Baw się razem z nami. Zajęcia ruchowe z udziałem rodziców

Scenariusz zajęcia otwartego w grupie trzylatków
z udziałem rodziców


Temat: Baw się razem z nami. Zajęcia ruchowe z udziałem rodziców.


Cele główne:
- integracja środowiska dzieci i rodziców poprzez wspólne działanie i przeżywanie;
- zapewnienie dobrej zabawy i miło spędzonego czasu uczestnikom.


Cele szczegółowe:
- stwarzanie Rodzicom i dzieciom możliwości wspólnych działań;
- kształcenie umiejętności współpracy z partnerem (rodzicem) i współdziałania z innymi;
- kształcenie umiejętności poruszania się w marszu i biegu w różnych kierunkach;
- wzmacnianie mięśni nóg i tułowia;
- rozwijanie orientacji przestrzennej;
- poprawne reagowanie na polecenia nauczycielki;
- nabieranie przez dzieci wiary we własne możliwości;
- zachowanie bezpieczeństwa podczas poruszania się po sali podczas zabaw.

Metody:
- elementy metody ruchu rozwijającego W. Sherborne;
- zabawowo-naśladowcza.

Formy:
- zbiorowa jednolita;
- w parach.

Środki dydaktyczne:
magnetofon, nagrania muzyczne, tamburyno, bębenek


Przebieg zajęcia:

I. Część wstępna

Powitanie zgromadzonych gości, przedstawienie celu zajęć.
Zaproszenie dzieci i rodziców do wspólnej zabawy.

1. Powitanie w parach: zabawa „Witanie się” – witanie się paluszków własnych oraz „witanie się” z palcami mamy/taty, robienie piąstek i wyprostowywanie ich, naśladowanie gry na pianinie. (w kole, w siadzie skrzyżnym)

2. „Stój prościutko” (zabawa orientacyjno-porządkowa) – mamy i dzieci poruszają się po sali przy akompaniamencie muzyki. Gdy muzyka cichnie stają wyprostowani z opuszczonymi rękoma; (rozsypka, skoczna muzyka)

3. „Defilada” - marsz po obwodzie koła z wysokim unoszeniem kolan; (w kole, bębenek)

4. „Do tyłu – do przodu” – dzieci maszerują po obwodzie koła trzymając rodzica za rękę, na hasła: „do przodu”- idą na paluszkach do przodu, „do tyłu”- idą na piętach do tyłu; (w kole, tamburyno)

5. „Sufit – podłoga” – dzieci maszerują po obwodzie koła, na hasła:
„sufit” zatrzymują się i podnoszą ręce do góry,
„podłoga” zatrzymują się i kucają (przysiad podparty) (w kole, tamburyno)

6. „Siedzi dziadek” – w siadzie skrzyżnym garbienie się (siedzi dziadek), prostowanie się (siedzi przedszkolak); (w kole)


II. Część główna zajęcia. (ustawienie: rozsypka)

1. „Lustro”– dziecko i dorosły siedzą na podłodze w siadzie skrzyżnym naprzeciwko siebie.
Dorosły wykonuje ruchy rękoma lub głową (np. prawa ręka w górę, lewa ręka w górę, obie ręce w bok, obie ręce w przód, ręce w „skrzydełka”, skręt głowy w prawo). Dziecko powtarza wykonywane przez dorosłego ruchy, jakby było jego odbiciem w lustrze.

2. „Ósemki” – dorosły stoi w rozkroku (przenosząc ciężar na zewnętrzne krawędzie stóp).Dziecko biega na czworakach wokół jego nóg, wykonując ósemki.

3. „Wielkolud” – dziecko i dorosły stają naprzeciwko siebie: dziecko we wspięciu na palcach z rękoma wyprostowanymi, wyciągniętymi w górę, dorosły trzyma dłonie nad rękoma na takiej wysokości, aby mogło ono dotknąć jego rąk, mocno wyciągając się w górę. Dorosły chodzi tyłem, a dziecko za nim, starając się cały czas dotykać palcami jego dłoni.

4. „Skaczące żabki” - dorosły siedzi z nogami wyprostowanymi i złączonymi, trzymając stojące obok niego dziecko za ręce. Dziecko przeskakuje nad nogami rodzica, który rękoma pomaga mu przy wyskokach.

5. „Tunel” – dorośli stoją w rzędzie; z rozstawionych nóg tworzą „tunel”, dzieci po kolei przechodzą pod nogami rodziców – pokonują „tunel”.

6. „Ptaszki do gniazd” – rodzice stoją w rozsypce na całej sali, dzieci poruszają się po sali przy akompaniamencie muzyki, na hasło „ptaszki do gniazd” biegną do swojego rodzica. (muzyka)


III. Część końcowa. (ustawienie: rozsypka, muzyka relaksacyjna)

1. Zabawa wyciszająca „Rośniemy” – wspinanie się na palce i opadanie.

2. Zabawa relaksacyjna „Fotelik” – rodzic siada na dywanie tworząc z własnego ciała fotelik, w który wtula się dziecko. Rodzic kołysze dziecko.)


IV. Ewaluacja zajęcia:

Dzieci podchodzą do sylwety „uśmiechniętego słoneczka” - jeśli zajęcie się im podobało lub do sylwety „smutnej chmurki” - jeśli zajęcie im się nie podobało.
Następnie do odpowiednich sylwet podchodzą rodzice.
Dzieci, a potem rodzice odpowiadają na pytanie nauczycielki: która zabawa podobała im się najbardziej.