Recenzja książki "Praca wychowawcza z dziećmi i młodzieżą" pod redakcją Mieczysława Łobockiego

Wyd. Uniwersytetu Marii Curie – Skłodowskiej
Lublin 1998 rok

Książka jest zbiorem opracowań autorskich, dotyczących różnych aspektów pracy wychowawczej szkoły. Opracowanie jest pomocne nauczycielom różnego typu szkół, także placówek opiekuńczo – wychowawczym.
Książka została podzielona na dwie części. Założeniem autora zbioru była idea , „iż dobrze zorganizowana praca wychowawcza jest czymś więcej niż tylko techniką czy technologią przysłowiowego urabiania człowieka”. Autorzy poszczególnych artykułów kładą duży nacisk na podmiotowość traktowania ucznia- wychowanka, dziecka. Przedkładają umiejętne porozumiewanie się ponad rutynę nauczycielską. W części tej przedstawiono również badania nad postawami nauczycieli oraz wnioski do ewentualnej realizacji.
Za najbardziej wartościowy artykuł I części książki, uważam opracowanie Wojciechowskiej - Charlak. Autorka porusza w nim potrzebę aktywizacji uczniów we wczesnej edukacji. Są to wskazówki do pracy nie tylko nauczycieli nauczania zintegrowanego ale również wskazówki dla rodziców i młodych nauczycieli.
Na uwagę każdego wychowawcy bez względu na staż pracy zasługuje artykuł Chomczyńskiej – Miliszkiewicz, która podpowiada w jaki sposób zwiększyć samoświadomość oraz jak budować poczucie własnej tożsamości u młodego człowieka.
„ Drama w procesie wychowania” czy „ Zabawa w procesie wychowania” to tytuły artykułów, które zyskają aprobatę każdego pedagoga , gdyż są poradnikiem nie tylko dla ludzi zaczynających swa pracę z dziećmi i młodzieżą. Natomiast F. Kulpiński zwraca czytelnikowi uwagę na dom rodzinny dziecka i jego związek we współdziałaniu ze szkołą.
Tak więc pierwsza część książki jest przeznaczona zarówno dla rodziców jak i nauczycieli i to nie tylko tych , którzy zaczynają swój start zawodowy.
Druga część książki zawiera artykuły poświęcone pracy z dziećmi i młodzieżą , które obarczone są różnego rodzaju dysfunkcjami. Można znaleźć poradnik do pracy z dziećmi austycznymi , niedostosowanymi społecznie, nadpobudliwymi ruchowo, chorymi na cukrzycę czy też upośledzonym umysłowo w stopniu lekkim . A. Marzec – Tarasińska poświęciła swe opracowanie zagrożeniom uzależnienia od środków odurzających. Przedstawiła czynniki warunkujące ten proces, daje także wskazówki oddziaływań wychowawczych. Uważam ten artykuł za bardzo wartościowy.
Książkę można by nazwać: poradnikiem ale równie dobrze podręcznikiem, dlatego tez poleciłaby ją wszystkim osobom , których praca oparta jest na modulowaniu charakteru młodego człowieka. Powinni do niej sięgać zarówno rodzice, jak i nauczyciele – wychowawcy. Pomocna będzie również studentom kształcących się na różnych kierunkach.
Książkę czyta się dobrze , brak w niej typowo naukowego słownictwa, tak że również poradzą z nią sobie „ prości ludzie„ . Mimo iż jestem nauczycielem z 25- letnim stażem pedagogicznym i opisywane w artykułach problemy znam z autopsji, książkę czytałam chętnie, gdyż zawierała informacje , które są wciąż aktualne. Dlatego też uważam, iż po te pozycję książkową sięgnie nie tylko student, ale również „ stary” nauczyciel, który wpadł w rutynę swej pracy wychowawczej. Można z niej wynieść naprawdę wiele.