X Używamy plików cookie i zbieramy dane m.in. w celach statystycznych i personalizacji reklam. Jeśli nie wyrażasz na to zgody, więcej informacji i instrukcje znajdziesz » tutaj «.

»» ZDALNE NAUCZANIE. U nas znajdziesz i opublikujesz scenariusze ««
Numer: 14226
Przesłano:
Dział: Artykuły

Kompozycja plastyczna dzieci przedszkolnych formą odzwierciedlenia świata zewnętrznego i relacji rodzinnych

Ważnym elementem środowiska rodzinnego jest struktura rodziny.
Poprzez twórczą działalność poznajemy osobowość dziecka, próbujemy zrozumieć jakie sytuacje rodzinne są dla niego szczególnie trudne, jak dziecko reaguje na zachowanie innych osób przede wszystkim rodziców wobec niego.
Istotne są odpowiedzi na pytania: jak dziecko odbiera i przeżywa ustosunkowanie się do niego członków rodziny, jakie są relacje uczuciowe między nimi, co budzi niepokój i lęk dziecka w rodzinie. Odpowiedzi na te pytania możemy w większości znaleźć w kompozycjach plastycznych dzieci przedszkolnych.
Dziecko przenosi na papier to co dla niego najbliższe: dom, rodziców, słońce, zabawki, drzewa, przyrodę. Sposoby „ustawienia” poszczególnych elementów ich wielkość, dobór barw może wiele powiedzieć o dziecku i jego domu rodzinnym, o tym jaka rodzina i jakie doświadczenia były i są w niej udziałem dziecka.
Kiedy prosimy dziecko o plastyczne przedstawienie swojego rodzinnego domu, rozmieszczenie poszczególnych elementów i postaci, sposób ich odmalowania może „powiedzieć” jakie uczucia dominują w jego psychice.
Staranne odzwierciedlenie wyglądu rzeczy i rzeczywistości, liczne szczegóły takie jak: klamki, firanki w oknach, dachówki domów mogą sugerować, że dziecko jest bystrym obserwatorem a jego wewnętrzny świat jest uporządkowany i odbiera go w sposób przyjazny.
Istotną rzeczą jest grubość kreski: delikatna , nieśmiała informuje nas o charakterze dziecka, jego emocjach i podatności na atmosferę domu rodzinnego. Mocna kreska pozwala przypuszczać, że dziecko cechuje pewność siebie i wysokie poczucie własnej wartości. Energiczna i chaotyczna linia wskazuje na napięcia nerwowe i wyraża gniew oraz zachwianie równowagi uczuciowej.
Kolor najbardziej oddaje stany emocjonalne dziecka i jego przeżycia psychiczne. Kolor wyraża nastrój, postawy i napięcia. Ciemne barwy zdradzają zmartwienia, mogą sugerować zmiany w domu rodzinnym, konflikty, zachwiane poczucie bezpieczeństwa i stabilizacji. Dobór jasnych, ciepłych kolorów- czerwieni, żółci, pomarańczy- wskazuje na to, że dziecko jest pogodne, przepełnione pozytywnymi emocjami. Jednak nadmiar jakiegoś koloru np. czerwieni, może być sygnałem, że dziecko ma problem, z którym nie może sobie poradzić.
Zazwyczaj rysując czy malując dom dziecko umieszcza obok niego bliskie mu osoby: mamę, tatę, rodzeństwo. Rysunek domu z pominięciem osób najbliższych, może wskazywać, że domowe konflikty zaburzają poczucie bezpieczeństwa dziecka, traktuje te osoby jak realne zagrożenie dla siebie i trwałości swojej rodziny. Najczęściej osoba taką jest młodsze rodzeństwo. Pojawienie się w rodzinie młodszego brata lub siostry zaburza harmonię uczuciową między starszym dzieckiem a rodzicami. Atmosfera domowa pełna negatywnych napięć, rywalizacji rodzeństwa o względy rodziców, konflikty, w których uczestniczy dziecko obciąża jego system nerwowy.
Portret matki jest często znacznie większy od pozostałych postaci. Umieszczony zazwyczaj na środku kartki w bezpośredniej bliskości z wizerunkiem samego artysty. Może to być wskaźnikiem wartości, jaką dziecko przywiązuje do osoby swojej matki. Dla upiększenia postaci dodaje takie elementy jak: guziki, kolczyki, podkreśla kolor oczu, ubioru, przedstawia nienaturalną wielkość rąk, które mają dla dziecka szczególne znaczenie uczuciowe.
Śledząc tok pracy plastycznej dziecka, należy dopatrywać się charakterystycznych a powtarzających się form, które mówią o indywidualnym sposobie wyrażania się dziecka i o jego cechach psychicznych.

O nas | Reklama | Kontakt
Redakcja serwisu nie ponosi odpowiedzialności za treść publikacji, ogłoszeń oraz reklam.
Copyright © 2002-2024 Edux.pl
| Polityka prywatności | Wszystkie prawa zastrzeżone.
Prawa autorskie do publikacji posiadają autorzy tekstów.