Niech żyją górnicy. Scenariusz zajęć świetlicowych

SCENARIUSZ ZAJĘĆ ŚWIETLICOWYCH

Cykl tematyczny: GRUDNIOWE TRADYCJE: BARBÓRKI I MIKOŁAJKI
Temat dnia: Niech żyją górnicy
Grupa wiekowa: I – II klasa
Czas trwania: 90 min
Osoba prowadząca: Magdalena Bargieł

Cele operacyjne:
Dziecko:
• Aktywnie uczestniczy w rozmowie na temat pracy oraz wyglądu munduru galowego górnika
• Uważnie słuch historii na temat powstania węgiel
• Potrafi rozpoznać węgiel spośród innych skał

Metody pracy:

• słowna
• oglądowa
• czynna

Formy pracy:
• indywidualna
• grupowa
• zespołowa

Środki dydaktyczne:
• mapa Polski
• opowiadanie M. Łochocka „ O mądrym skarbniku”
• ilustracje munduru i czapki górniczej
• węgiel
• kamienie
• węgiel drzewny
• szare arkusze papieru
• magnetofon


Przebieg zajęć:

1.Rozmowa z dziećmi przy mapie na temat regionu Śląska.
- Jak nazywa się kraj, w którym mieszkamy?
- Jak nazywa się nasze miasto?
- Rozwiązanie zagadki:
„Jak nazwiecie takie miejsce
Wszystkim znane doskonale,
W którym węgla jest najwięcej,

A pieców nie ma wcale.”
- Co wydobywa się w kopalniach?
2. „Czarny węgiel” – zabawa badawcza ( omówienie właściwości węgla)
Dzieci oglądają grudki węgla kamiennego, dotykają je, wrzucają do naczynia z wodą, określają właściwości węgla ( czarny, twardy, brudzi, w wodzie nie znika – nie rozpuszcza się).
3. Odczytanie opowiadania M. Łochockiej „O mądrym skarbniku”
4. „Górniczy strój” – omówienie wyglądu munduru galowego górników i czapki. Szczegółowe zwrócenie uwagi dzieci na następujące elementy munduru:
- pióropusz to symbol miotełki, która służyła do czyszczenia otworów strzałowych, górnik trzymał ją zatkniętą za taśmą na kapeluszu
- krótka peleryna przy mundurze to pozostałość kapy chroniącej przed wodą lejącą się ze stropu
- barwy górnicze to zieleń i czerń. Pierwsza jest symbolem górniczych tęsknot za zielenią lasów i pól w czasie pracy pod ziemią, a druga podziemnych ciemności
- górnicze godło
5. „Jak powstał węgiel?” – zabawa ruchowa z wykorzystaniem elementów metody opowieści ruchowej R. Labana.
Dzieci ilustrują ruchem treść opowieści według własnej inwencji twórczej.

„Dawno, dawno temu, kiedy na ziemi nie było jeszcze ludzi rosły u nas wielkie drzewa, które tworzyły ogromna lasy. Takich drzew Ne ma już teraz w żadnym lesie. Między drzewami przesuwały się dinozaury, które dawno temu wyginęły. Drzewa rosły i po wielu latach przewracały się od starości. Łamały je burze i wichry, zalewały wody, przysypywała ziemia. Przez wiele lat leżały nieraz bardzo głęboko pod ziemią i zamieniały się powoli w twarde, czarne bryły. Jeszcze dziś można zobaczyć czasem na kawałku węgla ślady odciśniętych liści prastarych drzew.”
6. Zabawa ruchowa ciepło – zimno
Zabawa mająca na celu orientację w przestrzeni i rozwijanie umiejętności rozpoznawania węgla spośród innych skał.
7. „W kopalni” – rysowanie w zespołach węglem drzewnym na szarych arkuszach papieru przy śląskich nagraniach.
8. Zakończenie – omówienie prac wykonanych przez dzieci, uprzątnięci stanowisk pracy, wyeksponowanie gotowych prac na tablicy.