu innych wycieczkach krajoznawczych pieszych, dających również rozwój ich sprawności motorycznej, (dzieci chętnie uczestniczą w różnego rodzaju wycieczkach, spotkaniach z innymi dziećmi w innych grupach przedszkolnych),
- naśladowanie i uczenie się nowych wzorców zachowań akceptowanych społecznie, (dzieci w miejscach publicznych zachowują się spokojniej, obserwują otoczenie, środowisko),
- wdrażanie i usprawnianie umiejętności samodzielnego ubierania i rozbierania się, (dwójka dzieci potrafi samodzielnie zakładać i zdejmować okrycie wierzchnie, obuwie, natomiast dwoje nie potrafi się samodzielnie ubrać i rozebrać)
- wprowadzanie somatognozji, (dzieci poprzez zabawę przy lustrze uczą się schematu własnego ciała jednak trójka dzieci nie potrafi na sobie wskazać części ciała),
- rozwijanie z dziećmi umiejętności komunikacji w celu samoobsługi w łazience, rozumienia zadawanych im prostych poleceń, (dzieci komunikują się poprzez dotyk , ciągnięcie za rękę w kierunku łazienki, po kilkukrotnym powtórzeniu słuchają i wykonują polecenia nauczyciela),
- usprawnianie motoryki małej, (dzieci dużo sprawniej układają puzzle, układanki, różne małe przedmioty),
- wyrobienie u dzieci poprawnego, samodzielnego i higienicznego nawyku spożywania posiłków, właściwego trzymania sztućców, (część dzieci samodzielnie i kulturalnie spożywa posiłki).
Cele te były uzyskiwane poprzez udział dzieci w:
- zajęciach grupowych,
- zajęciach otwartych z rodzicami,
- zabawach tematycznych,
- zajęciach ruchowych,
- zajęciach plastycznych,
- zajęciach technicznych,
- zajęciach muzyczno-ruchowych,
- zajęciach samoobsługi,
- zajęciach czytania jako umiejętności nadawania i odbierania informacji,
- zajęciach elementarnych pojęć matematycznych, uczenia za pomocą zabawy,
- zajęciach indywidualnych.
Przedstawione powyżej dane wskazują, że uzyskanie poprawy funkcjonowania dzieci z autyzmem jest możliwe, wymaga jednak intensywnie prowadzonej terapii, uwzględniającej bardzo szerokie spektrum ich problemów rozwojowych, wychowawczych i zdrowotnych.
Dotychczas nie udało mi się nauczyć czynności samoobsługowych w łazience dwójki dzieci pomimo częstych treningów czystości. Są oni dalej w pampersie i nie sygnalizują w żaden sposób swoich czynności fizjologicznych. Dwójka dzieci nie potrafi się też samodzielnie ubrać i rozebrać. Ponadto u jednego z chłopców wystąpiły nasilone objawy agresji i autoagresji. Myślę iż to pogorszenie zachowania ma charakter przejściowy. Obserwując chłopca, jego zachowanie zależy od pogody i nastroju.
Po przeprowadzonych indywidualnych rozmowach z rodzicami i uzupełnieniu przez nich ankiety oczekiwań rodziców wobec grupy w przedszkolu w 100% wszyscy rodzice dostrzegają duże postępy w rozwoje swoich dzieci, szczególnie w zakresie komunikacji i uspołecznienia, samoobsługi. Plusy jakie dostrzegają rodzice w tej formie kształcenia to: mała grupa, stosowane metody pracy, specjalistyczne przygotowanie nauczycieli, indywidualizacja podejścia do dziecka, indywidualne formy współpracy z rodzicami. Rozmowy indywidualne w miarę potrzeb rodziców dostarczały im przede wszystkim szczegółowej wiedzy na temat zachowań, postępów ich dzieci w grupie jak również otrzymywali porady i wskazówki do indywidualnej pracy z dziećmi w domu.

O nas | Reklama | Kontakt
Redakcja serwisu nie ponosi odpowiedzialności za treść publikacji, ogłoszeń oraz reklam.
Copyright © 2002-2024 Edux.pl
| Polityka prywatności | Wszystkie prawa zastrzeżone.
Prawa autorskie do publikacji posiadają autorzy tekstów.