X Używamy plików cookie i zbieramy dane m.in. w celach statystycznych i personalizacji reklam. Jeśli nie wyrażasz na to zgody, więcej informacji i instrukcje znajdziesz » tutaj «.

»» ZDALNE NAUCZANIE. U nas znajdziesz i opublikujesz scenariusze ««
Numer: 25384
Przesłano:
Dział: Przedszkole

Indywidualny program edukacyjno - terapeutyczny dla dziecka niedosłyszącego

Indywidualny Program
Edukacyjno- Terapeutyczny

I. INFORMACJE O UCZENNICY

1.Imię i nazwisko uczennicy:
2. Data urodzenia:
3. Nazwa Szkoły:
4. Grupa:
5. Orzeczenie Nr
6. Kategoria niepełnosprawności uczennicy: niedosłuch obustronny.

II. OCENA POZIOMU FUNKCJONOWANIA UCZENNICY – ANALIZA MOŻLIWOŚCI I POTZREB DZIECKA
1. Możliwości / mocne strony uczennicy
- Funkcjonowanie intelektualne na poziomie wyższym niż przeciętny.
- Prawidłowo rozwinięte rozumowanie poprzez analogie,
- Dziewczynka dostrzega podobieństwa i różnice na materiale obrazkowym,
- Dokonuje klasyfikacji, poprawnie dostrzega powiązania przyczynowo- skutkowe,
- Zuzanna prawidłowo objaśnia prawdopodobne przyczyny i konsekwencje określonych zachowań,
- Dostrzega na obrazkach niedorzeczności,
- Posiada wiadomości o sobie o rodzinie i swoim środowisku,
- Posiada duży zasób wiedzy ogólnej,
- Prawidłowy rytm, akcent i melodia,
- Prawidłowo dzieli zdania na słowa,
- Prawidłowa spostrzegawczość,
- Dobra umiejętność analizy i syntezy wzrokowej,
- W normie sprawność grafomotoryczna i płynność ruchów ręki podczas pisania szlaczków,
- Prawidłowo łączy punkty według wzoru,
- Podczas pisania szlaczków mieści się w liniaturze,
- Bardzo ładnie koloruje i rysuje,
- Na dobrym poziomie orientacja czasowo- przestrzenna,
- Stosunki przestrzenne opanowane właściwie,
- Prawidłowo odpowiada na pytania nauczycielki po przeczytanym tekście,
- Właściwie opanowała pojęcia większy- mniejszy cięższy- lżejszy, dłuższy- krótszy, mniej- więcej.
- Właściwie nazywa kolory, zna figury geometryczne,
- Dodaje o odejmuje na konkrecie w zakresie 10-ciu,
- Prawidłowa koncentracja uwagi na wykonanym zadaniu.
- Pracowita, sumienna, pilna, staranna.
- Przestrzega ustalonych norm i zasad w grupie,
- Jest koleżeńska, miła dla kolegów i koleżanek,
- Z zainteresowaniem obserwuje zabawę rówieśników i często się do niej włącza.
2. Ograniczenia/ słabe strony funkcjonowania uczennicy

- Zaburzenia mowy wynikające z niedosłuchu,
- Osłabiona operatywność słowna,
- Podczas opowiadania dziewczynka posługuje się zazwyczaj zdaniem prostym,
- Problemy z rozumieniem mowy w szumie, hałasie
- Nieprawidłowa między zębowa wymowa głosek syczących,
- Nieutrwalona wymowa głosek ciszących oraz głosek wargowo- zębowych, opuszczanie głosek,
- Obniżone umiejętności słuchowo- językowe,
- Obniżona pamięć fonologiczna,
- Ma trudności z prawidłowym wskazaniem swojej prawej i lewej reki,
- Ma trudności z lokalizacją źródła dźwięku oraz odbiorem mowy przy braku komfortu akustycznego.
- Sprawność motoryczna mowy osłabiona,
- Zastępowanie głosek szumiących głoskami syczącymi,
- Opuszczanie głosek,

3. Funkcjonowanie uczennicy w przedszkolu
Dziewczynka uczęszcza do grupy starszaków od września .............roku.
Bardzo chętnie przychodzi do przedszkola i chętnie bawi się z dziećmi. Jest dzieckiem bardzo pogodnym i grzecznym. Chętnie wykonuje polecenia nauczycielki. Dziewczynka jest uzdolniona plastycznie, bardzo chętnie rysuje i maluje, słucha uważnie tekstu czytanego i prawidłowo odpowiada na zadane pytania do tekstu. Dziewczynka bardzo chętnie wykonuje powierzone jej zadania, uważnie słucha pytań i poleceń. Tempa pracy jest właściwe, prawidłowa koncentracja uwagi na wykonywanym zadaniu. W zadaniach wymagających zaangażowania słuchowego dziecko wkłada znacznie więcej wysiłku, ma trudności z lokalizacją źródła dźwięku oraz odbieraniem mowy przy braku komfortu akustycznego.

III. ZINTEGROWANE DZIAŁANIA NAUCZYCIELI, SPECJALISTÓW UCZĄCYCH UCZENNICĘ

1. Cele edukacyjne
• Rozwijani operatywności słownej
• Doskonalenie umiejętności komunikowania się z ludźmi takich jak słuchanie i mówienie
• Rozwijanie myślenia abstrakcyjnego
• Wdrażanie do formułowania odpowiedzi na pytania i budowania zdań
• Rozwijanie umiejętności matematycznych, orientacji przestrzennej

2. Cele terapeutyczne
• Doskonalenie funkcji słuchowych
• Kształtowanie słuchu fonematycznego
• Usprawnianie procesów słyszenia
• Wzbogacanie słownictwa biernego i czynnego

3. Cele wychowawcze
• Wdrażanie do uczestnictwa w zespole klasowym
• Dostosowanie liczby zadań, poleceń do wykonania,
• Nagradzanie za wysiłek włożony w wykonaną pracę, nie tylko za same efekty
• Zapewnienie dziewczynce troskliwej opieki stwarzając wokół niej atmosferę bezpieczeństwa
• Realizacja zawartych w opinii wskazań
• Chwalenie dziecka za najmniejszy sukces przy całej grupie
• Kształtowanie umiejętności radzenia sobie ze stresem i sytuacjami trudnymi
• Stała współpraca z rodzicami celem niwelowania obserwowanych trudności, a także w celu bieżącej modyfikacji programu,
• Stała pomoc nauczycieli wchodzących w skład zespołu.

4. Dostosowanie wymagań edukacyjnych w zakresie ogólnym
• Dostosowanie miejsca nauki procesu nauczania do indywidualnych potrzeb dziewczynki ze szczególnym uwzględnieniem miejsca blisko nauczyciela
• Kształtowanie motywacji do pracy na zajęciach w przedszkolu i w domu
• Wykorzystanie zainteresowań dziecka do wprowadzania nowych zagadnień
• Zwracanie się bezpośrednio do dziewczynki
• Zachęcanie uczennicy, by w razie potrzeby prosiła o powtórzenie
• Zapisywanie niezbędnych informacji w zeszycie korespondencji
• Stosowanie pozytywnych wzmocnień w procesie edukacji, podkreślanie mocnych stron dziecka
• Wzmacnianie motywacji do pracy, uwzględnianie wysiłku i starań dziecka
• Udzielanie wsparcia w sytuacjach trudnych, stresujących poprzez przewidywanie, zapobieganie i rozwiązywanie tych sytuacji.

5. Dostosowanie wymagań edukacyjnych w zakresie szczegółowym

I. USPRAWNIANIE WRAŻLIWOŚCI SŁUCHOWEJ:

a) Rozpoznawanie dźwięków różnego pochodzenia
b) Rozpoznawanie wytwarzanych dźwięków ( uderzanie, stukanie), rozpoznawanie głosu źródła dźwięku.
c) Różnicowanie naśladowanie głosów zwierząt ( zabawy ortofoniczne), rozpoznawanie i dobieranie obrazka do słyszanego głosu zwierząt
d) Wysłuchiwanie i różnicowanie dźwięków ze względu na jego natężenie
• Dźwięki ciche,
• Dźwięki głośne,
• Naprzemienne: raz cicho raz głośno
e) Wysłuchiwanie zmian w tempie i głośności wydawanych, słyszanych dźwięków:
• Szybko np. szybkie szczekanie, miauczenie kota
• Wolno
• Naprzemiennie

Ćwiczenia rozwijające analizę i syntezę słuchową:
• Śpiewanie rytmicznych piosenek z wyklaskiwaniem
• Segregowanie obrazków według podanej głoski
• Reagowanie na wyraz zaczynający się na daną głoskę
• Dzielenie wyrazów na sylaby ze śpiewanie i klaskaniem
• Dzielenie wyrazów na głoski
• Wyróżnianie głosek w wyrazach
• Wyróżnianie samogłosek w wyrazach

USPRAWNIANIE KOORDYNACJI WZROKOWO- RUCHOWEJ:

• Wskazywanie i rozpoznawanie podstawowych figur geometrycznych
• Wskazywanie i nazywanie zabawek o kształcie podstawowych figur
• Obserwacja i rozpoznawanie po roku po cechach charakterystycznych
• Obserwacja zachowań ludzi i zwierząt w różnych porach roku
• Dobieranie elementów ( obrazków, przedmiotów, figur) według wskazanych przez nauczyciela kryteriów
• Wyszukiwanie elementów składowych przedstawionego wzoru a następnie nakładanie na wzór lub obok wzoru
• Składanie figur z części
• Układanie puzzli
• Układanie historyjek obrazkowych złożonych z części oraz słowne przedstawienie treści
• Porównywanie dwóch obrazków o tej samej treści ( analizowanie całej treści obrazka)
• Wyszukiwanie różnic na obrazkach
• Porównywanie liczby elementów ( rozszerzanie zakresu umiejętności dziecka- przeliczanie, porównywanie gdzie więcej, gdzie mniej
• Wyodrębnianie obiektów do policzenia, próby określania, ile ich jest bez przeliczania, a następnie przeliczanie ich

Rozwijanie mowy i myślenia, wzbogacenie słownictwa:

Ćwiczenia mowy:
• Usprawnianie narządów mowy
• Ćwiczenia oddechowe ( wdrażanie do prawidłowego oddychania)
• Ćwiczenia w oddychaniu podczas mówienia- ćwiczenia głosowe
• Mruczenie przy zamkniętych ustach
• Śpiewanie samogłosek
• Zabawy dźwiękonaśladowcze i mimiczne
• Zabawy oddechowe: dmuchanie na zapaloną świecę, wiatraczek, puszczanie baniek mydlanych itp.
• Rozszerzenie zasobu słownictwa dotyczącego treści zaobserwowanych w otoczeniu, na ilustracji
• Rozszerzenie pojęć ogólnych: grupowanie obrazków, przedmiotów według pojęć np. zwierząt, roślin, ubrania, zabawek, przedmioty do kuchni, przedmioty do rysowania itp.
• Rozwijanie wypowiedzi poprzez stosowanie przymiotników np., jaki jest samochód na obrazku: czerwony, duży, nowy
• Łączenie przedmiotów, ilustracji mających cechy przeciwstawne, np. mały domek- duży domek, pełny talerz- pusty talerz
Ćwiczenia rozwijające i wzbogacające słownik dziecka i pamięć słowną:
• Wskazywanie i nazywanie ( przyswajanie znaczenia wyrazu określającego nazwę danego przedmiotu, zwierzęcia, rośliny, części ciała, koloru, stosunków przestrzennych)
Ćwiczenia języka:
1. "Głaskanie podniebienia” czubkiem języka, jama ustna szeroko otwarta.
2. Dotykanie językiem do nosa, do brody, w stronę ucha lewego i prawego.
3. Oblizywanie dolnej i górnej wargi przy ustach szeroko otwartych / krążenie językiem/.
4. Wysuwanie języka w przód i cofanie w głąb jamy ustnej.
5. Kląskanie językiem.
6. Dotykanie czubkiem języka na zmianę do górnych i dolnych zębów, przy maksymalnym otwarciu ust / żuchwa opuszczona/.
7. Język wysunięty w kształcie grota wykonuje poziome ruchy wahadłowe od jednego do drugiego kącika ust.
8. Rurka – wargi ściągnięte i zaokrąglone unoszą boki języka.
9. Język lekko wysunięty opiera się na wardze dolnej i przyjmuje na przemian kształt „łopaty” i „grota”.
10. Ruchy koliste języka w prawo i w lewo na zewnątrz jamy ustnej.
11. Oblizywanie zębów po wewnętrznej i zewnętrznej powierzchni dziąseł pod wargami. Usta zamknięte.
Przykłady ćwiczeń języka:
Wysuwanie języka na zewnątrz i cofanie w głąb przy bardzo szeroko otwartej jamie ustnej
- Dotykanie czubkiem języka górnych i dolnych zębów przy maksymalnym opuszczeniu szczęki dolnej
- Mlaskanie czubkiem języka
- Unoszenie i opuszczanie tyłu języka; przód języka opiera się o dolne zęby, tył języka wykonuje rytmiczne ruchy, podnosząc się i opuszczając na dno jamy ustnej
- Zabawa Język na defiladzie: mówimy dzieciom, że język wędruje na defiladzie: raz- czubek języka na górną wargę, dwa –czubek języka do lewego kącika ust, trzy – czubek języka na dolną wargę, cztery – czubek języka do prawego kącika ust. Ruchy muszą być energiczne i zdecydowane.
Ćwiczenia oddechowe:
WYRABIANIE SPRAWNOŚCI I PRECYZJI RUCHÓW ODDECHOWYCH
1. Wdech nosem ( usta zamknięte) i wydech ustami.
2. Dmuchanie na płomień świecy.
3. Dmuchanie na piłeczkę pingpongową, wyścigi piłeczek.
4. Dmuchanie na kulkę z waty, na wiatraczek.
5. Chłodzenie „gorącej zupy” – dmuchanie ciągłym strumieniem.
6. „Zdmuchiwanie mlecza” – długo, aż spadną wszystkie nasionka.
7. Chuchanie na zmarznięte ręce.
8. Dmuchanie na piórko, aby nie spadło.
9. Liczenie na jednym wydechu.
10. Powtarzanie zdań na jednym wydechu – najpierw krótkich, potem coraz dłuższych.
11. Powtarzanie zdań szeptem.

- zdmuchiwanie papieru z gładkiej powierzchni, potem z chropowatej
- rozdmuchiwanie kaszy, ryżu, soli na powierzchni chropowatej
- robienie baniek mydlanych
- Tańcząca świeca – dmuchanie na płomień świecy tak, żeby drgał, ale nie zgasł
- Za pomocą słomki chwytanie i przenoszenie w inne miejsce lekkich przedmiotów np. papierków, waty
- Zabawa Wyścig łódek: do miski wypełnionej wodą wkładamy łódkę, którą dziecko przedmuchuje na drugi koniec.
- Zabawa Mecz ping-ponga: piłeczkę kładziemy na środku stolika. Po obu stronach są dzieci, w takiej pozycji by usta miały na powierzchni stolika. Lekko dmuchają w piłeczkę, tak by przechodziła od jednego dziecka do drugiego. Druga wersja: dmuchamy na piłeczkę silnie starając się wbić gola przeciwnikowi (bramki z klocków)
- Zabawa „Huśtamy zabawkę”: dziecko leży na plecach, a na brzuchu ma położoną pluszową zabawkę. Huśta ją przy pomocy oddechu. Aby zabawka nie spadła, oddech musi być wolny i równy.
Ćwiczenia warg:
1. Wymawianie na przemian „a-o” przy maksymalnym oddaleniu od siebie wargi górnej i dolnej.
2. Oddalanie od siebie kącików ust – wymawianie „iii”.
3. Zbliżanie do siebie kącików ust – wymawianie „uuu”.
4. Naprzemienne wymawianie „i – u”.
5. Cmokanie.
6. Parskanie /wprawianie warg w drganie/.
7. Masaż warg zębami (górnymi dolnej wargi i odwrotnie).
8. Dmuchanie na płomień świecy, na watkę lub piłkę pingpongową.
9. Układanie ust jak przy wymowie samogłosek ustnych, z wyraźną, przesadną artykulacją warg, np. w kolejności: a-i-o-u-y-e, u-a-i-o-e-y, o-a-y-i-u, e-y-i-o-a-u, u-i-y-a-o.
10. Wymowa samogłosek w parach: a-i, a-u, i-a, u-o, o-i, u-i, a-o, e-o itp.
11. Wysuwanie warg w „ ryjek”, cofanie w „ uśmiech”.
12. Wysuwanie warg w przód, następnie przesuwanie warg w prawo, w lewo.
13. Wysuwanie warg w przód, następnie krążenie wysuniętymi wargami
14. Ćwiczenia usprawniające wargi i policzki: •- zaokrąglanie i spłaszczanie warg przy zwartych szczękach
- wymawianie samogłosek ustnych przy zwartych szczękach
- nadymanie policzków
- nadymanie policzków na zmianę lewego i prawego
15. Ćwiczenia podniebienia miękkiego: •- chrapanie na wdechu i wydechu
- kaszlenie przy wysuniętym na zewnątrz jamy ustnej języku
- zabawa Leniuszek: dzieci obrazują ziewanie kilkakrotnie opuszczając dolną szczękę i powoli unosząc ją ku górze, język leży nieruchomo na dnie jamy ustnej. Nauczyciel opowiada historię chłopca, który nic nie chciał robić tylko się nudził i ziewał. Dziecko, kiedy usłyszy, że chłopiec ziewa demonstruje tę czynność

ĆWICZENIA USPRAWNIAJĄCE GRAFOMOTORYKĘ:

• Koordynacja wzrokowo- ruchowa w zakresie prawej i lewej ręki
• Ćwiczenia orientacji w schemacie własnego ciała, różnicowanie kierunków
• Wydzieranie, stemplowanie
• Ćwiczenia graficzne: kreślenie linii poziomych, pionowych, po śladzie i samodzielnie, kreślenie linii falistych i kolistych, kreślenie linii zamkniętych ( koła, owale, prostokąty), łączenie liniami zaznaczonych punktów, obrysowywanie szablonów.

IV.PROCEDURY OSIAGANIA CELÓW
1. Metody kształcenia uczennicy
a) Słowne
b) Oglądowe
c) Praktyczne
d) Gry i zabawy
e) Metody aktywizujące
2. Formy kształcenia
• Indywidualna
• Zbiorowa
3. Środki dydaktyczne stosowane wobec dziecka
• Środki słuchowe
• Środki słowne
• Mechaniczne środki słuchowe i wzrokowe
4. Dostosowanie sposobów sprawdzania wiadomości/ umiejętności
• Przygotowanie zestawów złożonych z krótkich ćwiczeń
• Przygotowanie ćwiczeń słuchowych
• Przygotowanie zadań i zabaw krótkich i urozmaiconych
• Ocenianie poprzez chwalenie zaangażowania i wkładu pracy dziecka
• Sprawdzanie postępów uczennicy

IV. POMOC PSYCHOLOGICZNO-PEDAGOGICZNA UDZIELANA UCZENNICY

Wykaz zajęć specjalistycznych odbywających się na terenie szkoły
• Zajęcia rewalidacyjne odbywające się raz w tygodniu z surdopedagogiem- 2 godz.
• Zajęcia rewalidacyjne z logopedą odbywające się dwa razy w tygodniu – 1 godz.

V. DZIAŁANIA WSPIERAJACE RODZICÓW UCZENNICY
• Porady/ Konsultacje w zakresie wspierania rozwoju dziecka udzielane przez poszczególnych nauczycieli i specjalistów uczących dziewczynkę
• Prowadzenie zeszytu korespondencji z rodzicami

VI. ZAKRES WSPÓŁPRACY NAUCZYCIELI I RODZICÓW
• Omawianie założeń IPET
• Omawianie postępów uczennicy w trakcie realizacji programu, dokonywanie modyfikacji i korekt na skutek obserwacji prowadzonych przez rodziców
• Współpraca specjalistów, wychowawców grupy w zakresie realizacji zadań określonych w IPET
VII. EWALUACJA
• Do ewaluacji posłuży arkusz obserwacji postępów edukacyjnych i wychowawczych uczennicy, diagnoza dojrzałości szkolnej oraz diagnoza psychologiczno- pedagogiczna sporządzona przez Poranię Psychologiczno- Pedagogiczną.
VIII. PRZEWIDYWANE OSIĄGNIECIA
• Dziewczynka poczyni postępy w zakresie udoskonalenia słuchu, komunikacji werbalnej i społecznej. Dziecko będzie się posługiwało dłuższymi zdaniami, sprawność motoryczna narządów mowy- dobra. Rozpoznaje strony: prawa, lewa. Będzie bardziej aktywna za zajęciach dydaktycznych oraz w kontaktach z rówieśnikami.

Data opracowania Indywidualnego Programu Edukacyjnego- Terapeutycznego ................................

Opracował zespół w składzie:
Koordynator:
Członkowie:

Data i podpis rodziców poświadczających akceptacje IPET

Indywidualny Program
Edukacyjno- Terapeutyczny

I. INFORMACJE O UCZENNICY

1.Imię i nazwisko uczennicy:
2. Data urodzenia:
3. Nazwa Szkoły:
4. Grupa:
5. Orzeczenie Nr
6. Kategoria niepełnosprawności uczennicy: niedosłuch obustronny.

II. OCENA POZIOMU FUNKCJONOWANIA UCZENNICY – ANALIZA MOŻLIWOŚCI I POTZREB DZIECKA
1. Możliwości / mocne strony uczennicy
- Funkcjonowanie intelektualne na poziomie wyższym niż przeciętny.
- Prawidłowo rozwinięte rozumowanie poprzez analogie,
- Dziewczynka dostrzega podobieństwa i różnice na materiale obrazkowym,
- Dokonuje klasyfikacji, poprawnie dostrzega powiązania przyczynowo- skutkowe,
- Zuzanna prawidłowo objaśnia prawdopodobne przyczyny i konsekwencje określonych zachowań,
- Dostrzega na obrazkach niedorzeczności,
- Posiada wiadomości o sobie o rodzinie i swoim środowisku,
- Posiada duży zasób wiedzy ogólnej,
- Prawidłowy rytm, akcent i melodia,
- Prawidłowo dzieli zdania na słowa,
- Prawidłowa spostrzegawczość,
- Dobra umiejętność analizy i syntezy wzrokowej,
- W normie sprawność grafomotoryczna i płynność ruchów ręki podczas pisania szlaczków,
- Prawidłowo łączy punkty według wzoru,
- Podczas pisania szlaczków mieści się w liniaturze,
- Bardzo ładnie koloruje i rysuje,
- Na dobrym poziomie orientacja czasowo- przestrzenna,
- Stosunki przestrzenne opanowane właściwie,
- Prawidłowo odpowiada na pytania nauczycielki po przeczytanym tekście,
- Właściwie opanowała pojęcia większy- mniejszy cięższy- lżejszy, dłuższy- krótszy, mniej- więcej.
- Właściwie nazywa kolory, zna figury geometryczne,
- Dodaje o odejmuje na konkrecie w zakresie 10-ciu,
- Prawidłowa koncentracja uwagi na wykonanym zadaniu.
- Pracowita, sumienna, pilna, staranna.
- Przestrzega ustalonych norm i zasad w grupie,
- Jest koleżeńska, miła dla kolegów i koleżanek,
- Z zainteresowaniem obserwuje zabawę rówieśników i często się do niej włącza.
2. Ograniczenia/ słabe strony funkcjonowania uczennicy

- Zaburzenia mowy wynikające z niedosłuchu,
- Osłabiona operatywność słowna,
- Podczas opowiadania dziewczynka posługuje się zazwyczaj zdaniem prostym,
- Problemy z rozumieniem mowy w szumie, hałasie
- Nieprawidłowa między zębowa wymowa głosek syczących,
- Nieutrwalona wymowa głosek ciszących oraz głosek wargowo- zębowych, opuszczanie głosek,
- Obniżone umiejętności słuchowo- językowe,
- Obniżona pamięć fonologiczna,
- Ma trudności z prawidłowym wskazaniem swojej prawej i lewej reki,
- Ma trudności z lokalizacją źródła dźwięku oraz odbiorem mowy przy braku komfortu akustycznego.
- Sprawność motoryczna mowy osłabiona,
- Zastępowanie głosek szumiących głoskami syczącymi,
- Opuszczanie głosek,

3. Funkcjonowanie uczennicy w przedszkolu
Dziewczynka uczęszcza do grupy starszaków od września .............roku.
Bardzo chętnie przychodzi do przedszkola i chętnie bawi się z dziećmi. Jest dzieckiem bardzo pogodnym i grzecznym. Chętnie wykonuje polecenia nauczycielki. Dziewczynka jest uzdolniona plastycznie, bardzo chętnie rysuje i maluje, słucha uważnie tekstu czytanego i prawidłowo odpowiada na zadane pytania do tekstu. Dziewczynka bardzo chętnie wykonuje powierzone jej zadania, uważnie słucha pytań i poleceń. Tempa pracy jest właściwe, prawidłowa koncentracja uwagi na wykonywanym zadaniu. W zadaniach wymagających zaangażowania słuchowego dziecko wkłada znacznie więcej wysiłku, ma trudności z lokalizacją źródła dźwięku oraz odbieraniem mowy przy braku komfortu akustycznego.

III. ZINTEGROWANE DZIAŁANIA NAUCZYCIELI, SPECJALISTÓW UCZĄCYCH UCZENNICĘ

1. Cele edukacyjne
• Rozwijani operatywności słownej
• Doskonalenie umiejętności komunikowania się z ludźmi takich jak słuchanie i mówienie
• Rozwijanie myślenia abstrakcyjnego
• Wdrażanie do formułowania odpowiedzi na pytania i budowania zdań
• Rozwijanie umiejętności matematycznych, orientacji przestrzennej

2. Cele terapeutyczne
• Doskonalenie funkcji słuchowych
• Kształtowanie słuchu fonematycznego
• Usprawnianie procesów słyszenia
• Wzbogacanie słownictwa biernego i czynnego

3. Cele wychowawcze
• Wdrażanie do uczestnictwa w zespole klasowym
• Dostosowanie liczby zadań, poleceń do wykonania,
• Nagradzanie za wysiłek włożony w wykonaną pracę, nie tylko za same efekty
• Zapewnienie dziewczynce troskliwej opieki stwarzając wokół niej atmosferę bezpieczeństwa
• Realizacja zawartych w opinii wskazań
• Chwalenie dziecka za najmniejszy sukces przy całej grupie
• Kształtowanie umiejętności radzenia sobie ze stresem i sytuacjami trudnymi
• Stała współpraca z rodzicami celem niwelowania obserwowanych trudności, a także w celu bieżącej modyfikacji programu,
• Stała pomoc nauczycieli wchodzących w skład zespołu.

4. Dostosowanie wymagań edukacyjnych w zakresie ogólnym
• Dostosowanie miejsca nauki procesu nauczania do indywidualnych potrzeb dziewczynki ze szczególnym uwzględnieniem miejsca blisko nauczyciela
• Kształtowanie motywacji do pracy na zajęciach w przedszkolu i w domu
• Wykorzystanie zainteresowań dziecka do wprowadzania nowych zagadnień
• Zwracanie się bezpośrednio do dziewczynki
• Zachęcanie uczennicy, by w razie potrzeby prosiła o powtórzenie
• Zapisywanie niezbędnych informacji w zeszycie korespondencji
• Stosowanie pozytywnych wzmocnień w procesie edukacji, podkreślanie mocnych stron dziecka
• Wzmacnianie motywacji do pracy, uwzględnianie wysiłku i starań dziecka
• Udzielanie wsparcia w sytuacjach trudnych, stresujących poprzez przewidywanie, zapobieganie i rozwiązywanie tych sytuacji.

5. Dostosowanie wymagań edukacyjnych w zakresie szczegółowym

I. USPRAWNIANIE WRAŻLIWOŚCI SŁUCHOWEJ:

a) Rozpoznawanie dźwięków różnego pochodzenia
b) Rozpoznawanie wytwarzanych dźwięków ( uderzanie, stukanie), rozpoznawanie głosu źródła dźwięku.
c) Różnicowanie naśladowanie głosów zwierząt ( zabawy ortofoniczne), rozpoznawanie i dobieranie obrazka do słyszanego głosu zwierząt
d) Wysłuchiwanie i różnicowanie dźwięków ze względu na jego natężenie
• Dźwięki ciche,
• Dźwięki głośne,
• Naprzemienne: raz cicho raz głośno
e) Wysłuchiwanie zmian w tempie i głośności wydawanych, słyszanych dźwięków:
• Szybko np. szybkie szczekanie, miauczenie kota
• Wolno
• Naprzemiennie

Ćwiczenia rozwijające analizę i syntezę słuchową:
• Śpiewanie rytmicznych piosenek z wyklaskiwaniem
• Segregowanie obrazków według podanej głoski
• Reagowanie na wyraz zaczynający się na daną głoskę
• Dzielenie wyrazów na sylaby ze śpiewanie i klaskaniem
• Dzielenie wyrazów na głoski
• Wyróżnianie głosek w wyrazach
• Wyróżnianie samogłosek w wyrazach

USPRAWNIANIE KOORDYNACJI WZROKOWO- RUCHOWEJ:

• Wskazywanie i rozpoznawanie podstawowych figur geometrycznych
• Wskazywanie i nazywanie zabawek o kształcie podstawowych figur
• Obserwacja i rozpoznawanie po roku po cechach charakterystycznych
• Obserwacja zachowań ludzi i zwierząt w różnych porach roku
• Dobieranie elementów ( obrazków, przedmiotów, figur) według wskazanych przez nauczyciela kryteriów
• Wyszukiwanie elementów składowych przedstawionego wzoru a następnie nakładanie na wzór lub obok wzoru
• Składanie figur z części
• Układanie puzzli
• Układanie historyjek obrazkowych złożonych z części oraz słowne przedstawienie treści
• Porównywanie dwóch obrazków o tej samej treści ( analizowanie całej treści obrazka)
• Wyszukiwanie różnic na obrazkach
• Porównywanie liczby elementów ( rozszerzanie zakresu umiejętności dziecka- przeliczanie, porównywanie gdzie więcej, gdzie mniej
• Wyodrębnianie obiektów do policzenia, próby określania, ile ich jest bez przeliczania, a następnie przeliczanie ich

Rozwijanie mowy i myślenia, wzbogacenie słownictwa:

Ćwiczenia mowy:
• Usprawnianie narządów mowy
• Ćwiczenia oddechowe ( wdrażanie do prawidłowego oddychania)
• Ćwiczenia w oddychaniu podczas mówienia- ćwiczenia głosowe
• Mruczenie przy zamkniętych ustach
• Śpiewanie samogłosek
• Zabawy dźwiękonaśladowcze i mimiczne
• Zabawy oddechowe: dmuchanie na zapaloną świecę, wiatraczek, puszczanie baniek mydlanych itp.
• Rozszerzenie zasobu słownictwa dotyczącego treści zaobserwowanych w otoczeniu, na ilustracji
• Rozszerzenie pojęć ogólnych: grupowanie obrazków, przedmiotów według pojęć np. zwierząt, roślin, ubrania, zabawek, przedmioty do kuchni, przedmioty do rysowania itp.
• Rozwijanie wypowiedzi poprzez stosowanie przymiotników np., jaki jest samochód na obrazku: czerwony, duży, nowy
• Łączenie przedmiotów, ilustracji mających cechy przeciwstawne, np. mały domek- duży domek, pełny talerz- pusty talerz
Ćwiczenia rozwijające i wzbogacające słownik dziecka i pamięć słowną:
• Wskazywanie i nazywanie ( przyswajanie znaczenia wyrazu określającego nazwę danego przedmiotu, zwierzęcia, rośliny, części ciała, koloru, stosunków przestrzennych)
Ćwiczenia języka:
1. "Głaskanie podniebienia” czubkiem języka, jama ustna szeroko otwarta.
2. Dotykanie językiem do nosa, do brody, w stronę ucha lewego i prawego.
3. Oblizywanie dolnej i górnej wargi przy ustach szeroko otwartych / krążenie językiem/.
4. Wysuwanie języka w przód i cofanie w głąb jamy ustnej.
5. Kląskanie językiem.
6. Dotykanie czubkiem języka na zmianę do górnych i dolnych zębów, przy maksymalnym otwarciu ust / żuchwa opuszczona/.
7. Język wysunięty w kształcie grota wykonuje poziome ruchy wahadłowe od jednego do drugiego kącika ust.
8. Rurka – wargi ściągnięte i zaokrąglone unoszą boki języka.
9. Język lekko wysunięty opiera się na wardze dolnej i przyjmuje na przemian kształt „łopaty” i „grota”.
10. Ruchy koliste języka w prawo i w lewo na zewnątrz jamy ustnej.
11. Oblizywanie zębów po wewnętrznej i zewnętrznej powierzchni dziąseł pod wargami. Usta zamknięte.
Przykłady ćwiczeń języka:
Wysuwanie języka na zewnątrz i cofanie w głąb przy bardzo szeroko otwartej jamie ustnej
- Dotykanie czubkiem języka górnych i dolnych zębów przy maksymalnym opuszczeniu szczęki dolnej
- Mlaskanie czubkiem języka
- Unoszenie i opuszczanie tyłu języka; przód języka opiera się o dolne zęby, tył języka wykonuje rytmiczne ruchy, podnosząc się i opuszczając na dno jamy ustnej
- Zabawa Język na defiladzie: mówimy dzieciom, że język wędruje na defiladzie: raz- czubek języka na górną wargę, dwa –czubek języka do lewego kącika ust, trzy – czubek języka na dolną wargę, cztery – czubek języka do prawego kącika ust. Ruchy muszą być energiczne i zdecydowane.
Ćwiczenia oddechowe:
WYRABIANIE SPRAWNOŚCI I PRECYZJI RUCHÓW ODDECHOWYCH
1. Wdech nosem ( usta zamknięte) i wydech ustami.
2. Dmuchanie na płomień świecy.
3. Dmuchanie na piłeczkę pingpongową, wyścigi piłeczek.
4. Dmuchanie na kulkę z waty, na wiatraczek.
5. Chłodzenie „gorącej zupy” – dmuchanie ciągłym strumieniem.
6. „Zdmuchiwanie mlecza” – długo, aż spadną wszystkie nasionka.
7. Chuchanie na zmarznięte ręce.
8. Dmuchanie na piórko, aby nie spadło.
9. Liczenie na jednym wydechu.
10. Powtarzanie zdań na jednym wydechu – najpierw krótkich, potem coraz dłuższych.
11. Powtarzanie zdań szeptem.

- zdmuchiwanie papieru z gładkiej powierzchni, potem z chropowatej
- rozdmuchiwanie kaszy, ryżu, soli na powierzchni chropowatej
- robienie baniek mydlanych
- Tańcząca świeca – dmuchanie na płomień świecy tak, żeby drgał, ale nie zgasł
- Za pomocą słomki chwytanie i przenoszenie w inne miejsce lekkich przedmiotów np. papierków, waty
- Zabawa Wyścig łódek: do miski wypełnionej wodą wkładamy łódkę, którą dziecko przedmuchuje na drugi koniec.
- Zabawa Mecz ping-ponga: piłeczkę kładziemy na środku stolika. Po obu stronach są dzieci, w takiej pozycji by usta miały na powierzchni stolika. Lekko dmuchają w piłeczkę, tak by przechodziła od jednego dziecka do drugiego. Druga wersja: dmuchamy na piłeczkę silnie starając się wbić gola przeciwnikowi (bramki z klocków)
- Zabawa „Huśtamy zabawkę”: dziecko leży na plecach, a na brzuchu ma położoną pluszową zabawkę. Huśta ją przy pomocy oddechu. Aby zabawka nie spadła, oddech musi być wolny i równy.
Ćwiczenia warg:
1. Wymawianie na przemian „a-o” przy maksymalnym oddaleniu od siebie wargi górnej i dolnej.
2. Oddalanie od siebie kącików ust – wymawianie „iii”.
3. Zbliżanie do siebie kącików ust – wymawianie „uuu”.
4. Naprzemienne wymawianie „i – u”.
5. Cmokanie.
6. Parskanie /wprawianie warg w drganie/.
7. Masaż warg zębami (górnymi dolnej wargi i odwrotnie).
8. Dmuchanie na płomień świecy, na watkę lub piłkę pingpongową.
9. Układanie ust jak przy wymowie samogłosek ustnych, z wyraźną, przesadną artykulacją warg, np. w kolejności: a-i-o-u-y-e, u-a-i-o-e-y, o-a-y-i-u, e-y-i-o-a-u, u-i-y-a-o.
10. Wymowa samogłosek w parach: a-i, a-u, i-a, u-o, o-i, u-i, a-o, e-o itp.
11. Wysuwanie warg w „ ryjek”, cofanie w „ uśmiech”.
12. Wysuwanie warg w przód, następnie przesuwanie warg w prawo, w lewo.
13. Wysuwanie warg w przód, następnie krążenie wysuniętymi wargami
14. Ćwiczenia usprawniające wargi i policzki: •- zaokrąglanie i spłaszczanie warg przy zwartych szczękach
- wymawianie samogłosek ustnych przy zwartych szczękach
- nadymanie policzków
- nadymanie policzków na zmianę lewego i prawego
15. Ćwiczenia podniebienia miękkiego: •- chrapanie na wdechu i wydechu
- kaszlenie przy wysuniętym na zewnątrz jamy ustnej języku
- zabawa Leniuszek: dzieci obrazują ziewanie kilkakrotnie opuszczając dolną szczękę i powoli unosząc ją ku górze, język leży nieruchomo na dnie jamy ustnej. Nauczyciel opowiada historię chłopca, który nic nie chciał robić tylko się nudził i ziewał. Dziecko, kiedy usłyszy, że chłopiec ziewa demonstruje tę czynność

ĆWICZENIA USPRAWNIAJĄCE GRAFOMOTORYKĘ:

• Koordynacja wzrokowo- ruchowa w zakresie prawej i lewej ręki
• Ćwiczenia orientacji w schemacie własnego ciała, różnicowanie kierunków
• Wydzieranie, stemplowanie
• Ćwiczenia graficzne: kreślenie linii poziomych, pionowych, po śladzie i samodzielnie, kreślenie linii falistych i kolistych, kreślenie linii zamkniętych ( koła, owale, prostokąty), łączenie liniami zaznaczonych punktów, obrysowywanie szablonów.

IV.PROCEDURY OSIAGANIA CELÓW
1. Metody kształcenia uczennicy
a) Słowne
b) Oglądowe
c) Praktyczne
d) Gry i zabawy
e) Metody aktywizujące
2. Formy kształcenia
• Indywidualna
• Zbiorowa
3. Środki dydaktyczne stosowane wobec dziecka
• Środki słuchowe
• Środki słowne
• Mechaniczne środki słuchowe i wzrokowe
4. Dostosowanie sposobów sprawdzania wiadomości/ umiejętności
• Przygotowanie zestawów złożonych z krótkich ćwiczeń
• Przygotowanie ćwiczeń słuchowych
• Przygotowanie zadań i zabaw krótkich i urozmaiconych
• Ocenianie poprzez chwalenie zaangażowania i wkładu pracy dziecka
• Sprawdzanie postępów uczennicy

IV. POMOC PSYCHOLOGICZNO-PEDAGOGICZNA UDZIELANA UCZENNICY

Wykaz zajęć specjalistycznych odbywających się na terenie szkoły
• Zajęcia rewalidacyjne odbywające się raz w tygodniu z surdopedagogiem- 2 godz.
• Zajęcia rewalidacyjne z logopedą odbywające się dwa razy w tygodniu – 1 godz.

V. DZIAŁANIA WSPIERAJACE RODZICÓW UCZENNICY
• Porady/ Konsultacje w zakresie wspierania rozwoju dziecka udzielane przez poszczególnych nauczycieli i specjalistów uczących dziewczynkę
• Prowadzenie zeszytu korespondencji z rodzicami

VI. ZAKRES WSPÓŁPRACY NAUCZYCIELI I RODZICÓW
• Omawianie założeń IPET
• Omawianie postępów uczennicy w trakcie realizacji programu, dokonywanie modyfikacji i korekt na skutek obserwacji prowadzonych przez rodziców
• Współpraca specjalistów, wychowawców grupy w zakresie realizacji zadań określonych w IPET
VII. EWALUACJA
• Do ewaluacji posłuży arkusz obserwacji postępów edukacyjnych i wychowawczych uczennicy, diagnoza dojrzałości szkolnej oraz diagnoza psychologiczno- pedagogiczna sporządzona przez Poranię Psychologiczno- Pedagogiczną.
VIII. PRZEWIDYWANE OSIĄGNIECIA
• Dziewczynka poczyni postępy w zakresie udoskonalenia słuchu, komunikacji werbalnej i społecznej. Dziecko będzie się posługiwało dłuższymi zdaniami, sprawność motoryczna narządów mowy- dobra. Rozpoznaje strony: prawa, lewa. Będzie bardziej aktywna za zajęciach dydaktycznych oraz w kontaktach z rówieśnikami.

Data opracowania Indywidualnego Programu Edukacyjnego- Terapeutycznego ................................

Opracował zespół w składzie:
Koordynator:
Członkowie:

Data i podpis rodziców poświadczających akceptacje IPET

O nas | Reklama | Kontakt
Redakcja serwisu nie ponosi odpowiedzialności za treść publikacji, ogłoszeń oraz reklam.
Copyright © 2002-2024 Edux.pl
| Polityka prywatności | Wszystkie prawa zastrzeżone.
Prawa autorskie do publikacji posiadają autorzy tekstów.