X Używamy plików cookie i zbieramy dane m.in. w celach statystycznych i personalizacji reklam. Jeśli nie wyrażasz na to zgody, więcej informacji i instrukcje znajdziesz » tutaj «.

»» ZDALNE NAUCZANIE. U nas znajdziesz i opublikujesz scenariusze ««
Numer: 27093
Przesłano:

Scenariusze zajęć terapeutycznych

Temat: Gimnastyka przy muzyce.
Cel: Poznawanie możliwości własnego ciała, rozbudzanie ruchowej inwencji twórczej u dzieci, doskonalenie płynności ruchów.
Metoda: czynna: zadań stawianych do wykonania
słowna: objaśnienia i instrukcje
oglądowa: przykładu,
twórcza: R.Orffa, R.Labana.
Forma: indywidualna, zbiorowa (grupowa).
Środki dydaktyczne: kolorowe chusteczki (szarfy), bębenek, magnetofon, taśma z nagranymi.
Przebieg zajęć:
1. ,,Taniec powitaniec” – improwizacja ruchowa na tle utworu.
2. Wyczucie własnego ciała ,,Tańczy ciało” – przy muzyce tańczą same ręce, tańczy głowa, tańczą nogi, tańczy całe ciało.
3. Wyczucie przestrzeni ,,Jedziemy na wycieczkę” – naśladowanie różnych środków
lokomocji: pociąg, jazda na rowerze - nagranie odgłosu pociągu.
4. Doskonalenie płynności ruchów ,,Wiosenny wiatr ” – dowolne poruszanie chustką w różnych kierunkach - zabawa z chusteczkami.
5. Wyczucie przestrzeni ,,Leśna muzyka” – swobodny dowolny taniec. Na przerwę w muzyce dowolną częścią swojego ciała starają się dotknąć dziecko stojące najbliżej - muzyka relaksacyjna.
6. Doskonalenie ruchów rąk - z szarf tworzymy przybór do malowania, rysowania, malujemy na podłodze, na ścianie, w powietrzu, swoje części ciała, kolegi, drabinki, ławeczki itp. w rytm muzyki.
7. Zakończenie Zaproszenie do koła. Podziękowanie za wspólną zabawę. Przesłanie uśmiechu wraz z iskierką przyjaźni.


SCENARIUSZ ZAJĘĆ TERAPEUTYCZNYCH

Temat: W krainie Pani Jesieni.
Cel: Kształtowanie świadomości własnego ciała, orientacji w przestrzeni, rozwijanie aparatu oddechowego.
Metoda: czynna: zadań stawianych do wykonania
słowna: objaśnienia i instrukcje
oglądowa: przykładu,
twórcza: W. Sherborne, Program Aktywności: „Świadomość Ciała, Kontakt i Komunikacja”.
Forma: indywidualna, zbiorowa (grupowa).
Środki dydaktyczne: nagranie programu aktywności na płycie CD, płyta z muzyką, liście, kartka papieru, klej, emblematy liści (nagroda)
Przebieg zajęć:
1. Zabawa integracyjna „Powitanie”. Dziecko wraz z osobą dorosłą maszerują po sali w rytm muzyki. Na przerwę w muzyce witają się różnymi częściami ciała.
2. Zaproszenie do udziału w Programie Aktywności: „Świadomość Ciała, Kontakt i Komunikacja”- wykonywanie poleceń.
3. Wycieczka do krainy Pani Jesieni.
(wybierzemy się teraz do krainy Pani Jesieni, ale żeby tam dotrzeć, musimy pokonać bardzo długą drogę. Idziemy, więc na wycieczkę.)
• „Wycieczka”- dziecko leży na plecach, a dorosły ciągnie je za nogi po dywanie, potem za nogę i rękę.
(A teraz musimy przepłynąć przez ogromną rzekę....)
• „Pływanie”- dziecko siada na dywanie a zanim dorosły bierze go za ręce i porusza nimi.
(Zbliżamy się do tunelu)
• „Tunel”- dorosły tworzy tunel w klęku podpartym, dziecko przechodzi pod tunelem.
(Ruszył się ogromny wiatr i musimy przebrnąć jakoś przez niego)
• „Przepychanie dłońmi”- dziecko i dorosły siedzą w siadzie skrzyżnym, naprzeciw siebie. Mają oparte o dłonie partnera. Partnerzy przepychają się dłońmi.
(Nadal wieje ogromny wiatr...)
• „Jesienne liście”- zabawa oddechowa – Nauczyciel przygotowuje liście i rozdaje po jednym każdemu dziecku. Dziecko ujmuje liścia lekko palcami i dmuchają na nie. Następnie dziecko zdmuchuje liścia z otwartej dłoni.
• „Jesienne drzewo”- wykonanie drzewa przy pomocy liści, papieru, kleju.
4. Podziękowanie wszystkim za zajęcia. Nagrodzenie dziecka kolorowymi listkami.


SCENARIUSZ ZAJĘĆ TERAPEUTYCZNYCH

Temat: Ćwiczyć każdy może?.
Cel: Wspomaganie rozwoju dziecka poprzez ruch oraz kontakt emocjonalny i fizyczny,
Metoda: czynna: zadań stawianych do wykonania
słowna: objaśnienia i instrukcje
oglądowa: przykładu,
twórcza: R.Orffa, W. Sherborne,
relaksacji: masażyki wg. M. Bogdanowicz.
Forma: indywidualna, zbiorowa (grupowa).
Środki dydaktyczne: odtwarzacz CD, płyty ,,muzyka relaksacyjna”, tamburyno.
Przebieg zajęć:
1. Powitanie uczestników spotkania. Dzieci i rodzice stoją w kole i śpiewają :

Jesień czy zima, wiosna czy lato
Ja na zabawę zawsze mam czas
Jest razem ze mną mama i tato
Bo ja nie lubię bawić się sam.

2. Witanie się różnymi częściami ciała. Dzieci i rodzice chodzą po sali w różnych kierunkach i witają się z napotkaną osobą różnymi częściami ciała, wymieniając między sobą ,,Dzień dobry” najpierw wg propozycji nauczycielki (palce wskazujące, palce małe, łokcie) a następnie wg własnych pomysłów. Ćwiczeniom towarzyszy muzyka.
3. Wyczuwanie kolan – maszerowanie, bieganie z podnoszeniem wysoko kolan, wyczuwanie pośladków – siedząc kręcenie się w kółko na pośladkach.
4. Huśtawka - partnerzy trzymając się za ręce wykonują przysiady naprzemienne. Raz kuca jedna, raz druga osoba.
5. Masaż - dorosły leży na podłodze, a dziecko masuje jego ciało. Po chwili zmiana. Muzyka relaksacyjna.
6. Relaks – tańczące ciało. W rytmie muzyki tańczą poszczególne części ciała: ręce, głowa, ramiona, nogi, biodra i na koniec całe ciało.
7. Zabawa ,,Zepsute roboty” – przy muzyce wszyscy poruszają się po sali chodząc na sztywnych nogach. Na przerwę w muzyce – zatrzymują się w bezruchu.
8. Tunel. Wszyscy rodzice tworzą tunel stojąc jeden za drugim z rozszerzonymi nogami. Dzieci po kolei przechodzą przez tunel na czworakach. Następnie rodzice tworzą tunel w klęku podpartym, a dzieci czołgają się na brzuchu.
9. Kołyska - uczestnicy siedzą na podłodze. Dzieci znajdują się między nogami rodziców. Mama lub tata naśladują kołyskę obejmując dziecko. Buja się z boku na bok, kołysze je, tuli, całuje.
10. Zakończenie zajęć przy piosence ,,Marsz przedszkolaków” idziemy po kole i naśladujemy treść.
Idzie Jaś, idzie Staś, idzie też Marysia.
Wszyscy dziś grzeczni są i nie tylko dzisiaj.
Tup, tup, tup, tup, tup, tup,
Daleko wędrują
hop, hop, hop, hop, hop, hop.
Lekko podskakują.
11. Podziękowanie wszystkim za wspólną zabawę.


SCENARIUSZ ZAJĘĆ TERAPEUTYCZNYCH

Temat: Bawimy się razem.
Cel: Nawiązanie kontaktu emocjonalnego z partnerem, kształcenie orientacji w schemacie ciała, kształcenie koncentracji uwagi.
Metoda: czynna: zadań stawianych do wykonania
słowna: objaśnienia i instrukcje
oglądowa: przykładu,
twórcza: W. Sherborne.
Forma: indywidualna, zbiorowa (grupowa)
Środki dydaktyczne: muzyka relaksacyjna, magnetofon, chusta animacyjna, koce
Przebieg zajęć:
1. Powitanie - „Pajęcza nić” – prowadzący mówi „Witam Cię Kasiu”, po czym rzuca w jej kierunku kłębek wełny itd.
2. Poznanie własnego ciała
• Uczestnicy zajęć siedzą w kole, uderzają na przemian ręką prawą i lewą o podłogę ze zmianą tempa, to samo wykonują nogami.
• Poruszanie się wokół własnej osi na pośladkach, zmiana kierunku obrotu.
• Turlanie się w różnych kierunkach po całej sali.
3. Nawiązanie kontaktu i współpracy z partnerem i grupą
• „Samochody” – jedna osoba ciągnie drugą na kocu, leżąc na brzuchu, następnie na plecach po całej sali, zmiana ról.
• „Skała” – jedna osoba staje stabilnie w rozkroku lub siedzi, współćwiczący próbuje przesunąć partnera.
• „Wiosłowanie” – uczestnicy zajęć siedzą przodem do siebie, trzymają się za ręce i wzajemnie próbują się przeciągać.
4. Ćwiczenia „razem” w grupie z chustą animacyjną
• „Morze” – na rozciągniętej chuście umieszczamy piłeczkę, ćwiczący poruszają chustą tak, by piłeczka nie spadła, falują nią w różnym tempie i z różną siłą.
• „Kogo nie ma” – ćwiczący chodzą trzymając brzeg chusty z zamkniętymi oczami, prowadzący zajmuje miejsce jednej z osób, która ukrywa się pod chustą, pozostali zgadują kto się ukrywa pod chustą.
5. Relaksacja - odpoczynek w leżeniu na plecach, kontrolowanie oddechu, wdech nosem, wydech ustami.
6. Ćwiczenia twórcze - „Akademia dziwnych kroków” – uczestnicy zajęć demonstrują wymyślone przez siebie kroki w rytm muzyki.
7. Zakończenie zajęć - przytulenie się wzajemne, podziękowanie za wspólną zabawę.

O nas | Reklama | Kontakt
Redakcja serwisu nie ponosi odpowiedzialności za treść publikacji, ogłoszeń oraz reklam.
Copyright © 2002-2024 Edux.pl
| Polityka prywatności | Wszystkie prawa zastrzeżone.
Prawa autorskie do publikacji posiadają autorzy tekstów.