Zabawy przygotowujące do obcowania z osobami niepełnosprawnymi. Scenariusz zajęć

Scenariusz zajęć dla dzieci 5 – 6 letnich

Temat: Zabawy przygotowujące do obcowania z osobami
niepełnosprawnymi

Cele:
- poznanie podstawowych rodzajów niepełnosprawności,
- rozumienie ich nieodwracalności i ograniczeń w życiu, które niosą za sobą,
- poznanie uczuć towarzyszących osobom niepełnosprawnym w codziennym życiu,
- wykazanie gotowości do nawiązania bezpośrednich kontaktów z osobami niepełnosprawnymi i poznanie ich problemów.

Metody pracy: rozmowa kierowana, zabawa, pantomima

Formy pracy: indywidualna, grupowa, w parach


Przebieg zajęcia:
1. Powitanie
2. Słuchanie wiersza J. Lisowskiej pt. „ Spotkanie przyjaciół”

„ Spotkanie przyjaciół „

Na mojej drodze w każdej chwili,
mogę Was spotkać moi mili.
I chociaż różni nas tak wiele,
zostanę Waszym przyjacielem.
Bo jeśli któryś z Was nie chodzi,
to na spacerze to nie szkodzi.
Ja Cię zawiozę gdzie będziesz chciał,
bylebyś dobrą mapę miał......
A jeśli Twoje oczy szare
nie cieszą się widzenia darem,
to ja Ci będę dziś oczami,
opiszę słońce i niebo nad nami .....
Jeżeli żyjesz w ciągłej ciszy,
to moją radość i tak usłyszysz.
Będziemy biegać, skakać, mówić,
aż się nam każda z rąk utrudzi!
Jeżeli zaś Twoje usta milczą stale
wyślę Ci dłonią znaki małe,
które na zawsze Ci powiedzą
że, przyjaciele wszystko wiedzą.
Bo wiem i dobrze to rozumiem
że, Ty nie możesz być sam w tłumie!
Chociaż mam zdrowe, nogi, oczy,
to z takim jak Ty mogę kroczyć.
I gdy się w życiu gdzieś spotkamy,
to wszystkim smutkom radę damy.

3. Rozmowa na temat wiersza, analiza jego treści ( rodzaje niepełnosprawności ), odniesienie się do doświadczeń dzieci – kontakty z osobami niepełnosprawnymi.
4. Zabawa:
Pośrodku sali siada jedno wybrane dziecko, któremu przewiązuje się oczy opaską. Po jego prawej i lewej stronie kładzie się pęk kluczy. Za tym dzieckiem stoi cała grupa, przed nim stoi nauczycielka. Gestem
wskazuje dwoje dzieci, które na jej znak idą w kierunku siedzącego.Muszą iść bardzo cicho, następnie jak najciszej zabrać klucze i zanieść do pozostałych dzieci. Jeśli się to uda i dziecko siedzące z przewiązanymi oczami nie wskaże strony, z której zabrano klucze-punkt zdobywa grupa. Jeżeli wskaże stronę - punkt zdobywa dziecko.

Zamiana ról.
5. Zabawa:
Dzieci siedzą w kole. Jedno dziecko z przewiązanymi oczami siedzi w środku koła. Nie widzi za kim nauczycielka chowa duży klocek, który za chwilę będzie musiało odnaleźć. Jedna osoba z koła otrzymuje funkcję przewodnika. Na znak nauczycielki przewodnik kieruje „ niewidomego” słowami: na prawo, na lewo, do przodu, do tyłu. Stara się doprowadzić do osoby za którą jest schowany klocek. Nauczycielka prosi o opisanie wrażeń przez dziecko „ chwilowo pozbawione wzroku”.

6. Zabawa:
W tej zabawie nie można mówić, dozwolone są tylko gesty i miny. Nauczycielka podchodzi do wybranego dziecka i prosi ( mówiąc do ucha ), aby gestem i mimiką wyraziło zdanie: „ lubię jeść lody”. Pozostałe dzieci mają odgadnąć co dziecko chciało powiedzieć. Kolejne, chętne dzieci wyrażają myśli i zdania w podobny sposób.
7. Pokaz i demonstracja języka migowego.
8. Zakończenie i podsumowanie zajęć.